Άρθρο των New York Times, επισημαίνει αλλοιώσεις στην κοινωνική ζωή των ανθρώπων. «Υπήρχε μια εποχή», αναπολεί η συντάκτρια του εν λόγω άρθρου, «πριν αρχίσουμε να βλέπουμε παλιά επεισόδια του «The Wilde» κάθε βράδυ, που συμπεριφερόμασταν σαν τυπική οικογένεια». Μια εποχή που οι οικογένειες δειπνούσαν μαζί. Που οι γονείς μιλούσαν στα παιδιά τους. Που έβγαιναν τα Σαββατοκύριακα έξω. Που κάποιος έπλενε πιάτα ή ρούχα. Μέχρι που ο κόσμος άρχισε να εθίζεται στις τηλεοπτικές σειρές, περνώντας αρχικά ολόκληρα Σαββατοκύριακα κι έπειτα κάθε βράδυ αργά, ενίοτε μέχρι το χάραμα στον καναπέ βλέποντας ατέλειωτους κύκλους ξένων δημοφιλών σειρών. Κι όποιος μπαίνει στον φαύλο αυτό κύκλο δύσκολα βγαίνει. Ακόμη και οι άνθρωποι που επαίρονταν ότι δεν βλέπουν τηλεόραση. Και που εξακολουθούν να μη βλέπουν. Ούτε ειδήσεις. Αλλά βλέπουν μανιωδώς βίντεο.

Από την επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή

Να δηλώσω λοιπόν εθισμένη και στις ξένες τηλεοπτικές σειρές. Ξεκίνησα από Lost & Desperate Housewives αλλά πλέον η λίστα είναι τεράστια: όλοι οι κύκλοι CSI, (Las Vegas, Miami, NY), Weeds, Bones, Dexter, Prison Break, Cold case, Criminal Minds,Private Practice, το πιο πρόσφατο Nurse Jackie και το πιο αγαπημένο όλων Grey’s Anatomy.

Απορώ δε με αυτούς που συνεχίζουν να παρακολουθούν ελληνικά σήριαλ…

Τώρα που βλέπω τον κατάλογο απορώ και πως προλαβαίνω να γράφω και το blog…

Αφήστε μια απάντηση

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων