Ήταν ένα εντυπωσιακό συνέδριο με άριστη οπτική επικοινωνία και οργάνωση. Εκ των προτέρων π.χ. είχαμε χάρτες της πόλης προς κατατόπισιν. Έπειτα ο τόπος, η Αστική Σχολή, ήταν από έξω καταπληκτικά φωτισμένη και ο χώρος μέσα στα μέτρα του ανθρώπου και πολύ φροντισμένος. Εντός έστεκε και μία έκθεση φωτογραφίας.
Γενικώς υπήρχε ένα βυζαντινό ηχόχρωμα -άρχισε με παραδοσιακή μουσική- όπως ίσως το δήλωναν τόσο ο τίτλος όσο και τα κοσμήματα του φακέλου των εισηγητών.
Δυστυχώς δε μπόρεσα να παρακολουθήσω τις πρωινές συνεδρίες της Πέμπτης και Παρασκευής, διότι αν και κατέθεσα στην Υπηρεσία μου αίτηση για διήμερη άδεια τη Δευτέρα, δε γνώριζα έως την Πέμπτη το πρωί (και τώρα ακόμη το αγνοώ) αν είχε η άδειά μου εγκριθεί,
οπότε το πρωί πήγαινα στη δουλειά στα Γρεβενά και το απόγευμα οδηγούσα από εκεί προς Κατερίνη για την παρακολούθηση του συνεδρίου. Επέστρεφα στο χωριό μου την Αιανή αργά το βράδυ -ευτυχώς ομιλούσα Πέμπτη απόγευμα, άλλως θα χρειαζόταν αλλαγή της ώρας.
Ομίλησα από μνήμης παρουσιάζοντας το θέμα με ppt. Μόλις βρεθεί χρόνος, θα αναρτηθεί εδώ η 14λεπτη εισήγησή μου, καθώς τη μαγνητοφώνησα. Δέχτηκα ρωμαλέες ερωτήσεις από τους ακροατές, στις οποίες λιτά απάντησα.
Γενικό συμπέρασμα: χίλια περίπου χιλιόμετρα μέσα σε τρεις μέρες, νύστα, κάματος κι ευρωρραγία αλλά με την ικανοποίηση ότι η κόψη του σπαθιού παραμένει οξύτατη.
