Terra Computerata

Και ο Πέτρος Τατσόπουλος προσεγγίζει το θέμα του e-book από τη δική του σκοπιά:

Σταδιοδρόμησα κάμποσα χρόνια ως νέος συγγραφέας ή συγγραφέας της νεότητας κι έτσι μου είναι πλέον διπλά επώδυνο να παραδεχθώ πως, κάθε μέρα που περνάει, μοιάζω όλο και πιο πολύ με τους γκρινιάρηδες γέρους στο θεωρείο του Μάπετ Σόου.

Μπλα, μπλα, μπλα: η μυρωδιά του χαρτιού, η αφή του, το τσάκισμα στο πάνω μέρος της σελίδας, οι υπογραμμίσεις με μαρκαδόρο, το κιτρίνισμα…

Είναι παραπάνω από βέβαιο πως η κόρη μου, η Δανάη, που δεν έκλεισε ακόμη ούτε δεκαέξι μήνες ζωής, θα με κοιτάει αύριο ως ζωντανό απολίθωμα και θα αδυνατεί να κατανοήσει γιατί προτιμώ να της διαβάζω παραμύθια από εκείνα τα βρωμόχαρτα με τις λέξεις ακίνητες και όχι από το τελευταίο αστραφτερό e-book με τις λέξεις να χορεύουν. Γιατί να συμπληρώνει με τη φαντασία της τα κενά –θα επιμένει η μικρή Δανάη– όταν όλη τη χαμαλοδουλειά θα μπορεί να την κάνει, χίλιες φορές επαρκέστερα, δεκάδες χιλιάδες φορές γρηγορότερα, εκείνο το ψηφιακό μαραφέτι;

Δεν θα είμαι σε θέση να της εξηγήσω ούτε για ποιο λόγο την λυπάμαι ούτε γιατί οργίζομαι με όσους έκλεψαν την παιδική της ηλικία.

Καθημερινή

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009 στις 04:01 στην κατηγορία βιβλίο, Τ.Π.Ε.. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.