Μία κατηγορία ιστολογίων που παρουσιάζει υψηλή αναγνωσιμότητα είναι τα food blogs. Επειδή η ηδονή του φαγητού είναι και οπτική υπάρχουν αρκετοί συνάνθρωποί μας που φωτογραφίζουν τα πιάτα τους και στη συνέχεια τα ανεβάζουν στη σελίδα τους. Ενα τέτοιο ιστολόγιο, το NeverSeconds (Ποτέ, δεύτερη μερίδα) έγινε πολύ διάσημο, καθώς μας χαρίζει “μία καθημερινή δόση από τα σχολικά γεύματα”. Το συντηρεί η Μάρθα, μαθήτρια δημοτικού η οποία είναι χορτοφάγος και υποφέρει καθημερινά όταν το πιάτο της προσγειώνεται μπροστά της. Βαθμολογούσε καθημερινά το γεύμα της ως προς το πόσο υγιεινό ήταν και μετρούσε τις μπουκιές μέχρι να το καταναλώσει. (Προφανώς εκεί στην Ιγγλετέρα δεν δέχονται καπρίτσια με το φαγητό).
Το ιστολόγιο απέκτησε υψηλή επισκεψιμότητα. Το παρακολουθεί έως και ο Jamie Oliver που είχε κάνει μία φιλόδοξη προσπάθεια να σώσει τα παιδάκια από τη φρίκη των έτοιμωνσχολικών γευμάτων. Με τις διαφημίσεις του ιστολογίου άρχισε να μαζεύει χρήματα για μία οργάνωση που ετοιμάζει γεύματα για απόρους. Πριν λίγες μέρες όμως την κάλεσαν στο γραφείο της διεύθυνσης του σχολείου και της είπαν ότι έπρεπε να σταματήσει, γιατί είχε ενοχληθεί ο δήμος. Η Μάρθα αποχαιρέτησε το κοινό της ενημερώνοντάς το για τους λόγους αναστολής της λειτουργίας του.
Αυτή η κίνηση εκτόξευσε τη δημοσιότητα και δημιουργήθηκε αρκετός θόρυβος. Ο δήμος ήρθε σε δύσκολη θέση και προκειμένου να μη φανεί ότι άσκησαν λογοκρισία, αποφάσισαν να το χειριστούν πιο επικοινωνιακά. Απλά της είπαν ότι σύμφωνα με τους κανονισμούς απαγορεύεται να παίρνει φωτογραφίες εντός του σχολικού χώρου.
Πλέον η Μάρθα έχει δικτυωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο! Οι αναγνώστες της στης στέλνουν τα δικά τους γεύματα και έχουμε την ευκαιρία να δούμε τι τρώνε οι άνθρωποι αυτού του πλανήτη…
Δεν μπορώ παρά να σκεφτώ τις αναλογίες. Τις άπειρες φωτογραφίες και βίντεο από τις δικές μας σχολικές τάξεις που κυκλοφορούν καθημερινά, χάρη στα κινητά των μαθητών μας. Τους ίδιους να καταναλώνουν ότι πλαστικό κρουασάν ιουράσειας περιόδου τους πουλάνε τα κυλικεία τα οποία ειρήσθω εν παρόδω τελούν υπό αυστηρή εποπτεία.
Υποθέτω οι συνάδελφοι θα έχουν παρατηρήσει πόσο αλλάζει η τάξη τους μετά το πρώτο διάλειμμα. Τις δύο πρώτες ώρες οι μαθητές είναι κατατονικοί – δεν έχουν ανοίξει ακόμα το μάτι τους και λειτουργούν σε safe mode. Μόλις φορτωθούν με ζάχαρη και αναψυκτικά αρχίζουν τα παρατράγουδα… Κατά την 5η και 6η ώρα που η ζάχαρη έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της, αρχίζει η πείνα και αγριεύουν τα πράγματα στην τάξη. Την 7η ώρα κάνουμε όλοι υπομονή να περάσει.
Το blog της Μάρθας: http://neverseconds.blogspot.co.uk/
Άρθρα (RSS)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.