Παγκόσμια ημέρα μη βίας, ας μιλήσουμε στα παιδιά μας για το Σχολικό εκφοβισμό-bullying. Ας τους μάθουμε να αναγνωρίζουν τα σημάδια βίας στον εαυτό τους και στους άλλους.
Τα παιδιά δίνουν σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά. Πότε ανησυχούμε;
– Όταν γυρίζει σπίτι ανόρεκτο, με σωματικούς πόνους (κεφάλι- στομάχι), μελαγχολικό , ξεσπά σε κλάματα ή έχει εκρήξεις θυμού χωρίς εμφανή λόγο.
– Όταν έχει κατεστραμμένα ρούχα ή τα προσωπικά του αντικείμενα είναι φθαρμένα ή εξαφανίζονται μυστηριωδώς.
– Όταν δεν έχει φίλους, δεν φέρνει συμμαθητές στο σπίτι, δεν επικοινωνεί με τα άλλα παιδιά, όταν κλείνεται στον εαυτό του.
– Όταν δείχνει ανασφαλής και ευαίσθητος και αρνείται να πηγαίνει στο σχολείο.
– Για όποιο λόγο κι εάν γίνεται Το bullying δεν είναι φυσιολογική συμπεριφορά.
– Το πρόβλημα είναι σύνθετο, γονείς και εκπαιδευτικοί ανησυχούν και στο σχολείο μας έχουμε οργανώσει ομάδα επίλυσης συγκρούσεων. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν τη βία που τους ασκείται και να μην την επιτρέπουν για κανένα λόγο.
-Ενημερωθείτε για τα μέτρα που έχει πάρει το σχολείο.
– Συμμετέχετε στους συλλόγους γονέων. Καλέστε ειδικούς να μιλήσουν στους μαθητές.
Αναφέρετε αμέσως το πρόβλημα στους εκπαιδευτικούς .
– Το σχολείο είναι υποχρεωμένο να δώσει λύσεις άμεσα. Γονείς και σχολείο πρέπει να σταθούν δίπλα στο παιδί που θίγεται και να το στηρίξουν. Είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά μας να «μιλούν».
«Νομίζω ότι μπορούμε να διδάξουμε τα παιδιά σχετικά με τις ηθικές αξίες, πως δεν μπορούν να ενοχλούν τους συμμαθητές τους, ενώ οι συμμαθητές τους κάνουν τη δουλειά τους ή τα παιδιά δεν πρέπει να σκοτώνουν ζώα για διασκέδαση ή χωρίς σκοπό. Τα παιδιά δεν πρέπει να εκφοβίζουν τους φίλους τους, μόνο και μόνο επειδή οι φίλοι τους είναι μικρότεροι από αυτά.
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΑΙΝΙΑ
Η ταινία περιγράφει τη ζωή ενός μικρού μαθητή που εκφοβίζεται στο σχολείο από 3 συμμαθητές του, κάνοντας του τη ζωή βασανιστική. Ο μικρός, ντροπαλός, μοναχικός και απομονωμένος στο σχολικό προαύλιο, είναι ένας εύκολος στόχος για τους θύτες. Τον πειράζουν συνεχώς εκτοπίζοντας του τα πράγματα του, το φαγητό του, τον προσβάλλουν και τον κοροϊδεύουν… Η εκφοβιστική συμπεριφορά λαμβάνει χώρα, παντού:
- Στην αυλή του σχολείου
- Στο γήπεδο
- Στις τουαλέτες
- Στην τάξη
Όλη αυτή την κατάσταση παρακολουθεί καθημερινά στο σχολείο μία συμμαθήτρια του μικρού αγοριού-θύμα και στεναχωριέται. Όμως βρίσκει το θάρρος και το κουράγιο να δράσει και να βοηθήσει το θύμα. Αναφέρει-καταγγέλλει στους καθηγητές αυτό το περιστατικό σχολικού εκφοβισμού, και αμέσως η διεύθυνση του σχολείου αναλαμβάνει να αντιμετωπίσει-μιλήσει-επιπλήξει του θύτες και να προστατέψει το θύμα.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=I0RZvBUYgnQ
Συνέχεια →
