Πασχαλινές ευχές
Σας στέλνουμε τις θερμότερες πασχαλινές αναστάσιμες ,ανοιξιάτικες ευχές μας !!!
Το Νηπιαγωγείο μας θα επαναλειτουργήσει την Δευτέρα 28 Απριλίου 2025
Τα κάλαντα του Λαζάρου από τα παιδιά του Νηπιαγωγείου
Με τα παιδιά του Νηπιαγωγείου μας, και μέσα στα πλαίσια της ομαλής μετάβασης στο Δημοτικό, επισκεφτήκαμε τα όμορα Δημοτικά Σχολεία μας ( 13 & 21 ) και αναβιώσαμε το έθιμο του Λάζαρου.
Το Σάββατο του Λαζάρου (το Σάββατο πριν από την Κυριακή των Βαΐων) τα παιδιά γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν τα ειδικά κάλαντα (Λαζαρικά) σε διάφορες παραλλαγές, που εξιστορούν την «εκ νεκρών έγερση» του Λαζάρου. Τελειώνοντας το τραγούδι τους τα Λαζαράκια, όπως αποκαλούνται οι καλαντιστές της ημέρας, συνεχίζουν με ευχετικούς και επαινετικούς στίχους για το σπίτι και δέχονται ως φιλοδώρημα αυγά που τα τοποθετούν σ’ ένα στολισμένο καλαθάκι (σε κάποιες περιοχές φρούτα, κουλουράκια ή χρήματα). Τον Λάζαρο τραγουδούν κυρίως κορίτσια σχολικής ηλικίας, τα οποία αποκαλούνται λαζαρίνες, λαζαρίτσες, λαζαρούδισσες κ.α.Γενικότερα, το Σάββατο του Λαζάρου λαμβάνει χαρούμενο χαρακτήρα, καθώς η έγερση του Λαζάρου προαναγγέλλει την Ανάσταση του Χριστού.
Δύο μέρες πριν από την αρχή της Μεγάλης Εβδομάδας, η Εκκλησία μας γιορτάζει την Ανάσταση του Λαζάρου, του φίλου του Κυρίου.
Στη Βηθανία ζούσε ο Λάζαρος με τις αδερφές του, τη Μάρθα και τη Μαρία. Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Κυρίου. Κάποτε αρρώστησε πολύ βαριά. Οι αδερφές του έστειλαν μήνυμα στον Ιησού: «Κύριε, ο αγαπημένος σου φίλος είναι άρρωστος». Όταν το έμαθε ο Ιησούς είπε: «Αυτή η αρρώστια δεν είναι για να φέρει θάνατο, αλλά για να φανεί η δύναμη του Θεού, για να φανερωθεί με αφορμή την αρρώστια η δόξα του Υιού του Θεού».
Ο Ιησούς αγαπούσε τον Λάζαρο και τις αδερφές του, αλλά δεν έτρεξε κοντά τους αμέσως μόλις πληροφορήθηκε την ασθένεια. Έμεινε εκεί όπου βρισκόταν για δυο μέρες ακόμα. Κι όταν πέρασαν αυτές οι δυο ημέρες είπε στους μαθητές του: «Ας πάμε στην Ιουδαία. Ο Λάζαρος, ο φίλος μας, κοιμήθηκε. Πηγαίνω όμως να τον ξυπνήσω». Οι μαθητές του νόμιζαν ότι μιλάει για τον ύπνο του σώματος και του είπαν: «Κύριε, αν κοιμήθηκε θα γίνει καλά». Εκείνος όμως εννοούσε το θάνατο: «Ο Λάζαρος πέθανε», τους λέει. «Χαίρομαι όμως για σας, γιατί ο θάνατός του θα γίνει αφορμή για να πιστέψετε».
΄Όταν έφτασε ο Κύριος με τους μαθητές του στη Βηθανία, ο Λάζαρος βρισκόταν για τέταρτη ημέρα στο μνήμα. Είχαν έρθει εδώ και πολλοί Ιουδαίοι από τα Ιεροσόλυμα, γνωστοί και φίλοι της Μαρίας και της Μάρθας, για να τις συμπαρασταθούν στο πένθος τους. Όταν η Μάρθα έμαθε ότι ήρθε ο Χριστός στην πόλη τους, έτρεξε να τον προϋπαντήσει και του είπε: «Κύριε, αν ήσουν εδώ δεν θα πέθαινε ο αδερφός μου. Ξέρω όμως ότι και τώρα θα σου δώσει ο Θεός ό,τι του ζητήσεις». «Ο αδερφός σου θα αναστηθεί», της είπε ο Χριστός. «Ναι, Κύριε, ξέρω ότι θα αναστηθεί την ημέρα της Κρίσεως, όταν θα αναστηθούν όλοι οι νεκροί», είπε η Μάρθα. «Εγώ είμαι η Ανάσταση και η Ζωή», της απάντησε ο Κύριος. «Όποιος πιστεύει σε μένα, κι αν πεθάνει στο σώμα, θα ζήσει αιώνια. Και καθένας που με πιστεύει δεν θα πεθάνει ποτέ. Το πιστεύεις αυτό;». «Ναι, Κύριε», λέει η Μάρθα «πιστεύω ότι εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, αυτός που περιμέναμε να έρθει στον κόσμο».
Στο μεταξύ η Μάρθα έστειλε μήνυμα στην αδερφή της, τη Μαρία, ότι είχε έρθει ο Κύριος. Η Μαρία πολύ βιαστική έτρεξε να τον συναντήσει. Μάλιστα οι Ιουδαίοι, που την είδαν να τρέχει, νόμισαν ότι πηγαίνει στο μνήμα να κλάψει τον αδερφό της. Η Μαρία όμως έτρεχε να συναντήσει τον Ιησού. Μόλις τον αντίκρισε έπεσε στα πόδια του και του έλεγε: «Κύριε, δεν θα πέθαινε ο αδερφός μου, αν ήσουν εδώ». Ο Ιησούς βλέποντάς την να κλαίει, λυπήθηκε βαθιά, συγκινήθηκε και δάκρυσε. «Πού τον έχετε βάλειΈλα και δες», είπε εκείνη. Και οι παριστάμενοι Ιουδαίοι έλεγαν: «Δες πόσο τον αγαπούσε! Άραγε αυτός που άνοιξε τα μάτια του τυφλού δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι, για να μην πεθάνει
Ο Ιησούς λοιπόν μαζί με τη Μαρία και τη Μάρθα και τους φίλους τους που βρίσκονταν στη Βηθανία έρχεται στο μνήμα. Αυτό ήταν μια σπηλιά, που την είσοδό της την έφραζε μια μεγάλη πέτρα. «Τραβήξτε την πέτρα!», λέει ο Ιησούς. «Κύριε, τώρα πια θα μυρίζει άσχημα γιατί είναι τέταρτη ημέρα σήμερα στο μνήμα», του λέει η Μάρθα, η αδερφή του νεκρού, μα ο Κύριος της απαντά: «Δεν σου είπα πως αν πιστέψεις θα δεις τη δύναμη του Θεού
Άνοιξαν λοιπόν οι παριστάμενοι το μνήμα του νεκρού, αφού τράβηξαν τη βαριά ταφόπλακα. Κι ο Ιησούς σήκωσε στον ουρανό τα μάτια του και είπε: «Πατέρα μου, σ’ ευχαριστώ που με άκουσες. Εγώ το ήξερα ότι πάντα με ακούς. Το είπα όμως για χάρη του πλήθους που στέκει εδώ γύρω, για να πιστέψουν ότι συ με απέστειλες». Κι ύστερα φώναξε δυνατά: «Λάζαρε, έλα έξω!». Βγήκε ο νεκρός με δεμένα τα πόδια και τα χέρια με πάνινες λουρίδες και το πρόσωπό του περιτυλιγμένο με το σουδάριο – όπως συνήθιζαν τότε να θάβουν τους νεκρούς. «Λύστε τον κι αφήστε τον να περπατήσει», τους είπε ο Ιησούς.
Πολλοί από τους Ιουδαίους που είχαν έρθει να επισκεφθούν τη Μάρθα και τη Μαρία συγκλονίστηκαν από αυτό το γεγονός και πίστεψαν στον Χριστό. Μερικοί όμως πήγαν και στους Φαρισαίους και τους είπαν αυτό που είχε κάνει ο Ιησούς. Εκείνοι αμέσως συγκάλεσαν συμβούλιο και αποφάσισαν πως είναι καλό για όλο το λαό να πεθάνει αυτός ο άνθρωπος. Από τότε ζητούσαν αφορμή για να συλλάβουν τον Κύριο. (Πληροφορίες από https://www.pemptousia.gr/2024/04/i-anastasi-tou-lazarou/)
Ευχαριστούμε θερμά τις Διευθύντριες του 13ου & 21ου Δημοτικού Σχολείου κ. Χατζηευγενάκη και κ. Σταθοπούλου, για την ένθερμη υποδοχή που μας επιφύλαξαν την Παρασκευή 11 Απριλίου τελευταία μέρα μέρα λειτουργίας των σχολείων, όπου είχαμε την χαρά να πούμε τα κάλαντα του Λαζάρου στον προαύλιο χώρο μαζί με τα παιδιά της πρώτης Δημοτικού. Η άψογη συνεργασία, στήριξη και επικοινωνία, συμβάλλουν καθοριστικά στην δημιουργία ενός θετικού και υποστηρικτικού κλίματος για παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικό προσωπικό. Ο συντονισμός σε κοινές δράσεις και η ανοιχτότητά των συναδέλφων σε κάθε πρωτοβουλία ενισχύει την μετάβαση των νηπίων μας στο Δημοτικό και μας χαροποιεί ιδιαίτερα. Τα μικρά νηπιάκια μας είχαν την δυνατότητα να δουν παλιούς συμμαθητές και φίλους τους, ενώ πήραν και μια γεύση από το νέο σχολικό περιβάλλον που σε λίγο καιρό θα τα υποδεχτεί. Ανταλλάξαμε ευχές και φυσικά πασχαλινά καλούδια …Και του χρόνου με υγεία και χαρά !!!
Δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο για το έθιμο με τα κάλαντα του Λαζάρου
https://www.youtube.com/watch?v=PfUTRJB17Gw
Διαβάστε ένα πολύ τρυφερό κείμενο
Τα Λαζαράκια
Μπήκε ο Απρίλης για τα καλά. Τα σχολεία έκλεισαν για τις διακοπές του Πάσχα και η Λίνα, για μια ακόμη φορά, βρέθηκε στο χωριό με τη γιαγιά μέχρι να πάρουν την άδειά τους οι γονείς της.
Της έλειπαν βέβαια και οι γονείς της και οι φίλοι της και το… ίντερνετ, αλλά ήταν τόσο όμορφα μαζί της και την αγαπούσε πολύ. Φέτος ήταν το πρώτο Πάσχα που η γιαγιά θα περνούσε χωρίς τον παππού και η Λίνα σκεφτόταν τι να κάνει να απαλύνει τον πόνο της.
Ξημέρωσε το Σάββατο του Λαζάρου και η γιαγιά την ξύπνησε πρωί πρωί για να πλάσουν Λαζαράκια.
«Βρε γιαγιά, μην κουράζεσαι, μεγάλωσα πια, ας μη φτιάξουμε φέτος» είπε η Λίνα, αλλά εκείνη είχε ήδη ετοιμάσει τη ζύμη και περίμενε την εγγονή της.
«Τι λες, παιδί μου;» απάντησε. «Για τον Λάζαρο δεν έπλασες, ψωμί γλυκό δεν έφαγες, λέει το έθιμο. Δεν παίζουν με αυτά τα πράγματα».
Η Λίνα χαμογέλασε, δεν χαλάνε χατίρι στη γιαγιά σκέφτηκε και ξεκινήσανε τα Λαζαράκια. Φτιάξανε τα ανθρωπάκια με τυλιγμένα τα χεράκια γύρω τους, έβαλαν τα μοσχοκάρφια για ματάκια και γέμισαν τις κοιλίτσες τους μήλο, κανέλα, γαρίφαλο και σταφίδες. Κι όταν ψήθηκαν, μοσχομύρισε η γειτονιά. Τα μοίρασαν στα παιδάκια που έλεγαν τα κάλαντα με τα λουλουδένια καλαθάκια τους κι έλαμπαν τα μάτια της γιαγιάς, γιατί τα Λαζαράκια ήταν οι ψυχούλες που μπορεί να έφυγαν, αλλά ζούσαν πάντα μέσα της και μοσχοβολούσαν χαρές, όμορφες στιγμές, κανέλα και γαρίφαλο!
Πασχαλινές δημιουργίες
Οι πασχαλινές δημιουργίες μας καλά κρατούν στο νηπιαγωγείο και συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό. Αφού γνωρίσαμε διάφορα ήθη και έθιμα των ημερών, μετά επικεντρωθήκαμε στο τυπικό της Μεγάλης Εβδομάδας. Είδαμε εικόνες από επιτάφιους και τα παιδιά αποτύπωσαν σε φύλλο εργασίας τις γνώσεις που απέκτησαν. Παράλληλα μιλήσαμε για την Ανάσταση του Λαζάρου ,το έθιμο των Λαζαρίνων και τα κάλαντα του Λαζάρου ,ενώ κατασκευάσαμε τους δικούς μας χάρτινους Λάζαρους ώστε να πούμε τα κάλαντα στα όμορά μας Δημοτικά σχολεία 13 & 21 την Παρασκευή τελευταία μέρα λειτουργίας του Νηπιαγωγείου μας .Με πηλό φτιάξαμε σταυρούς, σύμβολο της ορθόδοξης πίστης μας και τους στολίσαμε με λουλουδάκια και κορδέλα . Σε ομαδική χειροτεχνία τα παιδιά ζωγράφισαν ελεύθερα σε ένα λευκό χαρτόνι ένα πασχαλινό αυγό και το διακόσμησαν με ανάλογες εικόνες. Στην συνέχεια κολλήθηκαν όλα μαζί σε δύο κόκκινα χαρτονένια αυγά και στολίσαμε την τάξη μας .Φυσικά μιλήσαμε για τον συμβολισμό του κόκκινου αυγού , και γνωρίσαμε τον κύκλο της ζωής του. Σκαρώσαμε υπέροχα κοτοπουλάκια και χαρούμενα κουνελάκια που τα διακοσμήσαμε με κηρομπογιές. Φτιάξαμε κάρτες με αυγολοκοτόπουλα και κλείσαμε μέσα τους τις πιο πασχαλινές μας ευχές , και φυσικά πιστοί στο έθιμο βαφής των αυγών μεγαλουργήσαμε βάφοντας τα αυγά μας με χαρτί κουζίνας και μαρκαδόρους και το αποτέλεσμα ήταν φανταστικό !!!
Με την κ. Εύη Δρογκούλα εκπαιδευτικό της Αγγλικής γλώσσας φτιάξαμε πασχαλινές κάρτες και στην συνέχεια παίξαμε με τα τα πασχαλινά sensory boxes που είχαμε φτιάξει . Μαζέψαμε κοτοπουλάκια, αυγουλάκια αλλά και πασχαλίτσες και διασκεδάσαμε απίστευτα .Δουλέψαμε επιλεγμένα φύλλα εργασίας και κάπως έτσι κλείσαμε τον κύκλο των γιορτινών μας κατασκευών .
Το πασχαλινό εργαστήρι με τις μητέρες του Νηπιαγωγείου μας
Την Δευτέρα 7 Απριλίου με μεγάλη χαρά υποδεχτήκαμε στο νηπιαγωγείο μας τις μητέρες αλλά και γιαγιάδες ώστε να κατασκευάσουμε όλοι μαζί το πασχαλινό μας καλαθάκι αλλά και ένα αυγουλένιο γιορτινό στεφάνι για να στολίσουμε το σπίτι μας .Οι τάξεις μας γέμισαν με χαρούμενες φωνές και τα μικρά χεράκια πήραν φωτιά να δημιουργούν την διακόσμηση στα πασχαλινά καλάθια, αλλά και σε γιορτινά στεφάνια. Το τμήμα 2 επιδόθηκε και σε κυνήγι αυγού και πραγματικά όλοι διασκεδάσαμε απίστευτα. Οι τάξεις μας μεταμορφώθηκαν σε μικρά εργαστήρια και οι μαμάδες πήραν μια μικρή γεύση από την όμορφη ζωή του νηπιαγωγείου. Η παρουσία τους αλλά και η ενεργή συμμετοχή τους στην εκδήλωση αυτή προσέφερε μια ιδιαίτερη χαρά αλλά και ενθουσιασμό στα παιδιά, ενώ αυτή η συνεργασία δημιούργησε μια ατμόσφαιρα γεμάτη αγάπη και δημιουργικότητα, η οποία ενίσχυσε την παιδαγωγική μας προσπάθεια και πρόσφερε στα παιδιά μια αξέχαστη εμπειρία. Είναι πραγματικά για εμάς πολύ σημαντικό να βλέπουμε την ενεργή συμμετοχή των γονέων σε τέτοιες δράσεις καθώς έτσι ενισχύεται ο δεσμός του σχολείου και της οικογένειας .Ανανεώνουμε φυσικά το ραντεβού μας σε επόμενα τέτοια δημιουργικά εργαστήρια …Οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές του πόσο όμορφα περάσαμε …
Βιωματικό Πρόγραμμα από την εκπαιδευτική ομάδα ΠΡΑΜΑΤΑ & ΘΑΜΑΤΑ
Μια όμορφη δράση πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Νηπιαγωγείο από την ομάδα ΠΡΑΜΑΤΑ & ΘΑΜΑΤΑ. Πρόκειται για ένα βιωματικό πρόγραμμα πασχαλινών παιχνιδιών και κατασκευή πασχαλινής λαμπάδας από τα παιδιά.
Τα παιδιά άκουσαν πληροφορίες, συζήτησαν με τις εμψυχώτριες για την Μεγάλη Εβδομάδα και τη γιορτή του Πάσχα, δημιούργησαν το ημερολόγιο της Μεγάλης Εβδομάδας, διασκέδασαν με τα παιχνίδια των αυγών, έπαιξαν με το αερόστατο, χάρηκαν να μαζεύουν αυγουλάκια στο καλάθι και πήραν μέρος σε ομάδες σκυταλοδρομίας με αυγό και φτερά από κοτοπουλάκια. Στη συνέχεια διακόσμησαν τη λαμπάδα τους για να τη χαρίσουν σε αγαπημένα πρόσωπα. Οι απολαυστικές στιγμές μας από το βιωματικό πρόγραμμα απεικονίζονται στις παρακάτω φωτογραφίες:
Ο Βιβλιοπαρουσίαση του Νικόλα
Ο μπαμπάς, η μαμά και τα αδέλφια του Ιβάν μουγκρίζουν δυνατά… ΡΙΑΡ! Το λιονταράκι, όμως, μόνο “σκουίκ” μπορεί να πει και λυπάται πολύ γι’ αυτό. Ένα ποντικάκι το βοηθάει να αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και να που τελικά καταφέρνει ο Ιβάν να μουγκρίσει λιονταρίσια. Πώς έγινε αυτό; Το θέμα του βιβλίου προσεγγίζει την έννοια της αυτοπεποίθησης και πώς θα την αποκτήσουν τα παιδιά. Με όμορφη εικονογράφηση και κατανοητό λεξιλόγιο, η ιστορία διασκεδάζει τους μικρούς αναγνώστες, ενώ παράλληλα τους ενθαρρύνει να αισθανθούν περισσότερη σιγουριά για τις ικανότητές τους. Ένα εξαιρετικό βιβλίο από την αγαπημένη συγγραφέα Γιολάντα Τσορώνη Γεωργιάδη επέλεξε ο μικρός μας φίλος ο Νικόλας να παρουσιάσει που πραγματεύεται ένα πολύ δύσκολο θέμα : Την αυτοπεποίθηση!!! Μακάρι να μπορούσα να πιστέψω στον εαυτό μου. Ο μικρός μας φίλος έδωσε τον καλύτερο εαυτό του και μας αφηγήθηκε το βιβλίο με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο !!!
Ένα από τα σημαντικότερα δώρα που μπορεί να προσφέρει ένας γονιός στο παιδί του είναι να του δώσει αυτοπεποίθηση. Η πίστη στον εαυτό μας και στις ικανότητες μας είναι η κινητήριος δύναμη για να δοκιμάζουμε καινούριες προκλήσεις στη ζωή και να εξελισσόμαστε ως άνθρωποι. Ως γονείς αλλά και ως εκπαιδευτικοί μπορούμε να κάνουμε πολλά για να βοηθήσουμε το παιδί μας να πιστεύει στον εαυτό του.
Χρήσιμες συμβουλές για να καλλιεργήσετε την αυτοπεποίθηση στα παιδιά σας
1. Επιβραβεύετε πάντα την προσπάθεια και ποτέ το αποτέλεσμα. Είτε πετύχει είτε όχι τον στόχο του εσείς εστιάστε την κριτική σας στην προσπάθεια του. Μην το επαινείτε μόνο όταν τα καταφέρνει και δείξτε του ότι αυτό που πάντα μετράει περισσότερο είναι το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Έτσι θα το μάθετε να μην φοβάται την αποτυχία, η οποία είναι κι αυτή μέρος της ζωής.
2. Ενθαρρύνετε τη σκληρή δουλειά. Είτε εξασκείται σκληρά στο πιάνο, είτε σε δύσκολες μαθηματικές εργασίες, το παιδί σας πρέπει να μάθει να κοπιάζει. Έτσι θα αισθανθεί περήφανο με το αποτέλεσμα όταν έρχεται. Προσέξτε μόνο μην του ασκήσετε υπερβολική πίεση φτάνοντας στο άλλο άκρο, της καταπιεστικής εργασίας.
3. Αφήστε το να βρίσκει μόνο του τις λύσεις στα προβλήματα. Αν πάντα το «ξελασπώνετε» από τις δυσκολίες δεν θα μάθει να βρίσκει μόνο του την άκρη. Αντί να βιαστείτε να λύσετε κάθε μικρό ή μεγάλο θέμα που προκύπτει, προκαλέστε το: «εσύ τι νομίζεις;». «Ποιες ιδέες έχεις για τη λύση αυτού του ζητήματος;». «Τι αποτέλεσμα νομίζεις θα έχει αυτό;».
4. Αφήστε τα να ζήσουν την παιδική τους ηλικία. Μην περιμένετε από το παιδί σας να συμπεριφερθεί σαν ενήλικας. Αν το σπρώχνετε να μεγαλώσει πριν την ώρα του το αποτέλεσμα θα είναι να συγκρίνει τον εαυτό του με άτομα μεγαλύτερα. Αυτό είναι άδικο και θα το αποθαρρύνει καθώς δεν θα μπορεί να φτάνει τις προσδοκίες σας.
5. Ενθαρρύνετε την περιέργεια. Μερικές φορές τα παιδιά μας κουράζουν με τις ατέλειωτες ερωτήσεις τους, αλλά ακόμη και αν δεν έχουμε όλες τις απαντήσεις είναι καλό να μην τα αποθαρρύνουμε από το να ρωτάνε. Σύμφωνα με έρευνες, τα παιδιά που ενθαρρύνονται να ρωτάνε και παίρνουν πειστικές απαντήσεις από τους γονείς τους σε μικρή ηλικία, συνεχίζουν να ψάχνουν τη γνώση και αργότερα στο σχολικό περιβάλλον σε αντίθεση με αυτά που κάθε τους ερώτημα αποσιωπάται.
6. Δώστε τους νέες προκλήσεις. Ενισχύοντας συνεχώς το πεδίο των γνώσεων και των δεξιοτήτων τους, τα βοηθάτε να αναπτύσσονται με αυτοπεποίθηση. Κάθε φορά που πετυχαίνουν ένα νέο στόχο –να μάθουν ποδήλατο χωρίς βοηθητικούς τροχούς, να μαγειρέψουν ακολουθώντας μια συνταγή κ.α.- ανεβάζουν τον πήχη των προσδοκιών τους.
7. Αποφύγετε τις εξαιρέσεις. Μην ενδίδετε στην ειδική μεταχείριση των παιδιών, κατεβάζοντας τον πήχη για να τον περάσουν. Το να έχουν ίσες ευκαιρίες και ίσα δικαιώματα είναι θεμελιώδες για την αυτοπεποίθησή τους.
8. Μην επικρίνετε την προσπάθεια τους. Για κανένα λόγο μην μειώνετε την προσπάθεια τους. Μπορείτε να κάνετε θετικά σχόλια και εισηγήσεις για να τα πάνε καλύτερα αλλά για κανένα λόγο μην εκφράζετε απογοήτευση για τις επιδόσεις τους και μην μηδενίζετε τον κόπο και τη δουλειά τους. Η γονική κριτική μηδενίζει το κίνητρο των παιδιών και τα βάζει σε μια διαδικασία διαρκούς αμφισβήτησης της αυτο-αξίας τους.
9. Τα λάθη είναι για να μαθαίνουμε, δείξτε το. Αντί να επικρίνετε τα παιδιά σας σκληρά για τα λάθη τους και να αναλώνεστε σε κηρύγματα, δοκιμάστε να τα βοηθήσετε να πάρουν μαθήματα απ’ αυτά. Μην διορθώνετε όμως ποτέ τα δικά τους λάθη. Δείξτε τους με υποστηρικτικό και θετικό τρόπο πώς να το κάνουν μόνα τους.
10. Δείξτε τους μέσα από το παράδειγμα σας. Μέχρι την εφηβεία τα παιδιά σας βλέπουν σαν τους ήρωες τους. Αξιοποιείστε αυτή την ευκαιρία για να τους δώσετε ένα θετικό παράδειγμα στον τρόπο που αντιμετωπίζετε τη σκληρή δουλειά, την επιτυχία, την αποτυχία και τους άλλους ανθρώπους.
12. Μην τους λέτε ότι ανησυχείτε γι’ αυτά. Το να εκφράζετε με λόγια ή να δείχνετε με την συμπεριφορά σας ότι ανησυχείτε για το παιδί σας –τη σχολική του απόδοση, τις κακές του συνήθειες κ.λ.π- είναι σαν να του δίνετε μία αρνητική ψήφο εμπιστοσύνης. Στέλνετε στο παιδί το μήνυμα ότι δεν πιστεύετε ότι θα τα καταφέρει γι’ αυτό κι ανησυχείτε.
13. Μην τα αφήνετε να δραπετεύουν από την πραγματικότητα. Το διαδίκτυο είναι μια πύλη διαφυγής από την πραγματικότητα και από όσα συμβαίνουν γύρω μας. Το να αποκόπτεται ένα παιδί από το περιβάλλον και να χάνεται με τις ώρες σε διαδικτυακούς κόσμους μπορεί να το εκπαιδεύσει να κρύβεται μέσα στην οθόνη όποτε έχει προβλήματα. Σπρώξτε το να βιώνει αληθινές καταστάσεις στον πραγματικό κόσμο. Μόνο αυτές θα του μάθουν πώς να λύνει προβλήματα.
14. Μην χάνετε την εξουσία σας. Τα παιδιά δεν είναι φίλοι σας, και χρειάζονται τη γονεϊκή εξουσία και καθοδήγηση για να αισθάνονται ασφαλείς και να έχουν αυτοπεποίθηση. Απ’ την άλλη, η υπερβολική αυστηρότητα και σκληρότητα των γονιών θα τσακίσει την πίστη τους στον εαυτό τους. Πηγή από το site Αυτοπεποίθηση και πώς να την καλλιεργήσετε στο παιδί σας. 14 συμβουλές σε γονείς
Πολλά πολλά μπράβο στον φίλο μας Νικόλα !!!
Ακούστε την ιστορία του Βιβλίου
Η βιβλιοπαρουσίαση της Σοφίας στο Τμήμα 1
Η μαθήτρια του Νηπιαγωγείου Σοφία, παρουσίασε στο Τμήμα 1 το βιβλίο “Εγώ κι εσύ μαζί“, της συγγραφέως Γιολάντας Τσορώνη-Γεωργιάδη, από τις εκδόσεις Σαββάλας, ένα βιβλίο που προάγει τη συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών, προσεγγίζοντας αξίες όπως η συνεργασία, η φιλία. Η συγγραφέας με την προσέγγιση ιδεών, αξιών, συναισθημάτων σε συνδυασμό με την εξαιρετική εικονογράφηση της Νίκης Λεωνίδου, επιχειρούν να μυήσουν τα παιδιά στο να βλέπουν τον κόσμο με τα μάτια του άλλου, αφού μάθουν πρώτα να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τα δικά τους συναισθήματα. Όπως αναφέρει η συγγραφέας: “ό,τι δεν μπορούμε να καταφέρουμε αλλιώς το μπορούμε με την αγάπη”.
Λίγα λόγια για την ιστορία:
Το μελίσσι τρυγάει ενθουσιασμένο κάθε μέρα τη γύρη από τις λεβάντες που ζώνουν το χωριό.
Δυο μέλισσες όμως είναι πολύ στενοχωρημένες. Δεν μπορούν να πετάξουν στα ψηλά γιατί τους λείπουνε φτερά. Ένα απόγευμα μπαίνουν στο εργαστήρι του γερο-Ζανή. Μα ποιο θαύμα έγινε εκεί και έφυγαν μετά πετώντας;
Η Σοφία μας εντυπωσίασε με την αφήγησή της, διηγήθηκε την ιστορία με γλαφυρό ύφος, περιγράφοντας παραστατικά τα γεγονότα στους συμμαθητές της. Η ανάλογη αμφίεση με το κοστούμι της μέλισσας, από τη γωνιά της μεταμφίεσης, βοήθησε τη μικρή μαθήτριά μας να δραματοποιήσει μέρος της ιστορίας, να “μπει” στο ρόλο της μέλισσας, με συναισθηματικό τρόπο να χρωματίζει τη φωνή της και να μιμείται τις μικρές ηρωίδες της ιστορίας. Υπήρχαν στοιχεία εν συναίσθησης στην αφήγησή της, ταυτιζόταν με τις μικρές μέλισσες και τα λόγια της περιβάλλονταν από συναισθήματα, καθώς με αγωνία έψαχναν να βρουν την καλύτερη λύση.
Ακολουθεί βιντεάκι, μέρος της παρουσίασης του βιβλίου από το νήπιο Σοφία:
Μπράβο Σοφία, μας εντυπωσίασες με το ταλέντο σου, ήταν καταπληκτική η παρουσίαση του βιβλίου και η κατασκευή σου!!!
Ακούστε την ιστορία από την αγαπημένη συγγραφέα των παιδιών του 16ου Νηπιαγωγείου Αγίου Δημητρίου, κυρία Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη που μας κάνει να ταυτιζόμαστε με τους ήρωες των βιβλίων της και να μαθαίνουμε διασκεδάζοντας:
Εγώ κι εσύ μαζί Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη, εκδόσεις Σαββάλας
Ήρθε πάλι η Πασχαλιά …
Ο Απρίλης δεν φέρνει μόνο τα λουλούδια και τα ψέματα, ο Απρίλης είναι ο Πασχαλιάτης και μας φέρνει και το Πάσχα και όπως καταλαβαίνετε τα μικρά χεράκια έχουν πάρει φωτιά … Το Πάσχα είναι μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού σε ανάμνηση της Ανάστασης του Ιησού Χριστού. Αρχικά αποτελούσε εβραϊκή γιορτή σε ανάμνηση της Εξόδου των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία. Το Χριστιανικό Πάσχα, ή κοινώς Πασχαλιά ή Λαμπρή, και ειδικότερα η Ανάσταση του Χριστού ή απλώς Ανάσταση, είναι η σπουδαιότερη γιορτή του Χριστιανισμού. Εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία. Πλήθος έθιμα συνοδεύουν την μεγάλη αυτή της χριστιανοσύνης και μέσα από επιλεγμένα βίντεο αλλά και βιβλία προσπαθήσαμε να φέρουμε τα παιδιά κοντά στο νόημα αυτών των ημερών αλλά και στην παράδοσή μας. Φτιάξαμε τις κάρτες μας με πασχαλινές ευχές, κουνέλια και κότες με διάφορες τεχνικές , παπιά με χαρτοσακούλες, ετοιμάσαμε αυγά βαμμένα με βερνίκια νυχιών, κόψαμε σταυρούς με πηλό, είδαμε τα θαύματα του θεανθρώπου και ετοιμάσαμε τον Λάζαρο με χαρτόνι. Φτιάξαμε αυγά με τέμπερες και τύπωμα φελλού και στολίσαμε το ταμπλό μας ,ενώ παράλληλα κόψαμε πολλές παλάμες κίτρινες και σχηματίσαμε ένα μεγάλο παλαμοπαπί. Και επειδή Πάσχα και Άνοιξη πάνε μαζί σκαρώσαμε και ένα καδράκι με δισκάκια από μανιτάρια που μαζεύουμε στο σχολείο και στολίσαμε ανοιξιάτικο το ταμπλό μας …
Δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο για το Πάσχα
https://www.youtube.com/watch?v=5M6jdqXkPlg
Τι γιορτάζουμε το Πάσχα ;
https://www.youtube.com/watch?v=9tuqn_LDNkQ
Η ιστορία του Πάσχα, Νηπιαγωγείο- Δημοτικό
Παγκόσμια ημέρα βιβλίου
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου είναι μια εορτή που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου. Καθιερώθηκε από τη τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (International Board on Books for Young People-IBBY), το 1966, ημέρα των γενεθλίων του γνωστού Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805) και σκοπός της είναι να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να κατευθύνει την προσοχή στο παιδικό βιβλίο.
Ο ετήσιος αυτός εορτασμός βοηθάει στην καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας και κεντρίζει το ενδιαφέρον των παιδιών και των νέων για τα βιβλία. Κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλον τον κόσμο.
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου (ICBD) του 2025, υποστηριζόμενη από το τμήμα της IBBY στην Ολλανδία εστιάζει στην ελευθερία της φαντασίας, με το μότο από το ποίημα “Η γλώσσα των εικόνων” της Rian Visser:
«Φτιάξε εικόνες για το ποίημά μου και νιώσε ελεύθερος: αυτά τα λόγια σου ανήκουν, παρόλο που προήλθαν από μένα».
Το ποίημα προέρχεται από την εικονογραφημένη ποιητική συλλογή Alle wensen van de wereld (2021) της συγγραφέα Rian Visser και της εικονογράφου Janneke Ipenburg, βιβλίο το οποίο βραβεύτηκε με τα βραβεία Zilveren Griffel στην Ολλανδία και Gouden Poëziemedaille (Χρυσό Μετάλλιο Ποίησης) στο Βέλγιο.
Η φετινή αφίσα δημιουργήθηκε από τη συγγραφέα Rian Visser και την εικονογράφο Janneke Ipenburg και προσκαλεί τα παιδιά παγκοσμίως να εξερευνήσουν τη δύναμη της φαντασίας μέσω της τέχνης και της ποίησης .
“…Φτιάξε εικόνες
με το ποίημά μου,
ελεύθερα να αισθανθείς:
αυτά τα λόγια
πάρ’ τα και κάνε τα δικά σου
από την καρδιά μου στην καρδιά σου.”
Το φετινό μήνυμα από την Rian Visser:
Η Γλώσσα των Εικόνων
Rian Visser
Μπορείτε να ζωγραφίσετε εικόνες
για τις λέξεις,
για όσα λέω;
Τότε, ζωγραφίστε
ένα μέρος της εικόνας,
το κρύο,
τον άνεμο,
έναν κόμπο στον λαιμό σου
ή κάποια σκληρή τύχη,
ζωγραφίστε έναν βήχα,
έναν αναστεναγμό,
το άρωμα του φρέσκου ψωμιού,
τον χρόνο,
μια στιγμή,
την αρχή ή το τέλος
ενός σχεδίου,
ζωγραφίστε το μέρος όπου παντού
το μέρος όπου ποτέ,
το μέρος όπου σύντομα
κάτι πρόκειται να συμβεί,
ζωγραφίστε τον πόνο μιας απώθησης,
τη γεύση της θάλασσας.
Υπάρχουν τόσα πολλά
που θέλω να δω,
σαν αγάπη,
μια μέρα,
και ίσως για μένα.
Κάντε εικόνες
για το ποίημά μου,
και μη διστάσετε:
αυτά τα λόγια
ανήκουν σε εσάς
παρόλο που προήλθαν από μένα.
Δείτε περισσότερα για το Παιδικό Βιβλίο:
Γράμμα σε ένα παιδί για τη Φιλαναγνωσία
2 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου – Μηνύματα συγγραφέων απ’ όλο τον κόσμο
Με τους μικρούς μας μαθητές αφού συζητήσαμε για άλλη μια φορά την αξία και σημασία των βιβλίων και ανταλλάξαμε απόψεις για τα αγαπημένα μας βιβλία, φτιάξαμε τους δικούς μας σελιδοδείκτες για να συνοδεύουν την ανάγνωση των αγαπημένων μας βιβλίων.
Παράλληλα μιλήσαμε για τον δίσκο της Φαιστού και δημιουργήσαμε τους δικούς μας μυστικούς κώδικες .
Ο Δίσκος της Φαιστού είναι δίσκος ψημένου πηλού, που αποτελεί αρχαιολογικό εύρημα από τη Μινωική πόλη της Φαιστού στη νότια Κρήτη και χρονολογείται πιθανώς στην μέση ή ύστερη Μινωική Εποχή του Χαλκού (Δεύτερη π.Χ. χιλιετία). Αποτελεί ένα από τα γνωστότερα μυστήρια της αρχαιολογίας, αφού ο σκοπός της κατασκευής του παραμένει άγνωστος. Άγνωστο είναι μέχρι σήμερα και το νόημα των αναγραφόμενων σε αυτόν.
Ο δίσκος ανακαλύφθηκε στις 3 Ιουλίου 1908 από τον Ιταλό αρχαιολόγο Λουίτζι Περνιέ (Luigi Pernier) και φυλάσσεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Ο δίσκος έχει διάμετρο περίπου 15 cm και καλύπτεται σε κάθε πλευρά με ένα σπειροειδές κείμενο, που αποτελείται από συνολικά 241 εμφανίσεις 45 διακριτών πινακίδων, που δημιουργήθηκαν με το πάτημα μεμονωμένων σφραγίδων πάνω στον μαλακό πηλό πριν από το ψήσιμο. Ενώ τα μοναδικά χαρακτηριστικά του οδήγησαν αρχικά ορισμένους μελετητές να υποψιαστούν μια πλαστογραφία ή απάτη, ο δίσκος είναι πλέον γενικά αποδεκτός ως αυθεντικός από τους αρχαιολόγους.
Αυτό το μυστηριώδες αντικείμενο αιχμαλώτισε τη φαντασία ερασιτεχνών και επαγγελματιών παλαιογράφων και έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για να αποκρυπτογραφηθεί ο κώδικας πίσω από τα σημάδια του δίσκου. Αν και δεν είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για κείμενο, οι περισσότερες αποκρυπτογραφήσεις υποθέτουν ότι είναι.
Οι δράσεις μας όμως για την ημέρα του βιβλίου δεν σταματούν εδώ, οι μαθητές του Ολοήμερου των Συστεγαζόμενων Δημοτικών Σχολείων 13ου και 21ου, με τα παιδιά του Εκπαιδευτικού Ομίλου «Παίζω και δημιουργώ με τις λέξεις», υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά στην αίθουσα εκδηλώσεων τους τα ολοήμερα τμήματα του Νηπιαγωγείου μας . Τη δράση υποστήριξαν και συμμετείχαν, οι διευθύντριες κα Θεοδοσία Χατζηευγενάκη, η κα Μαρία Σταθουλοπούλου καθώς και η κα Μάγδα Νίκλη, ΠΕ70, Υπεύθυνη του Ολοήμερου του 13ου Δημοτικού.
Το βιβλίο «Το αυγό που ράγισε», της κ. Εύης Τσιτιρίδου, στάθηκε η αφορμή για να αναβιώσουμε τα πασχαλινά έθιμα, να τραγουδήσουμε, να αυτοσχεδιάσουμε, να συζητήσουμε για τα αγαπημένα μας βιβλία, να συνεργαστούμε για να ζωγραφίσουμε πασχαλινά αυγά, να γίνουμε μαζί μια μεγάλη παρέα! Ανταλλάξαμε δωράκια , πήραμε έπαινο τιμητικό για την συμμετοχή μας στην δράση και γεμίσαμε με εμπειρίες και χαρά! Φυσικά ανανεώσαμε το ραντεβού μας για επόμενες βιβλιοπεριπέτειες! Πάρτε μια μικρή γεύση από την επίσκεψή μας …
Και ένα βιντεάκι από το blog του 13ου Δημοτικού Σχολείου
https://www.canva.com/design/DAGjnCEoGsM/65AX4Q__VhrvtsAY2ZKUvw/watch
Ευχόμαστε καλά αναγνωστικά ταξίδια !!!
Καλώς ήρθες Απρίλη!!!
Ο Απρίλιος ή Απρίλης είναι ο τέταρτος μήνας του έτους. Ο ελληνικός λαός αποκαλεί τον μήνα αυτόν και με τα ονόματα Απρίλης, Απρίλες, και Λαμπριάτης από τη συμπτωματικά μεγάλη θρησκευτική εορτή που τελείται συνήθως τον μήνα αυτό. Ο Απρίλιος και ο Μάιος θεωρούνται οι καθ΄ αυτού μήνες των λουλουδιών εξ ου και η ονομασία Απριλομάης: “Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα“. Χάρη στην ανοιξιάτικη σύνδεσή του ο Απρίλης τραγουδήθηκε ιδιαίτερα από τους ποιητές αλλά και από τον λαό μας: «Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη» και «Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε». Η ενασχόληση, επίσης, του λαού μας με τη γεωργία μάς έχει κληροδοτήσει και πολλές άλλες παροιμίες και δημώδη στιχάκια. Για τις απριλιάτικες βροχές, για παράδειγμα, λέγεται το εξής: «Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε κείνο το ζευγά που ‘χει πολλά σπαρμένα». Σ’ άλλες πάλι περιοχές ο Απρίλης αποκαλείται και «Γρίλλης» (γκρινιάρης) επειδή στον μήνα αυτόν τελείωναν τα αποθέματα της προηγούμενης συγκομιδής και δημιουργούνταν οικογενειακές γκρίνιες. Αποκαλείται και τιναχτοκοφινίτης επειδή τινάζουν τα κοφίνια για να τα καθαρίσουν: «Απρίλης, γρίλλης, τιναχτοκοφινίτης». Αναφέρεται, επίσης, και ως Αϊ-γεωργίτης λόγω της εορτής του Αγίου Γεωργίου στις 23 του μήνα, η οποία γιορτάζεται με διάφορους αθλητικούς και ιππικούς αγώνες. Οι κτηνοτρόφοι, και οι Σαρακατσάνοι, θεωρούν τον Άγιο Γεώργιο προστάτη τους, ενώ στις παραδόσεις, τα παραμύθια και τα τραγούδια συνδέονται με τον αρχαίο μύθο του Περσέα και της Ανδρομέδας.Η «Πρωταπριλιά» με τα αθώα ψέματά της είναι ένα πανευρωπαϊκό έθιμο. Στην Ελλάδα το αρχαίο αυτό έθιμο έφτασε, μάλλον, την εποχή των Σταυροφοριών κι έχει τις ρίζες του στους αρχαίους Κέλτες. Επειδή τον Απρίλιο ο καιρός καλοσύνευε συνήθιζαν την πρωταπριλιά να πηγαίνουν για ψάρεμα. Τις περισσότερες φορές γύριζαν φυσικά με άδεια χέρια, κι έτσι κατέφευγαν σε ψεύτικες ιστορίες για μεγάλα ψάρια. Στη χώρα μας διαγωνίζονται για το ποιος θα πει το μεγαλύτερο ψέμα, όπως το: «Έλα να πούμε ψέματα/ ένα σακί γιομάτο/ φόρτωσα ένα μπόντικα/ σαράντα κολοκύθια/ κι απάνου στα καπούλια του/ ένα σακί ρεβύθια».
Υποδεχτήκαμε τον Απρίλιο με αθώα ψεματάκια που σκαρώσαμε στην κ.Εύα αλλά και μεταξύ μας και φυσικά τον ζωγραφίσαμε διαβάζοντας το ποίημα της Μεταξίας Φωτίου.
Δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=1b7xqsW267I
Ακούστε το τραγούδι του Απρίλη