Σοφία εν τάξει Ψηφιακά μαθητοκαμώματα του 3ου Γυμνασίου Βόλου. 

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των Ζώων, αλλά και κυρίως του γεγονότος της ταχύτητας και της σφοδρότητας των κρουσμάτων κακοποίησης των Ζώων, το 3ο Γυμνάσιο Βόλου ανέλαβε εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των μαθητών για τα ζώα και τα δικαιώματα τους. Είναι η πρώτη φορά που ένα σχολείο παίρνει μια τέτοια πρωτοβουλία και ανοίγει την πόρτα για παρόμοιες δράσεις. Την πρωτοβουλία και το συντονισμό των δράσεων είχε η φιλόλογος Σοφία Κανταράκη σε συνεργασία με την καθηγήτρια οικιακής οικονομίας Παναγιώτα Κούτσικου. Η δραστηριότητα πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του σχολείου την Παρασκευή 3/10/2014 σε μια αγαστή συνεργασία με τον σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, αλλά και με την σύμπραξη του Φιλοζωικού Σωματείου Βόλου. Μάλιστα, μέλη του Σωματείου μίλησαν στους μαθητές προβάλοντας ταυτόχρονα βίντεο με τα δικαιώματα των ζώων.
Ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε να ενημερώνουμε και να ευαισθητοποιούμε τους μαθητές ενάντια στην κακοποίηση των ζώων που έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις κυρίως από νεαρά άτομα. Η ανθρωπότητα έχει από καιρό αναγνωρίσει ότι τα ζώα δεν είναι αντικείμενα ή τα μέσα των επιθυμιών και εξασφάλισης των αναγκών μας και το γεγονός ότι βιώνουν ευχαρίστηση και πόνο, ευτυχία και δυστυχία, μας υποχρεώνει να αποδεχθούμε την εφαρμογή ηθικών φραγμών στη μεταχείριση και αντιμετώπισή τους, όπως ακριβώς κάνουμε και με τους ανθρώπους.

Την Τετάρτη 9/4/2014 στο Αχίλλειον πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η λογοτεχνική εκδήλωση με θέμα : Παπαδιαμάντης – Καβάφης “η επικαιρότητα μέσα από την πολιτική τους διορατικότητα” .

Είναι η πρώτη φορά που ένα Γυμνάσιο και ένα Λύκειο, ένωσαν τις δυνάμεις τους, παρουσιάζοντας μια εξαιρετική λογοτεχνική εκδήλωση, κατά κοινή ομολογία.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο εκπρόσωπος του Μητροπολίτη π. Αθανάσιος, η αντιδήμαρχος κ. Οικονόμου, η πρόεδρος της σχολικής επιτροπής Δευ/μιας κ. Αγκρή, η επί των πολιτιστικών θεμάτων παιδείας κ. Μπαρτζιώκα, ο εκπρόσωπος του διευθυντή Δευτ/μιας π. Ι.Μανίκας, η αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Μαγνησίας κ. Γιαννουλή και πλήθος εκπαιδευτικών και μαθητών και πολιτών που απόλαυσαν μια εξαιρετική παρουσίαση επίκαιρων πολιτικών θεμάτων που αντλήθηκαν από λογοτεχνικές πηγές. Υπεύθυνες της εκδήλωσης η Σκιαθίτισσα φιλόλογος του 3ου Γυμνασίου Βόλου Σοφία Κανταράκη και η φιλόλογος του 3ου Λυκείου Βόλου Βασιλική Μελισσουργού.
Ο μαθητής που σαγήνευσε τους πάντες ο Αντώνης Μπουντούρης της Β’ Γυμνασίου υποδύθηκε τον Παπαδιαμάντη αποστηθίζοντας στη γλώσσα του Παπαδιαμάντη με μεγάλη ερμηνευτική ικανότητα μέρος από το άρθρο του πεζογράφου ΄’Οιωνός” προκαλώντας το θαυμασμό όλων!

Συμμετείχαν οι: του 3ου Γυμνασίοο Αντώνης Μπουντούρης,  που υποδύθηκε τον Παπαδιαμάντη, φλάουτο Κασσιανή Σκαμάγκα, κιθάρα Αντιγόνη Ζάχου, ερμηνεία κειμένων Νίκη Ρήγα, Ανθη Σταυρίδη, Φωτεινή Παλαμίδη. Χορός Κιάρα Νταιλάνη και Δήμητρα Μεντή.
3ου Λυκείου: Γιώργος Ζώκαρης, Ελένη Ζάχου, Μαρία Κατσαγεωργίου, Μαρία Κορομηλή και Ελένα Κουλουριώτη. κιθάρα η απόφοιτος Αρετή Κατσαγεωργίου

Ρωμιές στη Χώρα του Παπαδιαμάντη- μικρό αφιέρωμα στις πρωταγωνίστριες του μεγάλου πεζογράφου.

Συντάκτης:
Κανταράκη Σοφία

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι στο επίκεντρο της παπαδιαμαντικής δημιουργίας εξέχουσα σημασία καταλαμβάνουν οι γυναίκες, οι Ρωμιές ,κατά τον Ζήσιμο Λορεντζάτο, οι οποίες έχουν κατακτήσει το δικό τους κοινωνικό ρόλο και θέση στην τότε κοινωνία που ζουν, δημιουργώντας έτσι έναν κατάλογο με μορφές και χαρακτήρες, ίσως αρκετά διαχρονικό και συνυφασμένο με τούς σημερινούς τύπους γυναικών. Πώς άραγε θα ήταν η πνευματική του δημιουργία χωρίς την παρουσία αυτών των ηρωίδων; Ποια ήταν η σχέση του μαζί τους;
Γράφει ο Κώστας Βάρναλης στο

Και ιδού πώς, ακόμη και αυτά τα χάδια της κοιλιάς, μας οδηγούν σε εκείνη την αδιάπτωτη μαγεία του Παπαδιαμάντη!
Και άλλα χάδια της κοιλιάς…

ΤΟΥ ΗΛΙΑ Χ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Στο πρώτο διεθνές συνέδριο για τον Παπαδιαμάντη, που έγινε στη Σκιάθο στις 24 Σεπτεμβρίου 1991, παρουσίασα το θέμα: «Γκιουβέτσια και άλλα στον Παπαδιαμάντη». Αναφέρθηκα, τότε, αναλυτικά σε αυτό, το αγνοημένο (ή, και παρακατιανό) πλέον φαγητό, το γκιουβέτσι -φαγητό, που επανέρχεται συχνότατα στις σελίδες του Παπαδιαμάντη, και του οποίου ο διηγηματογράφος μας μάς δίνει την πλήρη και ακριβή ταυτότητα. Θεωρεί το γκιουβέτσι ως το φαγητό των μοναχικών και, κατ’ επέκτασιν, των ελεύθερων ατόμων: δεν αποτελεί έδεσμα της οικογενειακής εστίας, αλλά φαγητό της ταβέρνας, της ανδρικής παρέας, του πότη. Με αποκλειστικό αφηγηματικό άξονα το γκιουβέτσι, ο Παπαδιαμάντης γράφει ένα από τα κορυφαία του διηγήματα, καθόλου διάσημο, σχεδόν άγνωστο, το αριστουργηματικό «Ο Κακόμης».

Τὸ ἐπ᾿ ἐμοί, ἐνόσῳ ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ σοφρονῶ, δὲν θὰ παύσω πάντοτε, νὰ ὑμνῶ μετὰ λατρείας τὸν Χριστόν μου, νὰ περιγράφω μετ᾿ ἔρωτος τὴν φύσιν, καὶ νὰ ζωγραφῶ μετὰ στοργῆς τὰ γνήσια Ἑλληνικὰ ἔθη. Ἐὰν ἐπιλάθωμαί σου, Ἱερουσαλήμ, ἐπιλησθείη ἡ δεξιά μου· κολληθείη ἡ γλῶσσά μου τῷ λάρυγγί μου, ἐὰν οὐ μή σου μνησθῶ, ἐὰν μὴ προανατάξωμαί σοι ὡς ἐν ἀρχῇ τῆς εὐφροσύνης μου.

“Για τα 100 χρόνια από την κοίμηση του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, την Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011 στις 6 μ.μ. θα τελεστεί μνημόσυνο κατά την αρχαία εκκλησιαστική τάξη στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Τριών Ιεραρχών Σκιάθου”.

“Το 2011 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την κοίμησή του και στον ιερό ναό των Τριών Ιεραρχών, που ήταν η ενορία του Παπαδιαμάντη, εκεί που υπηρέτησε ως ιερέας και ο πατέρας του, εκεί που μεγάλωσε, εκεί που έψελνε, στο πνευματικό του λίκνο όπως θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε, θα τελέσουμε το μνημόσυνο. Δεν θα είναι η μικρή τελετή, η οποία συνήθως γίνεται μετά τη λειτουργία, αλλά θα γίνει με την αρχαία εκκλησιαστική τάξη, δηλαδή θα γίνει μια ακολουθία που την κρατούν πλέον μόνο στα μοναστήρια”, λέει ο πατέρας Γεώργιος.
“Αγωνιζόμαστε να παραμείνει ζωντανή η μνήμη τους, γι’ αυτό έχουμε καθιερώσει εδώ στο νησί τις βραδιές Παπαδιαμάντη-Μωραϊτίδη. Κάθε Κυριακή, με τη βοήθεια των καθηγητών φιλολόγων που υπηρετούν στο νησί, γίνονται αναγνώσεις κειμένων τους και σύντομες αναλύσεις του έργου τους”.
Άγιος άνθρωπος
Με τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ελλήνων. Όμως μπορεί να μιλήσει στον σημερινό νέο με την ίδια γλύκα όπως στους παλαιότερους, μπορεί η μαγική γλώσσα του να έχει κάποιο νόημα στις μέρες μας; “Είναι αλήθεια ότι έχουν ξεκοπεί τα παιδιά”, συμφωνεί ο πατήρ Γεώργιος. “Στις βραδιές που κάνουμε έρχονται νέοι αλλά όχι στο ποσοστό που θα θέλαμε. Κάποτε που είχε επισκεφθεί το νησί ως πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κωστής Στεφανόπουλος είχε πει απευθυνόμενος στους φιλολόγους να διδάσκουν Παπαδιαμάντη και εκτός προγράμματος. Τότε όλοι χειροκρότησαν, αλλά αυτά είναι της στιγμής”.

Και ξεχάστηκαν; Στα σχολικά αναγνώσματα(όσα άφησαν) ο Παπαδιαμάντης είναι ο συγγραφέας που διάβαζαν και διαβάζουν οι μαθητές τις μέρες των εορτών. Ζουν μαζί του τις αγωνίες των φτωχών νησιωτών, αλλά και τη λύτρωση που έρχεται στο τέλος. Τις ήξερε καλά τις αγωνίες αυτές ο Παπαδιαμάντης. “Ήταν βασανισμένος άνθρωπος” λέει ο πατέρας Γεώργιος, ο οποίος θα επιδιώξει στην ομιλία του να ανασκευάσει κάποιες απόψεις σχετικές με τον τρόπο που αντιμετώπιζαν οι παλαιότεροι συντοπίτες του τον συγγραφέα. “Λέγεται ότι τον περιφρονούσαν, ότι δεν του έδιναν σημασία. Όμως εγώ μέσα από τα κείμενά του και από κείμενα άλλων Σκιαθιτών αποδεικνύω ότι η τότε κοινωνία της Σκιάθου ίσως δεν μπορούσε να αντιληφθεί πόσο μεγάλος είναι, αλλά τον εκτιμούσαν. Τον θεωρούσαν άγιο άνθρωπο που ζούσε ανάμεσά τους”.
Αρκετά εδιαφέρον είναι επίσης το συνέδριο που θα λάβει χώρα στο νησί μας , μετά το καλοκαίρι, και επικεντρώνεται στις μεταφράσεις του Παπαδιαμάντη. Ειδικότερα το θέμα είναι : Ο Παπαδιαμάντης μεταφράζων και μεταφραζόμενος. Η συμμετοχή ενδέχεται να είναι πολύ μεγάλη, αν και το θέμα είναι ιδιαίτερως εξειδικευμένο. Εγώ, καλώς εχόντων των πραγμάτων ,θα αρκεστώ σε μια ανακοίνωση που σχετίζεται με το σχολικό περιβάλλον και την απομόνωση των διηγημάτων του Παπαδιαμάντη απο την ύλη. Ευελπιστώ να εισακουστώ…. οψόμεθα.
Το συνέδριο διοργανώνεται απο την Εταιρεία παπαδιαμαντικών σπουδών, ενώ οι σύνεδροι θα φιλοξενηθούν απο το Δήμο μας.