Στα πλαίσια του μαθήματος Τ.Π.Ε. οι μαθητές της Δ τάξης διεξήγαγαν μια έρευνα με θέμα τον Αθλητισμό.
Η έρευνα διενεργήθηκε τμηματικά σε τρεις φάσεις, που περιελάμβαναν:
Τη δημιουργία ερωτηματολογίου, που απαντήθηκε από τους μαθητές των Δ, Ε και ΣΤ τάξεων του σχολείου. Για τη δημιουργία του ερωτηματολογίου χρησιμοποιήθηκε πρόγραμμα κειμενογράφου (LibreOffice Writer), και μέσα από τη δραστηριότητα αυτή οι μαθητές εξοικειώθηκαν με τη συγγραφή κειμένου και τις βασικές μορφοποιήσεις (γραμματοσειρές, στοιχίσεις, κουκίδες, …).
Μπορείτε να δείτε το ερωτηματολόγιο παρακάτω:
Την καταγραφή των απαντήσεων σε πίνακα για στατιστική μελέτη. Χρησιμοποιήθηκε πρόγραμμα επεξεργασίας λογιστικών φύλλων (LibreOffice Calc), και οι μαθητές απέκτησαν μια εισαγωγική εμπειρία στη δημιουργία, τη μορφοποίηση και ανάλυση δεδομένων με γραφήματα. Τα τελικά γραφήματα σχεδιάστηκαν από τους μαθητές της Ε τάξης του σχολείου.
Παρακάτω μπορείτε να δείτε κάποια γραφήματα από τις απαντήσεις του ερωτηματολογίου:
Την παρουσίαση των αποτελεσμάτων με πρόγραμμα δημιουργίας παρουσιάσεων (Libre Office Impress). Δημιουργήθηκαν διαφάνειες στις οποίες παρουσιάστηκαν τα συμπεράσματα από την έρευνα των μαθητών. Έτσι οι μαθητές εξοικειώθηκαν με την έννοια της παρουσίασης και την εισαγωγή εικόνων και εφέ στις διαφάνειες. Μπορείτε να δείτε την παρουσίαση των μαθητών παρακάτω:
Το ερώτημα αυτό, που τέθηκε σε όλους μας σήμερα 30/3/2017 την ώρα της Φιλαναγνωσίας, έγινε η αφορμή, για να εκφραστούν πολλά συναισθήματα! “Άνοιξαν” 23 καρδιές και είπαν τόσα πολλά πράγματα! Κάποια αποφασίσαμε να γίνουν “τα μυστικά” της τάξης μας, ενώ κάποια άλλα είμαστε έτοιμοι να τα μοιραστούμε μαζί σας.
Α.Κ. Εγώ με την καρδιά μου βλέπω ότι η οικογένειά μου είναι μοναδική, γιατί με αγαπάνε και τους αγαπώ πολύ, γιατί με φροντίζουν και νοιάζονται για μένα. Τους γονείς μου και τον αδερφό μου τους αγαπάω πολύ!
Λ.Μ. Βλέπω με την καρδιά μου τους ανθρώπους να αγαπιούνται, τα παιδιά να παίζουν και να μην τσακώνονται, τους ανθρώπους να γνωρίζουν φίλους, να παίζουν όλοι μαζί και να ζουν όλοι αγαπημένοι!
Γ.Π. Εγώ βλέπω με την καρδιά πόσο με αγαπάνε οι φίλοι μου. Βλέπω εμένα και την ξαδερφή μου, όταν μαλώνουμε, ενώ είμαστε αχώριστες και αγαπημένες. Έχω εμπιστοσύνη σε όλους, φίλους και συγγενείς. Αυτό βλέπω εγώ με την καρδιά!
Σ.Π. Εγώ έχω στη γιαγιά μου ένα καναρίνι που είναι ίδιο με τα υπόλοιπα καναρίνια. Όμως εγώ που το κοιτάζω με την καρδιά μου, νομίζω ότι είναι το μοναδικό στον κόσμο, σαν να μην υπάρχει κανένα άλλο καναρίνι!
Α.Σ. Εγώ με την καρδιά μου βλέπω πόσο πολύ με αγαπάνε οι γονείς μου, τα αδέρφια μου και οι συγγενείς μου. Επίσης με την καρδιά μου βλέπω πόσο πολύ με αγαπάνε οι φίλοι μου.
Λ.Σ. Βλέπω με την καρδιά μου πόσο με αγαπάνε οι φίλοι μου και η οικογένειά μου. Με τα μάτια μου όμως βλέπω παιδιά να μαλώνουν!
Ν.Ζ. Εγώ βλέπω με την καρδιά μου το σκυλάκι-αρκουδάκι μου. Αν το δεις με τα μάτια, φαίνεται ίδιο με όλα τα άλλα αρκουδάκια, αλλά αν το δεις με την καρδιά, φαίνεται μοναδικό!
Η.Κ. Εγώ με τα μάτια μου βλέπω τη μαμά μου να είναι χαρούμενη. Όμως με την καρδιά μου τη βλέπω στεναχωρημένη. Αυτό καταλαβαίνω εγώ με την καρδιά μου!
Μ.Φ. Με την καρδιά βλέπω δύο φίλους να αγκαλιάζονται και να παίζουν και η φιλία τους να κρατάει για πάντα!
Ν.Ξ. Αυτό που βλέπω εγώ με τα μάτια μου είναι τη μαμά μου να με φωνάζει. Με την καρδιά μου όμως βλέπω ότι η μαμά μου με αγαπάει!
Λ.Θ. Εγώ με την καρδιά μου βλέπω μια κυρία και έναν κύριο να αγαπιούνται.
Φ.Μ. Με τα μάτια βλέπω τα παιδιά να τσακώνονται, ενώ με την καρδιά τα βλέπω να παίζουν.
Χ.Π. Με την καρδιά μου βλέπω δύο φίλους που μοιράζονται τα πράγματά τους και που βοηθάει ο ένας τον άλλον. Δε θέλω να βλέπω δύο φίλους να τσακώνονται!
Ι.Β.Εγώ βλέπω την οικογένειά μου με την καρδιά μου. Καμιά φορά με μαλώνουν, αλλά με την καρδιά μου τους βλέπω να με αγαπάνε. Την αγαπάω την οικογένειά μου, όπως και εκείνοι αγαπάνε εμένα!
Γ.Ζ. Εγώ με την καρδιά μου βλέπω δύο παιδιά που αγαπιούνται και παίζουν μαζί στην πισίνα.
Β.Π. Με την καρδιά βλέπω κάθε φορά τους μαθητές μου να είναι “μοναδικοί”. Αφού εκείνους προστατεύω, τους ακούω προσεκτικά κάθε μέρα, άλλοτε να παραπονιούνται και άλλοτε να σωπαίνουν, γελάω μαζί τους και παρασύρομαι στις ιστορίες τους, τους φωνάζω με αγάπη ειλικρινή και πηγαία. Αφού είναι οι μαθητές μου! Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν. Και πράγματι, το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό τα παιδιά μου!
Το Tux Paint είναι ένα ελεύθερο, βραβευμένο πρόγραμμα ζωγραφικής για παιδιά ηλικίας από 3 εως 12. Xρησιμοποιείται από μαθητές σχολείων σε όλο τον κόσμο για να αποκτήσουν ικανότητες στην ψηφιακή σχεδίαση. Συνδυάζει μια εύχρηστη διεπαφή, διασκεδαστικά εφέ ήχου, και μια ενθαρρυντική μασκότ κινούμενων σχεδίων η οποία καθοδηγεί τα παιδιά καθώς χρησιμοποιούν το πρόγραμμα.
Στην συγκεκριμένη δραστηριότητα οι μαθητές σχεδίασαν χρησιμοποιώντας από την εργαλειοθήκη του Tux τα σχήματα, τις γραμμές, τα μαγικά και τις σφραγίδες. Παρακάτω βλέπεται τις δημιουργίες τους
Οι μαθητές του σχολείου μας στο μάθημα Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών (Τ.Π.Ε) είχαν την ευκαιρία να προγραμματίσουν το BeeBot, την “έξυπνη μέλισσα”, ένα προγραμματιζόμενο ρομπότ δαπέδου ειδικά κατασκευασμένο για να χρησιμοποιείται από παιδιά αυτής της ηλικίας. Ο προγραμματισμός της γίνεται με πλήκτρα που βρίσκονται επάνω της και μπορεί να προγραμματιστεί για να κινείται με ακρίβεια στο χώρο προχωρώντας μπροστά, πίσω, στρίβοντας αριστερά και δεξιά. Με την απλή και φιλική προς το παιδί διάταξη του, το BeeBot αποτελεί ένα τέλειο σημείο εκκίνησης για τη διδασκαλία του ελέγχου, της κατεύθυνσης (προσανατολισμού) και της γλώσσας προγραμματισμού για τα μικρά παιδιά. Οι μαθητές διασκέδασαν μαθαίνοντας. Ακολουθούν κάποιες φωτογραφίες από την ώρα του μαθήματος.
Ένα διαφορετικό μάθημα σε έναν άλλο χώρο διαφορετικό από εκείνο της τάξης μας με άλλους δασκάλους και στα ίδια έδρανα με “μεγάλα” παιδιά στο Αμφιθέατρο ΙΙ του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Και στο σημείο αυτό θέλω αρχικά να ευχαριστήσω όλους ανεξαιρέτως τους γονείς των μαθητών μου και τον διευθυντή μου, τον κ. Παύλο Ράπτη, διότι η δική μου προσωπική προσπάθεια δεν θα είχε νόημα, εάν δεν συνδυαζόταν με τη στήριξή τους. Ιδιαίτερα όμως ευχαριστώ από καρδιάς τον κ. Βασίλειο Μούση, ο οποίος μας πρόσφερε σήμερα τη δυνατότητα όχι μόνο να παρακολουθήσουμε επίδειξη – παρουσίαση πειραμάτων Χημείας από το διδακτικό προσωπικό του Πανεπιστημίου, αλλά να αποκτήσουμε εμπειρίες και αναμνήσεις, να προβληματιστούμε, να γίνουμε όλοι μια ομάδα και κυρίως να χαρούμε, αφού οι μαθητές της Γ΄τάξης συμμετείχαν στην παρουσίαση πολλών πειραμάτων!
Όσο για τη φιλοξενία …. δεν έχω λόγια!
Αν επετεύχθη ο στόχος, πραγματικά δε γνωρίζω!
Το μόνο που μπορώ να δω είναι τα χαμογελαστά πρόσωπα των παιδιών μου!
Το μάθημα ξεκινάει! Μας είπαν πως σήμερα μπορούμε να τα κάνουμε όλα “γυαλιά καρφιά!”.
Αλλαγή χρώματος σε νομίσματαΗ οδοντόκρεμα του ελέφανταΝα εξαφανίσουμε ένα δάχτυλο;Περιμένοντας το “μπουγέλωμα”Επιστροφή στο σχολείo
Στην τάξη μας μετά την παρακολούθηση των πειραμάτων
Τελικά τι είναι η χημεία;
(Ενδεικτικές απαντήσεις μαθητών)
Αποστόλης: η χημεία είναι στη ζωή μας και δεν μπορούμε να την αφαιρέσουμε.
Αθηνά: ανακατεύουμε διάφορα χρώματα και γίνονται άλλα ωραία.
Λάμπρος: τη χημεία τη βλέπουμε γύρω μας, παντού. Μου άρεσε πολύ το πείραμα με τα χρυσά κέρματα. Με τη χημεία μαθαίνεις να κάνεις πειράματα.
Χρήστος: με τη χημεία μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα, σαν μαγικά!
Νεφέλη Ξ.: η χημεία κάνει τα πράγματα να αλλάζουν χρώμα, σαν αυτό το χρυσό κέρμα.
Φάνης: εγώ κατάλαβα αυτό που είπαν οι επιστήμονες: “με τη χημεία φτιάχνονται πολλά πράγματα, όπως οι οδοντόκρεμες”. Μου άρεσε πολύ το πείραμα που άλλαξαν χρώμα τα κέρματα.
Ηλέκτρα: η χημεία είναι πάντα δίπλα μας. Ακόμη και στον ύπνο μας και δεν το καταλαβαίνουμε. Αναμιγνύουμε πράγματα της φύσης και πολλά άλλα, όπως πορτοκάλι, λεμόνι, τσάι του βουνού με διάφορα άλλα πράγματα και προκύπτουν άλλα πολύ ωραία. Μάθαμε τι πρέπει να τρώμε και τι δεν πρέπει, τι πρέπει να αναπνέουμε και τι όχι και τι είναι κακό για το περιβάλλον.
Ανδρεάνα: η χημεία είναι κάτι σαν μαγεία.
Σοφία: βάζουμε πολλά πράγματα μαζί και μας βγαίνει κάτι μαγικό.
Γιάννης: εμένα μου άρεσε το πείραμα που έκανα εγώ με την οδοντόκρεμα του ελέφαντα και η έκρηξη.
Λυδία Σ.: Για μένα η χημεία είναι κάτι ωραίο, δηλαδή βάζουμε πράγματα και προκύπτουν άλλα ωραία χρώματα. Μου άρεσε το πείραμα με τα κέρματα που το έκανα εγώ και άλλαξε χρώμα. Ήταν ωραίο, πολύ ωραίο!
Βασίλης: Μου άρεσε το πείραμα με το μπαλόνι που είχε μέσα υγραέριο και αν σκεφτούμε ότι το υγραέριο,αν το βάλουμε με τη φωτιά, θα σκάσει. Και έτσι επειδή το μπαλόνι έχει λεπτή επιφάνεια, όταν το φουσκώνουμε, σκάει πολύ εύκολα.Εμένα μου αρέσει πολύ η χημεία. Βλέπω βιντεάκια στο youtube και έτσι ήξερα και την οδοντόκρεμα του ελέφαντα και τις πυγολαμπίδες, που τις έχει βγάλει ο αδερφός μου σε βίντεο, επειδή και εκείνος είχε πάει στο Χημικό με την κυρία του.
Κάπως έτσι ξεκινά η καταγραφή των αυθόρμητων αντιλήψεων των μαθητών, των διαισθητικών ιδεών τους που δημιουργούνται από δικά τους ερμηνευτικά σχήματα για ό,τι συμβαίνει γύρω τους … και το μάθημα αρχίζει …
Να θυμόμαστε και να παίρνουμε δύναμη, για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που έχουμε μπροστά μας.
Είμαστε υποχρεωμένοι – καταδικασμένοι θα έλεγα – να τα καταφέρουμε και μπορούμε να το κάνουμε, αν πιστέψουμε στη δύναμη της ελληνικής ψυχής.
Αλεξάνδρα
Χάραζε ο τόπος με βουνά πολλά
κι ανάτελλε τα ζωντανά του,
καλούς ανθρώπους και κακούς, νυφίτσες,
αλεπούδες, μια λίμνη ως κόρην οφθαλμού
και κάστρα πατημένα.
Σοφία
Θα ‘ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα,
στο χιόνι και στον άγριο καιρό
γυάλινα και μαλαματένια.
Κι όσο πήγαινε η μέρα,
σαν το βαπόρι σε καλά νερά,
είδα και μιναρέδες
κι άκουσα
τα μπακίρια να βελάζουν.
Νεφέλη (δασκάλα)
Η απελευθέρωση της πόλης των Ιωαννίνων αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα του Α΄ Βαλκανικού πολέμου, γεγονός το οποίο προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον σε πανευρωπαϊκό –και όχι μόνο- επίπεδο.
104 χρόνια από την κατάληψη του Μπιζανίου και την απελευθέρωση των Ιωαννίνων.
104 χρόνια από την 21η Φεβρουαρίου του 1913.
104 χρόνια ελεύθερα Γιάννενα, ελεύθερα από τη φρίκη και την ένταση του πολέμου.
104 χρόνια Γυάλινα Γιάννενα!
Για να δούμε όμως τι γνωρίζουν οι μαθητές μου!
– Ποιος θα μας πει τι γιορτάζουμε στις 21 Φεβρουαρίου;
Χρήστο!
Χρήστος: Γιορτάζουμε την απελευθέρωση της πόλης μας. Κυρία,
Τα πήραμε τα Γιάννενα
μάτια πολλά το λένε,
μάτια πολλά το λένε,
όπου γελούν και κλαίνε.
Δασκάλα: Ναι, αλλά από ποιους τα πήραμε;
Κωνσταντίνος: Από τους Τούρκους; Ναι, από τους Τούρκους!
Το λεν πουλιά των Γρεβενών
κι αηδόνια του Μετσόβου,
που τα ’καψεν η παγωνιά
κι ανατριχίλα φόβου.
Δασκάλα: Επομένως, παιδιά, το γεγονός αυτό δεν αφορά μόνο τα Γιάννενα, αλλά και άλλες περιοχές, όπως τα Γρεβενά και το Μέτσοβο και πολλές άλλες, όπως είπε ο Κωνσταντίνος.
Ιάσονας (σηκώνεις χέρι)
Κυρία, κυρία …
Το λένε κι οι Γιαννιώτισσες
που ζούσαν χρόνια βόγγου,
το λένε κι οι Σουλιώτισσες
στις ράχες του Ζαλόγγου.
Δασκάλα: Σωστά, Ιάσονα.
Ξεφτέρια μου! Στα τραγούδια, πρώτοι είστε!
Λοιπόν, την 21η του Φλεβάρη, και κάθε τέτοια μέρα, όχι μόνο η Ήπειρος, αλλά ολάκερη η Ελλάδα πανηγυρίζει την ιστορική επέτειο της απελευθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό, της πόλης που έγινε συνώνυμο του αγώνα για τη λευτεριά.
Πώς όμως ξεκίνησε ο πόλεμος;
(σιωπή)
Σιγά, ένας – ένας …
Λάμπρος: Κυρία, θυμάμαι πως κάθε χρόνο μιλάμε για τα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου και τις μάχες που έγιναν στο Μπιζάνι και τη Μανωλιάσσα.
Δασκάλα: Θυμάστε κάποιους ήρωες, που πολέμησαν για να ελευθερωθούν τα Γιάννενα και έδωσαν τη ζωή τους; (σιωπή)
Νομίζω πως έφτασε η στιγμή να αναζητήσουμε πληροφορίες. Θα χωριστούμε σε τρεις ομάδες και η κάθε ομάδα θα αναλάβει να μελετήσει ένα θέμα.
Φάνη, Ηλέκτρα, Χρήστο, Αθηνά, Γιώργο, Ανδρεάνα και Ιάσονα θα αναλάβετε να μελετήσετε τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, τι προηγήθηκε και τι έγινε.
Σοφία, Γιάννη, Μαρίνα, Κωνσταντίνε, Λυδία, Βαγγέλη και Γεωργία θα ασχοληθείτε με τους πρωτεργάτες των γεγονότων και τα βιογραφικά τους στοιχεία.
Αλεξάνδρα, Αποστόλη, Λυδία, Βασίλη, Νεφέλη, Λάμπρο και Ματίνα θα αναλάβετε να συνδέσετε το χθες με το σήμερα. Θα μας παρουσιάσετε τι κάνουμε εμείς γι’ αυτούς τους ήρωες, ώστε η θύμησή τους να παραμένει ζωντανή.
Σε λίγο ξεκινάμε.
Φάνης
Τα Γιάννενα καταλαμβάνονται από τους Οθωμανούς το 1431 από τον Σινάν Πασά και εγκαθιδρύεται η τουρκική κυριαρχία που διαρκεί 482 χρόνια. Πολλές γενιές Ηπειρωτών γεννήθηκαν και πέθαναν σε καθεστώς σκλαβιάς. Ο δημοσιογράφος και λογοτέχνης Γιώργος Χατζής γράφει σε ένα άρθρο του στην εφημερίδα «Ήπειρος», στο πρώτο φύλλο της στις 3 Μαρτίου 1913:
Ηλέκτρα
«Πεντακόσια ολόκληρα χρόνια. Πεντακόσια λυπημένα Χριστούγεννα και πεντακόσιες θλιβερές Πασχαλιές, κανένας Ηπειρώτης δεν χάρηκε το ψωμί που έτρωγε και φαρμάκι τού γίνονταν το νερό στα χείλη, εφόσον σε ένιωθε Εσένα, ώ φιλτάτη και κλαμένη πόλη, πόλη πληγωμένη, να κάνεις δεήσεις στον Εσταυρωμένο Χριστό, να σου λυπηθεί την αγωνία και τον θρήνο».
Γιώργος
Για το φρόνημα των Ηπειρωτών και την αγάπη τους και την πίστη τους στην πατρίδα, στην ίδια εφημερίδα, διαβάζουμε ανατριχιαστικές περιγραφές. Παρά τα φοβερά μαρτύρια των φυλακισμένων, η καρδιά τους χτυπούσε στον ρυθμό των κανονιών που σφυροκοπούσαν το Μπιζάνι:
Αθηνά
«Οι συλλήψεις γίνονταν μαζικά. Χωρίς διακρίσεις πολίτες και χωρικοί ρίχνονταν στις φυλακές ύστερα από βασανιστήρια και αφάνταστες ταλαιπωρίες. Οι φυλακές γέμισαν από ανθρώπους που υπέφεραν πολύ. Τα μπουντρούμια του Αλή Πασά δε χωρούσαν πλέον άλλους. Κι όμως οι φυλακισμένοι είχαν ακμαίο το φρόνημά τους και ήρεμη την ψυχή τους, και δε ρωτούσαν ούτε αν θα κρεμαστούν κι αυτοί, ούτε αν θα ζήσουν, ούτε αν θα πεθάνουν. Η σκέψη τους πετούσε πάνω στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου, στο Μπιζάνι και τη Μανωλιάσσα».
Ιάσονας
Ο αρχηγός της ηπειρωτικής στρατιάς Κωνσταντίνος Σαπουντζάκης παίρνει διαταγή να εισβάλει στο ηπειρωτικό έδαφος. Σώματα εθελοντών φτάνουν από την Αμερική και την Κρήτη. Ο στρατηγός Ριτσιώτης Γαριβάλδης, αμέσως μόλις κηρύχθηκε ο πόλεμος, σπεύδει από την Ιταλία, παρά τα γηρατειά του, και ιδρύει το Σώμα Ελλήνων Ερυθροχιτώνων με αρχηγό τον Αλέξανδρο Ρώμα. Η Γαριβαλδινή φάλλαγγα στάλθηκε στο Μέτσοβο.
Ηλέκτρα
Στη μάχη του Δρίσκου, στις 28 Νοεμβρίου 1912 μια τουρκική σφαίρα θανατώνει τον ευγενή Κερκυραίο βουλευτή και ποιητή Λορέντζο Μαβίλη. Η ευαίσθητη αυτή μορφή πρόφερε ξεψυχώντας την αθάνατη φράση:
– Δεν την έλπιζα τέτοια τιμή, να δώσω τη ζωή μου για την Ελλάδα!
Ανδρεάνα
Η συμμετοχή στον απελευθερωτικό αγώνα είναι καθολική.
Η Γκυ Σαντεπλέρ, σύζυγος του Γάλλου Προξένου στα Γιάννενα την περίοδο εκείνη, γράφει στο βιβλίο της «Τα Ιωάννινα πολιορκημένα»:
Χρήστος
«Στις 5 Δεκεμβρίου 1912 ο διοικητής των Ιωαννίνων Εσάτ Πασάς με μια δύναμη 40.000 ανδρών επιτίθεται στο δεξιό του Ελληνικού Στρατού, με σκοπό να περάσουν τον Άραχθο και ν’ αναγκάσουν τους Έλληνες να υποχωρήσουν. Η ηρωική αντίσταση των ταγμάτων που πολεμάνε σκληρά 10 ολόκληρες μέρες στα υψώματα της Αετοράχης, ματαιώνει το σχέδιό του.
Ανδρεάνα
Ο Μέραρχος Καλλάρης θρηνεί τις φοβερές απώλειες κι ανάμεσά τους τον γιο του, που πολεμούσε στην πρώτη γραμμή. Τρεις ολόκληρες μέρες ο γιος ήταν άρρωστος. Στις 5 Δεκεμβρίου, όταν έμαθε τα όσα γίνονταν στις μάχες, παρόλο που είχε υψηλό πυρετό, ζήτησε από τον Στρατηγό πατέρα του να του επιτρέψει να πάει στη μονάδα του. Κι ο Μέραρχος, παρά την αντίδραση του γιατρού που δε συμφωνούσε, του επέτρεψε.
Ο Μέραρχος Καλλάρης
Χρήστος
Στις 7 Ιανουαρίου η 6η Μεραρχία και η Μεραρχία Ηπείρου κυριεύουν το χωριό Αετοράχη. Στις 10 Ιανουαρίου 1913 φτάνει στο μέτωπο ο νέος αρχηγός του Αγώνα, ο διάδοχος Κωνσταντίνος, που στήνει το στρατηγείο του στο Χάνι του Εμίν Αγά. Το Μπιζάνι έγινε το οχυρό-θρύλος. Λέγεται ότι όταν το παρέδωσε ο Γερμανός μηχανικός στον Τούρκο φρούραρχο, του είπε: «Το οχυρό αυτό θα γίνει ο τάφος των Ελλήνων, αν ποτέ επιχειρήσουν να καταλάβουν τα Γιάννενα».
Ηλέκτρα
Μα το Μπιζάνι ακόμα κρατάει. Αχ, αυτή η παγωνιά, τα χιόνια, ο δεύτερος αυτός εχθρός! Μέχρι που έφτασε η μεγάλη στιγμή, η ιστορική εκείνη μέρα της 20ής Φεβρουαρίου 1913. Στο Μπιζάνι έχουν ριχτεί περισσότερες από 30.000 οβίδες.
Φάνης
Ώρα 7 το πρωί. Κυριεύεται η Τσούκα και τα υψώματα της Μανωλιάσας. Αιχμαλωτίζεται ολόκληρο τάγμα με τα πολυβόλα του. Οι Τούρκοι υποχωρούν άτακτα προς τα Γιάννενα. Ο Βελισσαρίου κι ο Ιατρίδης τους κυνηγάνε ολοένα κι από πιο κοντά. Οι Τούρκοι παραδίδονται χωρίς όρους!
Χρήστος
Το ξημέρωμα της 21ης Φεβρουαρίου 1913, όταν οι Έλληνες πολεμιστές είδαν να κυματίζουν άσπρες σημαίες στα οχυρά των Τούρκων, ακούστηκε βροντόφωνο το «Ζήτω!».
– Χριστός ανέστη!
Ιάσονας και Φάνης
-Αληθώς ανέστη!
Γιώργος
Ώρα 9 το πρωί. Υπογράφεται το πρωτόκολλο παράδοσης.
Τα Γιάννενα είναι Ελληνικά!
Νεφέλη Δασκάλα
Μέσα στη χαρά της νίκης, οι Έλληνες δεν ξεχνούν τους νεκρούς τους. Κάθε Φλεβάρη, τέτοιες μέρες, οι μνήμες μάς ταξιδεύουν σ’ εκείνους τους ματοβαμμένους τόπους, που ποτίστηκαν με το αίμα των γενναίων.
Σοφία
Κυρία, εμείς αναζητήσαμε στοιχεία για τους πρωτεργάτες της Επανάστασης, γνωστούς και άγνωστους.
Μαρίνα
Όπως ξέρετε, κάθε ξεκίνημα αλλά και κάθε τέλος επισφραγίζεται με ένα πρωτόκολλο. Το ίδιο συνέβη και με την απελευθέρωση της πόλης μας!
Πρωτόκολλον
Μεταξύ των υπογεγραμμένων, λοχαγού Μεταξά και λοχαγού Στρατηγού και του Βεχήτ πασά, συμφωνήθηκαν τα εξής:
Κωνσταντίνος
Η οχυρωμένη τοποθεσία των Ιωαννίνων παραδίδεται στον Ελληνικό Στρατό.
Μαρίνα
Τα στρατεύματα παραδίδονται ως αιχμάλωτοι πολέμου.
Κωνσταντίνος
Όλο το υλικό πολέμου, όπλα, σημαίες και άλογα θα παραδοθούν στον Ελληνικό Στρατό στην κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα.
Μαρίνα
Όλοι οι αξιωματικοί, στρατιώτες, τραυματίες και ασθενείς υπόκεινται στο Νόμο του πολέμου.
Κωνσταντίνος
Ήδη ακούστηκαν πολλά από τα ονόματα των πρωτεργατών της απελευθέρωσης από την πρώτη ομάδα.
Ο Κωνσταντίνος Σαπουντζάκης από το Ρέθυμνο της Κρήτης, το 1912 ήταν αρχηγός του στρατού Ηπείρου και διηύθυνε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις μέχρι το 1913.
Κωνσταντίνος Σαπουντζάκης
Ο Ιωάννης Βελισσαρίου καταγόμενος από το Πλοέστι της Ρουμανίας, διακρίθηκε ιδιαίτερα στη Μάχη του Μπιζανίου, όπου η ελληνική νίκη οφείλεται στην αποφασιστικότητά του και … στην ανυπακοή του.
Ιωάννης Βελισσαρίου
Γεωργία
Λορέντζος Μαβίλης, Κωνσταντίνος Γερακάρης, Αριστοτέλης Τοπάλης, Βραχνός, Χαϊδεμενάκης, Μακρής και τόσοι άλλοι, ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ (και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία) έδωσαν τη ζωή τους στη μάχη του Δρίσκου, η οποία αν και αρχικά ήταν νικηφόρα, τελικά χάθηκε για τους Έλληνες.
ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ
Βαγγέλης
Στον πόλεμο πήραν μέρος Έλληνες και ξένοι εθελοντές Γαριβαλδινοί. Λέγονταν επίσης και Ερυθροχίτωνες από το χρώμα του ερυθρού χιτωνίου που φορούσαν. Το όνομά τους προέρχεται από τον ιδρυτή του εθελοντικού αυτού σώματος, τον Ιταλό Τζιουζέπε Γκαριμπάλντι.
Γεωργία
Το 1912 ο Τζιουζέπε Γκαριμπάλντι αποφάσισε να πολεμήσει στους Βαλκανικούς πολέμους και σχημάτισε σώμα από 1.200 Ιταλούς και Βρετανούς εθελοντές, οι οποίοι με επικεφαλής τον γιο του, βοήθησαν στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων από τους Τούρκους. Όταν ο Γκαριμπάλντι ξεκίνησε να έρθει στην Ελλάδα, οι ιταλικές αρχές προσπάθησαν να τον εμποδίσουν και τότε εκείνος απάντησε «όποιος με πλησιάσει θα τον χτυπήσω».
Στην Πανεπιστημίου στις 6 Δεκεμβρίου του 1912
Γιάννης
Ο Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε το 1860 στην Ιθάκη έχοντας όμως Ισπανική καταγωγή. Η κήρυξη του πολέμου βρίσκει τον βουλευτή και ποιητή Λορέντζο Μαβίλη σε ηλικία 53 χρονών, ηλικιωμένος για εκείνη την εποχή, γι’ αυτό ο ελληνικός στρατός τον απέκλεισε. Έτσι βρήκε θέση στο σώμα των Γαριβαλδινών. Στις 28 Νοεμβρίου του 1912 γίνεται επικεφαλής του λόχου των εθελοντών Γαριβαλδινών και την επόμενη μέρα σκοτώνεται στη Μάχη του Δρίσκου.
Λυδία
Ο Αλέξανδρος Ρώμας, γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Με δικά του χρήματα εξόπλισε το σώμα των Γαριβαλδινών.Ο ‘Ελληνας βουλευτής, κόμης Αλέξανδρος Ρώμας βρέθηκε στην πρώτη γραμμή και πήρε μέρος στη φονική Μάχη του Δρίσκου τον Νοέμβριο του 1912. Οι εθελοντές ήταν τόσοι πολλοί που δεν μπορούσαν να τους εξοπλίσουν και αναγκάζονταν να τους διώχνουν. Καθημερινά 3000 εθελοντές πολιορκούσαν το σπίτι του Ρώμα, για να καταταγούν εθελοντικά.
Αλέξανδρος Ρώμας
Μαρίνα
Η Ασπασία Ράλλη ήταν κόρη του Πρωθυπουργού Κυριακούλη Μαυρομιχάλη και ανεψιά του Αλέξανδρου Ρώμα. Και αυτή ήταν στο σώμα των Γαριβαλδινών, στην αρχή σα νοσοκόμα. Στο ημερολόγιό της περιγράφει τη στιγμή που ανακοινώνει την απόφασή της.
Γεωργία
«Μαμά, πρέπει να δώσουμε πρώτοι εμείς το παράδειγμα. Πρέπει το ταχύτερο να εργαστούμε σε ένα νοσοκομείο».
Σοφία
Αφανείς ήρωες αυτού του αγώνα ήταν οι Έλληνες κατάσκοποι, που με κίνδυνο της ζωής τους, ξεπερνούσαν κάθε εμπόδιο. Πολλές φορές, οι πληροφορίες τους αποδείχτηκαν πιο σημαντικές από τις εφόδους των στρατιωτών. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου που βοήθησε τον αγώνα με τις πληροφορίες του, ήταν αυτό του Νικολάκη Εφέντη.
Ο ελληνικής καταγωγής, Νικολάκη Εφέντης, ήταν υπασπιστής του Τούρκου διοικητή στο οχυρό του Μπιζανίου και γνώριζε πολύ καλά τη διάταξη των τουρκικών πυροβόλων. Όταν οι Έλληνες αποφάσισαν να προσεγγίσουν τον Νικολάκη Εφέντη, έστειλαν σαν μεσολαβητή τον δεσπότη Γερβάσιο. Ο Νικολάκη Εφέντης, αν και βοήθησε τους Έλληνες, είχε ένα τραγικό τέλος που οφείλεται στην επιπολαιότητα ενός δημοσιογράφου της εποχής, που τον πρόδωσε …κατά λάθος.
Νεφέλη Δασκάλα
483 χρόνια σκλαβιάς, μας γεμίζουν μνήμες …
104 χρόνια λευτεριάς, μας γεμίζουν ευθύνες …
Λάμπρος
Εψὲς ήμουν στα Γιάννενα, ψηλὰ στη Λιθαρίτσα. Βρέθηκα σε μια μικρὴ πλατεία, που ήταν ολόκληρος εξώστης για την πόλη. Υπέροχο ήταν το θέαμα, που απλώθηκε μπροστά μου. Ολόγυρά μου, αριὰ και δεντροστόλιστα, ησύχαζαν τα Γιαννιώτικα σπίτια. Κάτω η λίμνη αγκάλιαζε το κατάφυτο, ξακουσμένο νησί. Απέναντι υψωνόταν, ψηλὸ κι ολόγυμνο, το Μιτσικέλι, προστατεύοντας στοργικὰ την πόλη απὸ τον Θεσσαλικὸ βοριά. Και μπροστά μου, βαρὺ κι επιβλητικό, ακουμπούσε στη λίμνη το Κάστρο, το ξακουσμένο Κάστρο, που πέρασε όλη τη ζωή του ο Αλής. Μέσα στὴ σιγαλιὰ της νύχτας και στο αχνὸ φως του φεγγαριού, μου φάνηκε πως περιπλανιόταν όλη η ιστορία.
Στη Λιθαρίτσα
Πώς λοιπὸν μπορούσα να νιώθω τα Γιάννενα σκλαβωμένα;
Και το βλέμμα μου καρφώθηκε στον λόφο του Δρίσκου, που ποτίστηκε με το αίμα τόσων παλικαριών!
Αποστόλης
Η ιστορία είναι γύρω μας. Τη βλέπουμε καθημερινά σε γιορτές του σχολείου, καλά φυλαγμένη στα βιβλία μας, σε μουσεία, σε εικόνες, σε φωτογραφίες, σε εφημερίδες αλλά και στους δρόμους, στα αγάλματα και στις οδούς.
Το Στρατιωτικό Μουσείο Στρατηγείου Πολέμου στεγάζει ένα κομμάτι της ιστορίας. Στη γύρω περιοχή υπάρχει μεγάλος αριθμός ιστορικών Μνημείων και Ηρώων από τον πόλεμο του 1912-1913. Το μουσείο στεγάζεται στο Χάνι Εμίν Αγά, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως Στρατηγείο του Ελληνικού Στρατού κατά τις επιχειρήσεις για την απελευθέρωση της Ηπείρου στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο.
Στρατιωτικό Μουσείο Στρατηγείου Πολέμου στο Χάνι Εμίν-Αγά
Βασίλης
Τα δημοτικά τραγούδια μάς θυμίζουν και αυτά την ιστορία. Οι ανώνυμοι ποιητές αυτών των αριστουργημάτων ας είναι το πρότυπό μας. Ας τους αφιερώσουμε λίγων λεπτών σιγή. Ας ξεχάσουμε το εγώ μας, ειδικά σήμερα που το Εγώ, με έψιλον κεφαλαίο, γιγαντώθηκε τόσο, ώστε να εξαφανίσει το Εμείς, για να μας οδηγήσει εδώ που βρισκόμαστε.
Σ’ ούλο τον κόσμο ξαστεριά, σ’ ούλο τον κόσμο ήλιος
και στα καημένα Γιάννενα όλο βροχή κι αντάρα …
Λυδία
Την Ιστορία μελέτα παιδί μου, γιατί έτσι όχι μόνο τον εαυτό σου και τη ζωή σου θα κάμεις ένδοξη και χρήσιμη στην ανθρώπινη κοινωνία, αλλά και το μυαλό σου οξυδερκέστερο και διαυγέστερο…
Δρόμοι των Ιωαννίνων γεμάτοι ιστορία… αλλά και ζωή!
Η οδός Γαριβάλδη, μεταμορφώνει την παλιά περιοχή των Ταμπάκικων σε πολύβουο νεανικό τοπίο.
Οδός Γαριβάλδη
Ο λοξός πεζόδρομος της Καλλάρη μάς οδηγεί σε ακόμη μία από τις δυναμικές περιοχές της πόλης, την περιοχή της παλιάς Αγοράς. Σε ένα από τα στενά μαγευτήκαμε από τις σταθερές κινήσεις μιας μεσήλικης σιδηρουργού που έφτιαχνε μια λαβίδα για το τζάκι. «Τώρα πλέον κανείς δεν κάνει χειροποίητα τέτοια εργαλεία».
Πεζόδρομος Καλλάρη
Οδός Παναγιώτη Δαγκλή, ως ενθύμιο του πρώτου Προέδρου του ιστορικού σωματείου της “Ηπειρωτικής Εταιρείας”, που ιδρύθηκε στα Γιάννενα και συνέβαλε στην απελευθέρωση της Ηπείρου.
Οδός Παναγιώτη Δαγκλή
Η Δουρούτη και οι οδοί Μανωλιάσσης και Μπιζανίου μας θυμίζουν τα φυσικά οχυρά υψώματα.
Οδός Μπιζανίου
Οδός Βελισσαρίου και ας θυμηθούμε τα λόγια του Ηπειρώτη πεζογράφου μας Χριστόφορου Μηλιώνη: «Ο Βελισσάριος που είχε ενεργήσει αστόχαστα και χωρίς διαταγή, γλίτωσε το Στρατοδικείο. Αλλά φαίνεται πως τα μεγάλα κατορθώματα μόνο οι αστόχαστοι τα πετυχαίνουν».
Ματίνα
Τιμή σε σας που πέσατε
στης Νίκης τον αγώνα.
Η κάθε μια απ΄το αίμα σας που χύθηκε σταγόνα,
τη Λευτεριά θεμέλιωσε
σ’ ατσάλινη ασπίδα,
για να μας δώσει ελεύθερη,
μεγάλη την Πατρίδα.
Ματίνα
Δεν πεθαίνουν ποτέ
Λάμπρος-Αποστόλης
όσοι πέφτουνε στη μάχη για τη Νίκη.
Ματίνα
Δεν πεθαίνουν ποτέ
Λάμπρος-Αποστόλης
είν’ αθάνατοι κι η δόξα τούς ανήκει.
Ματίνα
Δεν πεθαίνουν ποτέ
του πολέμου όσοι γεύτηκαν τη φρίκη
Βασίλης
και θα ζουν νικητές
της φυλής οδηγητές.
Σοφία
Θα ΄ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα,
στο χιόνι και στον άγριο καιρό
γυάλινα και μαλαματένια.
Κι όσο πήγαινε η μέρα,
σαν το βαπόρι σε καλά νερά,
είδα και μιναρέδες κι άκουσα
μπακίρια να βελάζουν.
Νεφέλη
Τα πήραμε τα Γιάννενα λοιπόν. Διώξαμε τους Τούρκους που είχαν στρογγυλοκάτσει στην Ήπειρο κοντά 500 χρόνια. Παρά τις προσπάθειες του Στρατηγού Κατσιμήτρου και των γενναίων μαχητών του, την περίοδο που ονομάστηκε αργότερα έπος του ’40, τα χάσαμε τα Γιάννενα τον πόλεμο, για να τα ξαναπάρουμε το 1944. Είχαμε χάσει εν τω μεταξύ ολόκληρη σχεδόν την εβραϊκή κοινότητα.
Αναρωτιέται κανείς πώς θα ήταν η πόλη των Ιωαννίνων μετά από αυτό το τρομακτικό κενό που δημιουργήθηκε. Πώς θα ήταν, όχι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και οι δρόμοι, τα καφενεία και τα μαγαζιά, τα χάνια και οι βρύσες, οι νερουλάδες και οι ζητιάνοι, ακόμη και το Κάστρο, το Μιτσικέλι και η Παμβώτιδα.
Κουρμανιό
Αλεξάνδρα
Να θυμόμαστε τα έργα και το ήθος των προγόνων μας. Είμαστε από καλή γενιά που τραγούδησε την αγάπη, που έχτισε γεφύρια, για να φέρει κοντά τους ανθρώπους, έστω κι αν χρειάστηκε να θυσιάσει ό,τι αγαπούσε περισσότερο, που δούλεψε σκληρά, που πρόκοψε και καζάντησε, διάβασε, έγραψε, κράτησε άσβεστη τη φλόγα της ελληνικής ψυχής.
Λάμπρος
Να θυμόμαστε και να παίρνουμε δύναμη, για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που έχουμε μπροστά μας.
Να θυμόμαστε και να παίρνουμε δύναμη
Είμαστε υποχρεωμένοι – καταδικασμένοι θα έλεγα – να τα καταφέρουμε και μπορούμε να το κάνουμε, αν πιστέψουμε στη δύναμη της ελληνικής ψυχής.
Νεφέλη
Πολλά χρόνια αργότερα και καθώς η Ιστορία γράφει νέες σελίδες, ο μεγάλος μας ποιητής Γιώργος Σεφέρης υποβάλλει το ίδιο αίτημα, αυτό που σημαδεύει κάθε εποχή, τον ίδιο καημό που μας έκαιγε και τότες, μας καίει και σήμερα:
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος καλούμαστε να προσεγγίσουμε, με τα παιδιά της Γ΄τάξης αυτή τη φορά, τις ύψιστες αρχές και αξίες που διακήρυξαν, τόσο με τον προφορικό όσο και με τον γραπτό τους λόγο, οι Τρεις Ιεράρχες, αρχές και αξίες, που ήταν ο καρπός της σύζευξης και εναρμόνισης της αρχαίας ελληνικής σοφίας και της χριστιανικής αλήθειας.
Ταυτόχρονα οφείλουμε να προβληματιστούμε για τον σκοπό και τον χαρακτήρα της σύγχρονης εκπαίδευσης και να αντλήσουμε διδάγματα, που θα μας οδηγήσουν σε σκέψεις και αποφάσεις.
Έχοντας ως στόχο οι μαθητές μας να αγαπήσουν τη γνώση και την αναζήτησή της μέσα από βιβλία που θα τους παροτρύνουν για μια περαιτέρω διερεύνηση, το σχέδιο εργασίας επιδιώκει τη διατύπωση μιας καλά τεκμηριωμένης άποψης από την πλευρά των μαθητών.
1η δραστηριότητα
Γιατί πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;
Να δημιουργήσεις ένα δικό σου κείμενο, που να πείθει για την αξία του βιβλίου.
Όταν καλείς μια νέα ζωή, πρέπει να την κάνεις ευτυχισμένη!
Μου αρέσει να διαβάζω, γιατί
είναι ωραίο και διασκεδαστικό. Ταξιδεύεις στη φαντασία των δημιουργών των βιβλίων. Διαβάζεις τη φαντασία των βιβλίων (Νεφέλη Ζ.)
περνάει η ώρα μου, χαλαρώνω και μαθαίνω πράγματα για τη φύση και πολλά άλλα (Ανδρεάνα)
η φαντασία μου μεγαλώνει. Μαθαίνω να διαβάζω πιο γρήγορα και πιο ωραία. Επίσης μαθαίνω πάρα πολλά πράγματα (Σοφία)
μαθαίνουμε πολλά πράγματα, διασκεδάζουμε και γεμίζει το μυαλό μας με φαντασία και γνώση (Γεωργία)
μαθαίνουμε να γράφουμε σωστά και να μιλάμε καλύτερα. Πολλά βιβλία έχουν κάποιες λέξεις που δεν ξέρουμε. Στο σχολείο μου αρέσει πολύ την ελεύθερη ώρα να διαβάζω βιβλία από τη βιβλιοθήκη της τάξης μου. Είναι πολύ ωραίο (Αλεξάνδρα)
μπορώ να πλάσω μια φανταστική ιστορία και ήρωές της να είμαστε εμείς. Έτσι το διάβασμα γίνεται πιο απολαυστικό και διασκεδαστικό (Μαρίνα)
μας κάνει καλό. Μαθαίνουμε να μιλάμε πολύ όμορφα και επίσης μαθαίνουμε να ζωγραφίζουμε, να σχεδιάζουμε και να κάνουμε χειροτεχνίας (Λυδία Θ.)
είναι διασκεδαστικό. όταν τελειώνουμε τα μαθήματα, μπορούμε να διαβάζουμε ένα ωραίο βιβλίο (Αθηνά)
μαθαίνω καινούριες λέξεις και μπορώ να γράψω τη δική μου ιστορία. Γινόμαστε καλύτεροι και πιο ευγενικοί και το πιο σημαντικό μαθαίνουμε να συνεργαζόμαστε (Λυδία Σ.)
μαθαίνω δύσκολες λέξεις, παίρνω ιδέες από τις λέξεις, εξασκώ τη μνήμη μου και ζωγραφίζω μόνος μου τις εικόνες ενός βιβλίου (Χρήστος)
έτσι μορφωνόμαστε και μαθαίνουμε τα πάντα για όλο τον κόσμο και πώς ζούσαν οι αρχαίοι (Λάμπρος)
με τα βιβλία μας περνάει ο χρόνος ευχάριστα. Τα βιβλία μας κάνουν καλύτερους μαθητές και μας βοηθάνε να μην κάνουμε λάθη (Ματίνα)
αν δε διαβάζεις, δε θα ξέρεις τι να κάνεις στη ζωή σου και στη δουλειά σου (Φάνης)
κάνει καλό και για τα μαθήματα (Βαγγέλης)
καθαρίζει το μυαλό μας (Γιάννης)
μαθαίνουμε περισσότερα πράγματα και γράφουμε σωστά (Νεφέλη Ξ.)
πρέπει να μάθουμε γράμματα. Πώς θα διαβάσω ένα άρθρο στην εφημερίδα; (Βασίλης)
διαβάζω βιβλία που δεν έχω ξαναδιαβάσει. Μαθαίνω καινούρια πράγματα και δεν κάνω λάθη στα γραπτά μου. Μπορώ επίσης να παίξω θεατρικά παιχνίδια και να διασκεδάσω (Αποστόλης)
μαθαίνω να μιλάω σωστά. Διαβάζουμε βιβλία, για να συμμορφωθούμε (Ιάσονας)
2η δραστηριότητα
Η γιορτή των Τριών Ιεραρχών ονομάστηκε γιορτή της παιδείας και των γραμμάτων, γιατί οι Τρεις Ιεράρχες ήταν σπουδαίοι δάσκαλοι.
Εσύ πώς φαντάζεσαι τον καλό δάσκαλο ή την καλή δασκάλα;
Ένας δάσκαλος κρατάει ένα χέρι, ανοίγει ένα μυαλό, αγγίζει μια καρδιά!
Θέλω η δασκάλα μου να με αγαπάει, να είναι ευγενική, να καταλαβαίνω όλα τα μαθήματα και να είναι πάντα χαμογελαστή (Αλεξάνδρα).
Η δασκάλα που φαντάζομαι είναι όμορφη, καλόκαρδη, έξυπνη, καλή και παιχνιδιάρα. Να είναι καλή με τα παιδιά και να με αγαπάει (Νεφέλη Ξ.).
Η καλή δασκάλα θέλω να έχει καλούς τρόπους, να μας αγαπάει και να μας βάζει καλές ασκήσεις (Βαγγέλης).
Θέλω να με αγαπάει, να είναι καλή, να μη βάζει πολλά μαθήματα, αλλά να βάζει συχνά ορθογραφία (Βασίλης).
Εγώ την καλή δασκάλα τη φαντάζομαι ευγενική, καλή, να μας μαθαίνει πράγματα και να έχει καλούς τρόπους μέσα στην τάξη. Μου αρέσει έτσι όπως είναι (Αθηνά).
Μια δασκάλα είναι καλή, όταν μας εξηγεί και δε βάζει τιμωρίες (Φάνης).
Την καλή δασκάλα τη φαντάζομαι να έρχεται το πρωί χαμογελαστή, να μπαίνει μέσα στην τάξη και να λέει καλημέρα σε όλους τους μαθητές. Επίσης να μη φωνάζει πολύ, να εξηγεί όλες τις απορίες μας και να έχει υπομονή. Επειδή η δασκάλα είναι η μαμά μας στο σχολείο, θέλω να μας αγαπάει και να μας προστατεύει (Μαρίνα).
Τη φαντάζομαι να βάζει για το σπίτι λίγα μαθήματα, καθόλου τιμωρίες και να παίζουμε παιχνίδια (Λυδία Θ.).
Η καλή δασκάλα έχει καλούς τρόπους και διαβάζει σωστά (Γιάννης).
Να αγαπάει τα παιδιά, να είναι χαρούμενη, ευγενική, να μαθαίνει πολλά πράγματα στα παιδιά και να τα συμβουλεύει (Γεωργία).
Θέλω η δασκάλα μου να μη βάζει μαθήματα για το σπίτι, να μας πηγαίνει κάθε μέρα εκδρομή και να μας κάνει συνέχεια μαθηματικά (Ματίνα).
Για μένα η καλή δασκάλα είναι αυτή που με αγαπάει, δε μας βάζει πολλές ασκήσεις για το σπίτι και παίζουμε πολλά παιχνίδια την ώρα της ευέλικτης ζώνης (Αποστόλης).
Η καλή δασκάλα έχει καλούς τρόπους, δε μας μαλώνει, όταν είμαστε ζωηροί, αλλά συζητάει μαζί μας. Δε βάζει τιμωρίες, μας αγαπάει πολύ και μας φροντίζει. Δε βάζει πολλά διαβάσματα, μας πηγαίνει πολλές εκδρομές και κάνουμε χειροτεχνίες (Νεφέλη Ζ.).
Η καλή δασκάλα πρέπει να φέρεται με καλό τρόπο στους μαθητές, να μας βάζει να ζωγραφίζουμε, να παίζουμε παιχνίδια και να μην κάνουμε πολύ δύσκολες ασκήσεις. Να μοιράζει δίκαια τα πράγματα, να μας βοηθάει στα δύσκολα και να μας μαθαίνει πράγματα. Επίσης να μας δίνει μολύβι, όταν δεν έχουμε. Να κάνουμε δικά μας βιβλία και να μας διαβάζει στις ελεύθερες ώρες (Χρήστος).
Φαντάζομαι τον καλό δάσκαλο ή την καλή δασκάλα να μας φωνάζει μόνο όταν μιλάμε, να μας αγαπάει και να με φωνάζει κι εμένα, όταν κάνω ανοησίες (Σοφία).
Φαντάζομαι την καλή δασκάλα να μας βάζει λίγα μαθήματα, να παίζουμε πιο πολύ, να γελάμε και να λέμε αστεία. Φαντάζομαι να μην γράφουμε πολύ την ώρα του μαθήματος, να μη μας μαλώνει πολύ, να παίζουμε με τον άβακα πολλή ώρα και να μας αγαπάει πολύ και τα 22 παιδιά (Ανδρεάνα).
Τον φαντάζομαι μορφωμένο, ευγενικό και με καλούς τρόπους. Να κάνει καλά γράμματα και να μας διδάσκει να παίζουμε παιχνίδια. Επίσης να είναι καλός στη ζωγραφική (Λάμπρος).
Φαντάζομαι μια καλή δασκάλα να με αγαπάει, να μας βάζει πολλά μαθήματα και στην ευέλικτη ζώνη να μας διαβάζει ωραία παραμύθια και να μας αφήνει να παίζουμε στο προαύλιο (Λυδία Σ.).
Εγώ θέλω ένα δάσκαλο που να μας μαθαίνει πολλά γράμματα κάθε μέρα και καινούρια πράγματα (Ιάσονας).
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
