Κατηγορία: κινούμενο σχέδιο

τρεις από τους χάρτες του Αλέξη

Ο Αλέξης (Ακριθάκης) έγινε με τον καιρό ο αγαπημένος φίλος και συνεργάτης μας. Κάθε μέρα μας αφήνει έναν γρίφο στη βαλίτσα του, και κάθε μέρα ο γρίφος αυτός μας οδηγεί σε νέες ανακαλύψεις.

Μέσα από τους γρίφους του λοιπόν οδηγηθήκαμε στον αρχαίο αιγυπτικό χάρτη και αρχίσαμε να μελετάμε τη ζωή των Αρχαίων Αιγυπτίων (3.100 – 30 πχ). Στο ταξίδι με τη χρονομηχανή, επόμενος σταθμός μετά τους Πρωτόγονους ήταν η Αίγυπτος. Προτίμησα λοιπόν να μας οδηγήσει σε αυτούς, με παιγνιώδη τρόπο, ο Αλέξης.

ο χάρτης- κάτοψη της αίθουσας μας που μας εισάγει στην αρχαία Αίγυπτο

Τα παιδιά έφεραν όσα βιβλία είχαν για την Αίγυπτο στο σπίτι τους και στήσαμε μία επαρκή επιστημονική βιβλιοθήκη για τις αναζητήσεις μας.

Μια μέρα ο γρίφος τους Αλέξη μας οδήγησε στην αυλή του σχολείου όπου, σε μια τσάντα βρήκαμε χαρτονένιες πυραμίδες. Κάθε παιδί έγραψε τα δικά του ιερογλυφικά γράμματα στην πυραμίδα του.

είναι η κάτοψη του σχολείου μας και της αυλής μας

Μια άλλη μέρα ο γρίφος μας οδήγησε στην ανακάλυψη του δαχτυλιδιού της Κλεοπάτρας.

η θήκη του δαχτυλιδιού της Κλεοπάτρας

Την Πέμπτη, μέσω του γρίφου, βρήκαμε ένα κείμενο που αποκωδικοποιούσε τα σύμβολα (ιδεογράμματα) των ιερογλυφικών που ήταν γραμμένα στον πρώτο αιγυπτικό χάρτη.

Κάτω δεξιά είναι γραμμένο σε ιερογλυφικά το ‘μήνυμα του χάρτη’

Σήμερα, ο Αστερίξ και ο Οβελίξ μας ξενάγησαν στο βασίλειο της Κλεοπάτρας.

ο χάρτης που ζωγράφισε ένα παιδί με τον κρυμμένο θησαυρό

Και η περιπέτεια συνεχίζεται.

Σύνδεσμος:

Αν θέλετε να παρακολουθήσετε σε κινούμενο σχέδιο το έργο Αστερίξ και Κλεοπάτρα των Γκοσινί (σενάριο) και Ουντερζό (εικονογράφηση), πατήστε εδώ.

Σχετικά άρθρα:

Αρχαία Αίγυπτος, Μια μέρα στη χώρα του Νείλου

«Κάποιες φορές ακόμη σκέφτομαι εκείνο το χαμένο ον. Ειδικά τις στιγμές που ανεπαίσθητα αντιλαμβάνομαι πλάι μου κάτι που δεν ταιριάζει με το περιβάλλον. Ξέρετε, κάτι κάπως περίεργο, θλιμμένο, χαμένο. Τις τελευταίες μέρες βλέπω όλο και λιγότερα τέτοια όντα. Ίσως να μην υπάρχουν πλέον χαμένα όντα. Ή ίσως, ίσως να έχω πάψει να τα προσέχω, όντας πολύ απασχολημένος κάνοντας άλλα πράγματα υποθέτω!»

Έτσι τελειώνει το καταπληκτικό ανιμέισον «Το χαμένο πράγμα / ον», που θυμίζει το Μπραζίλ, αλλά και τον πίνακα του Κλέε «Έξω ο κόσμος είναι πολύχρωμος» (ή κάπως έτσι). Δυστυχώς δεν το βρήκα με ελληνικούς υπότιτλους, όμως εσείς παιδιά μπορείτε να καταλάβετε την υπόθεση από τις κινήσεις και τις εκφράσεις των ηρώων.

Ο πρωταγωνιστής, ένα αγόρι, βρίσκει στην παραλία ένα ‘χαμένο ον’. Ρωτάει όποιον συναντάει, αλλά κανένας δεν το ξέρει ούτε ξέρει τι είναι. Πηγαίνει στο φίλο του τον επιστήμονα αλλά ούτε κι εκείνος μπορεί να τον βοηθήσει. Παίρνει λοιπόν το ον στο σπίτι του αλλά οι γονείς του αρνούνται να το φιλοξενήσουν. Καταλήγει στο γραφείο ευρέσεως χαμένων πραγμάτων (εδώ είναι το σκηνικό τελείως Μπραζίλ) όπου του δίνουν να συμπληρώσει ένα πακέτο από χαρτιά. Για καλή του τύχη ο καθαριστής του χώρου τον πληροφορεί ότι υπάρχει και ένας άλλος κόσμος, η ουτοπία. Το αγόρι βρίσκει την ουτοπία, έναν κόσμο όμορφο και πολύχρωμο, αφήνει εκεί το χαμένο ον, και επιστρέφει στην μουντή και γκρίζα καθημερινότητά του.

«The Lost Thing», 2010, by Shaun Tan & Andrew Ruhemann, Passion Pictures & Screen Australia
OSCAR winner – best short animated film at the 83rd Academy Awards

Δείτε το κείμενο των ελληνικών υπότιτλων εδώ (lexilogia.gr).

Σύνδεσμοι:

http://www.shauntan.net/film1.html

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_02/02/2011_430974

Σταγόνα δροσιάς μες στον καύσωνα, έκρηξη χρωμάτων μέσα στο μουντό γκρίζο της πόλης μας, έκφραση αγάπης και αλληλεγγύης.

Παραγωγή: Gobelins, l’ecole de l’image