«Βλέπω – Ακούω- Μιλώ- Αισθάνομαι»
Η δράση που ακολουθεί πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του ρόλου μου ως Συμβούλου Σχολικής Ζωής, κατά την περίοδο του δεύτερου κύματος της πανδημίας και συνεπώς της απομάκρυνσής μας από το φυσικό μας χώρο, το σχολείο. Υλοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2021 χρησιμοποιώντας τόσο τη σύγχρονη, όσο και την ασύγχρονη μορφή εκπαίδευσης σε τρία τμήματα της Α΄ και τρία τμήματα της Β΄ Γυμνασίου. Ως σημείο εκκίνησης χρησιμοποιήθηκαν τα κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και η Νεοελληνική Γλώσσα. Οι μαθήτριες και οι μαθητές είχαν βιώσει, όπως άλλωστε όλοι μας, τις συνέπειες του εγκλεισμού μας στο σπίτι. Επιπλέον το Πάσχα πλησίαζε και η ένταση γύρευε διέξοδο. Άλλωστε ήταν το δεύτερο Πάσχα μακριά από το χωριό, τους παππούδες, τα έθιμα, τις παραδόσεις και τις συνήθειες. Συνεπώς ο σκοπός μας ήταν να μπορέσουν οι μαθητές/τριές να εκτονώσουν όλη αυτή την ένταση δημιουργικά και να αποφορτιστούν όσο αυτό ήταν δυνατό.
Οι νέες συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία είχαν σαν επακόλουθο νέες καταστάσεις, που ήταν απαραίτητο να διαχειριστούμε το συντομότερο δυνατό. Οι μαθήτριες και οι μαθητές μετά την παρέλευση ενός και πλέον έτους πρωτόγνωρων συνθηκών αισθανόταν την ανάγκη να εκφραστούν για όλα αυτά που είδαν και άκουσαν, στο σπίτι, στις παρέες, στα μέσα επικοινωνίας, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και βίωσαν με τον πιο απότομο τρόπο.
Αφορμή για την πραγματοποίηση της συγκεκριμένης δράσης στάθηκαν οι ιδιαίτερες συνθήκες που βιώνει η παγκόσμια κοινότητα εξαιτίας της πανδημίας του νέου κορωνοϊού και το γεγονός ότι έχει επηρεάσει όλα τα επίπεδα της ζωής μας. Μας απομάκρυνε από το σχολείο, τις εξωσχολικές δραστηριότητες, τις παρέες, τον τρόπο που διασκεδάζαμε. Η όλη δράση είχε σαν κεντρική ιδέα να γνωρίσουν οι μαθητές/τριες το πρόβλημα της πανδημίας και επιπλέον να το προσεγγίσουν και με μια άλλη ματιά. Να το δούνε ως ευκαιρία για επαναπροσδιορισμό της αντίληψής για τη ζωή και του κώδικα αξιών, ευκαιρία να προσεγγίσουν αυτούς και αυτά που είναι σημαντικά, ευκαιρία για γνώση, για αλληλεγγύη στους ανθρώπους και στη φύση. Να αντιληφθούν ότι μπορούν κάνοντας μικρές καθημερινές αλλαγές να διατηρήσουν ή ίσως και να αυξήσουν τα ουσιώδη, τα σημαντικά της ζωής μας. Παράλληλα με την απόκτηση χρήσιμων και απαραίτητων γνώσεων για το πρόβλημα της πανδημίας επιδιώκεται η ανάπτυξη και η καλλιέργεια ισχυρών γνωστικών, μεταγνωστικών, κοινωνικών και επικοινωνιακών δεξιοτήτων που είναι βασικές δεξιότητες του 21ου αιώνα.
Έχοντας κατά νου ότι «Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να είναι εκτός από καλοί δάσκαλοι και καλοί σύμβουλοι και καλοί εμψυχωτές» έθεσα ως βασική προτεραιότητα την εμψύχωση των μαθητών, την ενθάρρυνσή τους για να αναζητήσουν λύσεις και να εκφράσουν αγωνίες, τη μείωση του άγχους, την τόνωση της αυτοπεποίθησης, την παράθεση σκέψεων εναλλακτικών επιλογών για την αντιμετώπιση των δυσκολιών. Ο βασικός σκοπός της δράσης μας συνεπώς ήταν να μπορέσουν να εκφραστούν οι μαθητές, να λύσουν απορίες, να συζητήσουν με παιδιά της ηλικίας τους, που βίωναν τις ίδιες, πρωτόγνωρες συνθήκες και τα ίδια ή παρόμοια προβλήματα ώστε να μην μεγαλώνει περισσότερο ο προβληματισμός τους αλλά να μοιράζεται με τους άλλους και να μειώνεται. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη γνώση που θα αποκτούσαν οι μαθητές/τριες για το πρόβλημα της πανδημίας του νέου κορωνοϊού και τον προβληματισμό γύρω από τις αιτίες που την προκάλεσαν καθώς και τις πρακτικές διαχείρισης του προβλήματος που θα μπορούσαν να υιοθετηθούν ώστε να διασφαλιστεί η υγεία μας στο μέλλον. Τέλος στη συναισθηματική αποφόρτισή τους σημαντικό ρόλο διαδραμάτισαν οι δημιουργικές δράσεις που πραγματοποίησαν τόσο ατομικά, όσο και ομαδικά.
Η όλη δράση εντάχθηκε στο ωρολόγιο πρόγραμμα και στα πλαίσια των μαθημάτων νεοελληνική λογοτεχνία και γλώσσα. Έτσι χρησιμοποιήθηκαν τα κείμενα «Το μαύρο κύμα» (Λουίς Σεπούλβεδα), «Ένα παλιό μήνυμα για το σύγχρονο κόσμο» (Ινδιάνος Σιάτλ), «Στην εποχή του τσιμέντου και της πολυκατοικίας» (Μαρία Ιορδανίδου), «Πάσχα τ’ Απρίλη» (Σωτήρης Δημητρίου), «Πασχαλινή ιστορία» (Παντελής Καλιότσος) καθώς και κείμενα από το βιβλίο και το τετράδιο εργασιών της νεοελληνικής γλώσσας της α΄ γυμνασίου (3η και 4η ενότητα) και β΄ γυμνασίου (7η ενότητα). Πέραν αυτού, η περίοδος του πραγματοποιήσαμε τη δράση συνέπιπτε χρονικά με την Παγκόσμια Ημέρα της Γης που έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται στις 22 Απριλίου.
Εύχομαι καλή και δημιουργική σχολική χρονιά.
Θάνου Δέσποινα
Φιλόλογος- Θεολόγος
Ακολουθεί ένα μικρό δείγμα των δράσεων. Στο padlet των δράσεών μας https://padlet.com/despoinathanoy μπορείτε να δείτε κάποιες από τις δραστηριότητες των μαθητών/τριών.
Ποίημα για την καραντίνα
Τα σχολεία είναι κλειστά
Και τα παιδιά είναι χάλια ψυχολογικά
Κλειδωμένα μες το σπίτι
Θέλουν να τρέξουν στην αυλή
Τους φίλους τους να ξαναδούνε την Αυγή
Παρέα χέρι χέρι να παίξουν όλοι μαζί
Γύρω γύρω όλοι στην παιδική.
Ποίημα για την τηλεκπαίδευση
Όλα έχουν αλλάξει και κλείσαν τα σχολεία
και εμείς από το σπίτι ζούμε μια νέα εμπειρία.
Από τον υπολογιστή κάνουμε μάθημα πολύ
Και μας έχει ΒΓΕΙ Η ΨΥΧΗ!
Τα ηλεκτρονικά είναι συνήθεια μας
και η τηλεκπαίδευση καθημερινότητά μας.
Ο τρόπος αυτός είναι ο μοναδικός
μα δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
Η πανδημία
Όλα ήταν καλά και υπήρχε αρμονία
μέχρι που εμφανίστηκε αυτή η πανδημία.
Στην αρχή χαρήκαμε που κλείνουν τα σχολεία
αλλά μετά είδαμε πως ήταν τραγωδία.
Μείναμε στο σπίτι για πολύ καιρό
και βγαίναμε με μάσκα και αντισηπτικό.
Μάθημα απ’ το λάπτοπ κάνουμε βαρετό,
το σχολείο επιθυμούμε στο σπίτι δεν μπορώ.
Πέρασαν δυο χρόνια και ακόμα είμαστε εδώ
και όλοι μας ελπίζουμε να τελειώσει όλο αυτό…
Βγείτε έξω άφοβα
Βγείτε γλεντήστε άφοβα έχουμε κανα Μήνα
Ο κόσμος ζει για τις χαρές γλέντια και πανηγύρια
Κι ο Τσιόδρας με το Χαρδαλιά μας ‘κοψαν τα χατίρια
Τον κόσμο περιόρισαν, ‘κόψαν τις συναθροίσεις
Κι όλη τη μέρα βλέπαμε το Τσιόδρα στις Ειδήσεις
Η καραντίνα στη ζωή μας
Η καραντίνα στην ζωή μας,
ένα μαχαίρι στην ψυχή μας,
η καθημερινότητα μας φυλακή
από το βράδυ ως το πρωί.
Όλα διαδικτυακά,
χωρίς κέφι και χαρά,
όλοι μάσκες να φοράμε
τον ιό να μην κολλάμε.
Πίκρα νιώθω τώρα πια
χωρίς τον παππού και την γιαγιά,
υπομονή μου λεν να κάνω,
την ψύχραιμη να παριστάνω.
Το σπίτι μου δεν με χωρά,
θέλω να βγω έξω τώρα πια,
με κέφι και με χωρατά
και με περισσή χαρά.
Μου ‘λειψαν οι φίλοι μου οι καλοί
και οι συμμαθητές μου οι παλιοί.
Τα γέλια,τα αστεία, οι ζεστές μας αγκαλιές
αναμνήσεις πλέον παρελθοντικές.
Τώρα όλοι ενωμένοι ,
δυνατοί και μονιασμένοι ,
τον ιό θα τον νικάμε
ώσπου στα χωριά να πάμε.
Τέλος γρήγορα, στο μαρτύριο θα ‘ρθει
με το εμβόλιο ο κόσμος θα σωθεί
Θα διώξουμε τον αόρατο εχθρό
τον τρομερό Κορωνοϊο!
Θα επιστρέψουμε γρήγορα και ασφαλείς
στις δραστηριότητες της καθημερινής μας ζωής
Με καλή ψυχολογία
Και πολύ αισιοδοξία.
Το μέλλον θα είναι λαμπρό
χωρίς τον Κορωνοϊο
και με πολύ αγάπη
όλα θα τα βάλουμε στην άκρη.
Αγαπημένη μου γιαγιά,
Ο κορονοΪός μας έχει φέρει σε δύσκολες καταστάσεις
και έχει άσχημες αντιδράσεις.
Τους φίλους μου δεν συναντώ
και νιώθω μόνος μου εγώ.
Το Πάσχα μόνος μου θα το περάσω
και με την οικογένεια μου δεν θα γιορτάσω.
Το ημερολόγιο μου εν μέσω πανδημίας
Αγαπητό μου ημερολόγιο 24/3/21
Σου γράφω γιατί θέλω να μοιραστώ την πίκρα που μου έχει φέρει η καραντίνα, πόσο μάλλον τώρα που έρχεται το Πάσχα και δεν θα μπορέσω να δω τους φίλους και τους συγγενείς μου από κοντά. Χθες το πρωί σηκώθηκα, πλύθηκα και άνοιξα τον υπολογιστή μου να συνδεθώ στο webex. Στο διάλειμμα της 1ης ώρα έφαγα το πρωινό μου και ξανασυνδέθηκα στο μάθημα μου. 2 και 10 τελείωσα την διαδικτυακή μου εκπαίδευση και η μαμά μου, με φώναξε να φάω το μεσημεριανό μου. Μετά έκανα τα μαθήματα μου και πήρα τηλέφωνο τον φίλο μου τον Κώστα για να μου πει τα νέα του. Δεν μιλήσαμε πολύ καθώς δεν είχαμε πολλά πράγματα να πούμε τώρα που είμαστε σε καραντίνα. Το βράδυ είδα την αγαπημένη μου σειρά στην τηλεόραση και έφαγα ένα τοστ. Μισή ώρα μετά με πήρε ό ύπνος. Κάπως έτσι κυλάει η κάθε μέρα στην καραντίνα , βαρετά και μονότονα.
Σε αφήνω τώρα γιατί θα παίξω ένα επιτραπέζιο με τον αδελφό μου.
Με αγάπη
Ο εγγονός σου