O καθηγητής ελληνικής λογοτεχνίας και πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο του Κέημπριτζ Σάιμον Γκόλντχιλ εξηγεί τους κινδύνους που ελλοχεύουν όταν κανείς ξεχνά το παρελθόν, παραπέμποντας στον Κικέρωνα : ”Αν δεν ξέρεις από πού προέρχεσαι, είσαι καταδικασμένος να περάσεις τη ζωή σου ως παιδί” και λέγοντας παιδί ο Κικέρων εννοεί αδύναμος, αδαής, πελαγωμένος. ”Είναι αδύνατο να καταλάβει κάποιος την ανάπτυξη της δυτικής σκέψης, της θρησκείας και του πολιτισμού χωρίς να έρθει σε επαφή με την εμμονή της Δύσης με τον Ελληνικό και Ρωμαϊκό πολιτισμό”.

Σύμφωνα με τον Γκόλντχιλ, διάγουμε μια περίοδο αναβίωσης του ενδιαφέροντος για τον κλασικό κόσμο, παρόλο που δεν είναι σίγουρος για την αιτία. ”Η Ελληνική τραγωδία ζει μια αξιοθαύμαστη αναγέννηση που δύσκολα εξηγείται. Έχουν ανέβει περισσότερες παραγωγές τα τελευταία 50 χρόνια από ό,τι τους 5 προηγούμενους αιώνες. Σχετίζεται με τη δυνατότητα της τραγωδίας να προσπερνά τους λογοκριτές : δηλαδή να φθάνει ηθικά και συναισθηματικά επίπεδα τα οποία δεν κατορθώνουν να φθάσουν έργα που φαίνονται πιο σχετικά. Επίσης γίνονται αναφορές σε μεγάλα ζητήματα φύλου, δύναμης, βίας, εξτρεμισμού – ζητήματα με τα οποία μπορεί να ταυτιστεί κανείς – και οι τραγωδίες αναφέρονται σε τέτοια ζητήματα με περισσότερη εξυπνάδα και ποιητικότητα από ό,τι πολλά μοντέρνα θεατρικά. Ελπίζω (η αναβίωση) να κρατήσει πολύ”» είπε.

Πηγή: Καθημερινή

Αφήστε μια απάντηση

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων