ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ …
Καλλιτέχνες: Καρβέλας Νίκος, Βίσση Άννα
Τραγούδι: Καλοκαιρινές διακοπές
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Καρβέλας
Άρθρα σχετικά με ΜΑΘΗΤΙΚΑ
Κυριακή των Βαΐων: Η θριαμβική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα
Συγγραφέας: ΨΥΧΟΓΥΙΟΣ ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟΣ | 12 Απριλίου 2014| 233 σχόλια |
Πάνω σε ένα γαϊδούρι, χωρίς πολυτέλειες αλλά επιβεβαιώνοντας την προφητεία ο Ιησούς μπαίνει στα Ιεροσόλυμα με το πλήθος να ζητωκραυγάζει και να στρώνει βάγια και ρούχα. Με αυτόν τον τρόπο… η Κυριακή των Βαΐων εγκαινιάζει τη λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών.
Σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, οι Ιουδαίοι υποδέχθηκαν τον Ιησού στην πόλη των Ιεροσολύμων, ο οποίος ήρθε καθισμένος επί «πώλον όνου». Τα πλήθη κρατώντας βάγια (κλάδους φοινίκων) και απλώνοντας στο έδαφος τα ενδύματά τους ζητωκραύγαζαν «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». Με αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώθηκε η προφητεία του Ζαχαρία που έλεγε «μὴ φοβοῦ, θύγατερ Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου».
Σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες οι ναοί στολίζονται με κλαδιά από βάγια ή από άλλα νικητήρια φυτά, όπως δάφνη, ιτιά, μυρτιά και ελιά, τα οποία μετά τη λειτουργία μοιράζονται στους πιστούς. Κατά τα πρώτα χριστιανικά χρόνια, στα Ιεροσόλυμα, ο επίσκοπος έμπαινε στην πόλη καθισμένος σε πουλάρι αναπαριστάνοντας το γεγονός, ενώ κατά τη βυζαντινή περίοδο, στην Κωνσταντινούπολη γινόταν «ο περίπατος του αυτοκράτορα», από το Μέγα Παλάτιον προς τη Μεγάλη Εκκλησία όπου ο αυτοκράτορας μοίραζε μαζί με τον Πατριάρχη στο πλήθος βάγια, σταυρούς και κεριά.
Μάλιστα, το έθιμο αυτό πέρασε και στην «Τρίτη Ρώμη», όπου κάθε Κυριακή των Βαΐων οι Τσάροι έκαναν αντίστοιχη διαδρομή από το Κρεμλίνο μέχρι τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βασιλείου, στη σημερινή Κόκκινη Πλατεία.
Αλλά και στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία υπήρξε αντίστοιχη μίμηση του γεγονότος αυτή τη φορά λίγο διαφορετική, καθώς μέσα στην εκκλησία περιαγόταν πουλάρι πάνω στο οποίο είχε τοποθετηθεί ομοίωμα του Χριστού.
Αν και είναι εκόμα σαρακοστή, η εκκλησία την Κυριακή των Βαϊων επιτρέπει το ψάρι. Έτσι και το τραγούδι των παιδιών λέει:
“Βάγια, Βάγια των βαγιών,
τρώνε ψάρι και κολιό,
κι ως την άλλη Κυριακή
με το κόκκινο αυγό ! “ ή με το σουβλιστό τ’ αρνί .
11 Δεκέμβρη-Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού
Συγγραφέας: ΨΥΧΟΓΥΙΟΣ ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟΣ | 11 Δεκεμβρίου 2013| 233 σχόλια |
11η Δεκεμβρίου -γενέθλια ημέρα της UNICEFΗ- ημέρα αφιερωμένη στα παιδιά και τη νεολαία.
Η 11 Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού. Τα παιδιά όλου του κόσμου, ανεξαρτήτου χρώματος γιορτάζουν. Αν όμως θέλετε τη γνώμη μου, τα παιδιά όλου του κόσμου θα έπρεπε να γιορτάζουν κάθε μέρα.
Γιατί τα παιδιά όπως και οι ενήλικες έχουν δικαιώματα. Δικαιώματα που κάποιοι που θεωρούνται “έξυπνοι” καταπατούν με τον πιο βάναυσο τρόπο.
Τι να πρωτοσκεφτεί κανείς; Την ψυχαναγκαστική παιδική εργασία; Την παιδική βία που βιώνουν παιδιά ακόμα και μέσα στην κούνια τους; Την έλλειψη εκπαίδευσης; Την έλλειψη βασικών καθημερινών αναγκών(νερό, φαγητό, ένδυση); Την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης;
Για τα παιδιά όλου του κόσμου …
Η πιο πένθιμη ημέρα της Μ. Εβδομάδας ….Μεγάλη Παρασκευή….
Αφησε την τελευταία του πνοή πάνω στο Σταυρό
πληγωμένος από όλους εμάς…και χάθηκε ο ήλιος..
Αι γενεαί πάσαι ύμνον θα πουν στην ταφή σου…
Μας αγάπησες τόσο που υπέμεινες τα πάντα για να εξιλεωθούμε εμείς για τις αμαρτίες μας..
Προσφέρθηκες αγνός σαν αμνός για να παρεις όλο τον πόνο μας πάνω σου…χωρις να διαμαρτύρεσαι….
Αλλά αφού για Πατέρα σου έχεις τον θαυμαστό μας Θεό,και τις ελπίδες μας όλες έχεις στηρίξει σ’ Αυτόν,τότε απ’ τα σύννεφα πίσω θα δείς το γαλάζιο ουρανό και στα πυκνά μας σκοτάδια θα λάμψει το αιώνιο φως……
Δειξε μας Κύριε και ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΗ…
Τα Θεοφάνεια ή Φώτα κλείνουν το Δωδεκαήμερο, που «άνοιξε» την παραμονή των Χριστουγέννων. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας γιορτάζονται πανηγυρικά μέσα από διάφορα ήθη και έθιμα.
Αυτή τη μέρα ξεκινά και η αντίστροφη μέτρηση για τους καλικάντζαρους. Στις 5 Ιανουαρίου, παραμονή των Θεοφανείων, τα αερικά, τα παγανά, οι καλκάδες, οι γνωστοί σε όλους μας καλικάντζαροι, που έκαναν την εμφάνισή τους στον επάνω κόσμο με την αρχή του Δωδεκαήμερου, εγκαταλείπουν τις εγκόσμιες αταξίες τους και ξαναγυρίζουν στο αιώνιο έργο τους: Να κόψουν το δέντρο, που κρατάει τον κόσμο, ώστε να γκρεμιστεί και να χαθεί, για να εκδικηθούν τους ανθρώπους.
Στην Ερμιόνη
Το «γιάλα – γιάλα» αναβιώνει στην Ερμιόνη της Αργολίδας πάνω από 50 χρόνια. Ανάλογα έθιμα επιβιώνουν και σε πολλά ψαροχώρια της περιοχής, όπως στο Πόρτο Χέλι και την Κοιλάδα. Τα ξημερώματα των Φώτων, τα αγόρια που πρόκειται τη νέα χρονιά να παρουσιαστούν στο στρατό, συγκεντρώνονται, γευματίζουν όλοι μαζί και έπειτα γυρνούν σε όλα τα σπίτια της περιοχής από σοκάκι σε σοκάκι, φορώντας παραδοσιακές ναυτικές φορεσιές και τραγουδώντας το «γιάλα – γιάλα». Την παραμονή των Φώτων οι κάτοικοι στολίζουν της βάρκες τους με φοίνικες, νεραντζιές και μυρτιές, τις οποίες δένουν στο λιμάνι πριν την καθιερωμένη βουτιά.
Στη Λευκάδα
Στη Λευκάδα τηρείται το έθιμο «των πορτοκαλιών». Οι πιστοί βουτούν στη θάλασσα τα πορτοκάλια που κρατούν στα χέρια τους και τα οποία είναι δεμένα μεταξύ τους με σπάγκο.
Έπειτα τα παίρνουν στο σπίτι τους για ευλογία και αφήνουν ένα από αυτά για ένα ολόκληρο χρόνο στα εικονίσματα του σπιτιού. Πριν την τελετή της κατάδυσης του Τιμίου Σταυρού, ρίχνουν στη θάλασσα τα παλιά πορτοκάλια.
Στη Λέσβο
Στη Λέσβο, την ώρα που πέφτουν στη θάλασσα οι βουτηχτάδες για να πιάσουν τον Σταυρό οι γυναίκες παίρνουν με μια νεροκολοκύθα νερό από 40… κύματα. Έπειτα με βαμβάκι που βουτούν σ΄ αυτό καθαρίζουν τα εικονίσματα – χωρίς να μιλούν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας – και στη συνέχεια ρίχνουν το νερό σε μέρος «που δεν πατιέται» (σε χωνευτήρι εκκλησίας).
Στην Καστοριά
Ένα από τα πιο γνωστά έθιμα των Θεοφανείων, τα «ραγκουτσάρια», αναβιώνει κάθε χρόνο στην πόλη της Καστοριάς, όπου οι κάτοικοι μεταμφιέζονται για να ξορκίσουν το κακό.
Φορούν τρομακτικές μάσκες που έχουν συμβολικό χαρακτήρα και περιφέρονται στους δρόμους κάνοντας εκκωφαντικούς θορύβους με τα κουδούνια τους. Συνηθίζουν να ζητούν από τον κόσμο την ανταμοιβή τους, επειδή όπως συνηθίζουν να λένε είναι το αντίτιμο για να διώξουν τα κακά πνεύματα.
Στη Χαλκιδική
Σε πολλά χωριά της Χαλκιδικής αναβιώνει ακόμη και σήμερα το έθιμο των Φωταράδων. Ο Βασιλιάς που είναι φορτωμένος με κουδούνια ανοίγει τον χορό και τον ακολουθούν οι Φωταράδες, οι πιστοί του υπήκοοι με ξύλινα σπαθιά, που προσπαθούν να αποτρέψουν οποιονδήποτε προσπαθεί να κλέψει ένα λουκάνικο που στήνεται στην πλατεία του χωριού.
Στη Δράμα
Την παραμονή των Φώτων, οι γυναίκες παίρνουν στάχτη από το τζάκι και την σκορπίζουν με το δεξί χέρι μέσα στο σπίτι, προφέροντας ξόρκια για να φύγουν οι καλικάντζαροι. Ανήμερα των Φώτων και μετά τον αγιασμό των υδάτων, κάποιοι κάτοικοι, τα μπαμπούγερα, φορούν προβιές ζώων, στέκονται απέξω από την εκκλησία και κρατούν ένα σακούλι (υποτίθεται γεμάτο με στάχτη) για να χτυπούν με αυτό όποιους συναντούν και να φοβερίζουν τους καλικάντζαρους.
Το έθιμο των αράπηδων μας ταξιδεύει πολλά χρόνια πίσω, τότε που οι νέγροι πολεμιστές του Μεγάλου Αλεξάνδρου, λέγεται, πως με τους αλαλαγμούς τους κατάφεραν να φοβερίσουν και να διώξουν τους ελέφαντες των Ινδών αντιπάλων. Σήμερα, οι κάτοικοι της περιοχής, ντύνονται με προβιές ζώων, φορούν κουδούνια και χορεύουν στο δρόμο για να διώξουν τα κακά πνεύματα και τους καλικάντζαρους. Το έθιμο αυτό, αναβιώνει και σε αρκετές περιοχές της Καβάλας.
Πηγή : http://tosxolikopareaki.blogspot.gr – Διαδίκτυο.
Βράβευση Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας
Συγγραφέας: ΨΥΧΟΓΥΙΟΣ ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟΣ | 29 Νοεμβρίου 2012| 233 σχόλια |
