Terra…byte by Περικλής

Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω καταπληκτική μόρφωση…

Νέοι σύνδεσμοι project αστρονομίας

αφήστε ένα σχόλιο

Ύστερα από τα τόσα χρόνια απραξίας στο ιστολόγιο αυτό, ανεβάζω κάποιους συνδέσμους στη σελίδα ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ που πρόκειται για παραδοτέα (ΚΟSMΟΣ1 και ΚΟSMΟΣ2) πάνω σε δύο projects που υλοποιήσαμε με μαθητές σχετικά με την αστρονομία. Ελπίζω να σας φανούν ενδιαφέροντα και γιατί όχι να τα χρησιμοποιήσετε (όχι να τα αντιγράψετε) σε δικές σας ερευνητικές εργασίες.

Από τον

24 Ιουνίου 2019 στις 4:07 μμ

Ερευνητική Εργασία ΚΟSMΟΣ

αφήστε ένα σχόλιο

Το τρέχον σχολικό έτος (2013 – 2014) υλοποιήσαμε με ομάδα 18 ατόμων της Β τάξης την ερευνητική εργασία ΚΟSMΟΣ. Οι συμμετέχοντες είχαν σαν στόχο τη μελέτη (α) των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος βασιζόμενοι σε συγκεκριμένα στοιχεία (β) των μη επανδρωμένων αποστολών (επιτυχημένων και μη) που πραγματοποιήθηκαν ή είναι σε εξέλιξη και τέλος (γ) παίρνοντας τα στοιχεία των αποτελεσμάτων αυτών των αποστολών, διαβάζουμε το 2063 που συμπεριλήφθηκε στη χρονοκάψουλα που στείλαμε στο διάστημα το 1963 και επικοινωνούμε με επιστήμονες και ερευνητές για να μας δώσουν τη δική τους άποψη για τον κόσμο σε 100 χρόνια από σήμερα μέσα από τη διαστημική εξερεύνηση.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους επιστήμονες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας και τους ευχαριστούμε πολύ για αυτό. Το ebook που δημιουργήσαμε περιλαμβάνει τις σκέψεις (μαθητών – εκπαιδευτικών -επιστημόνων) για ένα μέλλον το οποίο έρχεται μέσα από τη συνεχή εξερεύνηση του διαστήματος και επομένως την εξέλιξη των σχετιζόμενων με αυτό επιστημών. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και σε αυτούς που δουλέψαμε συντροφιά εδώ και ένα χρόνο και στους οποίους αφιερώνω μέρος της ζωής μου, τους αγαπώ με βαθύ σεβασμό.

Το παραδοτέο μπορείτε να το βρείτε εδώ. Ενώ για το ibook για ipad ταμπλέτες θα πρέπει να διαθέτετε την εφαρμογή itunes όπου θα αναζητήσετε στη βιβλιοθήκη τον τίτλο 2114 (δωρεάν). Το παραπάνω video είναι ένα μικρό trailer του video της τελικής μας παρουσίασης στις 16/05/2014. Θερμές ευχαριστίες στους αγαπητούς μου φίλους Κωστή Εμμανουηλίδη και Σωτήρη Μπενέκο για τις υπέροχες εμπειρίες που έδωσαν μέσα από τα πλάνα τους στους μαθητές μου.

Sexting – Φαινόμενο με τραγικές διαστάσεις

αφήστε ένα σχόλιο

Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από άρθρο της εφημερίδας “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” και αναφέρεται σε μια “νέα μόδα” στη Μεγάλη Βρεταννία όπου πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψιν και από τους συναδέλφους καθηγητές ώστε να αποτραπούν τυχόν τέτοια συμβάντα ειδικά όταν δεν εφαρμόζονται ή να πω καλύτερα  όταν υπάρχει ελαστικότητα στο χώρο του σχολείου σε ότι αφορά τη χρήση του κινητού τηλεφώνου από τους μαθητές/ τριες στις σχολικές αίθουσες.

Με απρόβλεπτες συνέπειες, όπως προειδοποιούν οι ειδικοί. Όλο και περισσότεροι έφηβοι ανταλλάσσουν φωτογραφίες του εαυτού τους με άσεμνο περιεχόμενο μέσω των κινητών τηλεφώνων.

Ολοένα και περισσότεροι έφηβοι συνηθίζουν να ανταλλάσσουν φωτογραφίες του εαυτού τους με άσεμνο περιεχόμενο μέσω των κινητών τηλεφώνων, με αποτέλεσμα να εκτίθενται ανεπανόρθωτα και να γίνονται συχνά αντικείμενο κάθε λογής εκφοβισμών και εκβιασμών από κακοήθεις, προειδοποιεί το Κέντρο κατά της Παιδικής Εκμετάλλευσης και Ηλεκτρονικής Προστασίας (CEOP) της Βρετανίας.

Αυτή η πρακτική που κερδίζει συνεχώς έδαφος και είναι γνωστή ως «sexting», λειτουργεί ως πηγή άντλησης εικόνων από ιστοσελίδες που χρησιμοποιούν οι παιδεραστές, χωρίς να το γνωρίζουν οι αποστολείς, τονίζει το Κέντρο.

«Δεχόμαστε έναν ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό καταγγελιών από το κοινό, τόσο από παιδιά όσο και από γονείς, οι οποίοι ανησυχούν για τις επιπτώσεις αυτής της συμπεριφοράς», τονίζει η Έλεν Πεν, επικεφαλής του τμήματος εκπαίδευσης του CEOP.

«Διαπιστώνουμε ότι ολοένα και περισσότερα παιδιά παράγουν εικόνες του εαυτού τους με σεξουαλικό περιεχόμενο και στη συνέχεια βλέπουμε αυτή τη φυσιολογική τάση του παιδιού για σεξουαλική διερεύνηση να μετατρέπεται σε κοινό κτήμα», προσθέτει.

Μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Βρετανία μεταξύ 2.000 εφήβων, έδειξε ότι περισσότερο από το ένα τρίτο ατόμων ηλικίας 11 – 18 ετών έλαβαν ένα κείμενο σεξουαλικού περιεχομένου μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ενώ 70% των ατόμων αυτών γνώριζαν ποιος ήταν ο αποστολέας.

Η Έλεν Πεν υπογραμμίζει ότι η ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη των κινητών τηλεφώνων, όπως το bluetooth και η δυνατότητα να στέλνει κανείς μία εικόνα ή ένα βίντεο με το πάτημα ενός κουμπιού, κάνει αυτή τη «μόδα» να εξαπλώνεται ραγδαία με απρόβλεπτες συνέπειες.

Πηγή: άρθρο της Καθημερινής στις 04-08-2009

“Δημόσια Παιδεία”… Ποιά;

αφήστε ένα σχόλιο

Κρατηθείτε…
Περίπου 4,4 εκατ. ευρώ δαπανούν οι ελληνικές οικογένειες για την εκπαίδευση των παιδιών τους, από το νηπιαγωγείο έως και το πανεπιστήμιο!

Ειδικότερα, σύμφωνα με έρευνα της ΓΣΕΕ, η συνολική δαπάνη είναι 4.371,3 εκατ. Το κονδύλι κατανέμεται ως εξής:

Για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση δίνονται 804 εκατ. ευρώ. Το μεγαλύτερο μέρος (248,7 εκατ.) αφορά την εκμάθηση ξένων γλωσσών. Οι γονείς στέλνουν το παιδί σε ιδιωτικό δημοτικό και δίνουν 167,7 εκατ. Το κονδύλι για τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία φθάνει τα 52,7 εκατ. Συνολικά, 284,6 εκατ. είναι το κονδύλι για παιδικούς σταθμούς και babysitters. Εντυπωσιακό είναι ότι ορισμένοι γονείς στέλνουν τα παιδιά τους ήδη από το δημοτικό σε φροντιστήρια (42,6 εκατ. το κονδύλι). Επίσης, 7,2 εκατ. δίνονται για εκπαιδευτικές εκδρομές.

Για τους μαθητές γυμνασίου και λυκείου οι γονείς δίνουν…1.345,9 εκατ. Ξεχωρίζουν τα κονδύλια για φροντιστήρια (503,6 εκατ.) και ιδιαίτερα μαθήματα (258,7 εκατ.), δηλαδή αθροιστικά 762,3 εκατ. (πάνω από το μισό του συνολικού ποσού). Τα 346,9 εκατ. δίνονται σε ξένες γλώσσες. Σε ιδιωτικά λύκεια πηγαίνουν 117,4 εκατ. και ιδιωτικά γυμνάσια 79,5 εκατ., ενώ για εκδρομές 39,8 εκατ.

Για τις σπουδές σε ΑΕΙ δίνονται 1.441,8 εκατ. Από αυτά, για διατροφή και στέγαση πηγαίνουν 1001,9 εκατ., για τις σπουδές στο εξωτερικό 342,1 εκατ., ενώ για δίδακτρα κολεγίων και μεταπτυχιακών 59,9 εκατ. Στα 19 φροντιστήρια μαθημάτων ΑΕΙ «κατατίθενται» 35,1 εκατ. ευρώ, ενώ 1,9 εκατ. πηγαίνουν στις εκδρομές των φοιτητών.

Πηγή: greece-salonica

Σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών

αφήστε ένα σχόλιο

Γύρω στα 225 εκατομμύρια άτομα ηλικίας κάτω των 18 ετών είναι θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως προκύπτει από έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα το γερμανικό τμήμα της Unicef στο Βερολίνο.

Σύμφωνα με την έκθεση, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά πουλιούνται κάθε χρόνο στο εξωτερικό, συχνά για λόγους σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
kids-se-harrassment.jpg
“Κάθε χρόνο, εκατομμύρια κορίτσια και αγόρια αναγκάζονται να εκπορνεύονται και να μετέχουν σε πορνογραφικές δραστηριότητες“, τονίζει η έκθεση, υπογραμμίζοντας ότι η εξέλιξη του διαδικτύου και της τεχνολογίας των βίντεο επέτρεψαν τα τελευταία χρόνια μία πραγματική έκρηξη στη μετάδοση πορνογραφικού υλικού με πρωταγωνιστές παιδιά.

Σύμφωνα με τη Unicef, στις Φιλιππίνες υπολογίζεται πως 60.000 παιδιά είναι θύματα του εμπορίου του σεξ, ενώ στο Μπαγκλαντές η μέση ηλικία των παιδιών που υφίστανται σεξουαλική εκμετάλλευση είναι τα 13 χρόνια.

Στις τουριστικές παραλίες της Κένυας εκδίδονται καθημερινά 15.000 παιδιά, πολλά από τα οποία πέφτουν θύματα ξένων τουριστών προερχομένων από πλούσιες χώρες, υπογραμμίζει ακόμα η έκθεση του διεθνούς οργανισμού, ο οποίος απευθύνει έκκληση για περισσότερες προσπάθειες σε διεθνή κλίμακα προκειμένου να αντιμετωπισθεί αυτή η μάστιγα.

Πηγή: ΣΚΑΪ

Από τον

2 Ιουνίου 2009 στις 5:38 μμ

Οι Ελληνες έφηβοι σαΐνια στο Ιντερνετ

αφήστε ένα σχόλιο

Η μεγαλύτερη άνοδος (17,6%) στη χρήση του Διαδικτύου από τα ελληνικά νοικοκυριά σημειώθηκε την τελευταία τετραετία, σύμφωνα με τα στοιχεία της ετήσιας μέτρησης του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας (ΚτΠ).

Τέσσερα στα δέκα σπίτια είναι πλέον συνδεδεμένα με το Διαδίκτυο, αν και ο ηλεκτρονικός υπολογιστής υπάρχει μόνο στο 54% των ελληνικών νοικοκυριών. Κι όμως -σύμφωνα πάντα με τους ίδιους δείκτες- η γενιά των 35-54 εξακολουθεί να υστερεί στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Προφανώς, την αύξηση φέρνει -όπως πάντα σχεδόν σε θέματα τεχνολογίας- η νέα γενιά, το ηλικιακό γκρουπ των 16-24 δηλαδή, που συμβαδίζει με τους Ευρωπαίους συνομηλίκους της στη χρήση του pc και του Ιnternet.

Ενας στους τρεις Ελληνες πάντως χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες του Ιστού εβδομαδιαίως, ενώ και η καθημερινή χρήση αυξήθηκε αρκετά (66% μέσα στο 2008). Το σημαντικό είναι ότι πλέον οι συμπολίτες μας δεν χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο μόνο για να «γκουγκλάρουν» κάποια απορία τους ή για να στείλουν και να λάβουν e-mails. Το 64% των χρηστών πραγματοποιεί τηλεφωνικές κλήσεις και βιντεοκλήσεις μέσω net, επικοινωνεί μέσω στιγμιαίων μηνυμάτων, ανταλλάσσει απόψεις σε διάφορα ηλεκτρονικά fora και blogs, ένας στους δύο «κατεβάζει» μουσική, ενώ ένας στους πέντε παίζει διαδικτυακά παιχνίδια. Δυστυχώς, όλα αυτά τα ευχάριστα συμβαίνουν κυρίως στις πόλεις, γιατί η ελληνική επαρχία βρίσκεται ακόμη αρκετά πίσω σε ό,τι αφορά στις νέες τεχνολογίες.
Και μπορεί μέσα στις ψηφιακές περιηγήσεις τους οι Ελληνες να ανακαλύπτουν και τις ηλεκτρονικές δημόσιες υπηρεσίες, ακόμη όμως δεν έχουν ούτε καν προσεγγίσει τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Πάντως, επτά στις είκοσι βασικές δημόσιες υπηρεσίες είναι πλήρως διαθέσιμες ηλεκτρονικά, ενώ μόνο ένας στους πέντε Ελληνες τις χρησιμοποιεί. Από την άλλη πλευρά, το e-banking δεν δείχνει να αξιοποιείται επαρκώς από τους χρήστες. Μόνο το 12% δηλώνει ότι χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο στις συναλλαγές του με τις τράπεζες -κυρίως λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης και φόβο για διαρροή προσωπικών δεδομένων, όπως για παράδειγμα οι κωδικοί των καρτών- σε αντίθεση με το ευρωπαϊκό 27%. Τέλος, ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο αποτελεί και το γεγονός ότι, ενώ το ηλεκτρονικό εμπόριο συνεχίζει να κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, οι ελληνικές επιχειρήσεις -και ειδικά οι «μεγάλες», αυτές δηλαδή που απασχολούν περισσότερα από δέκα άτομα- διαθέτουν ψηφιακό προφίλ εφάμιλλο των ευρωπαϊκών.

Πηγή: άρθρο της Αρετής Νταραδήμου για τον Ελεύθερο Τύπο της Πέμπτης 02-04-2009

Από τον

2 Απριλίου 2009 στις 8:37 πμ

Τιμ Μπέρνερς-Λι: «Ο Παγκόσμιος Ιστός να παραμείνει αξιόπιστος»

αφήστε ένα σχόλιο

Ο «πατέρας» του Ιστού, σερ Τιμ Μπέρνερς – Λι, βρέθηκε στη χώρα μας στο πλαίσιο του 1ου Διεθνούς Συνεδρίου για την Επιστήμη του Ιστού και παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στο kathimerini.gr. Του Παναγιώτη Αθανάσαινα
patha@kathimerini.gr

Παγκόσμιος Ιστός, World Wide Web, WWW, Διαδίκτυο, Internet. Το πιο αναγνωρίσιμο επίτευγμα του σύγχρονου πολιτισμού, οφείλει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ύπαρξη και εξέλιξη του στη σκέψη ενός ανθρώπου που πριν από είκοσι χρόνια κατασκεύασε τον κώδικα πάνω στον οποίο στηρίζεται η δημιουργία και εμφάνιση των εκατομμυρίων ιστοσελίδων που απαρτίζουν σήμερα το Διαδίκτυο.

Ο «πατέρας» του Ιστού, σερ Τιμ Μπέρνερς – Λι, βρέθηκε στη χώρα μας στο πλαίσιο του 1ου Διεθνούς Συνεδρίου για την Επιστήμη του Ιστού που πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του «Ελληνικού Κόσμου». Στην αποκλειστική του συνέντευξη αναλύει τους στόχους του World Wide Web Foundation, του οποίου είναι ιδρυτής, εξηγεί τους λόγους που οδήγησαν στην ανάγκη δημιουργίας της Επιστήμης του Ιστού, ενώ υπεραμύνεται της διατήρησης του ελεύθερου χαρακτήρα του Ιστού, τονίζοντας τη σημασία διατήρησης της πολιτισμικής ταυτότητας κάθε κοινότητας στο Web.

Ερώτηση: Μεταξύ των πολλών σημαντικών θέσεων που κατέχετε, είστε ο ιδρυτής του World Wide Web Foundation. Ποιοι οι στόχοι του Ιδρύματος, και ποια τα μέσα επίτευξης τους;

Μπέρνερς – Λι: Οι στόχοι έχουν μεγάλο εύρος και περιστρέφονται γύρω από την ιδέα ότι το Web θα πρέπει, ιδανικά, να υπηρετεί την ανθρωπότητα. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι προσβάσιμο από όλους, ανεξάρτητα από τον τόπο, την κουλτούρα και τη γλώσσα που μιλούν. Παράλληλα σημαίνει ότι θα πρέπει να μελετήσουμε τον Ιστό σε επιστημονικό επίπεδο, ώστε να δούμε πώς μπορεί να βελτιωθεί και να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Τέλος, σημαίνει ότι πρέπει να εξασφαλίσουμε την ύπαρξη ενός διαλειτουργικού Web, όπου κάθε browser ή συσκευή μπορεί να επικοινωνήσει με κάθε server.

Ερώτηση: Η Ελλάδα φιλοξενεί το 1ο Διεθνές Συνέδριο για την Επιστήμη του Ιστού. Ποιοι είναι οι λόγοι που οδήγησαν στην ανάγκη επιστημονικής του μελέτης;

Μπέρνερς – Λι: Όταν ξεκινήσαμε, ήταν κάτι πολύ πρωτοποριακό, υπήρχαν λίγες ιστοσελίδες και λίγοι άνθρωποι είχαν browser στον υπολογιστή τους. Στη συνέχεια μεγάλωσε και οι άνθρωποι εντυπωσιάστηκαν με το πόσο χρήσιμο μπορούσε να είναι το Web. Πρόκειται πλέον για ένα πολύ μεγάλο σύστημα, ο αριθμός των ιστοσελίδων που υπάρχουν σήμερα είναι παρόμοιος με τον αριθμό των νευρώνων στον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Από αυτή την άποψη, ο Ιστός εξελίχθηκε σε κάτι περίπλοκο, αποτελείται από πολλά πράγματα, μικρά και μεγάλα, που συνδέονται μεταξύ τους. Οι άνθρωποι τον χρησιμοποιούν για πολλά διαφορετικά πράγματα και σταδιακά γεννήθηκαν ερωτήματα, όπως για παράδειγμα «πώς γνωρίζουμε ότι η μπλογκόσφαιρα θα συνεισφέρει στην αλήθεια και ότι δεν θα είναι ένα κατασκεύασμα γεμάτο θεωρίες συνωμοσίας».

Ένα άλλο ερώτημα είναι το πώς βλέπουν οι χρήστες μεγάλα websites όπως η Wikipedia, που επιχειρούν να παράγουν κάποια εκδοχή της αλήθειας. Ολόκληρος ο τρόπος λειτουργίας της κοινωνίας μας έχει ξεκινήσει να αλλάζει επειδή οι άνθρωποι αναπτύσσουν νέα συστήματα στον Ιστό.

Αντίθετα με τον εγκέφαλο, ο Ιστός είναι κάτι που κατασκευάσαμε εμείς οι ίδιοι, έχουμε καθήκον να εξασφαλίσουμε τη λειτουργία του στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ερώτηση: Ο Παγκόσμιος Ιστός μας έδωσε πρόσβαση σε τεράστιες ποσότητες πληροφορίας και γνώσης, ενώ τα κοινωνικά δίκτυα μας παρέχουν νέους τρόπους επικοινωνίας σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Ταυτόχρονα όμως, ακούμε για την απειλή κλοπής των προσωπικών μας δεδομένων ή τη συλλογή τους από τρίτους για διάφορους σκοπούς. Πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η ασφάλεια και η ελευθερία των χρηστών στον Ιστό;

Μπέρνερς – Λι: Θα πρέπει να θυμόμαστε πάντοτε ότι η πληροφορία είναι ένα πολύ ισχυρό εργαλείο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για καλούς ή κακούς σκοπούς. Θα πρέπει με διάφορους τρόπους να βεβαιωθούμε ότι ο Ιστός θα παραμείνει ένα αξιόπιστο μέσο. Σε γενικές γραμμές, στις περισσότερες χώρες, το παραδοσιακό ταχυδρομείο είναι κάτι πολύ σημαντικό και η νομοθεσία απαγορεύει την παρέμβαση στην πορεία του προς τον παραλήπτη, την κλοπή του ή το άνοιγμα του από τρίτους. Παρόμοια, με το τηλέφωνο, δεν επιτρέπεται η υποκλοπή και παρακολούθηση κλήσεων. Το ίδιο πράγμα πρέπει να ισχύει και με το Ίντερνετ. Ο χρήστης θα πρέπει να μπορεί να συνδεθεί σε οποιαδήποτε ιστοσελίδα και να γνωρίζει ότι δεν τον παρακολουθεί κάποιος, εκτός από τις περιπτώσεις που κάνει κάποια παράνομη δραστηριότητα. Αν ψάχνω πληροφορίες για κάποια ασθένεια στην ιστοσελίδα ενός νοσοκομείου για παράδειγμα, θα πρέπει να ξέρω ότι δεν με παρακολουθεί κανείς. Είναι πολύ σημαντικό το Ίντερνετ να είναι ένα «νέφος» πληροφορίας, που δεν επεμβαίνει και δεν παρακολουθεί τι κάνουμε.

Ερώτηση: Τα κινητά τηλέφωνα και τα ασύρματα δίκτυα έχουν αναδειχθεί σε σημαντικά εργαλεία πρόσβασης στο Ίντερνετ, ειδικά σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες. Ποια η σημασία των κινητών και ασύρματων τεχνολογιών στην ανάπτυξη κοινωνιών και οικονομιών;

Μπέρνερς – Λι: Υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον σε αυτό τον τομέα. Η μεταφορά του Web στο κινητό είναι κάτι πολύ σημαντικό. Αν έχεις μια ιστοσελίδα, έχει σημασία να ξέρεις αν είναι λειτουργική για πρόσβαση από κινητό τηλέφωνο, ή με σύνδεση χαμηλής ταχύτητας.

Η σημασία αυτή γίνεται κατανοητή αν κοιτάξουμε τη διαδικασία ανάπτυξης μιας χώρας, όπου εξέχουν ζητήματα όπως η πρόσβαση στην υγεία, η μείωση της θνησιμότητας, η εξάπλωση της εκπαίδευσης, η παροχή πόσιμου νερού, αλλά και η οικονομική ανάπτυξη. Όπως αποδεικνύεται, η ανάπτυξη της πρόσβασης στο Ίντερνετ και στην πληροφορία, είναι μέρος της συνολικής ανάπτυξης.

Μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις, αν οι προσπάθειες εστιαστούν στην εγκατάσταση και λειτουργία υποδομών Ίντερνετ και επιτραπεί στους ανθρώπους να εκμεταλλευτούν με δημιουργικό τρόπο τη νέα τεχνολογία, τότε μπορούν να κάνουν τα πάντα πιο γρήγορα και να επιταχύνουν την αναπτυξιακή διαδικασία.

Ερώτηση: Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες με τους χαμηλότερους δείκτες πρόσβασης στο Διαδίκτυο στις αγροτικές περιοχές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με ποιο τρόπο μπορεί να εξασφαλιστεί η διάδοση του Ίντερνετ σε αυτές τις περιοχές και η ευαισθητοποίηση του πληθυσμού;

Μπέρνερς – Λι: Είναι φανερό ότι η παροχή Ίντερνετ σε αγροτικές περιοχές απαιτεί την επένδυση για δίκτυα οπτικών ινών. Σήμερα, η ασύρματες τεχνολογίες παρέχουν μια αξιόπιστη λύση. Πολλά εξαρτώνται από την περιοχή και το κατά πόσο συμφέρει η εγκατάσταση καλωδίων, ωστόσο η ασύρματη σύνδεση μπορεί να ξεπεράσει πολλά από τα εμπόδια, είναι γρηγορότερη στην εγκατάσταση, οπότε ίσως οι τεχνολογίες 3G να είναι ο ταχύτερος τρόπος εξασφάλισης της πρόσβασης.

Ερώτηση: Σας ακολουθεί συχνά ο χαρακτηρισμός του «πατέρα» του Web. Εσείς ο ίδιος, αισθάνεστε την «πατρική» ευθύνη απέναντι στην ανάπτυξη του μέσου;

Μπέρνερς – Λι: Πιστεύω ότι τόσο εγώ, όσο και οι χιλιάδες άνθρωποι που εμπλέκονται στην ανάπτυξη του Ιστού, έχουμε το καθήκον να διασφαλίσουμε ότι η τεχνολογία αυτή θα είναι καθαρή και αξιόπιστη, σαν ένα λευκό χαρτί, που θα δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε σε αυτό. Το συναρπαστικό στοιχείο με το μέλλον του Ίντερνετ δεν είναι τα όσα βλέπουμε τώρα, αλλά τα πράγματα που θα κάνουν οι άνθρωποι με αυτό. Ήδη βλέπουμε μεγάλη δημιουργικότητα στον τρόπο κατασκευής των ιστοσελίδων, ενσωματώνοντας νέα συστήματα, νέες ιδέες, νέα πράγματα που στην κυριολεξία αλλάζουν τη ζωή μας.

Αυτή η δημιουργικότητα προϋποθέτει το λευκό χαρτί που ανέφερα, ένα μέσο στο οποίο τοποθετούμε την πληροφορία. Είναι εξίσου σημαντικό να διατηρήσουμε τον ελεύθερο χαρακτήρα του, όπου κανείς δεν παρακολουθεί ή παρεμβάλλεται στα όσα κάνουν οι χρήστες, να παραμείνουν ανοιχτά τα πρωτόκολλα και να κρατήσουμε μακριά κακούς σχεδιασμούς που θα εμποδίσουν την ανάπτυξη του.

Από αυτή την άποψη η τεχνολογία έχει ευθύνη απέναντι στο μέσο. Θα πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου ότι οι τεχνολογίες πάντοτε υποκινούνταν από κοινωνικούς παράγοντες και φαινόμενα. Στο Συνέδριο της Επιστήμης του Ιστού, εδώ στην Αθήνα, φέρνουμε κοντά ανθρώπους που έχουν πάθος με την τεχνολογία, ανθρώπους που ειδικεύονται στις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες αλλά και στις πολιτικές επιστήμες. Απαιτούνται όλες αυτές οι δυνάμεις για να κατανοήσουμε τον Ιστό, και όλοι έχουν ισομερή ευθύνη.

Ερώτηση: Ποιο είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του Παγκόσμιο Ιστού και ποια η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα;

Μπέρνερς – Λι: Μια τεράστια πρόκληση για το σύνολο της ανθρωπότητας και της διαδικτυακής τεχνολογίας, από τεχνική και κοινωνική σκοπιά, είναι να λειτουργήσει ως μέσο επικοινωνίας που θα επιτρέψει την κατανόηση μεταξύ των λαών, τη δημιουργία μιας κοινής γλώσσας, ώστε να μην υπάρχουν αντιπαραθέσεις και να αναπτυχθεί η εμπιστοσύνη, πάνω από τα όρια των διαφορετικών επιστημονικών πεδίων και πολιτισμών.

Την ίδια ώρα όμως, είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσουμε τη γλώσσα μας, τη διαφορετικότητα των πολιτισμών μας σε επίπεδο τεχνών, μουσικής ή λογοτεχνίας, για παράδειγμα. Η διατήρηση του πλούτου κάθε ξεχωριστού πολιτισμού είναι κάτι πολύ σημαντικό για την ανθρωπότητα. Έτσι, ο Ιστός δεν θα πρέπει να μας μετατρέψει σε μια «κουλτούρα Μακντόναλντς», όπου όλοι μιλούν μια κοινή αλλά περιορισμένη γλώσσα, αλλά ούτε και να εμποδίσει την επικοινωνία μεταξύ των πολιτισμών. Είναι θέμα ισορροπίας, και νομίζω ότι ένα από τα πιο συναρπαστικά στοιχεία του Ιστού, που αρχίζουμε τώρα να διαπιστώνουμε, είναι ότι αυτή η ισορροπία υπάρχει. Παρατηρούμε παγκόσμια φαινόμενα μαζί με τοπικά φαινόμενα, βλέπουμε μικρές κοινότητες να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με πολύπλοκους αλλά και συναρπαστικούς τρόπους.

Ένα βράδυ στις Βρυξέλλες

O Γιώργος Μητακίδης, μαζί με τους Μιχάλη Δερτούζο και Τιμ Μπέρνερς – Λι, το 1993 έβαζαν τα θεμέλια για τη δημιουργία του Ίντερνετ. Αναπολώντας τα γεγονότα, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών θυμάται ότι «ήταν μία ωραία ανάμνηση η συνεργασία μας για να στηθεί το World Wide Web Consortium. Τότε, ούτε εμείς καταλαβαίναμε καλά το δυναμικό του ιστού. Θυμάμαι που ο Tim Berners Lee είχε έρθει σπίτι μου στις Βρυξέλλες, ήρθε και ο Μιχάλης, το κουβεντιάσαμε, είχαμε πειστεί ότι ήταν κάτι πολύ σημαντικό. Ο Μιχάλης ενήργησε μέσω του Λευκού Οίκου κι εγώ ενήργησα μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία ήμουν στέλεχος στον τομέα της τεχνολογίας. Μετά από πολλές προσπάθειες και χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ και την ΕΕ ιδρύθηκε το World Wide Web Consortium και το Ίντερνετ έγινε κοινό αγαθό. Εγώ βοήθησα πολύ στην υλοποίηση των πραγμάτων. Έτυχε να είμαι πιο υπομονετικός με τις διάφορες διαδικασίες, με κυβερνήσεις, με οργανισμούς. Αν χρησίμευσα σε κάτι ήταν στο να είμαι αποτελεσματικός στις διαδικασίες που έπρεπε να γίνουν».

Πηγή: άρθρο της εφημερίδας Καθημερινή, 18-03-2009

Από τον

24 Μαρτίου 2009 στις 12:42 μμ

Τεχνολογικά αναλφάβητοι οι Έλληνες γονείς

αφήστε ένα σχόλιο

Ο μεγαλύτερος φόβος των Ελλήνων είναι ότι τα παιδιά τους βλέπουν πορνογραφικό υλικό στο διαδίκτυο. Ο δεύτερος, ότι πέφτουν θύματα bullying (θύματα προσβλητικών/εκφοβιστικών /εκβιαστικών συμπεριφορών). Αυτά είναι τα δυο κυριότερα ευρήματα του τελευταίου Ευρωβαρόμετρου για τις νέες τεχνολογίες όσον αφορά την Ελλάδα, στην προσπάθεια να καταγράψει τις αντιλήψεις των Ευρωπαίων γονιών για τη χρήση του διαδικτύου από τα παιδιά τους και τις εμπειρίες τους σ’ αυτό.

Η Ελλάδα (90%) και η Γαλλία (87%) φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις της κατάταξης όσον αφορά τις ανησυχίες των γονιών για την πιθανότητα να βλέπουν τα παιδιά τους πορνογραφικό υλικό στο διαδίκτυο αλλά και για την πιθανότητα να πέσουν θύματα αποπλάνησης (grooming)(Ελλάδα: 70%- Γαλλία: 85%).

Παρά τις ανησυχίες τους για τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους στο διαδίκτυο:

-Ένα απογοητευτικό 46% των Ελλήνων γονιών δε χρησιμοποιεί ποτέ το διαδίκτυο

-Μόνο το 59% φαίνεται να γνωρίζει τι είδος και πόση χρήση του διαδικτύου κάνουν τα παιδιά τους

-Το 1/3 (δηλαδή το 35%) δε θέτει κανόνες στη χρήση του διαδικτύου, όταν στην Ευρώπη ο μέσος όρος των γονέων που ρυθμίζουν την χρήση του διαδικτύου από τα παιδιά τους είναι 25%.

– Παρά τους φόβους τους, το 1/3 των Ελλήνων γονέων δεν έχει εγκαταστήσει λογισμικό προστασίας ή παρακολούθησης (monitoring) των δραστηριοτήτων των νεαρών χρηστών στο διαδίκτυο στον υπολογιστή

Συνδυάζοντας τα μεγέθη αυτά, η έρευνα αποκάλυψε ότι οι γονείς που δε χρησιμοποιούν και δεν γνωρίζουν το διαδίκτυο ανησυχούν περισσότερο για τις εμπειρίες των παιδιών τους.

Η ανακοίνωση καταλήγει τονίζοντας ότι όσο οι Έλληνες γονείς παραμένουν τεχνολογικά αναλφάβητοι, τόσο η Ελλάδα θα είναι ουραγός της Ευρώπης στη δημιουργική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, μένοντας πολλές φορές πίσω και από πρώην κομμουνιστικές χώρες- νέα κράτη μέλη σαν την Ρουμανία, Βουλγαρία, Εσθονία και Πολωνία.

Πηγή: άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής, 09.02.2009

Από τον

12 Φεβρουαρίου 2009 στις 1:00 μμ

Εκπαίδευση σημαίνει? ανακάλυψη

αφήστε ένα σχόλιο

Ο Travor Baylis είναι ιδρυτής της Baylis Brands, μιας συμβουλευτικής εταιρείας για ευρεσιτέχνες. Είναι γνωστός για την ανακάλυψη του windup ραδιοφώνου (τίτλος ιππότη OBE, 1997) με την οποία έδωσε τη δυνατότητα σε εκατομμύρια ανθρώπων στις αναπτυσσόμενες χώρες να έχουν πρόσβαση στην τεχνολογία επικοινωνιών. Έλαβε τιμητικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο HeriotWatt* το 2003 ως ένδειξη αναγνώρισης της προσφοράς του στην τεχνολογία. Τώρα έχει θέσει ως στόχο την ανάδειξη των Βρετανών ευρεσιτεχνών.

Ο Travor Baylis είναι ένας άνθρωπος που έχει ένα πάθος να ανακαλύπτει πράγματα. Μέχρι την ηλικία των 71 ετών έχει ανακαλύψει πάνω από 4600 προϊόντα με άλλα τόσα σε αναμονή. Το σπίτι του στο Eel Pie Island, Twickenham, διαθέτει ένα τεράστιο εργαστήριο που αποτελεί την καρδιά των ανακαλύψεων του Travor. Μια ματιά στο χώρο του αρκεί για να καταλάβει κάποιος ότι είναι ένας άνθρωπος με ανησυχίες με μεγάλη αγάπη στις κρυσταλλολυχνίες (transistors). Όπως μπορείτε να συμπεράνετε, τα προϊόντα της εταιρείας Baylis δεν είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας έρευνας σε εξοπλισμένα εργαστήρια, αντίθετα ο πατέρας του ήταν εκείνος που τον μύησε στους τόρνους και τους τροχούς σε ένα αυτοσχέδιο εργαστήριο. Ακολούθησε μια πολύ ασυνήθιστη πορεία στην καριέρα του που περιλάμβανε συμμετοχή στην Εθνική Ομάδα Κολύμβησης της Μεγάλης Βρετανίας, κασκαντέρ και περιοδεύον μέλος ενός τσίρκου. Επομένως, δεν είναι τυχαίο που ο Baylis πιστεύει ότι όλοι μας κρύβουμε μέσα μας, έναν εφευρέτη.

Ο ίδιος δηλώνει, «Δεν γεννήθηκα εφευρέτης. Όλοι μας έχουμε σκεφτεί μια εφεύρεση άλλοτε απλοϊκή και άλλοτε περίπλοκη. Η ευρεσιτεχνία μπορεί να χρησιμοποιήσει την υπάρχουσα τεχνολογία δίνοντάς της μια νέα πνοή, όπως ακριβώς έγινε με το κουρδιστό ραδιόφωνο. Η τεχνολογία windup υπάρχει εδώ και εκατοντάδες χρόνια αλλά της έδωσα νέα ζωή μέσα από την εφαρμογή αυτή.»

Ο Baylis μιλά με πάθος για τις εφευρέσεις και πως αυτές θα πρέπει να βρίσκονται σε υψηλή εκτίμηση από την κοινωνία μιας και με τα στοιχεία που μας έδωσε μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Ο πολιτισμός μας αγνοεί παντελώς τους εφευρέτες οι οποίοι συμβάλλουν στη διευκόλυνση της καθημερινότητάς μας και με τους περισσότερους, τόσο άντρες όσο και γυναίκες να παραμένουν στην ανωνυμία. Για παράδειγμα πολύ λίγος κόσμος γνωρίζει το όνομα Johan Vaaler, τον εφευρέτη του συνδετήρα, ή ακόμη και τον Konrad Zuse εφευρέτη του πρώτου ηλεκτρονικού υπολογιστή που ελεγχόταν με πρόγραμμα.

«Πρέπει να καλλιεργήσουμε την ιδέα ότι οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει εφευρέτης και να παρακάμψουμε τα οποιαδήποτε εμπόδια ώστε να μπορέσουν να ενταχθούν νέοι άνθρωποι. Η εφεύρεση πρέπει να αποτελεί μέρος του πολιτισμού μας και να αντιμετωπίσουμε την ανισότητα που εμποδίζει την εξέλιξη του τομέα αυτού. Πρέπει να ενθαρρύνουμε την ευρηματικότητα περισσότερων γυναικών και ανθρώπων από τις μειονοτικές ομάδες. Για να το υποστηρίξουμε αυτό, χρειάζεται εκπαίδευση.»

Ο Baylis πιστεύει ότι η εκπαίδευση μπορεί να παίξει ζωτικό ρόλο στο να στρέψουμε τους νέους ανθρώπους στην ευρεσιτεχνία και να τους προετοιμάσουμε ώστε να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα της αγοράς. Όπως είναι αυτή τη στιγμή τα πράγματα, η ευρεσιτεχνία δεν βρίσκεται υψηλά στην ατζέντα της Βρετανικής Κυβέρνησης, για το λόγο αυτό ο Baylis ξεκίνησε ένα είδος σταυροφορίας ώστε να αλλάξουν τα δεδομένα και να δει την ευρεσιτεχνία να σπουδάζεται στα Πανεπιστήμια.

«Υπάρχουν πτυχία Καλών Τεχνών, Επιστημών γιατί όχι και Ευρεσιτεχνίας;» σημειώνει ο Travor Baylis. Ο ίδιος έχει αφιερώσει πάρα πολύ χρόνο ώστε να αναβαθμιστεί η θέση του Ηνωμένου Βασιλείου στην ευρεσιτεχνία. Η εταιρεία του Baylis Brands ειδικεύεται στην παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών σε εφευρέτες σχετικά με τη βιωσιμότητα των προϊόντων τους αλλά και βοήθειας ώστε το προϊόν τους να φτάσει στην αγορά, αποφεύγοντας τους σκοπέλους που υψώνουν μεγάλες εταιρείες αλλά και διασφαλίζοντας τα απαραίτητα πνευματικά δικαιώματα. Δεν είναι λίγες οι φορές που εφευρέτες έμειναν με άδειες τσέπες επειδή δεν είχαν διασφαλίσει τα δικαιώματα της ευρεσιτεχνίας ώστε να την προστατέψουν από επιτήδειους.

«Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν μπορούμε να διδάξουμε την ευρεσιτεχνία. Το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε και για τις Τέχνες. Οι φοιτητές πρέπει να διδαχτούν την πρωτοτυπία ? πώς να σκεφτούν μια ιδέα και πώς να την προωθήσουν, το πλάνο σχεδίασης, ζητήματα ασφάλειας και προστασίας, την εξασφάλιση πόρων και κεφαλαίου και το πιο σημαντικό την διασφάλιση της ιδιοκτησίας των δικαιωμάτων της ευρεσιτεχνίας. Όλα αυτά μπορούν να ενταχθούν πολύ εύκολα σε ένα ακαδημαϊκό πρόγραμμα.»

Ο Baylis έζησε μια ζωή με ένταση. Κέρδιζε το μεροκάματο κολυμπώντας ανάμεσα σε φάλαινες ? δολοφόνους, υπήρξε παρουσιαστής του Big Breakfast, δέχτηκε τα συγχαρητήρια προσωπικά από τον Nelson Mandela για την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλε για την προώθηση της τεχνολογίας στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Ένα είναι σίγουρο, ότι ο Travor Baylis δεν είναι ένας άνθρωπος που πρέπει να υποτιμήσουμε αλλά που πρέπει να ακούσουμε τις ιδέες και τις απόψεις του με μεγάλη προσοχή, γιατί όπως θα έλεγε και ο ίδιος ?art is pleasure, invention is treasure? (= η Τέχνη είναι απόλαυση, η ευρεσιτεχνία θησαυρός).

www.trs.hw.ac.uk (Το Πανεπιστήμιο του Heriot-Watt αποτελεί μέλος του University-Technology.com, ένα portal που υποστηρίζεται από 13 Ακαδημαϊκά Ιδρύματα της Σκωτίας με στόχο την προώθηση των Νέων Τεχνολογιών μέσα από την ακαδημαϊκή βάση)

Πηγή: συνέντευξη στην Emma Grant-Mills, περιοδικό Heriot-Watt Connections, Χειμώνας 2008, άρθρο με τίτλο invention should be education, μετάφραση Περικλής Χρήστου.

Πρέπει να ?μαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε όλα

αφήστε ένα σχόλιο

Ο γκουρού των μπλογκ Νταν Γκίλμορ μιλάει για την αξιοπιστία τους και για το δικαίωμα στην ανωνυμία

Συνέντευξη στον Ματθαίο Τσιμιτάκη

«Το Ιντερνετ δημιουργεί δημοσιογραφικά οικοσυστήματα στα οποία οι πολίτες θα μετέχουν και ως παραγωγοί». «Θα χρειαστεί να πάρουμε ρίσκα, όμως η εξέλιξη δεν σταματάει πια». Αυτά και πολλά ακόμα άκουσαν πριν από δύο Κυριακές όσοι παραβρέθηκαν στην αίθουσα του Τελόγλειου Ιδρύματος στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της διημερίδας «Συμμετοχική δημοσιογραφία: Blogs και Νέα Μέσα», που διοργάνωσε το Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ. Ο Νταν Γκίλμορ, συγγραφέας του We The Media, ενός βιβλίου «ευαγγελίου» για bloggers, ήταν αρθρογράφος της εφημερίδας San Jose Mercury News από το 1994 ώς το 2004, οπότε δημοσίευσε το βιβλίο «We the Media, Grassroots journalism by the people for the people» («Εμείς τα Μέσα, δημοσιογραφία απο το λαό για το λαό») στο οποίο περιγράφει πώς το Ιντερνετ αλλάζει τη δημοσιογραφία. Ο Γκίλμορ διακηρύσσει πως την μετατρέπει απο ένα φίλτρο επαγγελματιών που ελέγχει τη ροή της ενημέρωσης προς την κοινωνία σε ένα οικοσύστημα, όπου οι ίδιοι οι καταναλωτές των προϊόντων των ΜΜΕ γίνονται ταυτόχρονα και παραγωγοί τους. Το 1995 έγινε ο πρώτος μπλόγκερ που εργαζόταν για παραδοσιακή εφημερίδα (SiliconValley. com), ενώ από το 2005 κι έπειτα καθοδηγεί το ίδρυμα Center for Citizen Media (Κέντρο για τη Δημοσιογραφία των Πολιτών) του Χάρβαρντ, ενώ διδάσκει και στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνας.

Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κ», δηλώνει μεταξύ άλλων για το μέλλον του Tύπου πως δεν θα πρέπει «να μας ενδιαφέρουν οι δημοσιογράφοι πλέον, αλλά η δημοσιογραφία». Στο ερώτημα της ανωνυμίας στο Διαδίκτυο που πλήττει την αξιοπιστία της ενημέρωσης πιστεύει πως χρειάζεται μεν να την προστατεύσουμε, αλλά θα πρέπει να εκπαιδευτούμε όλοι να μην την παίρνουμε στα σοβαρά.

? Πριν από περίπου ένα μήνα, η δημοσιογραφία των πολιτών δέχθηκε πλήγμα, όταν στο i-report, την υπηρεσία του CNN στην οποία οι πολίτες γράφουν τις ειδήσεις, εμφανίστηκε η ψευδής είδηση ότι ο Στιβ Τζομπς είχε υποστεί καρδιακή προσβολή. Η μετοχή της Apple καταποντίστηκε για μερικές ώρες και μαζί της η αξιοπιστία των ανοιχτών συστημάτων ενημέρωσης.

? Νομίζω ότι αυτό είναι το λάθος μάθημα για όλους μας. Κάνει καλά αυτή τη δουλειά το CNN και θα πρέπει να εξηγήσει καλύτερα στους αναγνώστες του πως ό,τι γράφεται σε αυτό το τμήμα του site δεν είναι εξακριβωμένο. Πως θα πρέπει να ασκούν την κρίση τους και να είναι πολύ προσεκτικοί στο τι πιστεύουν και τι όχι. Το δεύτερο πράγμα που πήγε στραβά είναι ότι πολλοί απ? όσους έχουν μπλογκ περί την οικονομία και την τεχνολογία το διέσπειραν χωρίς να λάβουν υπόψη τους ότι αυτό δεν ήταν μόνο μη διασταυρωμένο, αλλά πιθανότατα και ψευδές. Τα μεγαλύτερα λάθη όμως έγιναν από τους ανθρώπους που πούλησαν τις μετοχές τους βασισμένοι αποκλειστικά σε φήμες. Είναι πιθανό να έγινε όλο αυτό επειδή κάποιος ήθελε να χειριστεί την αγορά. Είναι πολλά λοιπόν τα μαθήματα που πήραμε από τη συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά όχι ότι τα ανοιχτά συστήματα είναι αναξιόπιστα. Πρέπει όλοι μας να είμαστε περισσότερο επιφυλακτικοί και κριτικοί.

Προκαταλήψεις

? Σε πολλές περιπτώσεις στο Ιντερνετ διασπείρονται μαζικά πληροφορίες που δεν έχουν ελεγχθεί. Πώς χτίζουμε αξιοπιστία στα κοινωνικά δίκτυα;

? Δεν πρόκειται για πρόβλημα του Ιντερνετ, αλλά των μέσων γενικότερα. Σε κάθε χώρα που έχω επισκεφθεί (εκτός από τις δικτατορίες), υπάρχουν εφημερίδες που ασχολούνται με τους διάσημους, το κουτσομπολιό, τους εξωγήινους και άλλα περίεργα θέματα. Στις ΗΠΑ αυτές είναι μερικές από τις πιο πετυχημένες εμπορικά εφημερίδες. Κάποιες φορές οι αναγνώστες ακολουθούν έντυπα για αμιγώς πολιτικούς ή άλλους λόγους, παρ? όλο που αυτά δεν γράφουν την αλήθεια. Στο νέο κόσμο που αναδύεται και είναι σπαρμένος με πολύ περισσότερα μέσα, πρέπει να μάθουμε να είμαστε σκεπτικιστές απέναντι σε όλα. Να χρησιμοποιούμε την κρίση μας. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να βγούμε από τις δικές μας προκαταλήψεις.

? Πώς κερδίζουμε όμως αξιοπιστία;

? Πρέπει να είμαστε σχολαστικοί, αναλυτικοί, ακριβείς, ανεξάρτητοι, δίκαιοι και διάφανοι σε ό,τι αφορά τις δικές μας οπτικές και προκαταλήψεις. Η παραδοσιακή δημοσιογραφία δυστυχώς έχει αφήσει λίγο πίσω της την αξιοπιστία τις τελευταίες δεκαετίες. Υπάρχουν μπλόγκερ, των οποίων τη γνώμη εμπιστεύομαι περισσότερο από τη γνώμη αναλυτών στα παραδοσιακά μέσα. Hμουν δημοσιογράφος για πολλά χρόνια ώστε να μου είναι αδύνατο να μην είμαι σκεπτικιστής. Ξέρω ότι κάνουμε λάθη. Πιστεύω ότι πολλές φορές δεχόμαστε υπερβολικά σκληρή κριτική. Είναι δύσκολο να είσαι πάντοτε σωστός. Θα πρέπει να εμπιστευόμαστε αυτούς που το αξίζουν, αλλά όχι και να πιστεύουμε αυτά που μας λένε απαραίτητα. Διαχωρίζονται αυτά τα δύο. Για παράδειγμα, εμπιστεύομαι το σύστημα των «Νιου Γιορκ Τάιμς», αλλά δεν τους πιστεύω πάντα. Χρειάζομαι συνήθως να ελέγξω.

Παλιά και νέα μέσα

? Ποια θα είναι η σχέση μεταξύ των παραδοσιακών και των νέων μέσων;

? Δεν θα είναι το ένα εναντίον του άλλου, αλλά το ένα συμπληρωματικό του άλλου. Ελπίζω ότι τα παραδοσιακά μέσα θα μπορέσουν γρήγορα να υιοθετήσουν τις τεχνικές που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι στα νέα μέσα. Είναι θαυμάσιοι τρόποι να αφηγηθείς ιστορίες, να συνδεθείς με το κοινό σου, να ελέγξεις πληροφορίες, να εμπλέξεις το κοινό στην παραγωγή και να δημιουργήσεις συζήτηση. Αυτό το τελευταίο το θεωρώ κεντρικό. Το μόνο σημείο στο οποίο τα νέα μέσα επιτίθενται στα παλαιά είναι το επιχειρηματικό, αφού νέες μορφές διαφήμισης αφαιρούν έσοδα από τα παραδοσιακά μέσα.

? Πώς θα επιβιώσουμε σε μια δυναμική αγορά; Μέχρι σήμερα ξέραμε πώς να βγάζουμε λεφτά πουλώντας τη δουλειά μας.

? Το μοντέλο με το οποίο δουλεύουμε σήμερα δεν είναι βιώσιμο. Δέκα χρόνια πριν, στις ΗΠΑ, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις δεν πίστευαν απλώς ότι βρίσκονται σε μια σταθερή αγορά, αλλά πρακτικά σε μια ανεξάντλητη αγορά. Αυτό αποδείχθηκε λάθος, όπως βλέπετε. Το Διαδίκτυο είναι εξαιρετικά ανταγωνιστικό. Δεν γνωρίζω πώς θα βγούμε από αυτό, αλλά θα εκπλαγώ αν σε δέκα χρόνια η δουλειά σας μοιάζει πολύ με τη δουλειά σας σήμερα.

? Κι αν δεν βρούμε τον τρόπο να επιβιώσουμε στο νέο περιβάλλον; Μήπως δεν μας χρειάζεται πια η κοινωνία;

? Οι εφημερίδες θα πρέπει να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους στο μέλλον, όπως και τα άλλα μέσα. Οταν υπήρχε φραγμός οικονομικός για να αποκτήσεις τη δυνατότητα να παράγεις media, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Σήμερα δεν κοστίζει τίποτα. Πρόκειται για δομική αλλαγή. Ακόμα κι αν δεν βλέπουμε τις πηγές εσόδων, η αλλαγή φαίνεται αναπόφευκτη.

? Παρ? όλ? αυτά τα παραδοσιακά μίντια φέρνουν και στο Διαδίκτυο κύρος και αξιοπιστία, κάτι για το οποίο δεν έχουν πείσει ακόμα τα νέα μέσα.

? Ναι, αν το καταφέρνετε αυτό, πρόκειται για σημαντικό πλεονέκτημα. Παρ? όλ? αυτά δεν ισχύει. Οι άνθρωποι εμπιστεύονται εκπομπές του χειρίστου είδους στις ΗΠΑ. Αλλά ναι, η αξιοπιστία θα αξίζει και στο μέλλον.

Ανάληψη ευθύνης

? Eνα από τα προβλήματα που αναδύονται σε αυτή τη διαδικασία έχει να κάνει με την ανάληψη ευθύνης. Την ανωνυμία.

? Γιατί πιστεύετε τις ανώνυμες καταχωρίσεις στο Διαδίκτυο; Δεν πρέπει. Οι περισσότεροι bloggers παρεμπιπτόντως υπογράφουν με τα ονόματά τους. Και κανείς δεν ξεφεύγει από το νόμο. Γίνονται μηνύσεις και εκδικάζονται κιόλας. Είναι δύσκολο να κρύψεις τα ίχνη σου αν κάποιος θέλει πραγματικά να σε βρει. Υπάρχουν τεχνικά τρόποι να συμβεί κι αυτό, αλλά δεν είναι ο κανόνας. Προσπαθώ να πείσω τον κόσμο ότι δεν πρέπει να δίνει σημασία στις ανώνυμες καταγγελίες. Πρέπει να ξεκινάει κανείς πιστεύοντας ότι αυτό που διαβάζει είναι ψέμα. Στην κλίμακα της αξιοπιστίας, οι δημοσιογράφοι των «Νιου Γιορκ Τάιμς». ξεκινούν με +20, επειδή υπογράφουν και ξέρω πώς δουλεύουν. Ενα ανώνυμο σχόλιο σε μπλογκ για εμένα ξεκινάει με -20. Θα πρέπει κάποιος να δουλέψει πάρα πολύ για να ανέβει σε αυτή την κλίμακα.

Παρ? όλ? αυτά επιμένω ότι πολλά ταμπλόιντ δεν διαφέρουν και πολύ σε αξιοπιστία από τα κακά μπλογκ. Από την άλλη πλευρά, αξίζει να προστατεύουμε την ανωνυμία για περιπτώσεις όπου κανείς χρειάζεται να κρυφτεί για ευνόητους λόγους, όπως είναι μια δικτατορία. Επιπλέον, η αστυνόμευση δεν καταστέλλει αυτούς που πραγματικά θέλουν να εγκληματίσουν, αλλά όλους τους υπόλοιπους.

? Τι πρέπει να κάνουν οι εφημερίδες στο νέο περιβάλλον;

? Να πάρουν ρίσκα. Δεν γίνεται διαφορετικά. Υπάρχει κίνδυνος να αποτύχουν, αλλά δεν γίνεται αλλιώς.

Το οικοσύστημα της δημοσιογραφίας

? Μπαίνουμε σε μια εποχή όπου οι πολίτες θα είναι και λίγο δημοσιογράφοι?

? Με ενδιαφέρει πολύ λιγότερο ποιος είναι ο δημοσιογράφος από το τι είναι δημοσιογραφία. Ολο και περισσότερο οι πολίτες θα μπορούν να συμμετάσχουν στο οικοσύστημα της δημοσιογραφίας, είτε αυτό σημαίνει δημοσιογραφία όπως την εννοούμε σήμερα είτε να βοηθούν τους δημοσιογράφους είτε να προσφέρουν κάτι στην κοινότητά τους που δεν θα περνούσε ποτέ στα Μέσα είτε βγάζοντας μια σημαντική εικόνα είτε οτιδήποτε άλλο. Δεν έχει σημασία πώς θα τους λέμε. Σημασία έχει ότι θα το κάνουν και θα συμβαίνει ? αυτό που λέμε δημοσιογραφία.

Πηγή: άρθρο στην Καθημερινή της Κυριακής, 02-11-2008

Από τον

3 Νοεμβρίου 2008 στις 11:22 πμ