Οικονομολόγος, Θεολόγος
Αν είσαι απογοητευμένος,
δες τι έχει να σου πει ο Nick ….
Απρ 18
Οικονομολόγος, Θεολόγος
Αν είσαι απογοητευμένος,
δες τι έχει να σου πει ο Nick ….
Μάι 08
Διαγώνισμα Πολιτική Παιδεία 2ου τετραμήνου
Ενότητες διαγωνίσματος:
10.5 Διάκριση των επιχειρήσεων
11.2 Το Χρήμα
11.4 Αποταμίευση-καταθέσεις-δάνεια
12.1 Η μετανάστευση
12.2 Οι πρόσφυγες και η συνθήκη Σένγκεν
Ερωτήσεις Μανουέλ
2. Ερώτηση: Ποιες είναι οι σύγχρονες μορφές χρήματος;
Απάντηση:
α) Μεταλλικό χρήμα (τα κέρματα)
β) Χαρτονομίσματα
γ) Συναλλαγματική
δ) Επιταγή
ε) Πιστωτικές κάρτες
3. Ερώτηση: Ποια είναι τα είδη των καταθέσεων σε τράπεζα;
Απάντηση:
α) Καταθέσεις ταμιευτηρίου
β) Καταθέσεις προθεσμίας
γ) Καταθέσεις όψεως
4. Ερώτηση: Τι είναι ο τόκος;
Απάντηση: Τόκος είναι το κέρδος από τα χρήματα (κεφάλαιο) που καταθέσαμε στην τράπεζα
5. Ερώτηση: Τι είναι επιτόκιο;
Απάντηση: Ο τόκος (ή το κέρδος) των 100 ευρώ που έχουμε καταθέσει στην τράπεζα.
Άσκηση με τόκο:
Τόκος = κεφάλαιο x επιτόκιο
Κεφάλαιο: 200 ευρώ
Επιτόκιο: 15%
Άρο ο τόκος είναι 30 Ευρώ.
6. Ερώτηση: Ποια είδη δανείων παίρνουν οι πολίτες από τις τράπεζες;
Απάντηση: α) Καταναλωτικά (για αγορά αυτοκινήτου, επίπλων, διακοπές κ.ά.), β) στεγαστικά (για αγορά σπιτιού)
7. Ερώτηση: Τι είναι η μετανάστευση;
Απάντηση: μετανάστευση είναι η μετακίνηση ατόμων ή ομάδων από μια χώρα σε μια άλλη.
8. Ερώτηση: Ποια είδη μετανάστευσης έχουμε;
Απάντηση: α) Εξωτερική μετανάστευση, δηλαδή η μετακίνηση από μια χώρα σε μια άλλη χώρα, β) Εσωτερική μετανάστευση, δηλαδή η μετακίνηση ανθρώπων από μια χώρα σε μια άλλη
Ερώτηση: Ποια είναι η διαφορά μεταξύ πρόσφυγα και μετανάστη;
Απάντηση:
α) Ο πρόσφυγας φεύγει από τη χώρα του χωρίς τη θέλησή του (για πολιτικούς, εθνικούς, θρησκευτικού κ.ά. λόγους), ενώ ο μετανάστης φεύγει από τη χώρα του με την θέλησή του.
β) Στον πρόσφυγα χορηγείται πολιτικό άσυλο, ενώ στον μετανάστη χορηγείται άδεια παραμονής
9. Ερώτηση: Πότε, σε ποια πόλη, και από ποιες χώρες υπογράφηκε η Συμφωνία του Σένγκεν;
Απάντηση: Υπογράφηκε το 1985, στην κωμόπολη Σένγκεν του Λουξεμβούργου, από το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία.
10. Ερώτηση: Ποιος ήταν ο στόχος υπογραφής της συνθήκης του Σένγκεν;
Απάντηση: Στόχος ήταν η σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα των χωρών, και η ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών από χώρα σε χώρα.
Μαρ 28
29255 | 2023-03-05 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc).pdf Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
28842 | 2023-03-05 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
28848 | 2023-02-24 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
28846 | 2023-02-24 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
28844 | 2023-02-24 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
28840 | 2023-01-15 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
27920 | 2023-01-11 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
27919 | 2023-01-11 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
29258 | 2022-12-28 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
29257 | 2022-12-28 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
29256 | 2022-12-28 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
29254 | 2022-12-27 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
27924 | 2022-12-27 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
27922 | 2022-12-27 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
27921 | 2022-12-27 | 4 | Εκφώνηση (pdf) Εκφώνηση (doc) Ενδεικτική Απάντηση |
Κεφάλαιο 7: Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν |
Φεβ 06
Του Bernard Marr
Μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας στον κόσμο έχουν απολύσει συνολικά περισσότερους από 150.000 εργαζομένους τους τελευταίους μήνες.
Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις προέβαλαν διάφορους λόγους για τους οποίους αυτό ήταν απαραίτητο, οι οποίοι ως επί το πλείστον καταλήγουν στην ανάγκη μείωσης του κόστους, καθώς η οικονομική ανάπτυξη επιβραδύνεται σε όλον τον κόσμο.
Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι πιθανό να οφείλεται στο γεγονός ότι οι εμπλεκόμενες εταιρείες χρειάζονται χρήματα. Η Microsoft, η οποία φέρεται να έχει απολύσει περίπου 10.000 υπαλλήλους, σχεδόν ταυτόχρονα ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να επενδύσει 10 δισ. δολάρια στην OpenAI, τους δημιουργούς της ΑΙ εφαρμογής ChatGPT. Φαίνεται πιθανό ότι υπάρχει επιχειρηματικός λόγος στην καρδιά της απόφασης να επενδυθεί ένα ποσό που αντιστοιχεί σε 1 εκατ. δολάρια ανά απολυμένο υπάλληλο σε μια εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης.
Ομοίως, η μητρική εταιρεία της Google, Alphabet, ανακοίνωσε σχέδια για μείωση του παγκόσμιου προσωπικού της κατά 12.000 άτομα, μια περικοπή της τάξης του 6%. Ο διευθύνων σύμβουλος Sundar Pichai έχει προηγουμένως περιγράψει την τεχνητή νοημοσύνη ως την πιο μετασχηματιστική τεχνολογία όλων των εποχών, και κάνοντας τις απολύσεις, δήλωσε ότι η στρατηγική θα είναι να “κατευθύνουμε το ταλέντο και το κεφάλαιό μας στις υψηλότερες προτεραιότητές μας”. Πιστεύεται ευρέως ότι η Google εργάζεται πάνω στη δική της απάντηση στο ChatGPT με τεχνητή νοημοσύνη, η οποία θα ανακοινωθεί σύντομα.
Τέσσερις από τις μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας -Meta, Alphabet, Amazon και Microsoft- έχουν περικόψει 50.000 θέσεις εργασίας. Εν τω μεταξύ, το νέο αφεντικό του Twitter, ο Elon Musk, λέγεται ότι απέλυσε τους μισούς υπαλλήλους της εταιρείας όταν ανέλαβε στα τέλη του περασμένου έτους.
Ποιος είναι λοιπόν ο πραγματικός λόγος για αυτές τις μαζικές περικοπές που έχουν αφήσει δεκάδες χιλιάδες (το 80% εξ αυτών στις ΗΠΑ) χωρίς δουλειά; Αυτό προσπάθησαν να ανακαλύψουν οι ειδικοί δεδομένων της 365 Data Science, όταν αποφάσισαν να κάνουν τη δική τους ανάλυση των στοιχείων.
Ορισμένα από τα ευρήματα δεν αποτέλεσαν και τόσο μεγάλη έκπληξη. Είναι γνωστό ότι οι εταιρείες τεχνολογίας, που ενισχύθηκαν από τα ρεκόρ εσόδων, προέβησαν σε ένα όργιο προσλήψεων κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19.
Οι μισθοί έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ, καθώς μαινόταν ο ανταγωνισμός για τα κορυφαία ταλέντα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήταν γεμάτα από ιστορίες για πλουσιοπάροχα προνόμια σε αυτές τις δουλειές. Έτσι, δεν αποτελεί σοκ η διαπίστωση ότι ο μέσος χρόνος παραμονής ενός πρόσφατα απολυμένου υπαλλήλου στη θέση του είναι περίπου δύο χρόνια. Αυτό θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι, κατά κάποιον τρόπο, οι περικοπές αυτές αντιπροσωπεύουν μια αναδίπλωση των πολιτικών προσλήψεων που εφαρμόστηκαν μετά την πανδημία.
Περισσότερη έκπληξη όμως προκάλεσε το γεγονός ότι το μέσο επίπεδο εμπειρίας που κατέχουν όσοι απολύθηκαν είναι τα 11,5 έτη. Επομένως, δεν είναι απαραίτητα αλήθεια ότι πρόκειται για όλους τους νεαρούς εργαζόμενους με μικρή εμπειρία που θα μπορούσαν να αντικατασταθούν γρήγορα ή ενδεχομένως ακόμη και να αυτοματοποιηθούν οι ρόλοι τους. Ένας πιθανός λόγος για αυτό το στατιστικό στοιχείο θα μπορούσε να είναι ότι οι εργαζόμενοι με μεγαλύτερη προϋπηρεσία τείνουν να λαμβάνουν υψηλότερους μισθούς και η περικοπή των θέσεών τους θα μπορούσε να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να επιτύχουν τους οικονομικούς τους στόχους.
Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι οι ρόλοι και οι λειτουργίες εργασίας που επηρεάστηκαν περισσότερο αφορούσαν το τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού, το οποίο αντιπροσώπευε το 28% του συνόλου των απολύσεων. Υπάρχουν δύο πιθανοί λόγοι γι’ αυτό. Πρώτον, προκύπτει ότι αν οι εταιρείες απολύουν προσωπικό, θα περικόψουν και τις προσλήψεις και λιγότερες προσλήψεις σημαίνουν λιγότερη ανάγκη για προσωπικό ανθρώπινου δυναμικού.
Ένας δεύτερος, αν και ίσως εξίσου σημαντικός λόγος, ωστόσο, είναι ότι το ανθρώπινο δυναμικό είναι ένας τομέας όπου ορισμένες λειτουργίες αντικαθίστανται από την αυτοματοποίηση.
Υπάρχουν ήδη πλατφόρμες που στοχεύουν στην αυτοματοποίηση των καθηκόντων ρουτίνας που σχετίζονται με τη συνέντευξη και την ένταξη νέων προσλήψεων, όπως ο έλεγχος των συστατικών επιστολών, η επαλήθευση της ταυτότητας και η διενέργεια αξιολογήσεων υγείας και ασφάλειας. Τα τελευταία χρόνια, έχει μάλιστα αναφερθεί ότι εταιρείες όπως η Amazon έχουν χρησιμοποιήσει τεχνητή νοημοσύνη για να εντοπίζουν προσωπικό με χαμηλές επιδόσεις και στη συνέχεια να το απολύουν.
Έχουμε επίσης κάποια εικόνα για το πώς οι ρόλοι που επηρεάστηκαν διέφεραν μεταξύ κάθε εταιρείας. Ενώ το HR και η εύρεση ταλέντων επηρεάστηκαν περισσότερο στη Microsoft και τη Meta, στη Google και το Twitter οι μηχανικοί λογισμικού ήταν αυτοί που δέχθηκαν το μεγαλύτερο βάρος των περικοπών.
Τα στοιχεία που συλλέχθηκαν από την 365 Data Science δείχνουν επίσης ότι μια ισχνή πλειοψηφία του προσωπικού που απολύθηκε (56%) ήταν γυναίκες. Αυτό είναι ανησυχητικό, δεδομένου ότι ο κλάδος της τεχνολογίας έχει περάσει μεγάλο μέρος της τελευταίας δεκαετίας προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την φυλετική ανισορροπία που ήδη υπάρχει στον τομέα, ιδίως σε τεχνικούς και μηχανικούς ρόλους. Δεν στέλνει ακριβώς ένα καλό μήνυμα στις δυνητικές νέες προσλήψεις γυναικών ότι, εκτός από το μισθολογικό χάσμα και τη μικρότερη πιθανότητα να εξελιχθούν σε ανώτερους ρόλους, θα πρέπει να αρκεστούν σε μεγαλύτερες πιθανότητες να απολυθούν.
Τέλος, ένα ακόμη ανησυχητικό στατιστικό στοιχείο που μου ήρθε στο μυαλό από την έκθεση ήταν το γεγονός ότι μόνο το 10% των απολυμένων έχει μέχρι στιγμής καταχωρίσει μια νέα θέση εργασίας στο προφίλ του στο LinkedIn. Βέβαια, είναι πολύ νωρίς για να πούμε αν αυτό είναι πιθανό να μετατραπεί σε μακροχρόνια ανεργία, καθώς πολλοί μπορεί απλώς να απολαμβάνουν ένα διάλειμμα πριν πέσουν με τα μούτρα στην αναζήτηση εργασίας. Ή, πράγματι, μπορεί απλώς να μην έχουν μπει στον κόπο να ενημερώσουν ακόμη το προφίλ τους.
Αλλά η παρακολούθηση της εξέλιξης αυτής της στατιστικής τους επόμενους μήνες θα δώσει κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με το κατά πόσο είναι ακόμη εύκολο για τους εξειδικευμένους εργαζόμενους στον τομέα της τεχνολογίας να μετακινούνται μεταξύ θέσεων εργασίας. Είναι απολύτως πιθανό ότι ένας σημαντικός αριθμός μπορεί να επιλέξει να στραφεί προς την αυτοαπασχόληση ή την ελεύθερη οικονομία της συναυλίας.
Μήπως, λοιπόν, οι τεχνολογικοί γίγαντες απλώς επεκτάθηκαν πάρα πολύ, πολύ γρήγορα; Ή μήπως οι καινοτομίες στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης και της αυτοματοποίησης έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση όπου ο ταχύτερος τρόπος εξοικονόμησης χρημάτων είναι η αντικατάσταση των ανθρώπων με μηχανές;
Στην πραγματικότητα, είναι πιθανό να είναι λίγο και από τα δύο. Καμία από τις εταιρείες δεν έχει προσδιορίσει την αυτοματοποίηση ως κινητήρια δύναμη πίσω από τις κινήσεις, αλλά λαμβάνοντας υπόψη τους ρόλους εργασίας που επηρεάζονται και διαβάζοντας τα ψιλά γράμματα, είναι δελεαστικό να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει σε αυτές.
Διαβάστε ακόμη:
Σεπ 24
Πολιτική σημαίνει
Πολιτική,
Θεμελειώδες πρόβλημα της πολιτικής
Η πολιτική υπηρετεί αξίες και το δημόσιο ή κοινό συμφέρον
Πολιτικές αξίες,
Η ελευθερία, η ισότητα, η δικαιοσύνη, ο νόμος, το μέτρο, ο διάλογος, αποτελούν βασικές η συμμετοχή, δηλαδή η «μετοχή» του πολίτη στα κοινά, τα αξιώματα, τις τιμές, τη διακυβέρνηση, την εξουσία, τις αποφάσεις.
Ουσία της αθηναϊκής δημοκρατίας
Έγκειται/βρίσκεται στη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, η οποία είναι δικαίωμα και υποχρέωση.
Όποιος δεν συμμετέχει στα κοινά θεωρείται ιδιώτης
(που σημαίνει στην αρχαία ελληνική γλώσσα, άχρηστος –βλ. και την αγγλική λέξη idiot που πήρε το νόημά της, αν και κάπως παραλλαγμένο, από την αρχαιοελληνική λέξη «ιδιώτης»).
Ο πολίτης στην αρχαία Αθήνα συμμετέχει
Δοκιμασία άρχοντα / υποψήφιου σε δημόσιο αξίωμα
Προληπτικός έλεγχος,
Έλεγχος καθημερινός από την Εκκλησία του Δήμου,
Στο τέλος κάθε χρόνου, έλεγχος από τη Βουλή.
Ειδικά όσοι άρχοντες διαχειρίζονταν δημόσιο χρήμα, στο τέλος της θητείας τους, έδιναν λόγο για τις δαπάνες στους λογιστές.
Η «καλή» πολιτική απαιτεί:
Σύγκρουση σκοπού και μέσου
Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες σκοπός και μέσα συγκρούονται [ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα]. Θυμήσου τον «Ρομπέν των δασών»
Πράττειν και Λέγειν
Επιπλέον, στην πολιτική δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία το λέγειν
αλλά το πράττειν.
Προθέσεις και Αποτέλεσμα
Η πολιτική δεν κρίνεται από τις προθέσεις αλλά από το αποτέλεσμα.
Η πολιτική επιδιώκει το μέγιστο καλό
Η πολιτική δίνει λύσεις σε προβλήματα. Με τις λύσεις αυτές άλλοι ευνοούνται, άλλοι όχι. Ζητούμενο είναι να υπάρξει αυτή η πολιτική, που θα φέρει το
μέγιστο καλό στον μέγιστο αριθμό ανθρώπων.
Σεπ 24
Πολιτική
Αν π.χ. η Ελληνική Επανάσταση, η Γαλλική Επανάσταση, η Ρωσική Επανάσταση δεν κινητοποιούνταν από κάποιο ιδανικό όπως ισότητα, ελευθερία κτλ. και παρέμεναν στη σφαίρα του εφικτού, οι επαναστάσεις αυτές δεν θα είχαν γίνει.
Πολιτικός είναι αυτός που
Πολιτικός οφείλει να
Πολιτικός όταν είναι και ηγέτης έχει:
Γενικά, ο ηγέτης έχει την ικανότητα να συνθέτει διαφορετικές απόψεις και ιδέες, να έχει σφαιρική και συνολική αντίληψη του κόσμου, να εμπνέει τους πολίτες και, επιπλέον, να μετουσιώνει όσα υπόσχεται και δηλώνει σε έργα.
Πολιτικός λόγος και ο αντίλογος
Τι έχει ειπωθεί για την πολιτική και τον πολιτικό
Βέμπερ,
με δυο τρόπους ο πολιτικός συνδέεται με την πολιτική
Πλάτων,
Όμως: Η παραπάνω άποψη καταργεί την ουσία της άμεσης δημοκρατίας της αρχαίας Αθήνας. Θεωρεί ότι δεν είναι όλοι οι πολίτες ικανοί να κυβερνήσουν αλλά μόνο οι άριστοι.
Αριστοτέλης,
όποιος πρόκειται να αναλάβει δημόσια αξιώματα (βουλευτής, στρατηγός, δικαστής κ.ά.) πρέπει να έχει αρετές και προσόντα:
Αγάθωνας (Αγάθων, ποιητή 5ου π.Χ. αιώνα),
ο πολιτικός δεν πρέπει να λησμονεί (να ξεχνάει στη μέθη της εξουσίας) τρία πράγματα:
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Για το όραμα
ο Κολοκοτρώνης παρατηρούσε για την ελληνική επανάσταση του 1821:
«Ο κόσμος μάς έλεγε τρελλούς. Ημείς, αν δεν είμεθα τρελλοί, δεν
εκάναμε την επανάσταση, διατί ηθέλαμε συλλογισθεί πρώτον δια
πολεμοφόδια, καβαλλαρία μας, πυροβολικό μας, πυροτοθήκες μας,
τα μαγαζιά μας, ηθέλαμε λογαριάσει τη δύναμη την εδική μας, την
τούρκικη δύναμη. Τώρα όπου ενικήσαμε, όπου ετελειώσαμε με καλό
τον πόλεμό μας, μακαριζόμεθα, επαινόμεθα. Αν δεν ευτυχούσαμε,
ηθέλαμε τρώγει κατάρες, αναθέματα». Πράγματι, αν οι αγωνιστές
του 1821 περιορίζονταν στο «εφικτό» δεν έπρεπε να είχαν ξεκινήσει
την επανάσταση.
Σεπ 18
* Το άρθρο του συγγραφέα και διευθυντή του Ινστιτούτου Προηγμένων Σπουδών στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ, Peter Harrisonis δημοσιεύτηκε στο Aeon. Τo Αeon, είναι διαδικτυακό περιοδικό, που θέτει μεγάλα ερωτήματα, αναζητώντας φρέσκες απαντήσεις και μια νέα οπτική στην κοινωνική πραγματικότητα, την επιστήμη, τη φιλοσοφία και τον πολιτισμό. Το NEWS 24/7 αναδημοσιεύει κάθε εβδομάδα μια ιστορία για όσους λατρεύουν την πρωτότυπη σκέψη πάνω σε παλιά και νέα ζητήματα.
Το 1966, πριν από 50 και πλέον έτη, ο διακεκριμένος Καναδός ανθρωπολόγος Άντονι Γουάλας προέβλεψε με σιγουριά τον παγκόσμιο θάνατο της θρησκείας στα χέρια μιας εξελισσόμενης επιστήμης: “η πίστη στις υπερφυσικές δυνάμεις είναι καταδικασμένη να εξαφανιστεί, σε όλο τον κόσμο, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης επάρκειας και διάχυσης της επιστημονικής γνώσης”. Το όραμα του Γουάλας δεν ήταν ασυνήθιστο. Αντιθέτως, οι σύγχρονες κοινωνικές επιστήμες, που διαμορφώθηκαν στη δυτική Ευρώπη του 19ου αιώνα, έλαβαν τη δική τους πρόσφατη ιστορική εμπειρία της εκκοσμίκευσης ως καθολικό πρότυπο. Μια υπόθεση βρισκόταν στον πυρήνα των κοινωνικών επιστημών, είτε εικάζοντας είτε μερικές φορές προβλέποντας ότι όλοι οι πολιτισμοί θα συγκλίνουν τελικά σε κάτι που προσεγγίζει περίπου την κοσμική, δυτική, φιλελεύθερη δημοκρατία. Τότε συνέβη κάτι πιο κοντά στο αντίθετο.
Όχι μόνο η κοσμικότητα απέτυχε να συνεχίσει τη σταθερή παγκόσμια πορεία της, αλλά χώρες τόσο διαφορετικές όσο το Ιράν, η Ινδία, το Ισραήλ, η Αλγερία και η Τουρκία είτε αντικατέστησαν τις κοσμικές κυβερνήσεις τους με θρησκευτικές, είτε είδαν την άνοδο των θρησκευτικών εθνικιστικών κινήσεων με επιρροή. Η εκκοσμίκευση, όπως προβλεπόταν από τις κοινωνικές επιστήμες, απέτυχε.
Βέβαια, αυτή η αποτυχία δεν είναι ανεπιφύλακτη. Πολλές δυτικές χώρες συνεχίζουν να παρατηρούν μείωση της θρησκευτικής πίστης και πρακτικής. Τα πιο πρόσφατα στοιχεία απογραφής που δημοσιεύθηκαν στην Αυστραλία, για παράδειγμα, δείχνουν ότι το 30% του πληθυσμού αναγνωρίζει ότι δεν έχει “θρησκεία” και ότι το ποσοστό αυτό αυξάνεται. Οι διεθνείς έρευνες επιβεβαιώνουν συγκριτικά χαμηλά επίπεδα θρησκευτικής δέσμευσης στη δυτική Ευρώπη και την Αυστραλασία. Ακόμη και οι Ηνωμένες Πολιτείες, μια μακρόχρονη πηγή αμηχανίας για τη θεωρία της εκκοσμίκευσης, έχουν δει αύξηση της δυσπιστίας. Το ποσοστό των άθεων στις ΗΠΑ βρίσκεται πλέον στο υψηλότερο όλων των εποχών (αν το “υψηλό” είναι η σωστή λέξη) περίπου 3%. Ωστόσο, για όλα αυτά, σε παγκόσμιο επίπεδο, ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων που θεωρεί ότι είναι θρησκευόμενος παραμένει υψηλός και οι δημογραφικές τάσεις υποδηλώνουν ότι το συνολικό μοτίβο για το άμεσο μέλλον θα είναι θρησκευτικής ανάπτυξης. Αλλά αυτό δεν είναι η μόνη αποτυχία της θεωρίας της εκκοσμίκευσης.
Επιστήμονες, διανοούμενοι και κοινωνικοί επιστήμονες περίμεναν ότι η διάδοση της σύγχρονης επιστήμης θα οδηγούσε την εκκοσμίκευση – ότι η επιστήμη θα ήταν μια δύναμη εκκοσμίκευσης. Αλλά αυτό απλά δεν συνέβη. Αν κοιτάξουμε εκείνες τις κοινωνίες όπου η θρησκεία παραμένει ζωντανή, τα βασικά κοινά χαρακτηριστικά τους δεν σχετίζονται τόσο με την επιστήμη, όσο περισσότερο με τα συναισθήματα υπαρξιακής ασφάλειας και προστασίας από μερικές από τις βασικές αβεβαιότητες της ζωής με τη μορφή δημόσιων αγαθών. Ένα δίκτυο κοινωνικής ασφάλισης μπορεί να συσχετιστεί με τις επιστημονικές εξελίξεις, αλλά μόνο πρόχειρα, και πάλι η περίπτωση των ΗΠΑ είναι διδακτική. Οι ΗΠΑ είναι αναμφισβήτητα η πιο επιστημονικά και τεχνολογικά προηγμένη κοινωνία στον κόσμο, και ταυτόχρονα η πιο θρησκευόμενη από τις δυτικές κοινωνίες. Όπως κατέληξε ο Βρετανός κοινωνιολόγος Ντέιβιντ Μάρτιν στο The Future of Christianity (2011): “Δεν υπάρχει συνεπής σχέση μεταξύ του βαθμού της επιστημονικής προόδου και του μειωμένου προφίλ της θρησκευτικής επιρροής, πεποιθήσεων και πρακτικής”.
Η ιστορία της επιστήμης και της εκκοσμίκευσης γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα όταν αναλογιστούμε εκείνες τις κοινωνίες που έγιναν μάρτυρες σημαντικών αντιδράσεων ενάντια στις κοσμικές ατζέντες. Ο πρώτος πρωθυπουργός της Ινδίας Τζαβαχαρλάλ Νεχρού υπερασπίστηκε τα κοσμικά και επιστημονικά ιδανικά και επιστράτευσε την επιστημονική εκπαίδευση στο έργο του εκσυγχρονισμού. Ο Νεχρού ήταν πεπεισμένος ότι τα ινδουιστικά οράματα για ένα βεδικό παρελθόν και τα μουσουλμανικά όνειρα για μια ισλαμική θεοκρατία θα υπέκυπταν στην αδιάκοπη ιστορική πορεία της εκκοσμίκευσης. “Υπάρχει μόνο ένας δρόμος στο Χρόνο”, δήλωσε. Αλλά όπως επιβεβαιώνει επαρκώς η επακόλουθη άνοδος του ινδουιστικού και ισλαμικού φονταμενταλισμού, ο Νεχρού έκανε λάθος. Επιπλέον, η συσχέτιση της επιστήμης με μια ατζέντα εκκοσμίκευσης έχει αποτύχει, με την επιστήμη να αποτελεί παράπλευρο θύμα αντίστασης στην κοσμικότητα.
Η Τουρκία παρέχει μια ακόμη πιο αποκαλυπτική περίπτωση. Όπως οι περισσότεροι πρωτοπόροι εθνικιστές, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ο ιδρυτής της τουρκικής δημοκρατίας, ήταν αφοσιωμένος κοσμικιστής. Ο Ατατούρκ πίστευε ότι η επιστήμη προοριζόταν να εκτοπίσει τη θρησκεία. Για να βεβαιωθεί ότι η Τουρκία βρίσκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας, έδωσε στην επιστήμη, ιδίως στην εξελικτική βιολογία, μια κεντρική θέση στο κρατικό εκπαιδευτικό σύστημα της νεοσύστατης τουρκικής δημοκρατίας. Ως αποτέλεσμα, η εξέλιξη συνδέθηκε με ολόκληρο το πολιτικό πρόγραμμα του Ατατούρκ, συμπεριλαμβανομένης της κοσμικότητας. Ισλαμιστικά κόμματα στην Τουρκία, που επιδιώκουν να αντιταχθούν στα κοσμικά ιδεώδη των ιδρυτών του έθνους, επιτέθηκαν επίσης στη διδασκαλία της εξέλιξης. Για αυτά, η εξέλιξη συνδέεται με τον κοσμικό υλισμό. Αυτό το συναίσθημα κορυφώθηκε με την απόφαση του Ιουνίου 2017 να αφαιρεθεί η διδασκαλία της εξέλιξης από το λύκειο. Και πάλι, η επιστήμη έχει την ενοχή της επιζήσασας από τη συσχέτιση.
Οι ΗΠΑ αντιπροσωπεύουν ένα διαφορετικό πολιτισμικό πλαίσιο, όπου μπορεί να φαίνεται ότι το βασικό ζήτημα είναι η σύγκρουση μεταξύ κυριολεκτικών αναγνώσεων της Γένεσης και βασικών χαρακτηριστικών της εξελικτικής ιστορίας. Αλλά στην πραγματικότητα, μεγάλο μέρος της κουβέντας του δημιουργισμού επικεντρώνεται στις ηθικές αξίες. Και στην περίπτωση των ΗΠΑ, βλέπουμε τον αντι-εξελικτισμό να υποκινείται τουλάχιστον εν μέρει από την υπόθεση ότι η εξελικτική θεωρία είναι ένα άλογο που καταδιώκει τον κοσμικό υλισμό και τις συνακόλουθες ηθικές δεσμεύσεις του. Όπως στην Ινδία και την Τουρκία, η κοσμικότητα στην πραγματικότητα πλήττει την επιστήμη.
Εν ολίγοις, η παγκόσμια εκκοσμίκευση δεν είναι αναπόφευκτη και, όταν συμβαίνει, δεν προκαλείται από την επιστήμη. Επιπλέον, όταν γίνεται προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί η επιστήμη για την προώθηση της εκκοσμίκευσης, τα αποτελέσματα μπορούν να βλάψουν την επιστήμη. Η θεωρία ότι “η επιστήμη προκαλεί την εκκοσμίκευση” αποτυγχάνει απλώς στην εμπειρική δοκιμή και η επιστράτευση της επιστήμης ως εργαλείου εκκοσμίκευσης αποδεικνύεται κακή στρατηγική. Η σύζευξη επιστήμης και κοσμικότητας είναι τόσο παράξενη που εγείρει το ερώτημα: γιατί κάποιος σκέφτηκε το αντίθετο;
Ιστορικά, δύο σχετικές πηγές προώθησαν την ιδέα ότι η επιστήμη θα εκτοπίσει τη θρησκεία. Πρώτον, οι προοδευτικές αντιλήψεις της ιστορίας του 19ου αιώνα, ιδιαίτερα συνδεδεμένες με τον Γάλλο φιλόσοφο Ογκίστ Κοντ, υποστήριζαν μια θεωρία της ιστορίας στην οποία οι κοινωνίες περνούν από τρία στάδια-θρησκευτικό, μεταφυσικό και επιστημονικό (ή “θετικό”). Ο Κοντ επινόησε τον όρο “κοινωνιολογία” και ήθελε να μειώσει την κοινωνική επιρροή της θρησκείας και να την αντικαταστήσει με μια νέα επιστήμη της κοινωνίας. Η επιρροή του Κοντ επεκτάθηκε στους “νεαρούς Τούρκους” και τον Ατατούρκ.
Ο 19ος αιώνας έγινε επίσης μάρτυρας της έναρξης του “μοντέλου σύγκρουσης” της επιστήμης και της θρησκείας. Αυτή ήταν η άποψη ότι η ιστορία μπορεί να γίνει κατανοητή ως μια “σύγκρουση μεταξύ δύο εποχών στην εξέλιξη της ανθρώπινης σκέψης – θεολογικής και επιστημονικής”. Αυτή η περιγραφή προέρχεται από την επιρροή του A History of the Warfare of Science with Theology in Christendom (1896) του Άντριου Ντίκσον Γουάιτ, ο τίτλος του οποίου περικλείει όμορφα τη γενική θεωρία του συγγραφέα του. Το έργο του Γουάιτ, καθώς και το πρωτύτερο History of the Conflict Between Religion and Science (1874) του Τζον Γουίλιαμ Ντρέιπερ, καθιέρωσαν σταθερά τη θεωρία της σύγκρουσης ως τον προεπιλεγμένο τρόπο σκέψης σχετικά με τις ιστορικές σχέσεις μεταξύ επιστήμης και θρησκείας. Και τα δύο έργα μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Το History του Ντρέιπερ έκανε περισσότερες από 50 εκτυπώσεις μόνο στις ΗΠΑ, μεταφράστηκε σε 20 γλώσσες και, κυρίως, έγινε μπεστ σέλερ στην ύστερη Οθωμανική αυτοκρατορία, όπου δικαιολόγησε την αντίληψη του Ατατούρκ ότι πρόοδος σήμαινε ότι η επιστήμη υπερισχύει της θρησκείας.
Σήμερα, οι άνθρωποι είναι λιγότερο σίγουροι ότι η ιστορία περνά μέσα από μια σειρά από καθορισμένα στάδια προς έναν ενιαίο προορισμό. Ούτε, παρά τη δημοφιλή επιμονή της, οι περισσότεροι ιστορικοί της επιστήμης υποστηρίζουν την ιδέα μιας διαρκούς σύγκρουσης μεταξύ επιστήμης και θρησκείας. Διάσημες συγκρούσεις, όπως η υπόθεση Γαλιλαίου, ενεργοποίησαν την πολιτική και τις προσωπικότητες, όχι μόνο η επιστήμη και η θρησκεία. Ο Δαρβίνος είχε σημαντικούς θρησκευτικούς υποστηρικτές και επιστημονικούς επικριτές, καθώς και το αντίστροφο. Πολλές άλλες υποτιθέμενες περιπτώσεις σύγκρουσης επιστήμης – θρησκείας έχουν πλέον αποκαλυφθεί ως καθαρές εφευρέσεις. Στην πραγματικότητα, σε αντίθεση με τη σύγκρουση, ο ιστορικός κανόνας ήταν συχνότερα αυτός της αμοιβαίας υποστήριξης μεταξύ επιστήμης και θρησκείας. Στα χρόνια της δημιουργίας της τον 17ο αιώνα, η σύγχρονη επιστήμη βασίστηκε στη θρησκευτική νομιμοποίηση. Κατά τη διάρκεια του 18ου και 19ου αιώνα, η φυσική θεολογία συνέβαλε στη διάδοση της επιστήμης.
Το μοντέλο σύγκρουσης της επιστήμης και της θρησκείας προσέφερε μια εσφαλμένη άποψη για το παρελθόν και, όταν συνδυάστηκε με τις προσδοκίες της εκκοσμίκευσης, οδήγησε σε ένα λανθασμένο όραμα για το μέλλον. Η θεωρία της εκκοσμίκευσης απέτυχε τόσο στην περιγραφή όσο και στην πρόβλεψη. Το πραγματικό ερώτημα είναι γιατί συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε υποστηρικτές της σύγκρουσης επιστήμης – θρησκείας. Πολλοί είναι εξέχοντες επιστήμονες. Θα ήταν περιττό να επαναλάβουμε τις σκέψεις του Ρίτσαρντ Ντόκινς για αυτό το θέμα, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση μοναχική φωνή. Ο Στίβεν Χόκινγκ πιστεύει ότι “η επιστήμη θα κερδίσει επειδή λειτουργεί”. Ο Σαμ Χάρις έχει δηλώσει ότι “η επιστήμη πρέπει να καταστρέψει τη θρησκεία”. Ο Στίβεν Ουάινμπεργκ πιστεύει ότι η επιστήμη έχει αποδυναμώσει τη θρησκευτική αξιοπιστία. Ο Κόλιν Μπλέικμορ προβλέπει ότι η επιστήμη θα καταστήσει τελικά τη θρησκεία περιττή. Τα ιστορικά στοιχεία απλώς δεν υποστηρίζουν τέτοιους ισχυρισμούς. Στην πραγματικότητα, υποδηλώνουν ότι έχουν παραπλανηθεί.
Γιατί λοιπόν επιμένουν; Οι απαντήσεις είναι πολιτικές. Αφήνοντας στην άκρη κάθε παρατεταμένη προτίμηση για τις περίεργες αντιλήψεις της ιστορίας του 19ου αιώνα, πρέπει να κοιτάξουμε τον φόβο του ισλαμικού φονταμενταλισμού, την έξαρση από τον δημιουργισμό, την αποστροφή στις συμμαχίες μεταξύ της θρησκευτικής Δεξιάς και της άρνησης της κλιματικής αλλαγής και τις ανησυχίες για τη διάβρωση της επιστημονικής εξουσίας. Παρόλο που μπορούμε να δείξουμε κατανόηση σε αυτές τις ανησυχίες, δεν μπορούμε να συγκαλύψουμε το γεγονός ότι προκύπτουν από μια μη ωφέλιμη εισβολή κανονιστικών δεσμεύσεων στη συζήτηση. Οι ευσεβείς πόθοι – ελπίζοντας ότι η επιστήμη θα νικήσει τη θρησκεία – δεν υποκαθιστούν μια νηφάλια εκτίμηση της παρούσας πραγματικότητας. Η συνέχιση αυτής της προώθησης είναι πιθανό να έχει αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό για το οποίο προορίζεται.
Η θρησκεία δεν θα φύγει σύντομα και η επιστήμη δεν θα την καταστρέψει. Αν μη τι άλλο, είναι η επιστήμη που υπόκειται σε αυξανόμενες απειλές για την εξουσία και την κοινωνική της νομιμότητα. Δεδομένου αυτού, η επιστήμη χρειάζεται όλους τους φίλους που μπορεί να αποκτήσει. Οι συνήγοροί της θα ήταν καλό να σταματήσουν να κατασκευάζουν έναν εχθρό εκτός θρησκείας ή να επιμένουν ότι ο μόνος δρόμος προς ένα ασφαλές μέλλον συνίσταται στον γάμο της επιστήμης και της εκκοσμίκευσης.
Πηγή: https://www.news247.gr/epistimi/i-epistimi-tha-katastrepsei-tin-thriskeia.9356956.html
Μαρ 30
Θαύματα
Εκπομπή Βλάση Μπονάτσου
https://www.youtube.com/watch?v=20UqZwoFTpU
Αργύρης Μήτσης Μ. Βρύση Κιλκίς
https://www.youtube.com/watch?v=o4RpCGl1Tx4
Γέρ0ντας Εφραίμ μεταθανάτια-επιθανάτια εμπειρία
https://www.youtube.com/watch?v=kYDCJdIhUWY
Μεταθανάτια εμπειρία
Απόστολος από Δράμα
https://www.youtube.com/watch?v=IXSK0K458Ko
Παρουσία Αγίου Εφραίμ στον π. Δημήτριο
https://www.youtube.com/watch?v=FjxPjBDaBlY
https://www.youtube.com/watch?v=Tq9H7wIR0eY&t=13s
προσκύνηση στον άγιο
Άγιος Εφραίμ θαύμα σε αστυνομικό
https://www.youtube.com/watch?v=tjAnQ1q25jc
Άγιος Εφραίμ θαυματουργικές θεραπευτικές εμφανίσεις
www.youtube.com/watch?v=Yf825ao0CNM
Πνευματική πρόοδος
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με! https://www.youtube.com/watch?v=Fl9s2kjNkDk