Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ στις αρχές του 20ου αι. ήταν ένα πάμπτωχο παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας από την Βαρειά! Από μικρός καθόταν δίπλα στον τσαγκάρη και αγιογράφο παππού του και μάθαινε με τα πινέλα και τα χρώματα να ζωγραφίζει τις δικές του εικόνες, τις εικόνες του μυαλού του, από την φύση και τους ανθρώπους, την παράδοση και την Ιστορία, την φαντασία και την περιέργεια, για κάθε τι καινούργιο και εντυπωσιακό!!! Από μικρή ηλικία αποφάσισε συνειδητά να φοράει την ελληνική φουστανέλα, ενώ άλλες φορές ντυνόταν Μέγας Αλέξανδρος – με στολή δικής του κατασκευής! Ο “αλλοπαρμένος”, ο “ελαφρόμυαλος” και άλλα τέτοια τον συνόδευαν από μικρό και σε όλη τη δύσκολη ζωή του. Ταξίδεψε από την Μυτιλήνη στην Σμύρνη και στη συνέχεια στον Βόλο και τα χωριά του Πηλίου και επέστρεψε στην γενέτειρά του όπου και πέθανε πιο φτωχός κι από όταν γεννήθηκε! Σε όλη του την ζωή ζωγράφιζε ολόκληρες τοιχογραφίες σε ταβέρνες, καφενεία, φούρνους και παντοπωλεία για ένα πιάτο φαγητό ή ένα καρβέλι ψωμί! Το τελευταίο πιάτο φαϊ που του πρόσφερε μία εύπορη “κυρία” ήταν χαλασμένο και η κατάληξή του τραγική. Τον ζωγράφο Θεόφιλο ανακάλυψε και ανέδειξε μέχρι το Παρίσι ο τεχνοκριτικός της εποχής Στρατής Ελευθεριάδης! Τον μεγαλύτερο Έλληνα λαϊκό ζωγράφο!!! Σήμερα στην Βαρειά υπάρχει το Μουσείο του Θεόφιλου, σε ένα μικρό και φτωχικό σπιτάκι, σαν εκείνο που έζησε κι εκείνος, μέσα σε έναν καταπράσινο ελαιώνα με πολύχρωμα αγριολούλουδα!!! Την Πέμπτη (15/5) θα πάμε με ένα μεγάλο λεωφορείο να το επισκεφτούμε, θα μπούμε σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού, θα δούμε από κοντά πολλούς πίνακες που ζωγράφισε ο Θεόφιλος και στη συνέχεια θα κάνουμε ένα μικρό πικ νικ έξω, για το δεκατιανό μας!!!
Αυτά και άλλα πολλά είπαμε και κάναμε με τα παιδιά κάποιες μέρες πριν ξεκινήσουμε για αυτήν την πολυαναμενόμενη εκδρομή!
Και περάσαμε πολύ όμορφα σήμερα παιδιά!!!
Επειδή όμως μια φορά μόνο δεν φτάνει, μόλις σας δοθεί η ευκαιρία προτείνετε στα παιδιά σας να ξαναπάτε μαζί και να σας ξεναγήσουν εκείνα στους χώρους μέσα και έξω από το Μουσείο!!!
Αφήστε μια απάντηση