Η επικοινωνία των σχολείων της χώρας μας μεταξύ τους ή με σχολεία του εξωτερικού είναι πολύ χρήσιμη. Βοηθά στην ανάπτυξη φιλικών σχέσεων και δίνει την ευκαιρία για αλληλογνωριμία των μαθητών και ανταλλαγή απόψεων Με την επικοινωνία αυτήν οι μαθητές έρχονται πιο κοντά ο ένας με τον άλλον, γνωρίζουν τα πολιτιστικά στοιχεία των χωρών τους ή των πόλεών τους , τα προγράμματα των σχολείων τους και τη λειτουργία τους. Η επικοινωνία αυτή γινόταν παλαιότερα με την αλληλογραφία μέσω του ταχυδρομείου, όπως έκαναν οι μαθητές του 8ου Δημοτικού Σχολείου Χίου με τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου του Λιτλ της Νέας Υόρκης . Οι μαθητές, εκτός από τις επιστολές, αντάλλασσαν μεταξύ τους και διάφορα αναμνηστικά δώρα.
Το 8ο Δημοτικό Σχολείο Χίου και η επίσημη ιστοσελίδα του εδώ
Το σχολείο “Λιτλ Τορ” Νέας Υόρκης και ιστοσελίδα του εδώ
Πώς γράφω μια επιστολή
Ένα είδος του γραπτού λόγου είναι η επιστολή(γράμμα). Αυτός που στέλνει την επιστολή ονομάζεται αποστολέας και αυτός που την δέχεται παραλήπτης. Σε μια επιστολή αναφέρουμε απόψεις, ιδέες, σκέψεις, πληροφορίες για ένα θέμα που μας απασχολεί ή μας ενδιαφέρει.
Στοιχεία που πρέπει να περιέχει μια επιστολή:
α) Στοιχεία παραλήπτη (σε επίσημη επιστολή)
β) Χώρος και χρόνος (πού βρισκόμαστε/ημερομηνία)
γ) Προσφώνηση
δ) Κείμενο
ε) Επιφώνηση
στ) Υπογραφή
Τι πρέπει να προσέχουμε όταν γράφουμε μια επιστολή:
– Επάνω, στο δεξί μέρος της σελίδας μας γράφουμε τον τόπο (που βρισκόμαστε) και την ημερομηνία.
π.χ.
Θεσσαλονίκη, 29/11/2011
– Στο αριστερό μέρος της σελίδας γράφουμε την προσφώνηση (φράση με την οποία απευθυνόμαστε στον παραλήπτη της επιστολής).
π.χ.
Αγαπημένε μου φίλε…
Αγαπητέ/ή κύριε ή κυρία…
Κύριε ή κυρία…
Προσοχή!
Η προσφώνηση που χρησιμοποιούμε εξαρτάται από το πρόσωπο στο οποίο απευθυνόμαστε.
– Μετά από την προσφώνηση ακολουθεί το κείμενο όπου αναφέρουμε ότι θέλουμε να πούμε στον παραλήπτη. Το κείμενο πρέπει να είναι χωρισμένο σε παραγράφους.
– Στο κάτω δεξί μέρος της επιστολής σημειώνουμε την επιφώνηση (το χαιρετισμό) και την υπογραφή μας. Έτσι, κλείνουμε την επιστολή μας.
π.χ.
Σε φιλώ
Φιλιά
Με αγάπη
Με τιμή
Μετά τιμής
Με σεβασμό
Με εκτίμηση
Όταν γράφουμε μια επιστολή πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο ύφος που χρησιμοποιούμε. Αν η επιστολή μας απευθύνεται σε κάποιο φίλο ή γνωστό μας, χρησιμοποιούμε απλό και φιλικό ύφος. Όταν απευθυνόμαστε σε κάποιον μεγαλύτερο μας ή άγνωστο χρησιμοποιούμε επίσημο, τυπικό και ευγενικό ύφος.
Πηγή : http://paidio.blogspot.gr/
Διάβασε το παρακάτω απόσπασμα αλληλογραφίας της εποχής εκείνης και σύγκρινε τη γλώσσα που χρησιμοποιεί με αυτήν που χρησιμοποιούμε σήμερα. Εντοπίζεις κάποιες διαφορές; Ποιες;
«…Δέματα και επιστολές διπλού ενδιαφέροντος αντηλλάγησαν το πρώτο έτος. Στην Ελλάδα εστάλησαν νομίσματα αμερικάνικα, μικρές εθνικές πέτρες, φωτογραφίες τοπικές, μικρά ανθοδοχεία και μικροί προσωπικοί θησαυροί. Από την Ελλάδα έφθασαν μικρά πακέτα της τσίχλας παραγωγής Χίου, τεμάχια άγευστων κρυστάλλων εκ των οποίων έγινε η μαστίχα, φωτογραφίες της νήσου Χίου και χρωματιστά βιβλία…».
ΚΑΘΑΡΕΥΟΥΣΑ
Η καθαρεύουσα είναι λόγια μορφή της Ελληνικής γλώσσας η οποία προτάθηκε τον 18ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα κατά τον 19ο και τον 20ο αιώνα στην Ελλάδα από συγγραφείς, εφημερίδες και τον κρατικό μηχανισμό.
Τη μορφή αυτή πρότεινε ο Αδαμάντιος Κοραής (1748-1833), Έλληνας φιλόλογος επηρεασμένος από τις ιδέες του διαφωτισμού. Σκοπός του με την καθαρεύουσα ήταν να «καθαριστεί» η ελληνική γλώσσα από τις ξένες επιδράσεις (τουρκικές και σλαβικές) που είχε δεχτεί κατά τη μακρά παραμονή αυτών των δυο εθνοτικών ομάδων στην ελληνική χερσόνησο.
Η καθαρεύουσα έχει πολλά στοιχεία από την αρχαία ελληνική γλώσσα και αποτελεί ένα ενδιάμεσο κρίκο με την ελληνική δημοτική γλώσσα. Στην καθαρεύουσα χρησιμοποιείται αποκλειστικά το πολυτονικό σύστημα.
Χρησιμοποιήθηκε από το επίσημο Ελληνικό κράτος μέχρι το 1976 οπότε και καταργήθηκε από τον τότε υπουργό Παιδείας Γεώργιο Ράλλη η χρήση της και επιβλήθηκε η χρήση της νεοελληνικής γλώσσας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και στη διοίκηση. Αρκετά στοιχεία της πέρασαν στη δημοτική αν και ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε μαζικά από το λαό.(από την Βικιπαίδεια)
Παραμονές του Πάσχα μάς φέρανε δώρο από ένα χωριό ένα υπέροχο μικρό κατσικάκι.
– Τι θα το κάνουμε τώρα αυτό; έλεγε απελπισμένη η μαμά μου.
Έπειτα το βάλαμε στην πίσω αυλή. Μόλις το αφήναμε μόνο του, βέλαζε συνέχεια και σου έκαιγε την καρδιά. Μόνο όταν το χάιδευες και το έπαιρνες αγκαλιά σταματούσε.
– Θέλει να αισθάνεται τη ζεστασιά σου, νομίζει πως είναι η μάνα του, είπε η μητέρα μου. Πέρασα όλη τη μέρα μαζί του. Έλα όμως που ήρθε και η νύχτα…
Όλη την ώρα που τρώγαμε το βραδινό μας, αυτό βέλαζε, κι ο πατέρας μου αγρίευε.
– Αύριο θα πάει στον χασάπη! είπε θυμωμένος. Δεν πρόκειται να μας αφήσει να κλείσουμε μάτι όλη τη νύχτα!
Εκείνο το βράδυ δεν μπορούσα να ηρεμήσω. Σηκώθηκα, και στις μύτες των ποδιών κατέβηκα τη σκάλα. Βγήκα απ’ την κουζίνα στην πίσω αυλή. Πήρα το κατσικάκι, άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου, το έβαλα μέσα, μπήκα κι εγώ. Το αγκάλιασα και κοιμηθήκαμε εκεί, μαζί, όλη τη νύχτα.
Ο πατέρας μου είχε καλή καρδιά. Έτσι, το σπίτι μας απέκτησε τώρα ένα κατσικάκι. Όταν, πολύ σπάνια, πηγαίναμε καμιά εκδρομή όλοι μαζί, εγώ καθόμουνα πίσω στο αυτοκίνητο με το κατσικάκι μου αγκαλιά, σαν να ‘τανε σκυλάκι. «Είμαστε η ποιμενική ασυμφωνία» έλεγε ο πατέρας μου.
Σοφία Ζαραμπούκα, “Φίλοι φίλοι καρδιοφίλοι”
ΤΑ ΑΡΘΡΑ(ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΑ)
Άρθρο λέμε τη μονοσύλλαβη λέξη που μπαίνει μπροστά από το όνομα για να μας δείξει τι γένος είναι. Τα άρθρα είναι δύο ειδών: 1) ΟΡΙΣΤΙΚΟ: ο, η, το και 2)ΑΟΡΙΣΤΟ: ένας, μία, ένα
Οριστικό άρθρο: Το χρησιμοποιούμε όταν μιλάμε για γνωστά και ορισμένα πρόσωπα, ζώα, ή πράγματα. Π. χ. Ο κήπος του θέλει πότισμα( αναφερόμαστε σε έναν συγκεκριμένο κήπο και όχι κάποιον τυχαίο) Μερικές φορές όταν το άρθρο εννοείται μπορεί να παραληφθεί. Π. χ. βγήκε με φίλους(εννοείται τους φίλους του)
Αόριστο άρθρο: Το χρησιμοποιούμε όταν αναφερόμαστε σε άγνωστα και αόριστα πρόσωπα,ζώα και πράγματα. π. χ. Ένας σκύλος γαβγίζει στο δρόμο(μιλάμε για κάποιον σκύλο που δε γνωρίζουμε).
ΙΣΤΟΡΙΑ: Αυτή η ράτσα έχει αναπτυχθεί στην Ιρλανδία και θεωρείται από τα παλαιότερα Σέτερ. Στην αρχή ήταν πιο ογκώδες και είχε δυο διαφορετικούς χρωματισμούς στο τρίχωμά του, ο ένας ήταν ασπροκόκκινος και ο άλλος μόνο κόκκινος. Πίστευαν ότι το δίχρωμο σκυλί ήταν καλύτερο κυνηγόσκυλο ενώ το μονόχρωμο το ομορφότερο. Λόγω μόδας οι εκτροφείς του 19ου αι. προσπάθησαν και έκαναν λεπτότερο το μονόχρωμο σκυλί (Ιρλανδέζικο Σέτερ) που αναγνωρίστηκε σαν ξεχωριστή ράτσα, ενώ το δίχρωμο (Ιρλανδικό Ερυθρόλευκο Σέτερ) κινδύνευσε με εξαφάνιση ενώ από το τέλος της δεκαετίας του 1970 άρχισε επίσημα ξανά η αναπαραγωγή του.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Είναι ένα όμορφο σκυλί που το ύψος του κυμαίνεται από 64 μέχρι 69 εκ. και το βάρος του από 27 μέχρι 32 κιλά. Έχει μακρύ κεφάλι. Τα μάτια είναι καστανά, τα αυτιά βρίσκονται πίσω και χαμηλά στο κεφάλι και είναι κρεμαστά. Η ουρά είναι μεσαίου μήκους, χοντρή στη βάση και λεπταίνει προς την άκρη. Το γυαλιστερό, λεπτό και λείο τρίχωμα είναι κοντό στο κεφάλι, στο μπροστινό μέρος των ποδιών και στην άκρη των αυτιών, στο υπόλοιπο σώμα έχει μεσαίο μήκος, είναι πιο πλούσιο στο πίσω μέρος των ποδιών, στην κοιλιά και στον λάρυγγα, ενώ στην ουρά είναι μακρύτερο με κρόσσια. Το χρώμα είναι καστανοκόκκινο.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΙΡΛΑΝΔΙΚΟΥ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΟΥ ΣΕΤΕΡ: Είναι κυνηγόσκυλο και σκύλος συντροφιάς. Μπορεί να κοιμάται εκτός σπιτιού. Έχει ανάγκη μέτριας ποσότητας τροφής και χρειάζεται καθημερινή άσκηση. Το τρίχωμά του θέλει βούρτσισμα.
Το πρώτο τεύχος του κόμικ κυκλοφόρησε το 1929 («Ο Τεν-Τεν στην χώρα των Σοβιέτ»). Συνολικά έχουν εκδοθεί 24 τεύχη του κόμικ (23 από τον Ερζέ και το 24 το 1986, μετά το θάνατό του). Είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα κόμικς παγκοσμίως και έχει μεταφραστεί σε 60 γλώσσες.
ΚΛΙΚ—–>>
ΚΛΙΚ—>>ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΤΕ ΚΟΜΙΚ(επιλέξτε τη διαδρομή: Περιβάλλον και τοπίο – Άργησε πάλι)
Κεντρικός ήρωας και αφηγητής του βιβλίου ένα κουτάβι, ο Μάγκας (ράτσας φοξ τεριέ), που μεγαλώνει στο σπίτι μιας οικογένειας Ελλήνων της Αιγύπτου την εποχή των Βαλκανικών Πολέμων. Αγαπημένος αφέντης του Μάγκα ο Λουκάς, το μικρότερο αγόρι της οικογένειας.
Στο μάθημά μας ο Μάγκας κάνει ένα ταξίδι με πλοίο από τον Πειραιά στην Αλεξάνδρεια, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς . Ταξιδεύει για πρώτη φορά με πλοίο . Με την ευκαιρία αυτήν, η συγγραφέας τονίζει τις χάρες του σκυλιού, τη ζωή του στο περιβόλι του σπιτιού της οικογένειάς της, με το όνομα Βασιωτάκη, στην Κηφισιά, όπου έμενε με τα παιδιά της όταν ερχόταν από την Αλεξάνδρεια. Μας μιλάει, ακόμα, για τη συμπεριφορά του Μάγκα και τις φιλικές σχέσεις του με τα μέλη της οικογένειας. Στο απόσπασμα αυτό, μας εκθέτει ιδιαίτερα το πρόβλημα που δημιουργήθηκε, τις συνέπειες που είχε και τις αντιδράσεις που παρουσιάστηκαν απ’ όλα τα άτομα της οικογένειας, όταν το σκυλί πήρε το μαντιλάκι μιας Εγγλεζίτσας, που ταξίδευε στο ίδιο πλοίο, και το έκανε κομμάτια. Μέσα από το κείμενο βλέπουμε ότι και τα ζώα έχουν τις δικές τους ευαισθησίες και ζητούν από εμάς αγάπη και στοργή.
Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του 1930. Ο Χίτλερ έχει καταλάβει την εξουσία στη Γερμανία καθώς και ο Μουσολίνι στην Ιταλία. Και οι δυο τους έχουν επιβάλει στους λαούς τους φασιστικά, δικτατορικά καθεστώτα.
Ο Φασισμός…
…απειλεί την ειρήνη. Τα σύννεφα του πολέμου σκεπάζουν τον ουρανό της Ευρώπης. Ο Χίτλερ εξοπλίζεται πυρετωδώς και δημιουργεί μια φοβερή πολεμική μηχανή.
ο “κεραυνοβόλος πόλεμος” με τον υπερεξοπλισμένο Γερμανικό στρατό , ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 1939 με την εισβολή στη Πολωνία.
Αρχίζει…
…ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος. Ο αιματηρότερος πόλεμος που γνώρισε η ανθρωπότητα. Οι λαοί παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα! Ο γερμανικός στρατός προελαύνει. Η μία μετά την άλλη οι χώρες της Ευρώπης πέφτουν στα χέρια του Χίτλερ.
15 Αυγούστου 1940: Ο τορπιλισμός της “Έλλης”
Πλήθη προσκυνητές κατακλύζουν τη λευκή Τήνο, στο βαθυγάλανο ελληνικό Αιγαίο. Στον όρμο του νησιού, για να απονείμει τις καθιερωμένες τιμές, έχει φτάσει από τα ξημερώματα η “ΈΛΛΗ”. 8.30η η ώρα, όταν κρότος τρομαχτικός συγκλονίζει το πλοίο και το νησί. Μαύροι καπνοί σηκώνονται αμέσως, τριγυρίζουν την “ΈΛΛΗ”.Ποιος έκαμε το έγκλημα ;Η έρευνα που θα γίνει στο βυθό αμέσως την επόμενη ημέρα, θα φέρει στο φως το τσακισμένο επισκεπτήριο του δολοφόνου: Κομμάτια από τις τορπίλλες, με πάνω αριθμό μητρώου και στοιχεία ιταλικά.
28 Οκτωβρίου 1940. Οι σειρήνες του πολέμου ουρλιάζουν δαιμονισμένα. Οι καμπάνες ηχούν. Πόλεμος! Η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα. Ένα ρίγος διαπερνά τη ραχοκοκαλιά της Ελλάδας. Ακούγεται το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν.
Φαίνεται…
…όμως πως ο Μουσολίνι δεν ξέρει καλή ιστορία. Δεν ξέρει πως τούτος ο λαός – ο μικρός, ο μέγας – γέννησε κι ανάθρεψε Μαραθωνομάχους και Σαλαμινομάχους, Κολοκοτρωναίους και Διάκους. Δεν ξέρει πως η ψυχή τούτου του λαού είναι αδούλωτη. Στο ψυχρό τηλεγράφημα του Μουσολίνι ο λαός μας απαντά με μια μυριόστομη, αποφασιστική κραυγή: «ΟΧΙ!». «ΟΧΙ, δε θα παραδοθούμε», «ΟΧΙ, θα πολεμήσουμε και θα νικήσουμε!».
Στα αλβανικά βουνά γράφτηκε με ανεξίτηλα γράμματα το έπος του ’40! Ο φασισμός του Μουσολίνι τσακίστηκε και κουρελιάστηκε στις κορφές και τα φαράγγια της Πίνδου. Τώρα το ξέρουμε πως τη νίκη την κέρδισαν απλοί χωριάτες και ξωμάχοι, χτίστες και σιδεράδες. Τα γελαστά και χαρούμενα παιδιά, φοιτητές, στρατιώτες και ανθυπολοχαγοί που όλοι τους ξέρανε καλά την ιστορία της πατρίδας μας.
