1ο Νηπιαγωγείο Άνοιξης "Σ Ε Μ Ε Λ Η" 

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με αναπηρία προσεγγίσαμε το θέμα της διαφορετικότητας και του σεβασμού στο διαφορετικό ήδη από την περασμένη εβδομάδα.

Από την αρχή της χρονιάς με την προσέγγιση του εαυτού μας έχουμε αναφερθεί στο ότι καθένας και καθεμία είναι διαφορετικός/ή και μοναδικός/ή και αυτό δεν πειράζει.

Κάναμε ομάδες , λοιπόν, με βάση κοινα χαρακτηριστικά μας (π.χ. ίδιο χρώμα μαλλιώ, ίδιο χρώμα ματιών, ύψος, κλπ.).

Αναφέραμε το αγαπημένο μας φαγητό και τι αγαπημένο μας χρώμα, είχαμε ήδη μιλήσει για τα αγαπημένα μας αθλήματα την ημέρα του σχολικού αθλητισμού και διαπιστώσαμε ότι δε μας αρέσουν όλων τα ίδια πράγματα!

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ !!!

Είμαστε διαφορετικοί και μοναδικοί κι αυτό είναι υπέροχο!!!

Αναρωτηθήκαμε, επίσης, πώς θα ήταν ο κόσμος αν όλοι ήμασταν ίδιοι !!!

Δείξαμε στα παιδιά το παρακάτω σήμα

και τα καλέσαμε να θυμηθούν πού μπορεί να το έχουν δει και τι να σημαίνει.

Τα περισσότερα παιδιά ανέφεραν ότι είναι για ανθρώπους που δεν μπορούν να περπατήσουν και το έχουν δει σε χώρους στάθμευσης και στην παραλία!

Στη συνέχεια είδαμε εικόνες με ανθρώπους που βρίσκονται σε αναπηρικά αμαξίδια !

Άραγε, εμείς θα παίζαμε με ένα παιδάκι σε αμαξίδιο, που είναι διαφορετικό;

– Μα τώρα δεν είπαμε, κυρία, ότι είμαστε όλοι διαφορετικοί και μοναδικοί!!!

Αναρωτηθήκαμε πώς μπορεί να νιώθει ένας άνθρωπος σε αναπηρικό αμαξίδιο. Είναι λυπημένος, χαρούμενος ;

Τα περισσότερα παιδιά υπέθεσαν ότι θα είναι λυπημένα.

Στη συνέχεια είδαμε την ιστορία της Αργυρώς απο το βιβλίο “Η Αργυρώ γελάει!” στον διαδραστικό μας πίνακα, την οποία μπορείτε να δείτε παρακάτω

Επεξεργαστήκαμε την ιστορία και βρήκαμε όλα αυτά που μπορεί να κάνει η Αργυρώ και είναι πάρα πολλά

και ζωγράφισε το κάθε παιδί τι θα επέλεγε να κάνει μαζί της!

Η Αργυρλω, λοιπόν, μπορεί και κάνει υπέροχα πράγματα, όπως κι εμείς !!!

Στη συνέχεια είδαμε εικόνες από ανθρώπους που ασχολούνται με τον αθλητισμό και που έχουν διαπρέψει !!!

Γνωρίσαμε κι άλλα σήματα που αφορούν ανθρώπους που έχουν ειδικές ανάγκες

και αφού πρώτα διατύπωσαν υποθέσεις στη συνέχεια τα επεξηγήσαμε!

Κλείσαμε τα μάτια μας με μαντήλι και προσπαθήσαμε να κινηθούμε με το μπαστούνι μέσα στην τάξη.

Καταλήξαμε ότι είναι δύσκολο.

Είδαμε εικόνες από την πραγματική ζωή ,όπου τα πεζοδρόμια είναι με ειδικά πλακίδια για να βοηθούνται τα τυφλά άτομα.

Παρωθήσαμε τα παιδιά να εντοπίσουν τέτοια πλακίδια στην επόμενη έξοδό τους.

Μιλήσαμε για τον σκύλο οδηγό.

Επίσης, μάθαμε για τη μέθοδο Μπρέιγ που βοηθάει τους τυφλούς να διαβάζουν.

Ασχοληθήκαμε, όμως, και με τα κωφάλαλα άτομα και  είδαμε βίντεο με τη νοηματική γλώσσα καθώς και βίντεο με το τραγούδι “Να αγαπάς”, το οποίο βλέπαμε και ακούγαμε και σε δεύτερο χρόνο μόνο το βλέπαμε !

Προσπαθήσαμε κι εμείς να πούμε το ρεφραίν στη νοηματική γλώσσα! Και τα καταφέραμε αρκετά καλα!!

Επιμείναμε ιδιαιτέρως στο πώς να φερόμαστε σε ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, γιατί μπορεί να θέλουμε να βοηθήσουμε, αλλά μπορεί ο ίδιος να μη θέλει βοήθεια γιατί νιώθει ότι μπορεί να τα καταφέρει.

Καταλήξαμε, λοιπόν, ότι καλό είναι πρώτα να ρωτάμε αν χρειάζονται βοήθεια, ώστε να μην τους φέρνουμε σε δύσκολη θέση.

Φτιάξαμε και μια αφίσα με το δικό μας μήνυμα και επειδή ο Εμπορικός Σύλλογος του Δήμου μας μας ζήτησε κάτι από ανακυκλώσιμα υλικά για τη βραδιά ανάμματος του δέντρου στην πλατεία της Άνοιξης, την φτιάξαμε με καπάκια από μπουκάλια!

Η μαμά του Θανάση μας μας έφερε κι ένα τρίποδο, κι έτσι την αφίσα μας με το μήνυμά μας την είδαν όλοι όσοι παρευρέθηκαν στο άναμμα του Χριστουγεννιάτικου δέντρου !!!

ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ! ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ!

ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ !!!

Παιδιά, εκπαιδευτικοί και γονείς το  χαρήκαμε πάρα πολύ !!!