Σήμερα είναι μέρα πικρής μνήμης για τον ελληνισμό…..

Μπορεί να μην είμαστε Πόντιοι αλλά και τι έγινε; Σήμερα είναι μια μέρα μνήμης. Μια μέρα πικρής μνήμης για τον Ελληνισμό. Κάτι τέτοιες μνήμες θα πρέπει να καίνε μέσα μας. ..

Αυτή η πικρή μνήμη είναι βαθιά χαραγμένη στην ψυχή μας. Είναι η μνήμη ενός λαού που για χιλιάδες χρόνια άνθισε στα παράλια του Εύξεινου Πόντου, που δημιούργησε πολιτισμό, που ρίζωσε σε γη ιερή, μόνο για να βιώσει το πιο σκληρό ξεριζωμό, τη συστηματική εξόντωση, την αδιανόητη βία.

Θυμόμαστε σήμερα τις εκατοντάδες χιλιάδες των προγόνων μας που χάθηκαν. Εκείνους που δολοφονήθηκαν άνανδρα, εκείνους που χάθηκαν στα τάγματα εργασίας, εκείνους που έφυγαν στα μαρτυρικά οδοιπορικά του θανάτου, εγκαταλείποντας τα πάντα πίσω τους: σπίτια, περιουσίες, τον κόπο γενεών, αλλά κυρίως, τη γη τους. Μια γη ποτισμένη με τον ιδρώτα και το αίμα τους, μια γη συνδεδεμένη με την ψυχή τους.

Όπου κι αν βρεθεί Πόντιος, ανθίζει η εργατικότητα, η φιλοτιμία, η αγάπη για τη ζωή. Με χέρια γερά και καρδιά δοτική, χτίζουν, δημιουργούν, προσφέρουν στην κοινωνία,κάνοντας τον τόπο όπου ζουν πιο ζωντανό και πιο ανθρώπινο. Δεν λυγίζουν στις δυσκολίες, γιατί στις φλέβες τους κυλάει το αίμα των αλύγιστων αγωνιστών του Πόντου.

Και πάνω απ’ όλα, δεν ξεχνούν. Δεν ξεχνούν τις ρίζες τους, την πλούσια παράδοσή τους, τους χορούς και τα τραγούδια που σφράγισαν την ιστορία τους. Με περηφάνια μεταφέρουν  από γενιά σε γενιά την ποντιακή λαλιά, τα ήθη και τα έθιμα, διατηρώντας ζωντανή την άσβεστη φλόγα της πολιτιστικής τους κληρονομιάς.

Η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού είναι μια τραγική σελίδα που δεν πρέπει να σβηστεί ποτέ. Δεν ξεχνούμε τις εικόνες του τρόμου, τις φωνές του πόνου, τα δάκρυα του αποχωρισμού. Δεν ξεχνούμε την αδικία, την απανθρωπιά.

Θυμόμαστε για να τιμήσουμε την θυσία τους. Θυμόμαστε για να διαφυλάξουμε την αλήθεια. Θυμόμαστε για να δώσουμε φωνή σε εκείνους που σιώπησαν για πάντα. Γιατί, όπως σωστά λέγεται, και είναι η πιο σκληρή υπενθύμιση: λαός που ξεχνά την ιστορία του αναγκάζεται να την ξαναγράψει με το αίμα του από την αρχή.

Σήμερα, ενώνουμε τις φωνές μας με τους απανταχού Ποντίους και τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων. Υποσχόμαστε να διατηρήσουμε ζωντανή την ιστορία τους, να την μεταλαμπαδεύσουμε στις νεότερες γενιές, ώστε ποτέ ξανά να μην επιτρέψουμε τέτοιες φρικαλεότητες.

Η μνήμη τους ζει μέσα μας. Ζει στα τραγούδια, στους χορούς, στις παραδόσεις, στην ίδια την ύπαρξή μας. Είναι ιερή παρακαταθήκη και αιώνιο χρέος μας να τη διατηρήσουμε ζωντανή. Η δικαίωση της μνήμης τους είναι χρέος όλων μας. Ας γίνει η θυσία τους οδηγός για έναν κόσμο δικαιότερο και ειρηνικότερο. 

Σήμερα, με σεβασμό και βαθιά συγκίνηση, υποκλινόμαστε στη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ποντίων. Δεν ξεχνούμε.

Η Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου καθιερώθηκε το 1994 με απόφαση της Βουλής των Ελλήνων και τιμάται κάθε χρόνο στις 19 Μαΐου.