Τελικά, αντί για το χιόνι που περιμέναμε, ‘έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα’…
Και καλά η μπόρα, αλλά αν ρίξει και κανέναν κεραυνό, τι κάνουμε;
‘Κλείσε τις κουρτίνες και πάρε με αγκαλιά’;
Μα όχι, ο κεραυνός, όσο φοβερός και τρομερός κι αν ακούγεται, δεν πρέπει να μας τρομάζει! Τι φοβόμαστε; Φοβόμαστε ό,τι δεν γνωρίζουμε. Εμείς όμως γνωρίζουμε τι είναι ο κεραυνός.
Σήμερα λοιπόν μάθαμε τι είναι ο κεραυνός.
Κεραυνός είναι ένα φυσικό ηλεκτρικό φαινόμενο. Μέσα σε κάθε σύννεφο είναι συγκεντρωμένη ηλεκτρική ενέργεια – ηλεκτρικά φορτία. Τα φορτία αυτά είναι άλλοτε θετικά κι άλλοτε αρνητικά. Τα αρνητικά φορτία θέλουν να ενωθούν με τα θετικά για να επέλθει ισορροπία. Έτσι ανοίγουν ένα στενό δρόμο μέσα από την ατμόσφαιρα για να ενωθούν είτε με την ενέργεια από άλλα σύννεφα, είτε με τη θετική ενέργεια της γης (θέλουν να φτάσουν στη γη). Ο δρόμος αυτός φωτοβολεί (είναι αυτή η γραμμή που βλέπουμε στον ουρανό) και το φως αυτό το ονομάζουμε αστραπή. Συγχρόνως, όταν η ηλεκτρική ενέργεια περνάει μέσα από την ατμόσφαιρα παράγει έντονο ήχο, τον οποίο ονομάζουμε βροντή.
Ειδικότερα, όταν το αρνητικό φορτίο ενός σύννεφου ενωθεί με τη θετική ενέργεια της γης, τότε το φαινόμενο το ονομάζουμε κεραυνό (την αστραπή και τη βροντή). Από τη σύνθεση της λέξης αστραπή και βροντή έχουμε παράγει τη λέξη αστραπόβροντο.
Στο σχέδιό μας για τον ‘κύκλο του νερού’, προσθέσαμε κεραυνούς. Στα σύννεφα βάλαμε τα σύμβολα συν (+) και πλην (-), δηλώνοντας έτσι το θετικό και αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο που έχουν. Αφού τα σύννεφά μας είχαν τα ονόματα των παιδιών, κάθε παιδί διάλεγε εάν θα έχει αρνητικό ή θετικό ηλεκτρικό φορτίο.
Στη συνέχεια ζωγραφίσαμε ένα δέντρο, έρημο και μόνο σαν καλαμιά στον κάμπο, που το χτύπησε ο κεραυνός. Όμως εμάς που κυκλοφορούσαμε στην πόλη δεν μας χτύπησε, γιατί μας προστάτευαν τα αλεξικέραυνα (συσκευές που τοποθετούνται σε ψηλά σημεία για να προστατεύουν τα κτίρια από τους κεραυνούς – είναι αγωγοί που μεταφέρουν το ηλεκτρικό ρεύμα του κεραυνού στο έδαφος). Το αλεξικέραυνο (αλεξ-ι-κεραυνο = αλέξω + κεραυνός= αποκρούω, διώχνω τους κεραυνούς) το εφηύρε ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, διατυπώνοντας τη θεωρία για την ηλεκτρική φύση του κεραυνού.
Στην ιστορική ανασκόπηση των αντιλήψεων των ανθρώπων για τον κεραυνό, αναφερθήκαμε και στην αντίληψη των αρχαίων ελλήνων και τον Δία.
Τέλος, διαβάσαμε το βιβλίο ‘ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 1’ της Σοφίας Ζαραμπούκα, έργο στο οποίο αναφέρεται στον Δία και τον τρόπο μέσω του οποίου έγινε αρχηγός όλων των θεών.
Συμπέρασμα: Όταν πέφτουν κεραυνοί, μην κλείσεις τις κουρτίνες αλλά πάρε με αγκαλιά, όχι γιατί φοβάμαι, αλλά γιατί, μία αγκαλιά παραπάνω δεν έβλαψε κανέναν!
Σύνδεσμοι:
Εκπαιδευτική τηλεόραση: http://vod.sch.gr/video/view/466