Από το 1993, κάθε χρόνο στις 22 Μαρτίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Νερού, επιδιώκοντας την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για την αξία του γλυκού νερού. Με θέμα «Αναγνωρίζοντας την αξία του νερού», η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Νερού ενθαρρύνει την ανάληψη δράσεων και πρωτοβουλιών για την επίτευξη του 6ου Στόχου του ΟΗΕ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη έως το 2030, ως «απάντηση» στην παγκόσμια κρίση νερού που αντιμετωπίζουμε  στην εποχή μας.

Το κύριο χαρακτηριστικό του πλανήτη μας που ξεχωρίζει ακόμα και από το διάστημα είναι η κυριαρχία του υδάτινου στοιχείου και γι’ αυτό η Γη χαρακτηρίζεται και ως ο «μπλε
πλανήτης». Όμως, παρά τη μεγάλη ποσότητα του νερού στον πλανήτη το 97% είναι αλμυρό νερό (θάλασσες και ωκεανοί) το 2% είναι γλυκό νερό δεσμευμένο στους πολικούς και αλπικούς πάγους και το 1% είναι γλυκό νερό επιφανειακό και υπόγειο νερό (με το περισσότερο να είναι το υπόγειο). Έτσι, είναι προφανές ότι η ποσότητα του νερού στον πλανήτη που είναι διαθέσιμη και εύκολα προσιτή είναι αρκετά περιορισμένη και πρόκειται για επιφανειακό νερό καλής ποιότητας και για τα υπόγεια
νερά που μπορούν να αντληθούν. Ας μάθουμε λοιπόν όσα μπορούμε περισσότερα γι’ αυτό…με αναρτήσεις εκπαιδευτικού υλικού κατάλληλου για τα εργαστήρια δεξιοτήτων

Tο νερό είναι ζωή

Η ζωή ενός μικρού κοριτσιού από την Καμπότζη και ενός ηθοποιού από την Κορέα έχουν μεγάλες διαφορές, αλλά η πιο σημαντική είναι πως μόνο ο ένας έχει πρόσβαση σε καθαρό, πόσιμο νερό. Ο φιλανθρωπικός οργανισμός KFHI από την Κορέα δημιούργησε αυτό το ωραίο βίντεο για να προωθήσει την προσπάθεια παροχής πόσιμου νερού στις φτωχές χώρες της Ασίας.

Το νερό (ὕδωρ στην αρχαία ελληνική γλώσσα, water στην αγγλική, eau στη γαλλική, aqua στη λατινική), ή οξειδάνιο κατά χημική ονοματολογία, είναι η περισσότερο διαδεδομένη ανόργανηχημική ένωση στην επιφάνεια της Γης, αφού καλύπτει το 70,9% του πλανήτη μας.

Η σύγχρονη οικονομική ανάπτυξη και ο συνεχώς αυξανόμενος παγκόσμιος πληθυσμός μεγεθύνουν τις απαιτήσεις της γεωργίας και της βιομηχανίας για νερό, ενώ η χρήση του για την παραγωγή ενέργειας εντατικοποιείται διαρκώς για να καλύψει τη ζήτηση. Και όσα αναφέρονται συμβαίνουν σε μια εποχή που η κλιματική αλλαγή καθιστά τη διαθεσιμότητα του νερού πιο ασταθή και συμβάλλει στην ποιοτική υποβάθμισή του.

Οι σημερινές απαιτήσεις σε υδάτινους πόρους και οι εφαρμοζόμενες πρακτικές για την εκπλήρωσή τους, συχνά αψηφούν τις ανάγκες εκατομμυρίων ανθρώπων παγκόσμια. Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την αξία του νερού καθορίζει τις κατευθύνσεις που επιλεγούμε για τη διαχείρισή του και προδιαγράφει τις δυνατότητες ισότιμης πρόσβασης στη χρήση του. Πολύ μεγαλύτερη από την τιμή του, η αξία του νερού για τα νοικοκυριά μας, τον πολιτισμό, την υγεία, την εκπαίδευση, την οικονομία και την ακεραιότητα του φυσικού περιβάλλοντος είναι πολυσύνθετη και ανυπολόγιστη. Αν παραβλέψουμε οποιαδήποτε από τις ποικίλες διαστάσεις της, διακινδυνεύουμε τη βιωσιμότητα του αναντικατάστατου και πεπερασμένου αυτού φυσικού πόρου.

Ο 6ος Στόχοςτου ΟΗΕ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη έως το 2030, αφορά στη διασφάλιση της διαθεσιμότητας και της βιώσιμης διαχείρισης του νερού και των εγκαταστάσεων υγιεινής για όλους. Χωρίς μια ολοκληρωμένη αντίληψη της πραγματικής και πολυδιάστατης αξίας του νερού, η διαφύλαξη του κρίσιμου αυτού πόρου είναι προς όφελος όλων

Νερό :πηγή ζωής και χαράς

Μωρό ελεφαντάκι πηγαίνει για πρώτη φορά στην θάλασσα. Η χαρά του είναι τόσο μεγάλη που δεν σταματά στιγμή να παίζει με τα κύματα και βγαίνει από το νερό μόνο για να κυλιστεί στην άμμο.

Δείτε εδώ το υπέροχο αυτό βίντεο:

Το νερό μας συστήνεται :Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ 

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ
ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΤΗ ΓΗ

Πληροφοριακό υλικό για το νερό από ένα site

Το νερό στη θρησκεία, στους μύθους και στις παραδόσεις

Από τα αρχαία χρόνια μέχρι και σήμερα το νερό υπήρξε για την ανθρωπότητα πηγή ζωής, πλούτου αλλά και λατρείας, κάνοντας τον άνθρωπο γρήγορα να συνειδητοποιήσει την δύναμη του, κατατάσσοντάς το έτσι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της φύσης, αλλά ταυτόχρονα προκαλώντας τον σε ένα συνεχή αγώνα για την κατάκτηση αυτού.

Η δύναμη του έγινε αφορμή να πεθάνουν εκατομμύρια άνθρωποι για αυτό, αλλά ταυτόχρονα και μέσο ζωής και αναγέννησης και αν αναλογιστούμε ότι το σώμα μας αποτελείται από νερό είναι φυσικό και απόλυτα σύμφωνο με τους νόμους της αρμονικής συνήχησης να υπάρχει μία αλληλεπίδραση αυτού και της ίδιας της φύσης τόσο στο υλικό όσο και στο εκφραστικό, στο νοητικό και στο ψυχικό επίπεδο.

Δεν είναι τυχαία η θεοποίηση του από όλους τους αρχαίους πολιτισμούς. Από τους Ινδιάνους και Ίνκας της Αμερικής, αρχαίους Έλληνες και Αιγυπτίους, μέχρι τους Σαμάνους και Βαβυλώνιους της Ασίας, υπήρξε κύριο στοιχείο λατρείας μιλώντας για τις Ναϊάδες και Νεράιδες των πηγών, τις Νηριήδες των ωκεανών και για κάποιους άλλους «Ντέβα» του νερού.

Για τον Θαλή, η πρώτη απόλυτη αρχή των πάντων ήταν το Ύδωρ, από το οποίο είναι δημιουργημένα τα πάντα, σε διάφορους σχηματισμούς και μεταλλάξεις του, ήταν μία ζωτική αρχή του κόσμου, δηλαδή αυτό που έδινε ζωή διεισδύοντας παντού, ακόμη και στο ποιο μικρότερο μόριο μιας πέτρας.
Η γνώση της αλληλεπίδρασης αυτής από εσωτερικούς κύκλους των σημερινών υπάρχουσων θρησκειών είναι συνυφασμένη με αρκετά μυστήρια που εκτελούνται μέσα σε αυτές (όπως βάπτιση, αγιασμός των Υδάτων, Τελετές σε ποτάμια, καθαρμούς σωμάτων καθώς και το πόσιμο ή το ράντισμα των πιστών από αυτό, σε βαθμό που αποδεικνύουν την μαγική του δύναμη να επιδρά πάνω στον άνθρωπο.
Αλλά και στις εσωτερικές διδασκαλίες, η ζωή συμβολίζεται με το Ύδωρ, που είναι το κυρίως υπεύθυνο στοιχείο για την ζωή. Στην Ινδική παράδοση, είναι η ενέργεια της ζωής που διαποτίζει τα πάντα, ορατά και αόρατα, σε όλα τα επίπεδα (γιατί και τα πνεύματα και οι θεοί ‘ζουν’ με αυτή την έννοια) την ονομάζουν πράνα ή Χιβάμ-Πράναμ και στην Κίνα Κι, που σύμβολο της ήταν το νερό.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να προσθέσουμε ότι φαινόμενα παρόμοια παρουσιάζονται στα φορτισμένα νερά των Ιαματικών πηγών τις οποίες σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται σε όλο τον κόσμο κάνοντας χρήση των θεραπευτικών νερών αλλά και λουτρών τους.

ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Η ιστορία του νερού συμβαδίζει με την ιστορία του ανθρώπου. Ο πρωτόγονος άνθρωπος φρόντιζε να ζει κοντά στις πηγές, τους ποταμούς και τις λίμνες. Οι πρώτες του μετακινήσεις συνδέονταν άμεσα με την αναζήτηση του νερού. Οι περισσότεροι πολιτισμοί γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν γύρω από το νερό. Στις ακτές της Μεσογείου εμφανίστηκαν οι σημαντικότεροι από αυτούς, όπως οι Μίνωες, οι Αρχαίοι Έλληνες, οι Φοίνικες, οι Αιγύπτιοι, οι Άραβες και οι Ρωμαίοι. Πολλοί μεγάλοι αρχαίοι πολιτισμοί άνθισαν κατά μήκος των μεγάλων ποταμών, όπως ο Αιγυπτιακός Πολιτισμός στην κοιλάδα του Νείλου, ο Ασσυριακός στη Μεσοποταμία, ο Κινεζικός στη κοιλάδα του Κίτρινου ποταμού, ο Ινδικός στη κοιλάδα του Γάγγη κ.λπ. Σε αυτούς τους πολιτισμούς από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα το νερό κατέχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασία.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΩΣ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ, ΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ
ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ ΣΤΙΣ ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΔΙΕΘΕΤΑΝ ΣΤΕΡΝΕΣ

Από τα πανάρχαια χρόνια, οι άνθρωποι ανέπτυξαν ιδιαίτερες τεχνικές για τη συγκέντρωση, την αποθήκευση και τη διανομή του νερού.

Στην Ελλάδα, οι στέρνες ανιχνεύονται ήδη στα υδρευτικά συστήματα της Μινωικής Κρήτης (Κνωσός, Φαιστός, Ζάκρος, Μάλια, κ.ά) όπου η συλλογή του βρόχινου νερού γινόταν σε δεξαμενές και με μεγάλη προσοχή στην καθαρότητα τους και στο φιλτράρισμα του νερού πριν την αποθήκευση του. Οι τεχνικές της ύδρευσης, συμπεριλαμβανομένης και της συλλογής του βρόχινου νερού, εφαρμόστηκαν και εξελίχθηκαν από τους αρχαίους Ρωμαίους που ανέπτυξαν ιδιαίτερη μηχανική γνώση για τα συστήματα ύδρευσης, και στη συνέχεια από τους Βυζαντινούς (κινστέρνες στα κάστρα).
Οι  Στέρνες ήταν χτισμένες όχι μόνο στα υπόγεια των σπιτιών αλλά και στα χωράφια για την άρδευση των καλλιεργειών και το πότισμα των ζώων. Επέλεγαν εδάφη κατηφορικά, δημιουργούσαν αυλάκια για να οδηγηθεί το νερό από τις ψηλότερες αναβαθμίδες στη στέρνα και από εκεί, πάλι, με την κλίση του εδάφους στο παρακάτω χωράφι για πότισμα. Χαρακτηριστικό είναι το «σαρνίτσι» σε αγροτικές περιοχές της Κρήτης όπου συλλέγεται το βρόχινο νερό μέσα από ένα μικρό κανάλι. Είναι υπόγεια στέρνα με θολωτή οροφή χτισμένη με πέτρες.

Οι κρήνες (βρύσες) είναι πολύ διαδεδομένες στην Ελλάδα ήδη από την αρχαιότητα: η
Εννεάκρουνος και η Κλεψύδρα στην Αθήνα, η Κασταλία στους Δελφούς, κ.ά. Στην αρχαία Ρώμη στις δημόσιες κρήνες το νερό ανάβλυζε από κάποιο γλυπτό (σιντριβάνια).
Στο Βυζάντιο κυριαρχεί η «φιάλη», κρήνη στην αυλή των μοναστηριών, με διάκοσμο από τη χριστιανική παράδοση (σταυροί, χερουβείμ, κ.ά.) για να «προστατεύουν το νερό,
την πηγή της ζωής, από τα κακά πνεύματα». Οι άνθρωποι πίστευαν ότι το νερό ήταν ευπρόσβλητο από «κακές» δυνάμεις κάτι που εκφραζόταν μέσα σε δοξασίες και μυ-
θολογίες για υπερφυσικούς φύλακες των νερών, δράκους, τέρατα, φίδια, κ.λπ. Στα νεότερα έθιμα επιβιώνουν πολλές δοξασίες από την αρχέγονη λατρεία του νερού και που επηρέασαν το διάκοσμο της κρήνης με συμβολικά σχέδια (δράκοι, αετοί, φίδια, λιοντάρια, κ.ά.). Κυπαρίσσια, γλάστρες, ρόδακες, αντικριστά ζώα, κ.ά. δηλώνουν ανατολικές επιρροές ενώ τα ανθοφόρα ή φρουτοφόρα αγγεία, αχιβάδες, κ.ά. δυτικές επιρροές.

Ο νερουλάς…. ένα επάγγελμα του παρελθόντος

Λήψη αρχείου

Νερό, μια ανανεώσιμη πηγή ενέργειας

Μαθαίνω για το νερό – Εποπτικό υλικό 1

Ρώτα το νερό τι τρέχει  –
Εποπτικό υλικό 2 (για μεγαλύτερες τάξεις)

Πατήστε στην παρακάτω εικόνα
για να μεταφερθείτε σε μια on line εγκυκλοπαίδεια με πλούσιες πληροφορίες για το νερό και τον ρόλο του στην ζωή και τη φύση

Η λίμνη Αράλη (ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ)

Το πιο γαλάζιο ποτάμι

Ο παγετώνας Πίτερμαν, ο μεγαλύτερος επιπλέων παγετώνας στο βόρειο ημισφαίριο, βρίσκεται στη βορειοδυτική Γροιλανδία και συνδέει το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας με τον Αρκτικό Ωκεανό. Είναι μια στενή λωρίδα που έχει πλάτος 15 χιλιόμετρα και μήκος 70, της οποίας το πάχος του πάγου κυμαίνεται από περίπου 600 μέτρα στη βάση σε περίπου 30-80 μέτρα στην άκρη. Σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις, περίπου το 80% της μάζας του παγετώνα είναι λιωμένο νερό. Ρέοντας προς τη θάλασσα το νερό του παγετώνα σχηματίζει ένα απίστευτο γαλάζιο ποτάμι. Αποστολή της Greenpeace διαπίστωσε ότι οι παγετώνες έχουν χάσει περίπου 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα πάγου. Η ποσότητα αυτή είναι αρκετή, για να τροφοδοτήσει με νερό μια πόλη σαν την Αθήνα για διάστημα 10 περίπου ετών.

Σύννεφα με σχήμα και μορφή

Πόσοι από εσάς δεν πιάσατε τον εαυτό σας να προσπαθεί να δώσει σχήμα και μορφή σε ένα σύννεφο ένα μουντό βροχερό απόγευμα; Μην ανησυχείτε, δεν είστε οι μόνοι με ζωηρή φαντασία.
Σηκώνοντας το βλέμμα σας μια συννεφιασμένη μέρα προς τον ουρανό, σας έχει τύχει ποτέ να διακρίνετε…

Η μαγεία και τα παράδοξα του Νερού

Από επιστημονικής απόψεως το νερό που πάντα παρουσιάζεται σαν πρότυπο του τέλειου υγρού, μέχρι του σημείου να χρησιμοποιηθεί για να καθιερωθούν οι περισσότερες φυσικές σταθερές, είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα σταθερό και τέλειο υγρό. Κατόπιν διαφόρων ερευνών που έγιναν βρέθηκε ότι αντιτίθεται σε όλους τους γνωστούς φυσικούς νόμους, παρουσιάζοντας αστάθεια ακόμα και στις παραμικρές εξωτερικές επιδράσεις, μαγνητικές, ενεργειακές ,ακόμα στις ψυχικές και νοητικές.

Το νερό χάρη στις πολυδομικές αλλαγές, είναι ικανό να συσσωρεύει μέσα την παραμικρή ενεργειακή αλλαγή που παράγεται από το περιβάλλον του, για να την χρησιμοποιήσει με την σειρά του επίσης, για άλλη μία από τις αλλαγές του.

Σε αυτό το σημείο θα μπορούσαμε να παραθέσουμε μερικά αινιγματικά παραδείγματα για να δείξουμε την περιπλοκότητα που παρουσιάζει η μελέτη του νερού, παρόλη την απλότητα του που εκ πρώτης όψεως φαίνεται να δείχνει η χημική ανάλυση του.

Όπως όλοι γνωρίζουμε η θερμοκρασία βρασμού του νερού δείχνει στα θερμόμετρα μας το βαθμό 100 C.Αλλά αν πάρουμε αποσταγμένο νερό και με διαρκή βρασμό σε χαμηλή πίεση αφαιρέσουμε όλον τον υπάρχοντα αέρα και ύστερα προσπαθήσουμε να το ξαναβράσουμε θα δούμε ότι μπορεί να φτάσουμε στους 180 C χωρίς να τα καταφέρουμε.

Επίσης όλα τα χημικά εγχειρίδια μας λένε ότι ο πάγος είναι ελαφρύτερος από το υγρό νερό, όμως στην πραγματικότητα υπάρχουν έξι αλλοτροπικές μορφές του πάγου, από τις οποίες μία μόνο είναι αυτή για την οποία ισχύουν τα όσα αναφέραμε παραπάνω ενώ οι άλλες πέντε είναι βαρύτερες από το υγρό νερό.

Ξέρουμε επίσης ότι στους 0 C το νερό γίνεται πάγος, αλλά αυτό που δεν λέγεται συνήθως είναι ότι σύμφωνα με τους νόμους της μοριακής φυσικής, το νερό θα έπρεπε να στερεοποιηθεί σε λιγότερο από τους 80 C κάτω από το μηδέν. Για να παρακαμφθεί αυτή η δυσκολία οι επιστήμονες έπρεπε να φτάσουν στο συμπέρασμα ότι, στο νερό τα μόρια δεν είναι ελεύθερα αλλά συνδεδεμένα μεταξύ τους, σχηματίζοντας αυτό που ονομάστηκε «πολύ ύδωρ», δηλ. πολυμορισμένο νερό, στο οποίο η δύναμη ένωσης μεταξύ των διαφόρων μορίων, παρόλο που είναι 20 φορές μικρότερη από αυτή που ενώνει τα άτομα τους, εντούτοις είναι αρκετή για να γίνουν ‘κολλώδη’ τα μόρια αυτά.
Άλλο παράδοξο είναι ότι, ενώ το νερό είναι κακός ηλεκτρολύτης, όμως διαλύει και ιοντοποιεί πολύ μεγάλο ποσό ουσιών και μεγάλος αριθμός από αυτές που δεν διαλύονται, περνούν σε κολλώδη κατάσταση έτσι ώστε το νερό του οποίου η θρεπτική αξία είναι μηδαμινή, να μετατρέπεται από το γεγονός αυτό σε κύριο συστατικό των εμβρύων όντων και τελικά ίσως στην ποιο απαραίτητη τροφή, εφόσον πεθαίνει κανείς δέκα φορές ποιο γρήγορα από δίψα, παρά από πείνα.

Ο καθ. Πικάρντι, ήδη το 1962 έλεγε : «Ίσως να είναι το νερό και το υδάτινο σύστημα αυτά που επιτρέπουν στους ζωντανούς οργανισμούς να αντιδρούν εμπρός στις εξωτερικές δυνάμεις, γιατί η ύπαρξη μιας τόσο λεπτής και ευαίσθητης δομής επιτρέπει να υποθέσουμε ότι, με τα κατάλληλα μέσα θα μπορούσε να αλλαχτεί η ίδια του η δομή με απείρους τρόπους, και έτσι μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το νερό είναι ευαίσθητο σε ακραία λεπτές επιδράσεις και ικανό να προσαρμοστεί στις πιο ποικίλες καταστάσεις, όπως κανένα άλλο υγρό δεν μπορεί να κάνει.»

Τα πειράματα του Masaru Emoto ο οποίος είχε την ιδέα να φωτογραφίσει το νερό σε διάφορες φάσεις της ύπαρξής του και μέσα σε διαφορετικές συνθήκες εξωτερικού περιβάλλοντος, προσθηκών και μολύνσεων από ξένες ουσίες, αλλά και από ποικίλες σε συναισθήματα σκέψεις, ακολουθώντας πάντα επιστημονική μεθοδολογία, έρχεται να επιβεβαιώσει με την σειρά του ότι το νερό δεν είναι απλά και μόνο ένα υγρό, αλλά κάτι το ζωντανό που αντιδρά ανάλογα με καθετί το επηρεάζει διαφοροποιώντας την ενεργειακή και κρυσταλλική του δομή, ανταποκρινόμενο στις σκέψεις και τα συναισθήματα μας.

Είναι ολοφάνερο λοιπόν από τα όσα αναφέραμε παραπάνω ότι όσο αφορά το Ύδωρ δεν πρόκειται για ένα κοινό υγρό για το οποίο απλώς και μόνο προσπαθήσαμε να αποδείξουμε την αξία και δύναμη του εδώ, μια και ο καθένας από εμάς λίγο πολύ πιστεύω έχει διαπιστώσει κάτι από αυτά, αλλά να δείξουμε αυτό που σήμερα θεωρείται ανεξήγητο και παράλογο προς εμάς ως δημιουργήματα του Δυτικού πολιτισμού, ότι έχει την δική του Μαγεία ανοίγοντας παράλληλα και καινούργιους δρόμους για να προσεγγίζουμε τον όλο κόσμο μας.

Διαβάστε περισσότερα για τις μυστηριώδεις Ιδιότητες  του νερού εδώ

Επίλογος

Το νερό αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής. Στους περισσότερους αρχαίους λαούς είχε ιερή υπόσταση . Οι αρχαίοι έλληνες λάτρευαν τους ποταμούς ως θεότητες. Ο Ασκληπιός γιάτρευε με νερό ενώ η κόρη του η Υγεία έκανε προληπτικές θεραπείες με νερό. Στα αρχαία μυστήρια με νερό γινόταν η κάθαρση  και γενικότερα επικρατούσε η τελετή του καθαρμού ο οποίος επιβαλλόταν πριν από τις σπονδές, την προσευχή, τη μύηση, την προσωπική αφιέρωση, τη χρησμοδότηση. Επίσης οι άνθρωποι που επισκέπτονταν κάποιο μαντείο η ναό έπιναν ιερό νερό.  Η ιερότητα του φυσικά έχει χαθεί στις μέρες μας και οι θεραπευτικές του ιδιότητες αγνοούνται. Έχουμε φτάσει μάλιστα στο άλλο άκρο και μεταχειριζόμαστε τα ποτάμια , τις λίμνες και τις πηγές με απάθεια και σε ορισμένες περιπτώσεις με εκδικητικότητα.
 Ας σεβαστούμε τη ζωογόνο δύναμη της φύσης και του νερού και τότε ίσως το ιερό ύδωρ σηκώσει για λίγο το πέπλο του και μας αποκαλύψει σε εμάς τους κοινούς θνητούς τα θεραπευτικά μυστικά του.

Ο υδρολογικός κύκλος, ή αλλιώς ο κύκλος του νερού, περιγράφει την παρουσία και την κυκλοφορία του νερού στην επιφάνεια της Γης, καθώς και κάτω και πάνω απ’ αυτή. Το νερό της Γης είναι πάντα σε κίνηση και πάντα σε αλλαγή, από την υγρή μορφή στην αέρια ή σε πάγο ξανά και αντίστροφα. Ο κύκλος του νερού λειτουργεί εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Η ζωή στη Γη εξαρτάται απ’ αυτόν. Η Γη θα ήταν πολύ αφιλόξενο μέρος για τη ζωή χωρίς τον υδρολογικό κύκλο.

Ο κύκλος του νερού λειτουργεί εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια…
το νερό στη φύση δεν δημιουργείται από την αρχή αλλά ανακυκλώνεται συνεχώς

Ακούμε το παραμύθι «Το ταξίδι της σταγόνας»

Το παραμύθι της νερουλίτσας

Μέρη του υδρολογικού κύκλου
κάντε κλικ στην εικόνα δείτε το Βίντεο και κάντε τις ασκήσεις

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ- ΚΟΥΙΖ

Η Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ (USGS) έχει διακρίνει 16 μέρη του υδρολογικού κύκλου:

• Αποθήκευση νερού στη θάλασσα
• Εξάτμιση
• Εξατμοδιαπνοή
• Εξάχνωση
• Αποθήκευση του νερού στην ατμόσφαιρα
• Συμπύκνωση
• Κατακρημνίσματα
• Αποθήκευση νερού σε πάγους και χιόνια
• Απορροή από λιώσιμο του χιονιού
• Επιφανειακή απορροή
• Ροή σε υδατορεύματα
• Αποθήκευση γλυκού νερού
• Διήθηση
• Αποθήκευση υπόγειου νερού
• Εκφόρτιση υπόγειου νερού
• Πηγές

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι σπίτι μας δεν είναι μόνο η κατοικία ή το διαμέρισμα όπου ζούμε με τους γονείς και τα αδέλφια μας.
Σπίτι μας είναι και η φύση, το φυσικό περιβάλλον, δηλαδή ο αέρας, το νερό, το έδαφος, τα
δάση, τα βουνά, τα ποτάμια, οι θάλασσες, τα ζώα, τα φυτά, τα ψάρια.
Όπως αγαπάμε λοιπόν το σπίτι μας, δεν το καταστρέφουμε και φροντίζουμε να είναι καθαρό, την ίδια υποχρέωση έχουμε και για το φυσικό μας περιβάλλον, που είναι το
«μεγάλο» σπίτι όλων μας.
Ποιοι έχουν την ευθύνη για την προστασία του περιβάλλοντος;

Μα φυσικά όλοι οι άνθρωποι που ζουν στον πλανήτη μας.
Ευθύνη έχουν οι «μεγάλοι» άνθρωποι γιατί είναι εκείνοι που κυβερνούν και αποφασίζουν για τη ζωή και την τύχη τόσο των ανθρώπων όσο και του πλανήτη μας.
Ευθύνη όμως έχουμε και εμείς τα παιδιά.
Αν μάθουμε να αγαπάμε και να προστατεύουμε το φυσικό περιβάλλον, έστω και στο
μικρό βαθμό που μπορούμε να το κάνουμε – δηλαδή να μη ρυπαίνουμε τους δημόσιους χώρους, τους δρόμους, τις πλατείες, τα σχολεία, να μη σπαταλάμε το νερό, να ανακυκλώνουμε το χαρτί, το αλουμίνιο, το γυαλί, να φροντίζουμε τα φυτά, τα ζώα – όταν πια θα γίνουμε εμείς «μεγάλοι» άνθρωποι και θα αποφασίζουμε για την τύχη του πλανήτη
μας, δεν θα ξεχνάμε ποτέ αυτό που μάθαμε να κάνουμε από παιδιά, δηλαδή:
Να μην καταστρέφουμε το φυσικό περιβάλλον και να το σεβόμαστε.

«Το Δώρο της Βροχής»: Εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη

Το “Δώρο της Βροχής” απευθύνεται σε μαθητές των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού σχολείου (Δ΄, Ε΄και ΣΤ΄) και του Γυμνασίου (Α΄και Β΄). Έχει ως κύριο στόχο να αποτελέσει ένα ευέλικτο εργαλείο των εκπαιδευτικών για την υλοποίηση δραστηριοτήτων και προγραμμάτων στο πλαίσιο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΠΕ) και της Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη (ΕΑΑ).

Στηρίζεται σε μαθητοκεντρικές και βιωματικές προσεγγίσεις εμπλέκοντας τους μαθητές σε δραστηριότητες κατά τις οποίες ανακαλύπτουν, διερωτώνται, προβληματίζονται, ενημερώνονται μαζί και μέσα από την αλληλεπίδρασή τους στην εργασία σε ομάδες.

Οι εκπαιδευτικές τεχνικές που προτείνονται στις δραστηριότητες είναι: η συζήτηση, τα μοντέλα, η δημοσκόπηση, η μελέτη στο πεδίο, τα παιχνίδια ρόλων και οι δραματοποιήσεις μέσα από τις οποίες προωθούνται θέματα σχετικά με τη στάση του υπεύθυνου πολίτη, τη πολιτισμική παράδοση και τις σύγχρονες ανάγκες και κατανάλωση, τη σύνδεση του σχολείου και της τοπικής κοινωνίας – όλα σχετικά με το νερό.

Το περιεχόμενο του υλικού αναπτύχθηκε διαθεματικά εμπλέκοντας τα συναφή επιστημονικά πεδία, όπως: Οικολογία, Γεωγραφία, Μετεωρολογία, Ιστορία, Γλώσσα και Λογοτεχνία, Λαογραφία, Οικιακή Οικονομία.

Περιλαμβάνει 10 θεματικές ενότητες που απευθύνονται στους μαθητές και μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους ίδιους με την κατάλληλη υποστήριξη και διαμεσολάβηση του εκπαιδευτικού.
Ο εκπαιδευτικός μπορεί να αξιοποιήσει το υλικό χρησιμοποιώντας το σύνολο του ή τμήματά του σε σχετικά μαθήματα του αναλυτικού προγράμματος, στην ευέλικτη ζώνη, σε προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, σε project [Ιδέες για εκπαιδευτικές δραστηριότητες].

Το παιδαγωγικό υλικό είναι διαθέσιμο, εδώ
Eναλλακτικά πατήστε στην εικόνα

Πηγή: edweek.gr

Το νερό είναι φυσικός πόρος σε ανεπάρκεια.
Τι σημαίνει αυτό και γιατί συμβαίνει;

Μάθετε περισσότερα για την αξία του νερού στη ζωή μας με το παρακάτω έντυπο:

Λήψη αρχείου

Παιχνίδια κατανόησης για την σημασία του νερού στη ζωή μας

Παγκόσμια κατανομή νερού
Μέσα από την παρακάτω διαδραστική εικόνα θα εξετάσουμε τον «φυσικό» κύκλο του ύδατος της Γης, παραλείποντας τις σημαντικές επιπτώσεις της ανθρώπινης επιρροής.

Στην επόμενη εικόνα της οποίας το φόντο ( εικόνα backround) ανήκει στην Γ. Κοκκινάκη θα βρούμε αρκετό εκπαιδευτικό και εποπτικό υλικό για την διδασκαλία του Κύκλου του νερού

Τέλος η διαδραστική εικόνα ¨Ρώτα το νερό τι τρέχει « αποτελεί ένα συμπληρωματικό εργαλείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας με εκπαιδευτικά προγράμματα παρέμβασης και διδασκαλίας, ενσωματωμένα παιχνίδια βίντεο  και παρουσιάσεις, επιδιώκοντας τη διασαφήνιση βασικών εννοιών σχετικά με το νερό και τη διαχείριση του, την κατανόηση περιβαλλοντικών αξιών, την απόκτηση γνώσεων και την καλλιέργεια περιβαλλοντικών ευαισθησιών που μπορούν να μετουσιωθούν σε πρωτοβουλία και δράση από τη νέα γενιά.

Στο πλαίσιο της καλλιέργειας της περιβαλλοντικής συνείδησης στη νέα γενιά δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ορθολογική χρήση και την ανάγκη προστασίας των υδατικών πόρων, συνδέοντας έννοιες, όπως «ποιότητα ζωής», «πολιτισμός», «αλληλεγγύη» και «υπευθυνότητα» ως βασικές συνιστώσες ανάπτυξης του πολιτισμού του σύγχρονου ανθρώπου.

Τα παιδιά γνωρίζοντας τη μεγάλη διαδρομή που κάνει καθημερινά το νερό για να έρχεται αδιάλειπτα  στη βρύση μας και να απολαμβάνουμε κάθε σταγόνα του, αντιλαμβάνονται την επίπονη και μακροχρόνια προσπάθεια του ανθρώπου σε όλες τις φάσεις της ιστορικής του εξέλιξης  να το εξασφαλίσει, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα και νέες μεθόδους που αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής του και προστατεύουν το περιβάλλον.

Δημοσιεύθηκε  από ΤΣΑΟΥΣΙΔΟΥ ΜΑΙΡΗ