Θεματική Ενότητα Ευ-Ζην: PROMEHS Πρόγραμμα Προαγωγής Ψυχικής Υγείας στα σχολεία

Ολοκληρώνοντας το πρώτο εργαστήριο δεξιοτήτων, συγκεντρώσαμε τους τρόπους με τους οποίους διαμορφώσαμε μια κουλτούρα σεβασμού και εκτίμησης της ψυχικής μας υγείας στην τάξη μας. Ο πρακτικός μας οδηγός αποτελεί αρωγός για τα επόμενα βήματά μας σε κάθε δραστηριότητα στην τάξη μας.

https://app.bookcreator.com/read/E1IUk0-gTPOLg2Ase51RQA/YCIr8X2hSTObobosj4TwoA?from=editor

Λήψη αρχείου

Στόχος: να αναφέρουν οι μαθητές ορισμένες από τις αιτίες του άγχους και της σχολικής φοβίας και να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν
ορισμένες στρατηγικές για την αντιμετώπισή τους.

Ασχολούμαστε με την παρακάτω ιστορία:

Ιστορία
Ο Λουκάς, όπως κάθε πρωί, θέλει να κλάψει όταν
πρέπει να αφήσει τον πατέρα του που τον πηγαίνει
στο σχολείο. Πιάνεται γύρω από τα πόδια του και
αρνείται να χαιρετήσει τη δασκάλα που τον
προσκαλεί να μπει στην τάξη. Ο πατέρας του λέει:
«Πρέπει να πάω στη δουλειά, Λουκά, άφησέ με.
Πήγαινε στους φίλους σου, σε περιμένουν. Η μέρα
θα περάσει γρήγορα και θα είμαστε ξανά μαζί
απόψε.» Ο Λουκάς δεν ηρεμεί… Αισθάνεται ότι το
στομάχι του κλείνει και ότι του έρχεται ναυτία… δε
θέλει να φύγει ο μπαμπάς του.

• Συζητάμε  ( Τι μας αγχώνει και τι μας κάνει να νιώθουμε καλά)

• Παρακολουθούμε το παρακάτω βίντεο:

• Γενικεύουμε τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουμε και δημιουργούμε μια αφίσα για τους τρόπους αντιμετώπισης των φόβων μας :

Στόχος: οι μαθητές θα είναι σε θέση να ξεκινήσουν σχέσεις φιλίας μιλώντας για τον εαυτό τους και ακούγοντας τους άλλους.

Ασχολούμαστε με την παρακάτω ιστορία:

Ιστορία
Η Χονγκ και ο Τζον συνηθίζουν να παίζουν μαζί. Ζουν στην
ίδια γειτονιά και συνήθως συναντιούνται στην παιδική
χαρά. Μοιράζονται τα παιχνίδια τους και περιμένουν τη
σειρά τους να κάνουν κούνια. Μια μέρα, ο Τζον συναντάει
τη Σοφία, τη φίλη του από το νηπιαγωγείο. Όταν η Χονγκ
φτάνει στην παιδική χαρά, ο Τζον της λέει: «Δε θέλω πια να
είμαι φίλος σου. Φαίνεσαι λιγότερο αστεία από την Σοφία.
Τώρα η Σοφία είναι η νέα καλύτερη φίλη μου». Η Χονγκ
είναι αναστατωμένη και κλαίει.

Συζητάμε για το ποιοι λέγονται φίλοι και τη σημασία των κοινών ενδιαφερόντων. Βρίσκουμε μεταξύ μας κοινά ενδιαφέροντα και ζωγραφίζουμε τους φίλους μας. Σημειώνουμε τι μας αρέσει να κάνουμε μαζί και καταγράφουμε τις παρατηρήσεις μας.

Στόχος: Οι μαθητές να εφαρμόζουν τις δεξιότητες συνεργασίας σε μια κατάσταση παιχνιδιού και να εξασκούνται στην κοινή χρήση κάποιων
παιχνιδιών.

Ασχολούμαστε με την παρακάτω ιστορία:

Ιστορία
Η Άννα θέλει να χτίσει έναν ψηλό πύργο με κύβους.
Αλλά προτού τοποθετηθεί το τελευταίο κομμάτι, ο
πύργος καταρρέει και η Άννα αναστατώνεται. Ο
Λουκάς βλέπει το παιχνίδι της Άννας και έρχεται να
την βοηθήσει. Δίνει στην Άννα τους κύβους του και
μαζί χτίζουν έναν ψηλό πύργο με ισχυρότερη βάση.
Τώρα ο πύργος είναι ακριβώς αυτό που ήθελε η
Άννα, αλλά ακόμα πρέπει να βάλει το τελευταίο
κομμάτι και δεν μπορεί να φτάσει στην κορυφή. Ο
Μπόρνα σκέφτηκε να ανέβει σε μια καρέκλα για να
προσθέσει το τελευταίο κομμάτι. Κρατάει την
καρέκλα της Άννας ώστε να μπορέσει να βάλει τον
τελευταίο κύβο με ασφάλεια. Τώρα η Άννα και οι
φίλοι της είναι χαρούμενοι που εργάστηκαν μαζί
στον ψηλότερο πύργο από κύβους που έχουν
φτιάξει ποτέ.

Δημιουργούμε έναν πύργο όλοι μαζί και αξιοποιούμε το βίντεο “Εργαστείτε μαζί ως ομάδα (Work together as a team)”.

Στη συνέχεια, χωριζόμαστε σε μικρές ομάδες και εργαζόμαστε ομαδικά στα κέντρα μάθησης της τάξης.

Στόχος: οι μαθητές θα είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται την προοπτική του άλλου και να συναισθάνονται με άλλους που προέρχονται από διαφορετικά υπόβαθρα και πολιτισμούς. Επιπλέον, θα είναι σε θέση να κατανοήσουν στάσεις σεβασμού απέναντι σε άλλους.

Ασχολούμαστε με την παρακάτω ιστορία:

Ιστορία
Σήμερα είναι μια πολύ δύσκολη μέρα για τον
Λουκά. Έπρεπε να πάει στο σχολείο
φορώντας γυαλιά για πρώτη φορά. Είναι
πολύ ανήσυχος για αυτό, αισθάνεται άβολα.
Τη στιγμή που μπαίνει στην τάξη, ο Ζοάο τον
δείχνει και λέει, «Ε, Λουκά, μοιάζεις με
παππού». Αρχίζει να γελάει και πολλά παιδιά
γελούν επίσης. Ο Λουκάς νιώθει αμηχανία.
Σκύβει το κεφάλι του και πηγαίνει ήσυχα στο
θρανίο του.
Η δασκάλα πλησιάζει και του λέει: «Πόσο
ωραίος φαίνεσαι με τα νέα σου γυαλιά. Σου
ταιριάζουν πολύ. Είμαι σίγουρη ότι μπορείς
να βλέπεις καλύτερα τώρα». Έπειτα, γυρίζει
στα παιδιά και ρωτάει: «Δε συμφωνείς μαζί
μου, Ζοάο; Δε φαίνεται ο Λουκάς ωραίος με
τα νέα του γυαλιά;».

Αξιοποιούμε το βιβλίο ” Δεν πειράζει να είσαι διαφορετικός (It’s ok to be different) του Todd Parr (2001)” που προτείνεται στο πρόσθετο εκπαιδευτικό υλικό και αξιοποιείται για τις συζητήσεις μας.

Εμπλουτίζουμε το δέντρο της τάξηςμε μηλαράκια , πάνω στα οποία συμφωνούμε να σημειώνουμε φιλοφρονήσεις και στο τέλος της εβδομάδας να υπολογίζουμε τον αριθμό των φιλοφρονήσεων που εγιναν στην τάξη.