Τα Χαμογελάκια της Μαρίας Ποθητού μας στέλνουν το σακί του μικρού Ποκ της Μαρίας Πετκανοπούλου από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο και ξεκινάμε ένα υπέροχο ταξίδι στο χρόνο.

Ο Ποκ και οι μικροί ζωγράφοι των βράχων.

Πού ζούσαν οι πρωτόγονοι;

Μια διαφορετική γιορτή μητέρας πέρα από τους καθιερωμένους ύμνους στο ιερό πρόσωπο της μάνας που έτσι κι αλλιώς δικαιωματικά της ανήκουν. Μια αλληλεπιδραστική γιορτή με πολλαπλά μηνύματα και πολλαπλούς αποδέκτες και με κεντρικό ήρωα τελικά το παιδί. Καλούμε αρχικά τους πατεράδες και μαζί με τα παιδιά δημιουργούμε…δώρα -εκπλήξεις υμνώντας έτσι έμπρακτα το τιμώμενο πρόσωπο δηλαδή την μάνα. Ανεξάρτητα με το σχήμα της οικογένειας τονίζουμε στους πατεράδες πως όποια κι αν είναι η σχέση τους με την σύζυγο δεν παύει να είναι η μητέρα των παιδιών τους και ως τέτοια αξίζει τον ανάλογο σεβασμό και τα καλύτερα δώρα του κόσμου γιατί αυτή τους χάρισε ό,τι πιο πολύτιμο: το παιδί τους.Κι όταν έρχεται η μέρα της γιορτής οι μητέρες παίρνουν από τα παιδιά τους το παράσημο της καλύτερης μητέρας και ντύνονται παπαρούνες για να συμμετάσχουν ως ηρωίδες στο παραμύθι της Φυλλιώς Νικολούδη : ” Το Χαρούμενο Λιβάδι” Τα μαργαριτάκια μας υποδύονται τις μαργαρίτες που αντιδρούν στο διαφορετικό λουλούδι που έχει ανθίσει στο λιβάδι τους. Υπό τους ήχους μουσικών κομματιών κλασσικής μουσικής γίνεται ένα ταξίδι στις προκαταλήψεις των ανθρώπων σχετικά με τη διαφορετικότητα και η κατάληξη είναι η αναγνώριση του διαφορετικού ως διακριτικό σημάδι όλων των υπάρξεων ανεξάρτητα από τις προφανείς τους ομοιότητες. Η αποδοχή του διαφορετικού επισφραγίζεται με ένα βαλς του Στράους κι όλοι μαζί μαμάδες και παιδιά αγκαλιαζόμαστε και μεταφέρουμε το μήνυμα του συγκροτήματος που απαρτίζεται από καλλιτέχνες με ιδιατιερότητες ΑΕΡΙΚΑ:” Γέφυρες χτίζουμε και φράγματα γκρεμίζουμε” Ακολουθεί η αποκάλυψη των δώρων μας για το πιο αγαπημένο πρόσωπο της ύπαρξης μας και η γιορτή κλείνει με το αυτονόητο : Τραγουδάμε το τραγούδι η καλύτερη μαμά του κόσμου και το λέμε τόσο όμορφα και τόσο δυνατά όσο πολύ το εννοούμε. Μανούλες Χρόνια μας πολλά!!!

Το πρώτο εργαστήρι γονέων είναι γεγονός…Παρουσιάζουμε στα παιδιά διαφορετικές κυρίες στα πλαίσια του καινοτόμου προγράμματος σχετικά με τη διαφορετικότητα. Μαζί τους τα νήπια φτιάχνουν πασχαλινές δημιουργίες κάνουν δραματοποιήσεις ψήνουν λαζαράκια και τόσα άλλα όμορφα. καταλήγουμε στο συμπέρασμα πώς ότι είναι διαφορετικό δεν είναι ούτε καλύτερο ούτε χειρότερο…έτσι απλά είναι διαφορετικό!!! Ευχαριστούμε τις μητέρες των τμημάτων του Κλασικού του Ολοήμερου και της Ένταξης που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας και προσάρμοσαν τα ωράρια δουλειάς τους έτσι ώστε προτεραιότητά τους να γίνουν τα μαργαριτάκια μας !!! Συνεχίζεται….

Για λίγο αφήσαμε τον καθημερινό μας ρόλο και στα πλαίσια του καινοτόμου προγράμματος σχετικά με την διαφορετικότητα γίναμε ένα με τα ” Μαργαριτάκια μας” ….Μια μέρα διαφορετική!!! Δεν ήταν μόνο το βάψιμο των αυγών διαφορετικό- οικολογική τεχνική ντεκουπάζ με χαρτοπετσέτα και ασπράδι αυγού- αλλά και οι κυρίες μας ήταν διαφορετικές…Να σας συστήσουμε την κυρία Έφη , την κυρία Χριστίνα  την κυρία Ελένη την κυρία Λίνα και την κυρία Αντριάννα…που σήμερα δεν είναι μαμάδες αλλά κυρίες μας…επιλέγουμε τα σχέδια  που μας αρέσουν και οι ” διαφορετικές ” κυρίες μας αρχικά μας βοηθούν στο κόψιμο με το ψαλίδι και στη συνέχεια μας δείχνουν την τεχνοτροπία που θα ακολουθήσουμε .

Τα Πάθη του Ιησού. Εντυπωσιακές ζωγραφιές που κυρίως αποτυπώνουν τα συναισθήματα των παιδιών αλλά και όσα τους τράβηξαν το ενδιαφέρον τους….Αν και το θέμα είναι σκληρό για τις παιδικές και  τρυφερές ψυχές τους το βιβλίο ” Η πιο όμορφη ιστορία του κόσμου Η ζωή του Χριστού από τις εκδόσεις Σαββάλας, περιγράφει τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου χωρίς οι εικόνες να ” πονάνε”

Φτιάχνουμε τα παραδοσιακά λουκούμια που μας πρόσφεραν πάντα μετά την παρέλαση οι δάσκαλοί μας , κυρίως σε μικρές πόλεις και χωριά. Ακολουθούμε την συνταγή από τα ” Ξωτικοπάπουτσα ¨της Μαρίας Γαϊτάνου. Ακολουθήσαμε πιστά τη συνταγή που μας προτείνει στο βιβλίο της από τις εκδόσεις Τετράγωνο και όση ώρα τα τυλίγουμε μειδοκάρυδο κα ζάχαρη άχνη ψιθυρίζαμε γλυκές κουβέντες όπως αγάπη ειρήνη φιλία όνειρα  κι έτσι τα λουκούμια μας έγιναν πολύ πολύ γλυκά και τα πιο νόστιμα του κόσμου. Τώρα περιμένουμε οι γονείς μας που θα τα δοκιμάσουν να μας λένε μόνο γλυκές κουβέντες.

Μια διαφορετική προσέγγιση δανειστικής βιβλιοθήκης που λειτούργησε άψογα στο τμήμα μας και  τα νήπια με το δανεισμό της βιβλιοβαλίτσας έχουν την ευκαιρία της αυτενέργειας αλλά και της δημιουργικότητας στο έπακρο . Η βιβλιοβαλίτσα έβαλε τέρμα στην αγγαρεία του δανεισμού όπως συνήθως καταλήγει με το πέρασμα των εβδομάδων ενώ η ψηφιακή μορφή δανεισμού βοήθηστε στο μέγιστο βαθμό στη συνύπαρξη όλων των παιδιών και επισκίασε τις όποιες ιδιαιτερότητες τους. Κανείς δεν μπορεί να καταστρέψει τα βιβλία γιατί τα βιβλία δεν είναι σε κοινή θέα ενώ παράλληλα τα παιδιά για μια από τις λίγες φορές  μαθαίνουν μια υγιή χρήση του υπολογιστή υπηρετώντας τις ανάγκες τους

Σαρακοστή!!! Νηστεία!!! Τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις;Πάνω στο τραπέζι λογής λογής νηστίσιμα εδέσματα άλλα γνώριμα κι άλλα άγνωστα για τα μαργαριτάκια μας…Φασόλια γίγαντες ,φάβα,χαλβάς,ελίτσες, τουρσί ταραμοσαλάτα και φυσικά λαγάνα.Ευχαριστούμε το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων των νηπιαγωγείων μας για την ευγενική προσφορά τους .Δοκιμάζουμε με όλες μας τις αισθήσεις ξεκινώντας από την όσφρηση.Κι ύστερα έρχεται η πιο λατρεμένη ώρα …η ώρα του ζυμώματος. Μια μεγάλη κυρά Σαρακοστή για την τάξη μας και μικρές Σαρακοστούλες για το δωμάτιό μας.Το τελευταίο πόδι κόκκινο για να μας θυμίζει τον ερχομό της Μ. Εβδομάδας.Ευχόμαστε σε όλους καλή Σαρακοστή με καθαρή ψυχή σαν την δική μας παιδική ψυχή!!!

Another slideshow design by Smilebox

Στα πλαίσια του καινοτόμου προγράμματος σχετικά με τη διατροφή μιλάμε για τη Ζιά , το αρχαιότερο δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων Ελλήνων. Η θρεπτική της αξία είναι αδιαμφισβήτητη καθώς περιέχει 40% μαγνήσιο επιπλέον των άλλων δημητριακών . αποκαλείται δε ο μαγνήτης της ζωής. ενόψει λοιπόν της Καθαρής Δευτέρας γινόμαστε μάγειρες και δημιουργούμε!!!!Σε ένα σακουλάκι  τυλίγουμε λίγο αλεύρι Ζιάς ένα μικρό κομμάτι λαγάνας και τη συνταγή που είναι γραμμένη από τα χεράκια μας και τα προσφέρουμε στους γονείς μας  ζητώντας τους με το δικό μας μοναδικό τρόπο την στροφή στις ρίζες μας γιατί δικαιούμαστε έναν κόσμο καλύτερο και αυθεντικότερο

Ποιες είναι οι ομοιότητες του αυγού με τη Γη; Το αυγό έχει τσόφλι ασπράδι και κρόκο. Η Γη έχει φλοιό μανδύα και πυρήνα . Όταν το αβγό βράζει πολλές φορές ραγίζει το τσόφλι του κι από εκεί ξεχύνεται το ασπράδι το οποίο στη συνέχεια ρευστοποιείται . Όταν η λάβα δημιουργεί ρήγμα στο φλοιό της Γης ξεχύνεται στην επιφάνεια της Γης και στη συνέχεια στερεοποιείται κι αυτή.

Και τώρα….σεισμός!!! Οι τεκτονικές πλάκες άλλοτε συγκρούονται μεταξύ τους άλλοτε απομακρύνονται η μία από την άλλη και άλλοτε τρίβονται μεταξύ τους με αποτέλεσμα να έχουμε 3 διαφορετικά είδη σεισμών

Ο σεισμός είναι ένα φυσικό φαινόμενο και σαν τέτοιο δεν μας προειδοποιεί πότε θα γίνει. Κι αν γίνει την ώρα που είμαστε στο νηπιαγωγείο; κι αν μέσα στην τάξη μας υπάρχουν παιδιά με ιδιαιτερότητες;και ποιες είναι οι σωστές κινήσεις την ώρα του σεισμού αλλά και μετά από αυτόν; Ο φόβος είναι ένα υγιές συναίσθημα…κι εμείς πρέπει να μάθουμε να τον αντιμετωπίζουμε. Εκείνο που σκοτώνει είναι ο πανικός.Ας παρακολουθήσουμε τις κυρίες μας τι κάνουν για να το κάνουμε κι εμείς γιατί ως γνωστόν εμείς τα παιδιά μιμούμαστε τις συμπεριφορές των μεγάλων κατεξοχήν Πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι για την πιθανότητα του σεισμού. Τι πρέπει να έχουμε πάντα έτοιμο; Τι βάζουμε μέσα; Πώς δίνουμε πρώτες βοήθειες σε κάποιον που χτύπησε λόγω πανικού;

Create your own digital slideshow

Αφού μιλήσαμε για τις εποχές σειρά έχουν οι μήνες. Ακούμε το υπέροχο και τόσο ανιμιστικό τραγούδι με τους αθλητές του χρόνου  σε μουσική Δημήτρη Μαραγκόπουλου στίχους Μαριανίνας Κριεζή και ερμηνεία Σπύρου Σακκά – Αντώνη Κοντογεωργίου

Γινόμαστε οι αθλητές που τρέχουν σε ένα κυκλικό γήπεδο προσπαθώντας να αντιληφθούμε τη ροή του χρόνου και το πέρασμα από έτος σε έτος καθώς στην αρχή είμαστε μωρά που τρέχουν γύρω από το γηπεδάκι κι ενώ  οι κύκλοι αυξάνονται εμείς μεγαλώνουμε και μεγαλώνουμε ίσαμε να φτάσουμε στα βαθιά γηρατειά. Αναπαριστούμε το χρόνο σαν ένα ρολόι με δώδεκα δείκτες – μήνες και φτιάχνουμε τα χαμόγελα του χρόνου που είναι κλεισμένα σε ένα πανέμορφο σπιτάκι που μέσα στο δωμάτιό μας θα μας θυμίζει τον μήνα που διανύουμε αλλά και την εποχή στην οποία ανήκει.Οι μήνες μας μεταμορφώνονται από αθλητές σε παιδιά  του γέρο χρόνου που συναντούν την κυρά Καλή  και την κυρά Κακή σε ένα παραμυθένιο δάσος όπου όλα μπορούν να συμβούν . Σε όλα αυτά μόνιμοι βοηθοί μα ςοι πλαστελίνες μας οι μαρκαδόροι μας οι δαχτυλομπογιές αλλά πάνω από όλα η ζωηρή και αδάμαστη φαντασία μας.