Μας άρεσε αυτό το παραμύθι;
Πώς αντιδράσαμε εμείς όταν ήρθε ο καινούργιος φίλος μας στο σχολείο;
Εμείς είμαστε όλοι ίδιοι μεταξύ μας ή διαφορετικοί; Η συνέχεια εδώ
Μας άρεσε αυτό το παραμύθι;
Πώς αντιδράσαμε εμείς όταν ήρθε ο καινούργιος φίλος μας στο σχολείο;
Εμείς είμαστε όλοι ίδιοι μεταξύ μας ή διαφορετικοί; Η συνέχεια εδώ
Με αφορμή τσιμπηματάκια, σπρωξιματάκια, τραβηγματάκια και άλλα “κακά” πραγματάκια που κάνουν τα χεράκια μας διαβάσαμε το παραμύθι «Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε».
Όταν ολοκληρώθηκε η ανάγνωση του παραμυθιού, ακολούθησε συζήτηση και ανάλυση των όσων είχαμε ακούσει.
Συζητήσαμε με τα παιδιά για την βία. Για ποιους λόγους κάποιοι άνθρωποι θέλουν να χτυπήσουν. Τα παροτρύναμε να μιλήσουν τα ίδια για καταστάσεις που έχουν βιώσει και να εκφράσουν τα συναισθήματα που ένιωσαν. Πως αντέδρασαν; Χτύπησαν; Πως διαχειρίστηκαν την κατάσταση.
Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε κι άλλα όμορφα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια μας. Συμφωνήσαμε πως τα χέρια δεν είναι για να χτυπάμε και να πονάμε οι ίδιοι ή τους άλλους, μπορούμε να επικοινωνούμε με αυτά, να χαιρετάμε, να κάνουμε χειραψίες, να αγκαλιάζουμε και να αγκαλιαζόμαστε, να βοηθάμε και να συνεργαζόμαστε, να παίζουμε μόνοι μας ή με παρέα.
Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουνε αλλά είναι για να…
Με τα χέρια παίζουμε:
Τα παιδιά κλείνουν τα μάτια και προσπαθούν χρησιμοποιώντας τα χέρια τους να καταλάβουν ποια αντικείμενα είναι.
1.Το αερόστατο.
Κουνώντας με τα χέρια όλοι μαζί το αερόστατο έπρεπε να στείλουμε την μπάλα σε κάποιο φίλο μας.
2.Το μπαλόνι.
Τα παιδιά σε ζευγάρια κρατώντας ενωμένα τα χέρια τους έπρεπε να μεταφέρουν το μπαλόνι μόνο με την κοιλιά τους.
3.Φιδάκι
4.Τρίλιζα
ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΙΣΑ ΜΑΣ
Και άλλα πολλά πράγματα κάναμε με τα χέρια μας. Αν περιηγηθείτε στο ιστολόγιο μας θα τα ανακαλύψετε…
Πόσες φορές έχουμε διενέξεις μέσα στην τάξη για διάφορα θέματα. Πόσες φορές έχουμε καυγάδες και διαφορές για τη διεκδίκηση ίδιων αντικειμένων ή την παρέα φίλων. Καθημερινά προβλήματα που πρέπει λύση να βρούνε.
Έχοντας επηρεαστεί από την ιδέα της Μυρτώς στα Προσχολικά (βλ. “Το Τραπέζι των Λύσεων“), σας παρουσιάζω το δικό μου “Το τραπέζι της φιλίας”.
Είναι το τραπέζι όπου διάφορα προβλήματα που δημιουργούνται συζητώντας τα βρίσκουν τη λύση τους.
Μια μέρα εμφανίστηκε στην τάξη μας ο Τσέστερ, ο οποίος έμαθε ότι υπάρχει κάποια διαφωνία μεταξύ δύο παιδιών για τη θέση που θα κοιμηθούνε στο ολοήμερο. Και οι δύο θέλανε να κοιμηθούνε δίπλα στον ίδιο παιδί.
Έφερε μαζί του τρία κουβαδάκια. Στα δύο κουβαδάκια υπήρχουν κομμάτια του παζλ που γράφουν ΠΡΟΒΛΗΜΑ και στο άλλο κομμάτια που γράφουν ΛΥΣΗ. Στο τρίτο υπήρχε η λέξη ΣΥΓΝΩΜΗ.
Εξήγησε στα παιδιά ότι όταν υπάρχει ένα πρόβλημα πάντα υπάρχει και η λύση του αρκεί να ακολουθήσουν τα πέντε βήματα του “ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ, ΚΟΛΛΑ ΠΕΝΤΕ”.
Έτσι και έγινε. Τα παιδιά κάθισαν, συζήτησαν, σκέφτηκαν και στο τέλος βρήκαν τη λύση.
Φυσικά δεν έλειψε να πούνε και ΣΥΓΝΩΜΗ ο ένας στον άλλον.
Μετά από όλα αυτά δημιουργήσαμε και το δικό μας moto.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝΕ
ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΟΥΝΕ
ΚΑΙ ΟΤΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥΝΕ
ΚΟΛΛΑ ΠΕΝΤΕ ΧΤΥΠΟΥΝΕ
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τα παιδιά και οι γονείς του Νηπιαγωγείου μας στήριξαν της φιλανθρωπική δράση και το κοινωνικό έργο του Συλλόγου Φίλων παιδιών με ειδικές ανάγκες Κεντρικής Μακεδονίας.
Ο Σύλλογος μέσω του σχολείου προώθησε στους γονείς υλικό το οποίο η προμήθειά του είναι καθαρά προαιρετική και η δωρεά τους θα αποτελέσει οικονομική ενίσχυση η οποία συνεισφέρει στην ευόδωση του σκοπού του συλλόγου.
Το υλικό περιείχε εκπαιδευτικό υλικό, χειροτεχνίες, κατασκευές, βιβλία κ.ά.
Επίσης ο Σύλλογος έστειλε ευχαριστήριο επιτραπέζιο ξύλινο στολίδι με ευχές για το επερχόμενο Πάσχα.
και μία κάρτα