Τα κίτρινα καπέλα- Μια ιστορία για το Ολοκαύτωμα και όχι μόνο
Πόσο εύκολο είναι να μιλήσεις σε μαθητές μικρής ηλικίας (Α τάξης)για την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Εβραίων; Πώς μπορείς να τους μιλήσεις για τις διώξεις, την αδικία, τον πόλεμο, αλλά και την ανθρωπιά, το μεγαλείο της ψυχής, την ανάγκη αντίστασης;
Σε όλα αυτά έρχεται βοηθός το βιβλίο της Κέλλυ Ματαθία Κόβο (εκδ. Πατάκη) «Τα κίτρινα καπέλα» ως το πρώτο ελληνικό εικονογραφημένο που υπαινίσσεται το Ολοκαύτωμα, προκειμένου να μιλήσει, όχι για αυτό, αλλά για την αλληλεγγύη και την επαγρύπνηση, για την έννοια του ενεργού πολίτη. Τα κίτρινα καπέλα, και όχι το μάλλον αναμενόμενο άστρο του Δαβίδ, προτιμήθηκαν από την Κέλλυ Ματαθία-Κόβο προκειμένου, όπως ομολογεί η ίδια, να μην ταυτιστεί το Ολοκαύτωμα αποκλειστικά με ένα λαό, τους Εβραίους, αφού την αγριότητα της «τελικής λύσης» γνώρισαν και άλλες ‘ανεπιθύμητες’ ομάδες πληθυσμού, π.χ. ανάπηροι, , αντιφρονούντες, ρομά κ.ά.
Το βιβλίο αξιοποιεί χαρακτήρες από το ζωικό βασίλειο για να μιλήσει για την ιστορία του διωγμού των Εβραίων κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η εννιαμελής οικογένεια Μπε αναγκάζεται να φυλαχτεί από τα άγρια θηρία που κατεβαίνουν από τα βουνά. Τα θηρία τους αναγκάζουν να φορέσουν κίτρινα καπέλα (παραλληλισμός με το εβραϊκό αστέρι) και κάποια στιγμή η οικογένεια αναζητά βοήθεια από τους φίλους της για να δραπετεύσει από το λιβάδι. Ως πρωταγωνιστές της ιστορίας επελέγησαν τα ζώα, λαγοί, πετεινοί, ποντικοί, ενώ στην οικογένεια των διωγμένων (οικογένεια Μπε)τα μέλη πήραν τη μορφή λευκών προβάτων, ζώα χαριτωμένα, φιλικά, άκακα, συμπαθή και καθόλου μοναχικά, μια και ζει σε ομάδες
Τα πρωτάκια μας απόλαυσαν την ιστορία ,υποδύθηκαν τους χαρακτήρες της ιστορίας, έπαιξαν και έστειλαν το δικό τους τηλεγράφημα .ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!ΣΤΟΠ!
Ο «Ορφέας και η Ευρυδίκη» νιώθουν περήφανοι !