Terra Computerata

Υπάρχουν κάτι τύποι, που νομίζουν πως το ζεϊμπέκικο είναι ακροβατικά. Και δώσ’ του να αλωνίζουν στην πίστα, να πέφτουν, να σηκώνονται, να κάνουν αεροπλανικά και να κοιτούν με ύφος ακατέβατο τριγύρω. Αυτό είναι λαϊκισμός.
Το καλύτερο ζεϊμπέκικο έβερ είδα να το χορεύει γερόντιο μετά από εγκεφαλικό σε συνοικιακή ταβέρνα. Τον κρατούσαν οι φίλοι του απ’ τους αγκώνες κι εκείνος έκανε τρία βήματα, όλα μέσα σε ένα μικρό νοητό κουτί δέκα εκατοστών. Χόρευε με ελάχιστες κινήσεις, πιο πολύ από μέσα του.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008 στις 06:18 στην κατηγορία Ελλάδα, Λογοτεχνία. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.