Η Γη κάποιες φορές κουνιέται και μαζί της κουνιόμαστε κι εμείς…αλλά γιατί; ας ξεκινήσουμε από τη Γη, ας τη γνωρίσουμε..Από τι αποτελείται;Τι έχει μέσα της; Τι έχει πάνω της; Εμείς που βρισκόμαστε;
Ας υποθέσουμε ότι Γη είναι ένα πορτοκάλι, το πορτοκάλι έχει φλούδα απέξω κι αν το κόψουμε εγκάρσια θα δούμε πως έχει ψίχα και πυρήνα…Έτσι είναι και η Γη..έχει φλοιό μανδύα και πυρήνα. Εμείς ζούμε στον φλοιό.Τα μέταλλα που λιώνουν από τον καυτό πυρήνα της γης δημιουργούν τα ηφαίστεια που απο μέσα τους ξεχύνεται η καυτή λάβα που καίει τα πάντα στο πέρασμάτης. Η Γη τότε σείεται και μαζί της τα σπίτια μας κι εμείς.Φτιάχνουμε τη δομή της γης με το σώμμα μας και με τις πλαστελίνες…Γινόμαστε πυρήνας καυτός μανδύας και φλοιός…Η πιο όμορφη αναπαράσταση της Γης!!!Το πιο εκρηκτικό εσωτερικό της Γης…Η λάβα ξεχύνεται ,όλοι κουνιόμαστε και όσοι είναι θεατές χτυπούν παλαμάκια υπό τους ήχους του Οxygene του Jean michel jarre
Στη συνέχεια δραματοποιούμε το φυσικό φαινόμενο της έκρηξης του ηφαιστείου ξορκίζοντας έτσι τους φόβους μας…Το παιδικό ηφαίστειο μας ξυπνά καθώς ακούγεται Η Λάβα σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου μουσική του Νίκου Αντύπα και ερμηνεύτρια την Άλκηστις Πρωτοψάλτη