Ο ψευδώνυμος «Πιτσιρίκος» είναι το success-story της ελληνικής μπλογκόσφαιρας. Ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια ένα δικτυακό ημερολόγιο παρέχοντας δωρεάν τις χιουμοριστικές του ιστορίες. Το blog του έγινε γρήγορα δημοφιλές και ο ίδιος κατέληξε επαγγελματίας του χώρου των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Σήμερα εξακολουθεί να παρέχει δωρεάν τις χιουμοριστικές του ιστορίες από το pitsirikos.blogspot.com, αλλά ζει από τις υπηρεσίες που προσφέρει στην παραδοσιακή αγορά των ΜΜΕ.
…Η νέα οικονομία των ιδεών θα είναι κοινοκτητική, αλλά με διαφορετικό πρόταγμα από τις ουτοπίες του παρελθόντος. Εδώ δεν υπάρχει το ηθικό κίνητρο για τη δημιουργία π.χ. μιας «δίκαιης κοινωνίας», αλλά η στέρεη και σαφής οικονομική πραγματικότητα. Σε μια αγορά πνευματικών προϊόντων κερδισμένος θα είναι ο «πωλών επί πιστώσει» και όχι ο «πωλών τοις μετρητοίς», όπως έδειχναν τα παλιά κάδρα στα μπακάλικα της δεκαετίας του ?60. Σε ένα (κυβερνο)χώρο που πλημμυρίζει από δωρεάν πληροφορία, ουδείς μπορεί να κερδίσει βάζοντας φραγμούς (έστω της τιμής) στην πρόσβαση του δικού του έργου. [Σημ. Κακία Νο 1055: Αυτά να τα ακούν μερικοί που επιμένουν να πουλούν τις κιτς “παραγωγές” του προκειμένου να αποκτήσει κάποιος πρόσβαση στο περιεχόμενό τους] Απλώς θα τον ξεράσει η αγορά, όπως ξέρασε τόσες και τόσες προσπάθειες να πουληθεί ηλεκτρονικώς το περιεχόμενο ακόμη και μεγάλων εφημερίδων (π.χ. New York Times). Ή, που θα ήταν ο «Πιτσιρίκος» αν αποφάσιζε να βάλει έστω ένα ευρώ συνδρομή για να διαβάσει κάποιος το blog του;
Η νέα οργάνωση της παραγωγής
Αργά αλλά σταθερά βαδίζουμε προς μια νέα οικονομική οργάνωση της παραγωγής, τουλάχιστον των πνευματικών προϊόντων. Σ? αυτήν οι παραγωγικές δομές της κοινωνίας (ιδιοκτησία) έρχονται σε αντίθεση με τις παραγωγικές της δυνάμεις. Η νέα αυτή οικονομική οργάνωση δεν έρχεται με τον κρότο της επανάστασης, όπως προέβλεψαν ή ήλπισαν πολλοί μαρξιστές, αλλά με ένα λυγμό για τους ενδιάμεσους της πνευματικής παραγωγής. Είναι στη φύση του καπιταλισμού η απόρριψη του περιττού κόστους και με δεδομένη την πληροφορική τεχνολογία οι ενδιάμεσες εταιρείες media είναι περιττό κόστος. Σε μια δε κοινωνία της γνώσης, όπου η ταχύτερη και πλατύτερη διάχυση της πληροφορίας αποτελεί τελικώς συγκριτικό πλεονέκτημα, οι περιφράξεις με νομικά τερτίπια σαν αυτά της πνευματικής ιδιοκτησίας θα έχουν την τύχη των αλυσίδων με τις οποίες ο Ξέρξης προσπάθησε να δαμάσει τον Βόσπορο.
Άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην Κυριακάτικη Καθημερινή 8/6/2008
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.