Terra Computerata

Η Νέλλη Αμπραβανελ ανακαλύπτει το Twitter: Μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα, απέφευγα το Τwitter γιατί δεν αισθανόμουν καμία ανάγκη να περιγράψω μέσα σε 140 χαρακτήρες τι ακριβώς κάνω / αισθάνομαι μια συγκεκριμένη στιγμή. Ποιος θα με παρακολουθούσε, άλλωστε; Μάλλον κανένας. Γιατί ούτε γνωστή ηθοποιός είμαι, ούτε περίφημη σταρ κάποιου ριάλιτι – και αναφέρομαι για παράδειγμα σε προσωπικότητες σαν την Πάρις Χίλτον και όχι στις TV περσόνες της δικής μας εγχώριας σόουμπιζ, που τώρα μόλις ανακαλύπτουν το Facebook, στην καλύτερη των περιπτώσεων.

Το να μην έχεις τίποτα να προσφέρεις στο Twitter δεν σημαίνει πολλά όμως. Γιατί έχει να σου προσφέρει αυτό. Από απερίγραπτο κουτσομπολιό, που μοιάζει να είναι «πρώτο χέρι», αφού στο μεταφέρει ο ίδιος ο αστέρας του Χόλιγουντ (βέβαια, ποτέ δεν ξέρεις αν πίσω από το όνομα της Τζούλια Ρόμπερτς κρύβεται κάποιος εξηντάρης με πολύ χρόνο στη διάθεσή του), σε ξεδιάντροπα διαφημιστικά μηνύματα εκ μέρους μικρότερων αστέρων που έχουν συνδέσει το όνομά τους με κάποιο προϊόν το οποίο προμοτάρουν στους διάφορους «followers» τους. Το νούμερο αυτών των followers παρεμπιπτόντως ξεπερνά σε κάποιες περιπτώσεις και το εκατομμύριο. Τόσοι είναι εκείνοι που εκτιμούν το γεγονός ότι η Μάρθα Στιούαρτ ξέρει να στριμώχνει ολόκληρες συνταγές ανά twit. Αλλοι συντηρούν ολόκληρες βεντέτες, στις οποίες παίρνουν μέρος και κοινοί θνητοί, προσφέροντας γιουχαρίσματα ή χειροκροτήματα. Μετρώντας, βέβαια, τα λόγια τους. Κυριολεκτικά πάντα και όχι μεταφορικά.

Κι αν όλα τα παραπάνω θα ήταν αρκετά να με μυήσουν να χαθώ μέσα σε αυτόν τον βιαστικό κόσμο αφήγησης του «τώρα» –είτε πρέπει να νιώθω περήφανη γι’ αυτό είτε όχι– τελικά, αυτό που μου έδωσε την τελική σπρωξιά ήταν ένα άρθρο στο Διαδίκτυο που παρέπεμπε σε μαρτυρίες μέσω Twitter για τη μεγάλη καταστροφή στην Αϊτή.

Ξαφνικά, το Twitter γίνεται παράθυρο σε έναν μακρινό κόσμο, αληθινό και τραγικό. Για κάθε σαχλό twit της Πάρις υπάρχει και μία σοβαρή φωνή. Σε έναν κόσμο όπου όλα κινούνται με απίστευτες ταχύτητες, η μαγεία του Twitter βρίσκεται στην αξία που δίνει στην ανάγκη του ανθρώπου για άμεση έκφραση. Είτε είναι για να θρηνήσει την κατεστραμμένη χώρα του είτε για να ανακοινώσει την καινούργια του σχέση… Για κάποιους, η ίση αξία των δύο είναι ίσως προβληματική. Ουτοπική σίγουρα δεν είναι. Είναι, όμως, πέρα για πέρα αληθινή.

Καθημερινή

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010 στις 02:52 στην κατηγορία twitter, web 2.0, Διαδίκτυο, ψηφιακές κοινότητες. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.