Ετικέτα: δίκαιο

Όπως διαβάσαμε στο βιβλίο μας, σε μία από τις ανασκαφές τους, οι παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν πολλά απολιθώματα δεινοσαύρων, συγκεντρωμένα σε ένα σημείο. Όλα τα απολιθώματα ήταν από φυτοφάγους δεινόσαυρους εκτός από ένα που ήταν από σαρκοφάγο. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι στο σημείο εκείνο υπήρχε νερό. Οι φυτοφάγοι, πήγαν για να πιούν νερό και ο σαρκοφάγος όρμησε να τους φάει. Τότε, ίσως μια ξαφνική αμμοθύελλα, εγκλώβισε και σκότωσε όλα τα ζώα που είχαν συγκεντρωθεί εκεί.

Η ζωή των δεινοσαύρων, όπως και όλων των ζώων, όπως και κάθε έμβιου όντος, εξαρτάται από το νερό. Οι πηγές, οι λίμνες και τα ποτάμια ήταν, από την εποχή των δεινοσαύρων, τόποι όπου δίνονταν μάχες. Όλοι διεκδικούσαν το δικαίωμά τους στο νερό και στη διεκδίκηση αυτή πάντα κέρδιζαν οι δυνατότεροι.

Η μάχη για το νερό συνεχίστηκε στους αιώνες που ακολούθησαν. Πέρασε στα ζώα και μέσω των πρωτόγονων, έφτασε μέχρι τους ιστορικούς χρόνους και δυστυχώς συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Οι άνθρωποι κατάλαβαν πολύ γρήγορα ότι η επιβίωσή τους εξαρτιόταν από το νερό. Έτσι, το πήραν στην κατοχή τους και γύρω από αυτό έστησαν τον πολιτισμό τους. Γύρω από το νερό έχτισαν τα σπίτια τους, οργάνωσαν τις κοινότητές τους, ανέπτυξαν τις κοινωνίες τους. Διαχειρίστηκαν τους υδάτινους πόρους, κατασκεύασαν αρδευτικά έργα, μετέφεραν το νερό από ένα σημείο σε ένα άλλο.

Πού χρησιμοποιούμε το νερό και γιατί είναι τόσο σημαντικό; Εκτός από τη βασική ανάγκη για να το πίνουν, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το νερό για την καθαριότητα (για να πλυθούν αλλά και να πλύνουν τα ρούχα και τα μαγειρικά σκεύη τους) και έτσι προστατεύονται από τις αρρώστιες, για τις καλλιέργειες (ποτίζουν τα σπαρτά τους), για την εκτροφή των ζώων τους, για να μαγειρέψουν, για να χτίσουν, για να κατασκευάσουν διάφορα εργαλεία, για να δημιουργήσουν (πχ πηλός) κλπ.

Επειδή το νερό είναι τόσο σημαντικό, στις 28 Ιουλίου 2010, η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. ενέκρινε με 122 ψήφους υπέρ, καμία κατά, και 41 αποχές, ψήφισμα με το οποίο ανακηρύσσεται, η πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό και η δυνατότητα πρόσβασης σε στοιχειώδη υγιεινή, σαν «θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα».

Γιατί έγινε αυτό το ψήφισμα; Γιατί σήμερα υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι, εκατομμύρια παιδιά, που δεν έχουν τη δυνατότητα να πιουν ένα ποτήρι καθαρό νερό, πόσο μάλλον να πλυθούν και να μαγειρέψουν!

Τα στοιχεία που μας δίνει ο ΟΗΕ θα έπρεπε να μας τρομάζουν αλλά και να μας προκαλούν ντροπή: Το ένα όγδοο του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό, και το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού (περισσότερα από 2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι) δεν έχουν την δυνατότητα για πρόσβαση σε βασικές συνθήκες υγιεινής!!!

Εδώ πρέπει να προσέξουμε το ακόλουθο: 41 χώρες απείχαν από την έγκριση του ψηφίσματος Οι χώρες που απείχαν ήταν μεγάλες και πλούσιες όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία μικρότερες χώρες όπως η Τουρκία, η Ελλάδα, η Κύπρος, το Ισραήλ, η Μάλτα, αλλά και αφρικανικές χώρες όπως η Αιθιοπία και η Κένυα.

Γιατί απείχαν; Γιατί απείχε η Ελλάδα; Ποιος νομίζει ότι μπορεί να έχει το δικαίωμα να μετατρέψει ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, σε εμπόρευμα;

Γιατί τους επιτρέπουμε να κάνουν εμπόρευμα ακόμα και το νερό;

Σημείωση: Ο τίτλος του άρθρου μας είναι εμπνευσμένος από την ταινία «Ακόμα και τη βροχή» (Even the rain – Tambien la lluvia) που αφορά στην ιδιωτικοποίηση της παροχής νερού από τη βολιβιανή κυβέρνηση το 2000, με προτροπή της Παγκόσμιας Τράπεζας (http://rednotebook.gr/details.php?id=2423). Είναι μια πολύ καλή ταινία η οποία βέβαια απευθύνεται σε ενήλικες.

Σύνδεσμοι:

http://www.unicef.gr/oldpress/2005/dt1505.php

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=586027

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12337&subid=2&pubid=111841197

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=188374

Η 28^η Οκτωβρίου είναι χρονικά η πρώτη εθνική επέτειος που γιορτάζουμε στο νηπιαγωγείο.

Πώς μπορούμε να προσεγγίσουμε μία εθνική επέτειο σε μία τάξη όπου οι εθνικότητες των παιδιών ποικίλουν; Μας ενδιαφέρει να χτίσουμε μια κυριαρχική, καθαρή, επιθετική και φοβική, μια ηρωοποιημένη εθνική ταυτότητα (ανάλογη της εθνικής ταυτότητας που γέννησε τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο), ή να αναζητήσουμε εκείνα τα στοιχεία που συγκροτούν την ταυτότητά μας στην ιστορική πορεία, ως μία ανοιχτή ταυτότητα που αγωνίζεται για την ελευθερία και την ανεξαρτησία;

Ο τρόπος που προσεγγίζουμε εμείς την επέτειο είναι ο ακόλουθος.

Η 28^η Οκτωβρίου είναι η πρώτη ευκαιρία να φέρουμε τα παιδιά σε επαφή α) με τον ιστορικό χρόνο (ο χρόνος είναι πολύ δύσκολη έννοια για την ηλικία αυτή), β) με τον επιστημονικό κλάδο της Ιστορίας και γ) να διερευνήσουμε την έννοια της ‘διαφοράς’ και  του ρατσισμού.

1. ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Στη γραμμή του χρόνου όπου έχουμε σημειώσει το έτος μας (2011), και προς τα αριστερά το έτος γέννησης των παιδιών (2006), το έτος γέννησης της νηπιαγωγού, του παππού μας κλπ. σημειώνουμε το 1940 (κάπου εκεί κοντά στον παππού) και ζωγραφίζουμε συμβολικά κάτι για αυτό (πχ ένα αεροπλάνο που ρίχνει βόμβα).

Τα παιδιά βλέπουν οπτικοποιημένα εμπρός τους ότι η γραμμή του χρόνου γεμίζει με ιστορίες (αφηγήσεις) ως προ το παρελθόν, αλλά όχι ως προς το μέλλον. Έτσι έχουν μία πρώτη κατανόηση του ιστορικού χρόνου.

Τοποθετώντας το 1940 κοντά στην γέννηση του παππού, παρατηρούμε ότι ο παππούς ζούσε όταν έγινε το γεγονός αυτό.

παππούς	Β Παγκ. Πόλεμος	γεν. νηπ/γου		γεν παιδιών	σημερα
1925	1940	1964		2006	2011

2. ΙΣΤΟΡΙΑ

Διακρίνουμε το παραμύθι από την ιστορία. Χωρίζουμε ένα χαρτί στα δύο. Στη μία στήλη γράφουμε τα χαρακτηριστικά που μας λένε τα παιδιά ότι έχει το παραμύθι και στη δεύτερη εκείνα της ιστορίας. Έτσι διακρίνουν τη φαντασία από την επιστήμη και την έρευνα.

Τα παιδιά πρέπει να μελετούν την ιστορία όπως οι ιστορικοί γιατί καλή μάθηση είναι πάντα η ενεργητική μάθηση. Ζητάμε από τα παιδιά να ρωτήσουν τους γονείς και τους παππούδες τους τι έχουν ζήσει σχετικά με το 1940.

Συγκεντρώνουμε και καταγράφουμε τις μαρτυρίες που μας μεταφέρουν τα παιδιά. Εάν κάποιος παππούς μπορεί επισκέπτεται το σχολείο και μας εξιστορεί την εμπειρία του.

Μέσα από τις μαρτυρίες αλλά και από βιβλία ιστορίας καταγράφουμε τη δική μας έρευνα για το 1940. 

Κυρίαρχες έννοιες: η ελευθερία και η ανεξαρτησία των λαών, το ηχηρό ΟΧΙ και η αντίσταση ενάντια σε όποιον θέλει να μας στερήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία μας.

Τα παιδιά ζωγραφίζουν σκηνές από την ιστορία που καταγράψαμε και φτιάχνουμε το δικό τους βιβλίο ιστορίας. Στην τελευταία σελίδα του βιβλίου καταγράφουμε τις πηγές μας (μαρτυρίες και βιβλία).

3. ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ / ΦΑΣΙΣΜΟΣ – ‘ΔΙΑΦΟΡΑ’

Η 28^η Οκτωβρίου είναι η καλύτερη ευκαιρία για να μιλήσουμε στα παιδιά, για τη διαφορά, τις διακρίσεις και το ρατσισμό. Ο φασισμός κι ο ναζισμός, οι δύο όψεις της ιδεολογίας που γέννησαν τη θηριωδία του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, αποτελούν ένα ιδιαίτερο θέμα, πέρα από τη διάσταση ενός εθνικού απελευθερωτικού πολέμου. Η ομορφιά και ο πλούτος της διαφοράς, η απανθρωπιά, η καταπίεση και η ασχήμια της ομοιομορφίας είναι έννοιες που μπορούν και πρέπει να δουλευτούν με τα νήπια.

Παρατηρούμε τη φύση: υπάρχει ομοιότητα στη φύση; Πού συναντάμε την ομοιότητα (στις μηχανές);

Συγκρίνουμε τον κάθε ένα από εμάς με τους υπόλοιπους. Είναι κάποιος όμοιος με τους άλλους; Είναι η νηπιαγωγός όμοια με κάποιον άλλο άνθρωπο που γνωρίζουν; Έχουμε τις ίδιες ιδέες, τις ίδιες επιλογές, τις ίδιες κλίσεις, τα ίδια ενδιαφέροντα; Μας αρέσουν τα ίδια φαγητά, τα ίδια φρούτα, τα ίδια γλυκά; Ζωγραφίζουμε με τον ίδιο τρόπο, κοιμόμαστε με την ίδια στάση, έχουμε την ίδια φωνή, τρέχουμε το ίδιο γρήγορα, έχουμε το ίδιο γέλιο ή το ίδιο κλάμα, τρώμε το ίδιο αργά ή γρήγορα; Τελικά αυτές οι διαφορές μας κάνουν πιο όμορφη ή πιο ενδιαφέρουσα τη ζωή μας; Πώς θα ήταν η ζωή μας εάν ήμασταν όλοι ίδιοι;

Πώς κρίνουμε και συγκρίνουμε ανθρώπους; Πώς θα νοιώθαμε εάν μας διέκριναν βάσει της εμφάνισής μας (πχ, όσοι έχουν ξανθά μαλλιά δεν θα παίζουν στην αυλή). Πώς θα νοιώθαμε εάν μας διέκριναν βάσει της καταγωγής μας (πχ, όσοι κατάγονται από την Πελοπόννησο δεν θα παίζουν στο κουκλόσπιτο). Είναι δίκαιο να διακρίνουμε τους ανθρώπους ανάλογα με το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή, την ευφυΐα, την ομορφιά, το πολιτισμικό επίπεδο, τις γνώσεις …; Είναι δίκαιο να έχουν όλοι οι άνθρωποι ίσα δικαιώματα ή θα έπρεπε κάποιοι να είχαν περισσότερα από άλλους; Ποια πιστεύετε ότι θα έπρεπε να ήταν τα δικαιώματα των ανθρώπων;

Φτιάχνουμε τη δική μας διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Συγκρίνουμε τη διακήρυξή μας με την «Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (10/12/1948).

(Βρείτε την «Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://www.ohchr.org/EN/UDHR/Pages/Language.aspx?LangID=grk)

Σύνδεσμοι:

• Το ιστορικό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (βικιπαιδεια): http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B1_%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1
• Ιστορικές πηγές: http://users.sch.gr/tgiakoum/epimorfosi/istoria-sources.html
• ένα άρθρο που αφορά στον ιστορικό χρόνο και τα νήπια: http://www.nextdeal.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=6856:%CF%80%CE%AC%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%AC%CE%B8%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1&Itemid=90&tmpl=component&print=1

“Η Χαμένη Κούκλα” – Αλφόνσο Σάστρε

Η ιστορία μιας κούκλας που τη διεκδικούν δύο κορίτσια, η Λολίτα και η Πάκα. Η μία θέλει να την έχει ως απόκτημα, η άλλη θέλει να την προσέχει.

Σε ποιόν ανήκουν τελικά τα πράγματα; Σε αυτόν που τα έχει (που είναι ο ιδιοκτήτης τους) ή σε εκείνον που τα προσέχει και τα αγαπάει;

Ένα παραμύθι βασισμένο στο έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ «Ο Κύκλος με την Κιμωλία», που αφορά στο δίκαιο και την ιδιοκτησία.

Σύνδεσμοι:

• http://www.dipetheba.gr/kinetic/index.php?option=com_content&view=article&id=15&Itemid=175
• http://www.xiakifoni.gr/articles.aspx?ArticleID=6259
• ‘Ο κύκλος με την κιμωλία’ από το αρχείο του Εθνικού θεάτρου: http://www.nt-archive.gr/playMaterial.aspx?playID=329

Τα Δικαιώματα του Παιδιού

Όλα τα παιδιά έχουν συγκεκριμένα δικαιώματα που ορίζονται από τις Διεθνείς Συμβάσεις, το Σύνταγμα και τους νόμους.

Το σημαντικότερο κείμενο για τα Δικαιώματα του Παιδιού είναι η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΟΗΕ.
Η Σύμβαση αυτή, που υπογράφτηκε το 1989 από τα κράτη-μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ρυθμίζει τις υποχρεώσεις των κρατών για την προστασία και προαγωγή των δικαιωμάτων του παιδιού. Το 1992 έγινε νόμος και στην χώρα μας (νόμος 2101/92).

Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού περιλαμβάνει τρεις μεγάλες κατηγορίες δικαιωμάτων:

• Προστασία (από κάθε μορφής κακοποίηση, εκμετάλλευση, διάκριση, ρατσισμό, κ.λπ.)
• Παροχές (δικαίωμα στην εκπαίδευση, την υγεία, την πρόνοια, την ψυχαγωγία, κ.λπ.)
• Συμμετοχή (δικαίωμα στην έκφραση γνώμης, την πληροφόρηση, τον ελεύθερο χρόνο, κ.λπ.)

ΠΗΓΗ: http://www.0-18.gr/gia-paidia/ta-dikaiomata-soy

Διαβάστε ακόμη: “H Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού”

 http://www.unicef.gr/reports/symb.php

 

14^ο Νηπιαγωγείο Αθηνών – Χριστούγεννα του 2010

Σεργκέι Προκόφιεφ: Ο Πέτρος και ο Λύκος

Ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων “Peter & the Wolf” / ΠΟΛΩΝΙΑ-ΑΓΓΛΙΑ, Σκηνοθεσία, προσαρμογή σεναρίου:  Suzie Templeton – Όσκαρ 2008 για την καλύτερη ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων

Την ταινία μπορείτε να τη βρείτε στο ακόλουθο σύνδεσμο:

http://tvxs.gr/webtv/%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%BF-%CF%80%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%BB%CF%8D%CE%BA%CE%BF%CF%82

Εμπνευσμένοι από τη μουσική ιστορία του Πέτρου και του Λύκου όπως αυτή διασκευάστηκε στην ταινία μικρού μήκους που συστήνουμε, τα Χριστούγεννα του 2010 ανεβάσαμε στο νηπιαγωγείο μας μία μουσικοθεατρική παράσταση. Το πλήρες κείμενο της παράστασης θα το βρείτε στον ακόλουθο σύνδεσμο:

http://mikres-ores.blogspot.com/

Λίγα περισσότερα στοιχεία για την παράσταση:

ΠΩΣ ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ

Επιλέξαμε την συγκεκριμένη διασκευή (ψάξτε να δείτε το εξαιρετικό βίντεο!) γιατί δουλεύουμε με τα παιδιά πολύ σημαντικές έννοιες όπως: η διαφορετικότητα, τα στερεότυπα, η σχέση με τη φύση.

Τα παιδιά απολαμβάνουν τη σχέση του Πέτρου με τα πουλιά, τις πάπιες, τις γάτες, το λύκο, περπατούν στο δάσος και παίζουν στη λίμνη. Μπαίνουν στη θέση του Πέτρου και βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό. Μπαίνουν στη θέση του λύκου, βιώνουν τη στοχοποίηση και την αδικία, μαθαίνουν να έχουν ανοιχτά κριτήρια και κριτική σκέψη.

ΔΙΑΝΟΜΗ

Στην παράσταση έχουμε επτά ήρωες, κατά συνέπεια, για να μην έχουμε κομπάρσους και πρωταγωνιστές, κάνουμε την εξής διανομή: τρία παιδιά παίζουν τον κάθε ήρωα ταυτοχρόνως (λένε μαζί λόγια και κάνουν κινήσεις). Στη διανομή δεν χωρίζουμε αγόρια και κορίτσια: μπορούν τα κορίτσια να γίνουν Πέτροι (τις λέμε Πετρούλες) όπως και λύκοι (δηλαδή λύκαινες), όπως και κυνηγοί. Το ίδιο και τα αγόρια μπορούν να γίνουν και γάτες και πουλιά και πάπιες.

ΤΡΟΠΟΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Στις πρώτες πρόβες παίζουν όλοι όλους τους ρόλους. Μία εβδομάδα μετά αφήνουμε τα παιδιά να επιλέξουν μόνα τους ποιος ρόλος τους ταιριάζει– τους προειδοποιούμε ότι αυτός ο ρόλος θα είναι ο τελικός, για αυτό πρέπει να σκεφτούν καλά τι θα διαλέξουν, και να πάρουν μια υπεύθυνη απόφαση. Τα ίδια τα παιδιά διαλέγουν ακόμη και το κομμάτι της αφήγησης που θέλουν να πουν.

Αναλύουμε την ιστορία και τους στίχους των τραγουδιών, δημιουργούμε καταστάσεις προβληματισμού σχετικά με όσα θέματα θίγονται στους στίχους και την αφήγηση. Θέτουμε ανοιχτές ερωτήσεις: Τι θα έκανες αν ήσουν ο Πέτρος, ο παππούς, πώς αισθάνεται το πουλί / η γάτα / ο λύκος / ο Πέτρος. Πώς κρίνουμε; Κρίνουμε δίκαια; Εάν θέλουμε να κρίνουμε δίκαια ποια θα είναι τα κριτήριά μας; Έχουμε τα ίδια κριτήρια όταν κρίνουμε τον εαυτό μας και τους άλλους; Μπαίνουμε στη θέση του άλλου πριν τον κρίνουμε; Τι συναισθήματα μας προκαλεί η διαφορά; Μας φοβίζει και γιατί; Η ομοιότητα και η διαφορά είναι αντικειμενικές ή σχετικές έννοιες; Είμαστε όμοιοι ‘ως προς’ και διαφορετικοί ‘ως προς’; Πόσο διαφορετικοί είμαστε από όσους πιστεύουμε ότι είμαστε όμοιοι – πόσο όμοιοι είμαστε με όσους πιστεύουμε ότι είμαστε διαφορετικοί; Βάσει ποιων κριτηρίων κρίνουμε την ομοιότητα και τη διαφορά; Είναι αυτά τα κριτήρια απόλυτα; Είναι δοσμένα; Είναι διαχρονικά ή εξαρτώνται από τον ιστορικό μας χωροχρόνο; Παρατηρώντας τη φύση βλέπουμε ομοιότητα ή διαφορά; Πού συναντάμε απόλυτη ομοιότητα; Είναι η ομοιότητα ή η διαφορά κινητήρια δύναμη στην εξέλιξη των ιδεών, της τέχνης, της επιστήμης; Τρία ιστορικά παραδείγματα: Σωκράτης (καινά δαιμόνια), Βαν Γκονγκ, Γαλιλαίος.

ΜΟΥΣΙΚΗ – ΧΟΡΟΣ

Δεν βρήκαμε τη μουσική χωρίς αφήγηση, και έτσι επιλέξαμε για μουσική επένδυση, μουσικές των: Μάνου Χατζηδάκη, Νίκολα Πιοβάνι, Ελένης Καραΐνδρου, Μοντ Πλαγκάλ

Τα τρία τραγούδια είναι πάνω σε μουσική των: Μίκη Θεοδωράκη (νύχτα μαγικιά), Jerry Bock (If I were a rich man), Νότη Μαυρουδή (πρωινό τσιγάρο)

Οι κινήσεις των παιδιών ακολουθούν το ρυθμό, τη μελωδία και την ενορχήστρωση της μουσικής. Μαθαίνουμε στα παιδιά να ακούνε τη μουσική, να παρακολουθούν την πλοκή και την εξέλιξη της μελωδίας, να δονούνται με το ρυθμό της, να διακρίνουν τα όργανα που λειτουργούν ως αφηγητές της πλοκής. Παροτρύνουμε τα παιδιά να αισθανθούν ό,τι ‘λέει’ η μουσική και να κινηθούν στο χώρο ανάλογα. Εντάσσουμε στο χορευτικό ιδέες των ίδιων των παιδιών. Εξηγούμε γιατί επιλέξαμε το κάθε κομμάτι για τον συγκεκομμένο ρόλο. Θα ταίριαζε ή ίδια μουσική σε άλλο ρόλο κι αν όχι γιατί; Αναφερόμαστε σε μη λεκτικές γλώσσες έκφρασης και επικοινωνίας – μουσική, χορός. Η στάση και η κίνηση του σώματος μας δίνουν μηνύματα;

ΣΚΗΝΙΚΟ

Το σκηνικό είναι απλό και το φτιάχνουν τα παιδιά: Μεγάλα δένδρα από χαρτί του μέτρου που συνθέτουν ένα δάσος. Στη μέση ένα σπίτι (από χοντρό χαρτόνι που βρίσκουμε σε όλα τα σούπερ μάρκετ) με ένα κεντρικό παράθυρο που στο περίγραμμά του έχει λαμπάκια χριστουγεννιάτικα. Πάνω στο σπίτι κολλάμε το σκηνικό Β’ (ένα φορτηγό με καρότσα που έχει κάγκελα ακριβώς εκεί που ήτανε το παράθυρο ζωγραφισμένο σε χαρτί του μέτρου από τα παιδιά) όταν μεταφέρουν τον λύκο. Κάτω (μπροστά στο κέντρο) κολλάμε μία λίμνη με νούφαρα από χαρτί του μέτρου.

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ

Η θέση των ηρώων στο χώρο όταν ανοίγει το σκηνικό: Ο Πέτρος πίσω από το παράθυρο του σπιτιού, μπροστά και έξω από το σπίτι ο παππούς σε ένα παγκάκι, στα πόδια του η γάτα, δεξιά το πουλί, αριστερά η πάπια, πιο δεξιά σε παγκάκι ο λύκος, πιο αριστερά σε παγκάκι ο κυνηγός.

Η θέση των ηρώων στο χώρο κατά τη διάρκεια του έργου (κάθονται οκλαδόν): Ο Πέτρος δεξιά από τη λίμνη, η πάπια μέσα στη λίμνη, το πουλί  αριστερά (και όταν έρχεται η γάτα, δεξιά πίσω από τον Πέτρο), η γάτα αριστερά.

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ

Λύκος / λύκαινα: φοράει μαύρο (ή καφέ) κολάν ή χοντρό καλσόν, μαύρη μπλούζα ή κορμάκι, πίσω έχει μια μαύρη ουρά, στο κεφάλι μαύρα αυτιά.

Γάτα: φοράει ροζ κολάν ή χοντρό καλσόν, ροζ μπλούζα ή κορμάκι, πίσω έχει μια ροζ ουρά, στο κεφάλι ροζ αυτιά.

Πάπια: φοράει κίτρινο φόρεμα φουφούλα με κίτρινα ή πορτοκαλί φτερά για ουρά, κίτρινο ή πορτοκαλί καλσόν, στο κεφάλι κίτρινο ή πορτοκαλί καπέλο τζόκεϊ με μάτια δεξιά-αριστερά

Πουλί: φοράει λευκό μακρύ φόρεμα με φτερά που έρχονται ως προέκταση του φορέματος.

Κυνηγός: φοράει πράσινο μπλουζάκι μακρύ από φόδρα με ζωνάρι στη μέση, και σκούρο παντελόνι

Παππούς / γιαγιά: φοράνε κόκκινο μπλουζάκι μακρύ με ζωνάρι στη μέση και σκούρο παντελόνι ή μακριά φούστα.

Πέτρος / Πετρούλα: φοράει άσπρο πουκάμισο, μπλε ή τζιν βερμούδα με τιράντες

Κάνουμε προσχέδια των ρούχων για τους γονείς, δεν τους αγχώνουμε με τα ρούχα, είμαστε ευέλικτοι (π.χ. αντί για μπλουζάκι από φόδρα, μπορεί να φορέσει μπλουζάκι τις μαμάς μακρύ και φαρδύ), αρκεί αν είναι στο χρώμα που θέλουμε, γιατί είναι σημαντική ή χρωματική σύνθεση του σκηνικού.