Ποιητές και δάσκαλοι

27 Ιουλίου 2017 Σοφία Κουρκλίδου

Οι ποιητές κι οι δάσκαλοι μοιάζουν.

Ανοίγουν το δρόμο της ζωής.

Σημαδεύουν το αύριο

με τ’ ασημένια τόξα της υπομονής

και της ελπίδας.

Δε μετανιώνουν, δεν απογοητεύονται.

Επιμένουν.

Μ’ ένα τσούρμο παιδιά χέρι χέρι

χορεύουν λεύτερα στο καταπράσινο

λιβάδι της ειρήνης.

Πετούν καβάλα στη ράχη

των φτερωτών αλόγων της φαντασίας.

Ζωγραφίζουν την ομορφιά

με το εφτάχρωμο πινέλο

της αιωρούμενης βροχοσταγόνας.

Τραγουδούν τη χαρά

με μια κλεμμένη νότα

απ’ την Εωθινή Συναυλία

των αηδονιών.

Συντονίζουν την καρδιά τους

στη συχνότητα της αγάπης.

Με στημόνι τις λέξεις υφαίνουν

το πανωσέντονο της αλήθειας.

Ψάχνουν στους κάλυκες των λουλουδιών

για την κρυμμένη άνοιξη

της καλοσύνης.

Κι ονειρεύονται.

Μπορούν ακόμη και να ονειρεύονται.

Οι ποιητές, να γίνουν δάσκαλοι,

μη και καλοσυνέψει ο κόσμος.

Οι δάσκαλοι, να γίνουν ποιητές,

για να ομορφύνει ο κόσμος.

Δημήτρης Μανθόπουλος

Το ποίημα αυτό το βρήκα, μελετώντας το βιβλίο “Σύγχρονες οπτικές και προοπτικές της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους” ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ

Επιμέλεια Ι. Ν. ΒΑΣΙΛΑΡΑΚΗΣ

τυπωθήτω

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΔΑΝΟΣ

Ποιητές και δάσκαλοι από Σοφία Κουρκλίδου διατίθεται με άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά-Μη Εμπορική Χρήση 4.0.

Δημοσιευμένο στην κατηγορία Υπογραμμίσεις .

Τα σχόλια δεν επιτρέπονται.

Για την ελληνική γλώσσα

Κλασικό παράδειγμα οι δύο ομιλίες του Ξενοφώντα Ζολώτα, που αποτελούν γλωσσικό άθλο, στις 26.9.1957 και 2.10.1959, στη Συνέλευση του Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) της Ουάσινγκτον.

Kyrie, it is Zeus’ anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.
It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria.

(Είναι «Διός ανάθεμα» στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία τη Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας.

Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους. Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια)

http://texnografia.blogspot.gr/2011/11/blog-post_1228.html

Σχολική εργασία