Οι ψηφιακές βάσεις δεδομένων των επιστημονικών περιοδικών έχουν κάνει ευκολότερη τη ζωή για τους επιστήμονες όσο και τους επιστημονικούς συντάκτες. Δεν χρειάζεται πλέον να πηγαινοέρχονται στις βιβλιοθήκες, να ψάχνουν μέσα σε σκονισμένους τόμους και να κάνουν ουρά για το φωτοτυπικό. Με λίγα «κλικ» του ποντικιού μπορούν να φέρουν μπροστά τους τα έγγραφα που επιθυμούν και ίσως και άλλα που δεν γνώριζαν ? την «μακριά ουρά» των πληροφοριών που το Διαδίκτυο καθιστά εφικτή.
Ετσι υποτίθεται ότι λειτουργούν τα πράγματα ? ή μήπως όχι; Ο Τζέιμς Εβανς, καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, αποφάσισε να το ερευνήσει. Το συμπέρασμά του, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science αυτού του μήνα, είναι ότι συμβαίνει το αντίθετο. Βρήκε ότι όσο περισσότερα επιστημονικά περιοδικά γίνονται προσβάσιμα online, όλο και λιγότερα άρθρα αναφέρονται στις υποσημειώσεις των επιστημονικών ανακοινώσεων που δημοσιεύονται στα περιοδικά αυτά. Επιπλέον, τα άρθρα αυτά που αναφέρονται ως πηγές, τείνουν να έχουν τα ίδια δημοσιευτεί πρόσφατα. Η «μακριά ουρά» πληροφοριών που ακολουθεί τα δημοσιεύματα, όχι μόνο δεν γίνεται μακρύτερη αλλά περιορίζεται.
Το Διαδίκτυο περιορίζει την επιστημονική έρευνα; Ανησυχητικά τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης μελέτης The Economist στην Καθημερινή της Κυριακής
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.