Ημέρα δικαιωμάτων του παιδιού.
Το Μαγικό Μολύβι της Μαλάλα – Παιδικό Παραμύθι
Μιλήσαμε για τα γεγονότα τουΠολυτεχνείου,τους φοιτητές και το διαχρονικό τους σύνθημα :ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και φτιάξαμε το δικό μας πλακάτ
Τραγουδήσαμε τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο και ζωγραφίσαμε σαν μικροί ζωγράφοι !
Είδαμε το βίντεο με την Κυρά Δημοκρατία (βιβλίο της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου)
και ζωγραφίσαμε την Κυρά Δημοκρατία και την Κυρά Διδακτορία …
Γνωρίσαμε τα ντενεκεδάκια ,τον Κύριο Λαδένιο και την ΝΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ και παίξαμε κουκλοθέατρο!
Και είδαμε το βίντεο: 12410 και 1 τριαντάφυλλα
Μια πρωτότυπη προσέγγιση στα γεγονότα του ’73. Μέσα από τα µάτια μιας γάτας «περνά» η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην ταινία. Ο δημιουργός του φιλμ αξιοποίησε πραγματικές λήψεις από τα γεγονότα του Νοεμβρίου του 1973 και τα «δείχνει» μέσα από τα μάτια μιας γάτας που ήταν στο Πολυτεχνείο τη μοιραία νύχτα, πριν από 12.410 συν μία ημέρες.
Το animation είναι παραγωγή της ΕΡΤ και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
Αξίζει να το παρακολουθήσετε γιατί είναι κάτι διαφορετικό και ξεφεύγει από τα χιλιοπαιγμένα ντοκουμέντα που οι μαθητές βλέπουν κάθε χρόνο.
Την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου παρακολουθήσαμε τη θεατρική παράσταση ” Δον Κιχώτης”” στο Δημοτικό Θέατρο Αργοστολίου.
Πρόκειται για την ιστορία ενός αλλοπαρμένου αγρότη με ευγενική ψυχή και αλτρουιστικό όραμα για τους συνανθρώπους του. Έχοντας χάσει το μυαλό του από την παθιασμένη ανάγνωση ιπποτικών βιβλίων, πιστεύει ότι είναι ένας ιππότης, ο Δον Κιχώτης. Ξεκινάει ένα ταξίδι με το άλογο του , τον Ροσινάντε, φορώντας μια ξεχαρβαλωμένη πανοπλία και συνοδευόμενος από τον ιπποκόμο του, τον απλοϊκό χωρικό Σάντσο Πάντσα και μπλέκει συχνά σε κωμικοτραγικές περιπέτειες,από τις οποίες, στο τέλος, σώζονται δαρμένοι, χτυπημένοι, ταπεινωμένοι, με κλεμμένα τα υπάρχοντά τους. Κι όλα αυτά ξεκινούν από τις τρέλες του Δον Κιχώτη, ο οποίος παντού φαντάζεται πύργους, εχθρούς και κινδύνους, από τους οποίους θέλει να σώσει τον κόσμο.
Πώς πήρε η Αθήνα το όνομά της
Πριν πολλά πολλά χρόνια η πόλη της Αθήνας δεν λεγόταν έτσι αλλά Κεκροπία…σε αυτή την πόλη λοιπόν…ήταν βασιλιάς ο Κέκροπας…ένα παράξενο πλάσμα αφού ήταν από τη μέση και πάνω άνθρωπος και από τη μέση και κάτω φίδι…Ο Κέκροπας ήταν ένας σοφός και καλός βασιλιάς και όλοι τον αγαπούσαν και τον σέβονταν.
Η Αθηνά και ο Ποσειδώνας ανέβηκαν στο βράχο της Ακρόπολης για να τη διεκδικήσουν . Όποιος θα έκανε το καλύτερο δώρο στην πόλη των Αθηνών θα γινόταν και ο προστάτης της . Εκεί συγκεντρώθηκαν και οι υπόλοιποι θεοί του Ολύμπου .
Πρώτος ήρθε ο Ποσειδώνας , στάθηκε στη μέση του βράχου και χτύπησε με την τρίαινά του το έδαφος . Αμέσως ξεπήδησε ένα κύμα αλμυρού νερού . Ο λαός θαύμασε το δώρο του , αλλά το νερό ήταν αλμυρό σαν της θάλασσας κι έτσι δεν ήταν πολύ χρήσιμο για την πόλη
.
Στη συνέχεια , ήρθε η σειρά της θεάς Αθηνάς να παρουσιάσει το δικό της δώρο . Κάλεσε λοιπόν τον Κέκροπα για μάρτυρα κι εκεί πάνω σε ένα βράχο φύτεψε μια ελιά , που αμέσως ξεπετάχθηκε γεμάτη από τον πολύτιμο καρπό κάρφωσε στο χώμα το κοντάρι της και αμέσως φύτρωσε ένα δέντρο με λεπτά κλωνάρια..σταχτοπράσινα φύλλα και γεμάτο μικρούς πράσινους καρπούς..- Σας δίνω την ελιά είπε η θεά.Μπορείτε να φάτε τους καρπούς της και με τα ξύλα της να ζεσταθείτε.Το δώρο μου είναι σύμβολο ειρήνης και προκοπής.,. Η ελιά θεωρήθηκε πολυτιμότερο δώρο , καθώς θα χάριζε στους Αθηναίους εκτός από τον καρπό της , λάδι και ξυλεία .
Μάζεμα των ελιών στο νηπιαγωγείο μας…
Μάθαμε για το έπος του 1940,φτιάξαμε τις σημαίες μας ,το ΟΧΙ,μιλήσαμε για τον Πόλεμο και την Ειρήνη,διαβάσαμε την ΕΙΡΗΝΗ του Αριστοφάνη,ζωγραφίσαμε τον Πόλεμο και την Ειρήνη.Το σύμβολο της Ειρήνης το φτιάξαμε με τα παιχνίδια μας, αλλά και με το σώμα μας .Μάθαμε ποιήματα και τραγούδια. Κάναμε παρέλαση και καταθέσαμε δάφνινο στεφάνι στο Ηρώο.
Πόλεμος ποτέ μη γίνει πάντα να ‘χουμε ΕΙΡΗΝΗ!