Την Παρασκευή 22 Μαρτίου γιορτάστηκε η επέτειος της επανάστασης του 1821.Κοινωνοί των μηνυμάτων της επετείου έγιναν οι μαθητές της ΣΤ΄τάξης μέσα από το τραγούδι, το θέατρο, την ποίηση και τον χορό! Oι μικροί μαθητές μετέφεραν με σάτιρα, δράμα και δράμα συγκίνηση και πολύ ταλέντο- στη θεατρική σκηνή του σχολείου τους- τα δεινά του έθνους, τους απλούς φτωχούς Έλληνες που διψούσαν για λευτεριά μακριά από ίντριγκες και παρασκήνια, τη δίψα της τότε εποχής για δικαιοσύνη και την ελπίδα για ένα καλύτερο ΑΥΡΙΟ….
Αν ήξερα ανάγνωση, γραφή , αν ήταν το σπαθί δικό μου, δεν θα μου τρώγαν τώρα το ψωμί. Θα αρνιόμουν την κλεψιά για ριζικό μου…
Μπράβο παιδιά!!!!
Χρόνια σας πολλά ..Χρόνια πολλά στην πατρίδα!
Ένα απόσπασμα από τα λόγια του Κολοκοτρώνη…(το άγαλμά του)
Αύριο ξημερώνει πάλι 25 του Μάρτη…Θα ‘ρθουνε με στεφάνια και τούμπανα…Εγώ θα ‘μαι εκεί πάνω σαν άγαλμα…Και σαν έρθει η στιγμή να βγει μπροστά ο μαγκούφης που θα βγάλει το λόγο… «Στάσου»…θα του πω!
… «Κάθε χρόνο το λόγο τον εβγάνατε εσείς!…Φέτος θα τον βγάλουμε εμείς…
…Προσέχετε Έλληνες, εμείς οι παλιοί όσο ζούσαμε πολλά επικραθήκαμε κι αδικηθήκαμε…Κι αν θέτε στ’ αλήθεια να τιμήσετε εμάς τους παλιούς, μη μας τηράτε πλέον. Κάμετε το δικό σας δρόμο, πάτε μπροστά και αγωνιστείτε! Εμάς το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε και δε μοιάζει με το δικό σας. Μη σας λένε πως εμείς αγράμματοι, μ’ ένα ξεροκόμματο και με την πίστη στο Χριστό κάναμε θαύματα ! …Που ‘σαι ορέ Καραϊσκάκη να τα πεις καλύτερα !
… Εμείς επολεμήσαμε για να ‘χετε εσείς τα γράμματα και το ψωμί που δεν είχαμε και να μη χρειάζεστε θάματα για να ζήσετε μια ζωή ανθρωπινή…Έι Παπαφλέσσα, σήκω κι έλα βοήθα. Αφήστε το δικό μας αγώνα και κοιτάτε το δικό σας. Εμείς τι άλλο να θέμε ;…Που είσαι Καραΐσκο !…Έμπα μπροστά γερό – Πλαπούτα…Άει μπράβο παίξτε μας ένα τσάμικο…
ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΈΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ,Κ.ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ
Η 25η Μαρτίου είναι ημέρα μνήμης και τιμής της Επανάστασης του 1821 ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η
επανάσταση των Ελλήνων αποτελεί ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός, όχι μόνο για την ελληνική αλλά και για την Ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ιστορία. Για εμάς τους Έλληνες σηματοδοτεί την απαρχή της πολιτικής μας συγκρότησης ως ανεξάρτητου εθνικού κράτους. Την ίδια όμως στιγμή εγγράφεται και στο μεγάλο επαναστατικό κίνημα που εγκαινιάστηκε στην Ευρώπη μετά την Γαλλική Επανάσταση, που αμφισβήτησε την απολυταρχία και διεκδίκησε την ανατροπή των παλιών καθεστώτων και την εγκαθίδρυση μιας νέας πολιτικής τάξης βασισμένης στα προοδευτικά προτάγματα της ισότητας, της χειραφέτησης και της λαϊκής κυριαρχίας.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι το ελληνικό εθνικό κίνημα, αναδύθηκε μέσα από μια σύνθετη πνευματική και κοινωνική διαδικασία στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ουαιώνα, και υπήρξε η πρώτη από τις εθνικές επαναστάσεις της Ευρώπης που σημείωσε επιτυχία και οδήγησε στη συγκρότηση του πρώτου ανεξάρτητου κράτους στα Βαλκάνια.
Μέσα από τη δυναμική της επανάστασης, ο παλιός κόσμος των αγροτών, των αρματολών, των εμπόρων, των καραβοκύρηδων και των πειρατών μετασχηματίζεται και διεκδικεί την ανεξαρτησία και την πολιτική του συγκρότηση.
Στην πολυκύμαντη δεκαετία που ακολούθησε την έκρηξη της επανάστασης, ο λαός αυτός γνώρισε νίκες αλλά και ήττες στο πεδίο της μάχης, συγκρότησε νέους πολιτικούς θεσμούς, διακήρυξε τη βούλησή του στα πολιτειακά κείμενα του Αγώνα- που ενσωμάτωσαν τις πιο προοδευτικές δημοκρατικές ιδέες και αξίες της εποχής- διεκδίκησε την παρουσία του στο ευρωπαϊκό διπλωματικό πεδίο, προκάλεσε τον θαυμασμό των ευρωπαϊκών λαών και την ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού κινήματος αλληλεγγύης.
Δεν απέφυγε όμως και ισχυρές αντιπαραθέσεις, οξύτατες εσωτερικές συγκρούσεις, αποτέλεσμα τοπικισμού, πολιτικών ανταγωνισμών και προσωπικών φιλοδοξιών, που οδήγησαν τελικά σε αιματηρές εμφύλιες διαμάχες, και υπονόμευσαν, έστω και προσωρινά, την έκβαση της επανάστασης. Οι διαμάχες αυτές άφησαν το αποτύπωμά τους και στις μετέπειτα εξελίξεις.
Σήμερα, καθώς οδεύουμε προς τον εορτασμό των 200 χρόνων από την κήρυξη της επανάστασης, οφείλουμε, με την ευκαιρία της ιστορικής αυτής επετείου, να αναστοχαστούμε όσα έγιναν τότε, θετικά και αρνητικά, έχοντας, όμως, πάντα στο μυαλό μας το πόσο σημαντικό ήταν το αιώνιο μήνυμα «Ελευθερία ή Θάνατος». Οι ελευθερίες και η δημοκρατία κατακτώνται καθημερινά με πολύμορφους αγώνες. Είναι και αυτό ένα από τα διαρκή διδάγματα της Επανάστασης.