Σε λίγες ώρες θα ντεμπουτάρουμε στην τάξη. Κρίνοντας από τη χτεσινή όψη των μαθητών στο μεσημεριανό(!) αγιασμό, το σημερινό εωθινό ξύπνημα θα πονέσει πολύ.
Διαβάζω στην “Κ” ότι στα σχολεία του Μάντσεστερ έχουν εισαχθεί “μαθήματα ευτυχίας” για τους μαθητές. Οι μαθητές μαθαίνουν με ποιον τρόπο να διαχειρίζονται τις καθημερινές στρεσογόνες καταστάσεις, πώς να αποκτούν αυτοπεποίθηση και να λαμβάνουν αποφάσεις και κυρίως πώς να μεταβάλλουν τις αρνητικές τους σκέψεις. Οπως παραδέχθηκε η Αϊριν Λούκας, πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του Σάουθ Τάινσαϊντ, η νέα μορφή εκπαίδευσης έχει βοηθήσει σημαντικά τα παιδιά. Μελέτη που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ διαπίστωσε ότι τα παιδιά που διδάσκονται τη «θετική ψυχολογία» τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα στα μαθήματα.
Λέτε αυτό να φταίει για τη χαμηλή επίδοση των μαθητών μας;
Μάλλον οι δικοί μας μαθητές πρέπει να κάνουν σεμινάρια στους ξένους μια που το έχουν κατακτήσει το μυστικό της ευτυχίας. Χαλλλαρά!
Άρθρα (RSS)
Συμβαίνει συχνά εμείς οι εκπαιδευτικοί ν΄ακούμε εκείνο που προσδοκούμε ή επιθυμούμε ν΄ακούσουμε από τα παιδιά, παρά εκείνο που μας λένε πραγματικά. Υπάρχει όμως ελπίδα για όσους ενδιαφέρονται για πραγματική επικοινωνία.
Η επικοινωνία είναι μια τέχνη που τη μαθαίνουμε και η αγάπη είναι ο δρόμος για να δουλέψουμε την τέχνη αυτή, όχι για
κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να μας διδάξει τις οδυνηρές συνέπειες που προκύπτουν όταν λείπει ο συγχρονισμός στην
επικοινωνία. Ακούμε καλύτερα εκείνο που αγαπάμε. Το να επικοινωνούμε πραγματικά με τα παιδιά είναι η αγάπη στην
πράξη. Είναι λοιπόν στο χέρι μας να τους διδάξουμε “θετική ψυχολογία” και “μαθήματα ευτυχίας”με το προσωπικό μας
παράδειγμα και ενδιαφέρον. Στη συνέχεια δε θα έβλαπτε κανέναν, αντιθέτως μάλιστα, αν διδασκόταν και μαθήματα
αυτής της μορφής, πανεπιστημιακού επιπέδου, αλλά με πλήρη συνείδηση για τους λόγους για τους οποίους θα το έκανε
και με απώτερο στόχο να τους εφαρμόσει στην πράξη μαζί με τα παιδιά.