Τη Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου 2024, ετοιμάσαμε γλυκό σταφύλι. Θέλαμε να έχουμε ένα κέρασμα για τους γονείς μας, για να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας για την πολύτιμη βοήθειά τους στην ανανέωση και εμπλουτιμό του κήπου μας, με τη φύτευση λουλουδιών και διαφόρων αρωματικών φυτών (18-10-2024).

Οι μαθητές/τριες του Νηπιαγωγείου καθάρισαν σταφύλι,

έλεγξαν και διαχώρισαν τις ρώγες σταφυλιών κρατώντας τις γερές.

Τις ζυγίσαμε.

Στη συνέχεια ζυγίσαμε τη ζάχαρη που αναλογούσε στο σύνολο των κιλών του σταφυλιού .

Βράσαμε το γλυκό (πώς βράζουν χωρίς νερό; Ποιός ο ρόλος του χυμού των σταφυλιών σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας; ).

Βάλαμε το γλυκό σε βαζάκια.

Και πήραμε να προσφέρουμε στην οικογένειά μας.

Γλυκό τσαμπί σταφύλι.

Όταν η νεράιδα Ζύμωση με τα παιδιά της

τον Κρα και τον Σι μάς οδήγησαν σε έναν φανταστικό χορό παραγωγής του κρασιού μας.

“Μια φορά κι έναν καιρό η νεράιδα Ζύμωση μαζί με τα παιδιά της τον Κρα και τον Σι επισκέφθηκαν το 1^ο Νηπιαγωγείο Δεμενίκων τον Οκτώβριο του περσινού διδακτικού έτους (2023-2024).

Μας οδήγησαν στη συγκομιδή και το πάτημα των σταφυλιών. Λευκό σταφύλι του Νηπιαγωγείου μας. Κατόπιν αποθηκεύσαμε όλοι μαζί τον χυμό τους, τον μούστο σε ένα βάζο-δοχείο.

Φέτος, τον Οκτώβριο του 2024, η κυρία Ζύμωση με τα παιδιά της μάς έμαθαν ότι, ο Κρα και ο Σι είναι οι ζυμομύκητες και ευτυχώς που καταφέραμε να μην τους ενοχλήσει κανείς για έναν ολοκληρο χρόνο. Και κυρίως ο αέρας. <<Θέλετε κρασί>>, <<όχι ξύδι>> μας είπαν.

Και μας έδειξαν τον φανταστικό χορό τους μέσα στο μούστο, όπου με έναν μαγικό τρόπο, ενώ χόρευαν με τις απίθανες φιγούρες τους (θα κολλάμε σαν μαγνήτες με προσοχή και ξανά χορός: Κρα–Σι…Κρα–Σι…κρασί…κρασί) μετέτρεπαν τον μούστο σε κρασί.

Έτσι φέτος, είχαμε κρασί δικής μας παραγωγής με την νεράιδα Ζύμωση και τα παιδιά της να μας μιλούν για την παλαίωση, την ωρίμανση, την εμφιάλωση και την χρήση του κρασιού .

Φεύγοντας μας έδωσαν ραντεβού για την επόμενη χρονιά και μας έβαλαν μία δοκιμασία: Να βρούμε πού αλλού χρησιμοποιούμε τον μούστο και πώς.

Περάσαμε καλά κι ελπίζουμε κι εσείς καλύτερα”.

Οι μαθητές/τριες του Νηπιαγωγείου, μέσα από τα μελοποιημένα ποιήματα, γνώρισαν τον “Τρύγο”

του ποιητή Γιάννη Ρίτσου.

Άσπρα σπίτια κάτασπρα,

τα βερικοκιά τα κεραμίδια,
τα γαλανά παραθυρόφυλλα,
τ’ άλογα τα κανελιά , μες τον αυλόγυρο
τ’ άσπρα, μες το πράσινο
τα μπαλκόνια, μάλαμα και θάλασσα

Τα μουλάρια στον ανήφορο της πέτρας
και τα γαϊδουράκια μες τ’ αγκάθια,
ψάθες και μαχαίρια και καλάθια,
μες τ’ αμπέλι γέλι

Δάχτυλα και γόνατα στήθια και σαγόνια
μες το μούστο ματωμένα,
κόκκινες φωτιές κι ιδρώτα,
στις κατηφοριές
το χρυσό κακάρισμα της κότας

Κι όπως γαλανίζει το βραδάκι,
το μαβί, το βιολετί
να κι η Παναγιά στη δημοσιά
πλάι στα κάρα, στα κουδούνια,
στα σταμνιά και στα κλαδωτά μαντήλια,
να κρατάει στην ασημένια της ποδιά
πέντε οκάδες κόκκινα σταφύλια.

Είδαν πώς οι λέξεις μαζί με τη μουσική μετατρέπουν ένα ποίημα σε ένα τραγούδι.

Λέξη, ρυθμός, εικόνα, μελωδία.

Στη συνέχεια, απέδωσαν με σχέδιο τις εικόνες που εμπεριέχονται στο μελοποιημένο ποιημα “Τρύγος”.

Οι μαθητές/τριες σε ομάδες επέλεξαν την “σκηνή”-λέξεις  από το ποίημα που ήθελαν να απεικονίσουν, σχεδίασαν σε “καμβά” (ρώγα από σταφύλι) και δημιούργησαν ένα σταφύλι για την τάξη τους και προσπάθησαν να εκφράσουν συναισθήματα και εντυπώσεις μέσα από το ποίημα με κινήσεις του σώματός τους, ακολουθώντας τον ρυθμό του τραγουδιού (ένταση, παύση, κτλ ).

Οπτικοποίηση του τραγουδιού.

(με εικόνα: ρυθμός και συναισθήματα, μελωδία και χώρος, μουσική και κίνηση… πώς αποτυπώνονται στο χαρτί).

..σωματική έκφραση (αυθόρμητη κίνηση).