Με ανάμεικτα συναισθήματα, συγκίνηση και βαθιά ευγνωμοσύνη, ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω ένα κεφάλαιο ζωής που ήταν γεμάτο νόημα, μάθηση και αμέτρητες στιγμές χαράς. Μετά από χρόνια αφοσίωσης στην εκπαίδευση, φεύγω για τη σύνταξη, αλλά η καρδιά μου παραμένει γεμάτη από τις αναμνήσεις και την αγάπη που μοιραστήκαμε…
Όταν μπήκα για πρώτη φορά σε μια τάξη ενός διθέσιου σχολείου σε ένα φτωχό χωριό στα βουνά της Δράμας και αντίκρισα 20 ζευγάρια μάτια να με κοιτάζουν, σκέφτηκα:” Θωμαή, η πατρίδα σού εμπιστεύεται τον θησαυρό της..” κι όταν λίγα χρόνια αργότερα ξαναμπήκα σε μια Α΄ τάξη με 32 μαθητές στην Αθήνα, μετά τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού, σκέφτηκα … “Θωμαή το παιδί που έχεις απέναντι σου, είναι ο κόσμος όλος στη ζωή κάποιου άλλου..”…
Με αυτή τη διάθεση λειτούργησα όλα μου τα χρόνια, πήρα κι έδωσα αγάπη. Έκανα τη δουλειά μου χόμπι …
Με αγάπη για τη μάθηση και τα παιδιά, αφιέρωσα τη ζωή μου στην εκπαίδευση. Κάθε μέρα ήταν μια νέα περιπέτεια, μια ευκαιρία να μοιραστώ γνώσεις, να εμπνεύσω και να δω τα παιδιά να μεγαλώνουν και να αναπτύσσονται.
Θυμάμαι τις πρώτες νίκες, τις πρώτες αποτυχίες, τα χαμόγελα, τα δάκρυα, τις αγκαλιές. Θυμάμαι τις απορίες που με έκαναν να αναρωτηθώ, τις απαντήσεις που αναζήτησα και τις στιγμές που μοιράστηκα με εκπαιδευτικούς ,γονείς και παιδιά, όλα αυτά τα χρόνια.
Σήμερα, καθώς αποχωρώ από αυτή τη θέση, νιώθω μια αίσθηση πληρότητας και ευγνωμοσύνης. Ευχαριστώ όλους, τους εκατοντάδες μαθητές μου, που με εμπλούτισαν με την αθωότητα και την ενέργειά τους…τους ευχαριστώ που μου χάρισαν νόημα, γέλιο και συγκινήσεις. Τους ευχαριστώ θερμά για τις «καλημέρες» που φώτιζαν τα πρωινά μου, για τα χαμόγελα και τις ζεστές αγκαλιές. Θα συνεχίσω να τους σκέφτομαι και να τους καμαρώνω καθώς μεγαλώνουν.
Ευχαριστώ τους γονείς τους, για την εμπιστοσύνη την εκτίμηση και τη συνεργασία τους .Ειλικρινά, η βοήθειά σας ήταν απαραίτητη και πολύτιμη. Ευχαριστώ τους συναδέλφους μου, για τη στήριξη και τη φιλία τους. Τους ευχαριστώ για την κοινή μας πορεία ,για όλα όσα καταφέραμε και ζήσαμε μαζί. Και είναι πάρα πολλά.
Θα ήθελα ιδιαιτέρως να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες στην αγαπητή μου διευθύντρια για την αμέριστη στήριξή της σε κάθε μου βήμα και την πολύτιμη φιλία της. Η παρουσία της έκανε αυτό μου το ταξίδι, ακόμη πιο όμορφο…
Φεύγω με την καρδιά γεμάτη αναμνήσεις και την πεποίθηση ότι έχω συμβάλλει έστω και λίγο στη διαμόρφωση του μέλλοντος της κοινωνίας μας. Σταγόνα στον ωκεανό, αλλά όπως λέω πάντα , ο ωκεανός θα ήταν πολύ λιγότερος αν του έλειπε αυτή η μία σταγόνα συνεισφοράς από τον καθένα μας….Φεύγω με την καρδιά γεμάτη από την αγάπη που δέχτηκα αλλά και την αγάπη που έδωσα.
Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς!!!
Σας εύχομαι καλές σχολικές χρονιές, γεμάτη επιτυχίες και όμορφες εμπειρίες.
Να θυμάστε :
Τίποτα δεν πετυχαίνει χωρίς πολλή δουλειά!
Να αγαπάτε την όμορφη πατρίδα μας, να την κάνετε περήφανη όπου κι αν είστε, να προσπαθείτε να την φτάσετε όσο πιο ψηλά γίνεται, εκεί που της αξίζει, να είστε πιστοί στις αξίες σας, να είστε αισιόδοξοι, να κάνετε κριτική προτείνοντας κάτι καλύτερο και δημιουργικό και όχι απλά για να γκρινιάξετε, να κοιτάτε πάντα ψηλά, γιατί , όσο πιο ψηλά κοιτάς, τόσο πιο ψηλά φτάνεις!!
Το ταξίδι αυτό ήταν μοναδικό και αξέχαστο, και θα μείνει χαραγμένο στην καρδιά μου. Αν φεύγω με κάτι, αυτό είναι η αγάπη, οι αναμνήσεις και η σιγουριά πως κάθε βήμα μου είχε αξία, γιατί ήταν για τα παιδιά.
Με πολλή αγάπη και βαθιά ευγνωμοσύνη,
Θωμαή Τζιτζή
