communication_university_of_china_campus_map.jpg«Εκπαιδευτική Μακρόνησος!». Ετσι χαρακτηρίζει η κ. Γέκελ πολλές περιπτώσεις τμημάτων σε περιφερειακά ΑΕΙ που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια ανορθολογικά, χωρίς να τηρούνται βασικές προϋποθέσεις για ένα ακαδημαϊκό ίδρυμα. «Μου κάνει εντύπωση η πολυδιάσπαση των ΑΕΙ στην Ελλάδα. Υπάρχει μία σχολή στη μία πρωτεύουσα νομού και μία άλλη στην πρωτεύουσα του γειτονικού νομού. Δεν έχουν αναπτυχθεί στη λογική του campus, του universitas. Ομως, το πανεπιστήμιο δεν είναι μόνο ένας κλάδος απομονωμένος. Τι επιστήμη προσφέρουν αυτές οι σχολές; Με ποιες βιβλιοθήκες; Με ποια συνεργασία με τους συγγενείς επιστημονικά κλάδους; Πώς μπορούν οι φοιτητές να νιώσουν ότι ανήκουν σε μια ακαδημαϊκή κοινότητα, όταν αυτή είναι διασκορπισμένη; Οι μόνοι που σίγουρα κερδίζουν από αυτή την ιστορία είναι οι ξενοδόχοι. Πολλοί φοιτητές και σπουδαστές των περιφερειακών ΑΕΙ δεν μένουν καν στην έδρα της σχολής, αλλά απλώς πηγαίνουν εκεί για τις εξετάσεις. Αρα δεν νοικιάζουν σπίτια, δεν καταναλώνουν, δεν ζουν εκεί, όπως θα ήθελε η τοπική κοινωνία» λέει η κ. Γέκελ.

Η στρεβλή ανάπτυξη της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, σύμφωνα με τη Γερμανίδα συνομιλήτριά μας, αποτυπώνεται και στον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές τις σπουδές τους. «Πολλοί ενδιαφέρονται μόνο για τις εξετάσεις. Δεν έχουν δίψα να σπουδάσουν. Ο,τι κάνουν στο Λύκειο, το συνεχίζουν στο πανεπιστήμιο. Δηλαδή, μελετούν μόνο για τις εξετάσεις. Ετσι, παίρνουν το πτυχίο τους λίγο στα… τυφλά».

Καθημερινή

Αφήστε μια απάντηση

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων