Τὸ ἐπ᾿ ἐμοί, ἐνόσῳ ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ σοφρονῶ, δὲν θὰ παύσω πάντοτε, νὰ ὑμνῶ μετὰ λατρείας τὸν Χριστόν μου, νὰ περιγράφω μετ᾿ ἔρωτος τὴν φύσιν, καὶ νὰ ζωγραφῶ μετὰ στοργῆς τὰ γνήσια Ἑλληνικὰ ἔθη. Ἐὰν ἐπιλάθωμαί σου, Ἱερουσαλήμ, ἐπιλησθείη ἡ δεξιά μου· κολληθείη ἡ γλῶσσά μου τῷ λάρυγγί μου, ἐὰν οὐ μή σου μνησθῶ, ἐὰν μὴ προανατάξωμαί σοι ὡς ἐν ἀρχῇ τῆς εὐφροσύνης μου.
“Για τα 100 χρόνια από την κοίμηση του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, την Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011 στις 6 μ.μ. θα τελεστεί μνημόσυνο κατά την αρχαία εκκλησιαστική τάξη στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Τριών Ιεραρχών Σκιάθου”.
“Το 2011 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την κοίμησή του και στον ιερό ναό των Τριών Ιεραρχών, που ήταν η ενορία του Παπαδιαμάντη, εκεί που υπηρέτησε ως ιερέας και ο πατέρας του, εκεί που μεγάλωσε, εκεί που έψελνε, στο πνευματικό του λίκνο όπως θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε, θα τελέσουμε το μνημόσυνο. Δεν θα είναι η μικρή τελετή, η οποία συνήθως γίνεται μετά τη λειτουργία, αλλά θα γίνει με την αρχαία εκκλησιαστική τάξη, δηλαδή θα γίνει μια ακολουθία που την κρατούν πλέον μόνο στα μοναστήρια”, λέει ο πατέρας Γεώργιος.
“Αγωνιζόμαστε να παραμείνει ζωντανή η μνήμη τους, γι’ αυτό έχουμε καθιερώσει εδώ στο νησί τις βραδιές Παπαδιαμάντη-Μωραϊτίδη. Κάθε Κυριακή, με τη βοήθεια των καθηγητών φιλολόγων που υπηρετούν στο νησί, γίνονται αναγνώσεις κειμένων τους και σύντομες αναλύσεις του έργου τους”.
Άγιος άνθρωπος
Με τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ελλήνων. Όμως μπορεί να μιλήσει στον σημερινό νέο με την ίδια γλύκα όπως στους παλαιότερους, μπορεί η μαγική γλώσσα του να έχει κάποιο νόημα στις μέρες μας; “Είναι αλήθεια ότι έχουν ξεκοπεί τα παιδιά”, συμφωνεί ο πατήρ Γεώργιος. “Στις βραδιές που κάνουμε έρχονται νέοι αλλά όχι στο ποσοστό που θα θέλαμε. Κάποτε που είχε επισκεφθεί το νησί ως πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κωστής Στεφανόπουλος είχε πει απευθυνόμενος στους φιλολόγους να διδάσκουν Παπαδιαμάντη και εκτός προγράμματος. Τότε όλοι χειροκρότησαν, αλλά αυτά είναι της στιγμής”.
Και ξεχάστηκαν; Στα σχολικά αναγνώσματα(όσα άφησαν) ο Παπαδιαμάντης είναι ο συγγραφέας που διάβαζαν και διαβάζουν οι μαθητές τις μέρες των εορτών. Ζουν μαζί του τις αγωνίες των φτωχών νησιωτών, αλλά και τη λύτρωση που έρχεται στο τέλος. Τις ήξερε καλά τις αγωνίες αυτές ο Παπαδιαμάντης. “Ήταν βασανισμένος άνθρωπος” λέει ο πατέρας Γεώργιος, ο οποίος θα επιδιώξει στην ομιλία του να ανασκευάσει κάποιες απόψεις σχετικές με τον τρόπο που αντιμετώπιζαν οι παλαιότεροι συντοπίτες του τον συγγραφέα. “Λέγεται ότι τον περιφρονούσαν, ότι δεν του έδιναν σημασία. Όμως εγώ μέσα από τα κείμενά του και από κείμενα άλλων Σκιαθιτών αποδεικνύω ότι η τότε κοινωνία της Σκιάθου ίσως δεν μπορούσε να αντιληφθεί πόσο μεγάλος είναι, αλλά τον εκτιμούσαν. Τον θεωρούσαν άγιο άνθρωπο που ζούσε ανάμεσά τους”.
Αρκετά εδιαφέρον είναι επίσης το συνέδριο που θα λάβει χώρα στο νησί μας , μετά το καλοκαίρι, και επικεντρώνεται στις μεταφράσεις του Παπαδιαμάντη. Ειδικότερα το θέμα είναι : Ο Παπαδιαμάντης μεταφράζων και μεταφραζόμενος. Η συμμετοχή ενδέχεται να είναι πολύ μεγάλη, αν και το θέμα είναι ιδιαίτερως εξειδικευμένο. Εγώ, καλώς εχόντων των πραγμάτων ,θα αρκεστώ σε μια ανακοίνωση που σχετίζεται με το σχολικό περιβάλλον και την απομόνωση των διηγημάτων του Παπαδιαμάντη απο την ύλη. Ευελπιστώ να εισακουστώ…. οψόμεθα.
Το συνέδριο διοργανώνεται απο την Εταιρεία παπαδιαμαντικών σπουδών, ενώ οι σύνεδροι θα φιλοξενηθούν απο το Δήμο μας.
