sntoumanis's blog

Με απόφαση του νομάρχη, έκλεισε το Γ5 του 2ου Γυμνασίου Κω, όπως και το Β2 και το Β5. Ως εκ τούτου, δε θα παρουσιαστούν αύριο Τρίτη και μεθαύριο Τετάρτη στο σχολείο. Τους εύχομαι ολόψυχα καλές διακοπές!

Από την εφημερίδα “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”

Ερευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος

Του Αποστολου Λακασα

«Είναι δύσκολο μάθημα που θέλει… παπαγαλία». Αυτό, εν ολίγοις, παραδέχεται η πλειονότητα των εκπαιδευτικών για το μάθημα της Ιστορίας, υποστηρίζοντας ότι η επιτυχία έρχεται μέσα από την αποστήθιση της διδακτέας ύλης… Οσο για τις περιόδους στις οποίες δίνουν βάρος οι καθηγητές και ενδιαφέρουν περισσότερο τους μαθητές είναι εκείνες που σχετίζονται «αμιγώς» με την ελληνική ιστορία και όχι με τη συγκριτική παρουσίαση των ιστορικών περιόδων. Αυτό, έστω κι αν οι περισσότεροι καθηγητές υποστηρίζουν ότι η Ιστορία διδάσκεται ώστε οι μαθητές να αποκτήσουν, κυρίως, ιστορική κρίση και συνείδηση, ενώ λιγότεροι καθηγητές προτάσσουν ως στόχο τη διαμόρφωση εθνικής συνείδησης και ταυτότητας.

Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, η οποία δείχνει ότι η διδασκαλία της ιστορίας πρέπει να αλλάξει καθώς ο χαρακτήρας της είναι στείρος. Ειδικότερα, η έρευνα (με επιστημονική υπεύθυνο την κ. Αναστασία Κυρκίνη l Κούτουλα, και τη συμμετοχή της κ. Εφης Αργυρού, του κ. Δημητρίου Γιαννακόπουλου και της κ. Βασιλικής Σακκά) πραγματοποιήθηκε με συμμετοχή 971 φιλολόγων που έχουν διδάξει σε λύκεια, τα οποία επελέγησαν αντιπροσωπευτικά από όλους τους νομούς. Τα βασικότερα συμπεράσματα είναι τα ακόλουθα:

– Οι δύο στους τρεις (ακριβές ποσοστό 67,5%) εκπαιδευτικοί θεωρούν τη διδασκαλία της Ιστορίας αρκετά ή πολύ δύσκολη. Ετσι, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση την διδάσκουν οι εμπειρότεροι καθηγητές ηλικίας 56 έως 65 ετών.

– Η συντριπτική πλειονότητα των καθηγητών χρησιμοποιεί για τη διδασκαλία μόνο το σχολικό εγχειρίδιο. Για παράδειγμα, μόλις το 6% χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο ως εναλλακτική πηγή. Και αυτό παρότι αρκετοί καθηγητές αναφέρουν ότι τα βιβλία Ιστορίας στο λύκειο είναι δυσνόητα, με ύλη συμπυκνωμένη και κουραστική.

– Εύλογο είναι, λοιπόν, τα παιδιά να ωθούνται στην… παπαγαλία. Αλλωστε, ο ένας στους δύο εκπαιδευτικούς (52,10%) δήλωσε ότι ο βαθμός στην Ιστορία στις πανελλαδικές εξετάσεις εξαρτάται «από την αποστήθιση της εξεταστέας ύλης».

– Η Σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας, η Νεότερη Ιστορία και η Κλασική αρχαιότητα είναι οι πρώτες ενότητες που, σύμφωνα με τους καθηγητές, θα πρέπει να διδάσκονται οπωσδήποτε στο λύκειο. Αντίθετα, σε δεύτερη μοίρα βρίσκονται ενότητες για τη Ρωμαϊκή Περίοδο, τον Μεσαίωνα, Ανατολικούς Πολιτισμούς, το Ισλάμ, την Κίνα, τη Λατινική Αμερική. Οπως αναφέρουν οι ερευνητές, η στάση των εκπαιδευτικών είναι τοπικιστική και ελληνοκεντρική.

– Για τη διαμόρφωση της στάσης αυτής συμβάλλουν και οι σπουδές στο πανεπιστήμιο, όπου διδάσκονται κυρίως οι περίοδοι της ελληνικής ιστορίας. Από την άλλη, τα πανεπιστημιακά τμήματα της Ιστορίας στις φιλοσοφικές σχολές δεν προσφέρουν επαρκή μαθήματα διδακτικά της Ιστορίας, με αποτέλεσμα το μάθημα να γίνεται ανιαρό και οι «οπαδοί του» να φυλλορροούν. Ετσι, όλο και λιγότεροι μαθητές λυκείου την επιλέγουν για τις πανελλαδικές εξετάσεις…

Τελικά επικράτησε το «διωγμός»

Ο «συνωστισμός της Σμύρνης» θα γίνει «διωγμός», αφού αυτή είναι η λέξη που θα αντικαθιστά την επίμαχη, στο νέο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, αλλάζοντας την παράγραφο εκείνη λόγω της οποίας το βιβλίο (από τη συγγραφική ομάδα με επικεφαλής την πανεπιστημιακό κ. Μαρία Ρεπούση) ξεσήκωσε αντιδράσεις, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί το 2007. Βέβαια, το νέο βιβλίο θα παραδοθεί στα σχολεία το 2010 και… αν. Η διαδικασία επιλογής ενός νέου βιβλίου είναι χαρακτηριστικά βραδεία, τόσο επειδή υπήρξε απροθυμία στην ανάληψη του έργου συγγραφής όσο και επειδή… «όποιος καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι». Ετσι, η συγγραφή του γίνεται με μεγάλη προσοχή.

Οπως ανέφερε στην «Κ» ο πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου κ. Σωτήρης Γκλαβάς, έως τώρα έχουν σταλεί στη συγγραφική ομάδα οι επισημάνσεις των κριτών του Π. Ι. για το πρώτο μέρος του βιβλίου και αναμένονται οι διορθώσεις από τη συγγραφική ομάδα, η οποία έχει επικεφαλής τον καθηγητή Νεότερης Ιστορίας στο ΑΠΘ κ. Ιωάννη Κολιόπουλο. Πληροφορίες της «Κ» αναφέρουν ότι οι παρατηρήσεις των αρμοδίων του Π. Ι. για το πρώτο τεύχος (περίπου 70 σελίδες για την περίοδο από την Αλωση έως την έναρξη της Επανάστασης του 1821) αφορούσαν κυρίως τη δυσαναλογία ανάμεσα στην πλούσια εικονογράφηση και τον συμπυκνωμένο γραπτό λόγο.

Από την άλλη, η υπουργική απόφαση για την ανάθεση της συγγραφής του βιβλίου στην ομάδα Κολιόπουλου (κανείς δεν διεκδίκησε το έργο στον διαγωνισμό για το έργο παρά τις δύο παρατάσεις από το Π. Ι.) έχει πολύ συγκεκριμένες οδηγίες. «Τα ιστορικά γεγονότα είναι δεδομένα. Διαφοροποιούνται οι οπτικές και οι προσεγγίσεις. Είναι προτιμότερη η παράθεση αντικρουόμενων απόψεων ή πηγών παρά η αποσιώπηση ή η μονομερής παρουσίαση γεγονότων» λέει η υπουργική απόφαση του 2007.

Από την εφημερίδα “Καθημερινή”

Της Ιωαννας Φωτιαδη

Με αφορμή την καταδίκη της Ιταλίας από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την παρουσία σταυρών στις σχολικές τάξεις, το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου οργάνωσε χθες ανοικτή εκδήλωση με θέμα «Τα θρησκευτικά Σύμβολα στην Εκπαίδευση». «Το θέμα παίρνει νέα τροπή με την απόφαση του ΔΑΔ, που υποστηρίζει ότι ο σταυρός μπορεί έστω και έμμεσα να επιβάλει θρησκευτικές πεποιθήσεις», επισημαίνει ο κ. Ν. Αλιβιζάτος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Παν. Αθηνών. Ωστόσο, η απόφαση δεν είναι προς το παρόν δεσμευτική για την Ελλάδα.

Ευρύτερο ζήτημα

«Μόνο όταν η απόφαση θα προέρχεται από την Ολομέλεια του δικαστηρίου θα είναι δεσμευτική ως ερμηνευτικό δεδικασμένο λόγω της φύσης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου», εξηγεί στην «Κ» η δρ Συνταγματικού Δικαίου Αλκμήνη Φωτιάδου. «Τότε η Ελλάδα θα κληθεί είτε να αυτοκαθοριστεί με τη θέσπιση νομοθεσίας ή την καθιέρωση κάποιας πάγιας πρακτικής, είτε να ετεροκαθοριστεί, αν καταδικαστεί αντίστοιχα από το ΔΑΔ». Από τη πλευρά του ο κ. Ιωάννης Κονιδάρης, καθηγητής Εκκλησιαστικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, δήλωσε στην «Κ» ότι «το θέμα των θρησκευτικών συμβόλων στη δημόσια εκπαίδευση είναι πολύ ευρύτερο από την ύπαρξη μιας εικόνας στις σχολικές τάξεις. Η απόφαση του ΔΑΔ ούτε μας αφορά ούτε μας δεσμεύει προς το παρόν. Τη στιγμή αυτή προέχει η κοινωνική συνοχή, καθώς η δύσκολη ώρα που περνάει η πατρίδα μας δεν επιτρέπει διχασμούς και συγκρούσεις».

«Η σχετική διαμάχη στη Δυτική Ευρώπη δεν λαμβάνει χώρα μεταξύ “πιστών- απίστων”, αλλά είναι κατάλοιπο της σύγκρουσης Ρωμαιοκαθολικισμού και Προτεσταντισμού», υπενθυμίζει ο κ. Σταύρος Γιαγκάζογλου, δρ Θεολογίας και Σύμβουλος στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. «Στην Ελλάδα τα θρησκευτικά σύμβολα συνδέονταν συνειρμικά με τον αγώνα κατά της Τουρκοκρατίας, αλλά σταδιακά εντάχθηκαν στην παράδοση: ο σταυρός βρίσκεται στη σημαία, στα φαρμακεία και τα νοσοκομεία».

Ελκυστικοί χώροι

Οπως παρατηρεί «σήμερα οι εικόνες κοσμούν τις τάξεις όπως οι ήρωες του ’21 και ο γεωφυσικός χάρτης. Δεν είμαι υπέρ της αφαίρεσής τους. Τα αναρτημένα σύμβολα μπορούν να αυξηθούν για να εκφράζουν όλους τους μαθητές: θα μπορούσαν να προστεθούν σύμβολα άλλων δογμάτων, εφόσον στην τάξη έχουμε αλλοδαπούς μαθητές, αλλά και άλλες προσωπικότητες- διεθνούς εμβέλειας. Το ζητούμενο δεν είναι να κάνουμε τις τάξεις “λευκά κελιά”, αλλά ελκυστικούς χώρους μάθησης με τους οποίους οι μαθητές να ταυτίζονται. Η ουδετεροθρησκεία προήλθε από το κίνημα του Διαφωτισμού, ωστόσο στον ευρωπαϊκό πολιτισμό σημαντικό ρόλο έπαιξε μέχρι σήμερα και η θρησκευτικότητα», καταλήγει.

Απο το www.aegeanews24.gr

ΣΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΩ ΑΦΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΛΟΓΩ ΡΑΓΔΑΙΑΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΡΟΥΣΜΑΤΩΝ ΓΡΙΠΗΣ.
ΚΛΕΙΣΤΌ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟ 6ΘΕΣΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΡΔΑΜΑΙΝΑΣ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΟΜΑΡΧΗ.
ΟΠΩΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕ Ο ΕΚΤΕΛΩΝ ΧΡΕΗ ΝΟΜΙΑΤΡΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΜΠΑΝΗΣ ΣΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΙ ΤΑΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΓΡΙΠΗΣ
Εκλεισαν επίσης για τον ίδιο λόγο το Ε1 τμήμα στο 4ο Δημοτικό Κω το Β3 στο 1ο γυμνάσιο …

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΣΗΜΕΡΑ (17/12/2009) ΕΚΛΕΙΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΩ!

ΕΛΛΗΝΙΚΗΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

—–

Να διατηρηθείμέχρι

Βαθμός ασφαλείας

Μαρούσι, 10 – 12 -2009

Αριθ.Πρωτ. 152990/Γ1 Βαθμός Προτερ.

ΠΡΟΣ:

1. ΠεριφερειακούςΔιευθυντές

Π.Ε&Δ.Ετης χώρας

(έδρεςτους)

2. ΠροϊσταμένουςΕπιστημονικής και

Παιδαγωγικήςκαθοδήγησης Π.Ε.

της χώρας

(έδρεςτους)

3. ΣχολικούςΣυμβούλους Π.Ε.

(έδρες τους)

4. ΔιευθυντέςΕκπαίδευσης

καιΠροϊσταμένους Γραφείων Π.Ε.

της χώρας

(έδρες τους)

5. ΣχολικέςΜονάδες Π.Ε. της χώρας (δημόσιες και ιδιωτικές)

ΘΕΜΑ: Εμβολιασμός εκπαιδευτικών και μαθητών

Σας ενημερώνουμε ότι, προκειμένου να διευκολυνθούν οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές για τον εμβολιασμό τους κατά της νέας γρίπης, οι απουσίες κατά την ημέρα του εμβολιασμού τους θα θεωρούνται δικαιολογημένες με την προσκόμιση του ειδικού εντύπου που δίνεται μετά τον εμβολιασμό.

Εσ. Διανομή

1. Γραφείο κ. Υπουργού Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

2. Γραφείο κ. Υφυπουργού

3. Γραφείο κ. Γενικού Γραμματέα

4. Δ/νση Σπουδών Π.Ε. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΠΤΣΗΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ” 6/12/2009

Πώς σκέπτεται η γενιά του Αλέξη Γρηγορόπουλου έναν χρόνο μετά τη δολοφονία του

«Η απώλεια του 15χρονου δεν πρέπει να τιμηθεί για μουσειακούς λόγους αλλά για την ουσία

Ι. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ κινήσεις τους προδίδουν νευρικότητα. «Νιώθουμε τύψεις αν κοιμηθούμε μία ώρα παραπάνω» λένε και οι δύο. Σήμερα όμως, χωρίς τύψεις, θα κατέβουν στο συλλαλητήριο
για τη συμπλήρωση ενός έτους από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου . Η Μάνια Σωτηροπούλου
και η Αφροδίτη Κρητικού είναι 18 ετών, προετοιμάζονται πυρετωδώς για τις πανελλαδικές εξετάσεις του προσεχούς καλοκαιριού και δηλώνουν με
πίκρα ότι «είμαστε 18 και δεν περνάμε ούτε αισθανόμαστε καθόλου καλά». Πέρυσι, τέτοιες ημέρες, διαδήλωναν, μαζί με χιλιάδες άλλους νέους, συμμαθητές και φίλους τους, στην Αθήνα, διαμαρτυρόμενες για τη δολοφονία ενός «από το δικό μας πλήθος».
Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος είναι το σύμβολο μιας γενιάς και «η απώλειά του δεν πρέπει να τιμηθεί για μουσειακούς λόγους», όπως υπογραμμίζουν οι κοπέλες, αλλά «για την ουσία μιας εφηβικής ζωής που τείνει να γίνει αβίωτη».

Η Αφροδίτη περιγράφει το βάσανο να είσαι μαθητής και μαθήτρια ένα βήμα πριν από την «τελική ευθεία». «Οι διδάσκοντες στο φροντιστήριο μας “προτρέπουν” να μην ερωτευτούμε, να μην έχουμε χρόνο για εμάς, να εξαντλούμε τα όριά μας πάνω από τις ανοιχτές σελίδες των σχολικών βιβλίων και βοηθημάτων». Εχει επισκεφθεί, μόλις πριν από λίγες ημέρες, νευρολόγο. «Εχω αποκτήσει επίμονες ημικρανίες εδώ και τρεις μήνες. Εχω τακτικές και έντονες στομαχικές διαταραχές. Ο γιατρός, αφού ξεπέρασε το σοκ, “ούτε σαράντα ετών δεν έχουν τέτοια συμπτώματα΄΄ μου είπε, με συμβούλευσε να κοιμάμαι καθημερινά οκτάωρο και να τρέφομαι πιο σωστά και σε τακτά διαστήματα. Μα έχω τύψεις αν κοιμηθώ πάνω από έξι ώρες, δεν προλαβαίνω να “βγάλω” την ύλη». Η Μάνια προσπαθεί να θυμηθεί πόσα βράδια έχει πέσει στο κρεβάτι νηστική. «Δεν προλαβαίνουμε» λέει. «Αλλά υπάρχει “υποκατάστατο”.Τρώμε τις ίδιες μας τις σάρκες ή των διπλανών μας στο φροντιστήριο. Η μαγική λέξη είναι “ανταγωνισμός΄΄.΄΄Προσπαθήστε περισσότερο, τα μόρια ποτέ δεν θα είναι αρκετά,προσπαθήστε περισσότερο,θυμηθείτε ότι την εισαγωγή μπορεί να πετύχει ο διπλανός και όχι εσείς” είναι η επωδός στα φροντιστήρια». Τι σκέφτεται, διαρκώς, η Μάνια; «Να φύγει από πάνω μου το σχολείο όσο το δυνατόν ταχύτερα. Είναι βάρος, ασήκωτο». Και οι δύο κοπέλες υποστηρίζουν ότι ο «Δεκέμβρης» του 2008 άφησε πίσω του «θετικά και άμεσα σημάδια μόνο στις διαπροσωπικές σχέσεις αλληλεγγύης ανάμεσά μας». Θυμούνται με νοσταλγία «την ελευθερία λόγου μέσα στα κατειλημμένα σχολεία, την προσέγγιση με ορισμένους πιο ευαισθητοποιημένους καθηγητές,τη διαφορετική αντιμετώπιση και το ενδιαφέρον ακόμη και στην απλή “καλημέρα” του περιπτερά της γειτονιάς». Στην- ολιγόωρη και υπό πίεση- συνάντηση που είχαν πριν από μερικές ημέρες, αντιπροσωπείες μαθητών για να αποφασίσουν τον τρόπο συμμετοχής στις εκδηλώσεις μνήμης «συζητήσαμε ακόμη και το ενδεχόμενο να απαγορεύσουμε τα συνθήματα κατά των αστυνομικών. Δεν φταίνε αυτοί αν ορισμένοι ανάμεσά τους μας θεωρούν “κακοποιά΄΄ στοιχεία. Διαπαιδαγωγήθηκαν και γαλουχήθηκαν από το ίδιο σχολείο και την ίδια κοινωνία με εμάς». Συζήτησαν και τα της επερχόμενης δίκης των δύο ειδικών φρουρών. «Απαράδεκτο να γίνει τόσο μακριά από την Αθήνα.Τα παιδιά που ήταν στην παρέα του Αλέξανδρου, τη μοιραία νύχτα,και είναι ουσιώδεις μάρτυρες, πώς θα μετακινηθούν, πού θα μείνουν, με ποιών τη φροντίδα;». Θεωρούν ότι «πρέπει να ανοίξει ένας μεγάλος διάλογος για τα πάγια αιτήματα της νεολαίας» και εν αρχή «να καθιερωθεί η ανοιχτή πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Εμείς και οι οικογένειές μας έχουμε φθάσει στα ψυχικά, σωματικά αλλά και οικονομικά όριά μας».

Ψήγματα προσωπικών δεδομένων
Μάνια: Είναι στην Γ Δ Λυκείου στο Μαράσλειο. Θέλει να περάσει στη Νομική Αθήνας. Υποστηρίζει ότι «ήταν βαρβαρότητα η καταστροφή της Βιβλιοθήκης “Ευρώπη”», προερχόμενη από «άτομα που αντιλαμβάνονται τα βιβλία σαν δεσποτείακαι νιώθουν μίσος προς αυτά. Μίσος και αποστροφή που τους έχει εμφυσήσει το ελληνικό σχολείο και η μεθοδολογία του». Μέσα στον τελευταίο χρόνο διάβασε το «Μετά την Αυτοκρατορία» του Εμμανουέλ Τοντ και είδε στο σινεμά τη «Λυσσασμένη γάτα» και το «Μίσος». «Ταινία με διαχρονικές αλήθειες για τη νεολαία και την αντιμετώπισή της από τις κρατικές εξουσίες».

Αφροδίτη: Φοιτά στην Γ Δ Λυκείου του 41ου Λυκείου, στην πλατεία Αμερικής. Θέλει να περάσει στο Φυσικό Αθήνας και να ασχοληθεί στο μέλλον «με την εφηρμοσμένη έρευνα». Τη θλίβει «ο αποκλεισμός των μεταναστών συμμαθητών μου από την ευκαιρία να ζήσουν με πλήρη δικαιώματα στη χώρα μας». Μέσα στον τελευταίο χρόνο έχει διαβάσει «μερικές σελίδες» από το «Ψωμί των άλλων» της Περλ Μπακ και έχει δει στο σινεμά τον «Κυνόδοντα». «Ωμή καταγραφή του παραλογισμού της ελληνικής οικογένειας, αλλά με πόσες αλήθειες…» κρίνει. Δεν ξεχνά από τον περυσινό «Δεκέμβρη» «τη συζήτηση με τους συμμαθητές μας, αραβικής καταγωγής, που ακολούθησε την προβολή, με βιντεοπροβολέα, της ταινίας “Περσέπολις”. Μάθαμε πολλά για τις διαψευσμένες ελπίδες τους».

Η καταστροφή της «Ευρώπης»
Εργοτάξιο ως το 2011 η Βιβλιοθήκη Διεθνών Σπουδών της Νομικής Σχολής

Ετσι είναι εφέτος η Βιβλιοθήκη «Ευρώπη»

ΗΒιβλιοθήκη Διεθνών Σπουδών «Ευρώπη» κατεστράφη στα περυσινά «Δεκεμβριανά». Τη νύχτα της 8ης Δεκεμβρίου 2008, οι συγκρούσεις Αστυνομίας και ομάδων κουκουλοφόρων είχαν φθάσει στις παρυφές της Νομικής Σχολής, όταν ορισμένοι από τους «γνωστούς αγνώστους» έσπασαν τα παράθυρα του ισογείου και εκτόξευσαν βόμβες μολότοφ στο εσωτερικό. Οι φλόγες έγλειψαν ταχύτατα τα ξύλινα περβάζια και από εκεί επεκτάθηκαν στα ράφια των βιβλίων και των περιοδικών. Βρίσκοντας άφθονο «υλικό», η φωτιά σύντομα πήρε διαστάσεις, «καταναλώνοντας» ράφια, σελίδες, σανίδες από το δάπεδο. Οι εικόνες της καταστροφής «πέρασαν» μέσω της τηλεοπτικής οθόνης στο σαλόνι κάθε σπιτιού.

«Ηταν ευτύχημα, μέσα σε ό,τι συνέβη, που η φωτιά δεν επεκτάθηκε και στους ορόφους» λέει η υπεύθυνη της βιβλιοθήκης κυρία Δήμητρα Μπλουγούρη . Στον 2ο όροφο στεγαζόταν, και παραμένει ως σήμερα, η Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Φιλοσοφίας Δικαίου. Ανάμεσα στο ισόγειο και στον 2ο όροφο μεσολαβούσαν τα γραφεία του Συλλόγου Ομοτίμων Καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών, τα οποία είχαν αδειάσει μόλις μερικές εβδομάδες πριν από την καταστροφή. «Η φωτιά δεν βρήκε καύσιμη ύλη στον 1ο όροφο και γλίτωσε τουλάχιστον η βιβλιοθήκη αυτή» συμπληρώνει η κυρία Μπλουγούρη. Οι ζημιές στα συγγράμματα του 2ου ορόφου περιορίστηκαν σε όσες στοίβες περιοδικών βρίσκονταν κοντά στα παράθυρα και δέχθηκαν είτε γλώσσες φωτιάς είτε τον αφρό των επιβραδυντικών υγρών και το νερό που χρησιμοποίησαν οι σπεύδοντες στο σημείο άνδρες της Πυροσβεστικής.

Η «Ευρώπη» καταστράφηκε ολοσχερώς. Στις φλόγες παραδόθηκαν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Νομικής Σχολής, περίπου 5.500 βιβλία και συγγράμματα, 3.500 διπλωματικές εργασίες και πλούσιο αρχείο ελληνικών και ξενόγλωσσων περιοδικών, καθώς και τέσσερις υπολογιστές. Οι οικοδομικές πάντως εργασίες ανακατασκευής και αποκατάστασης του κατεστραμμένου ισογείου δεν αναμένεται να ολοκληρωθούν νωρίτερα από τις αρχές του 2011.

Από την εφημερίδα “ΤΟ ΕΘΝΟΣ”

Ταλαιπωρούνται από ημικρανίες, υπέρταση και καρδιαγγειακές ασθένειες που οφείλονται στο εργασιακό άγχος, στην κακή συμπεριφορά των μαθητών και στην υποβάθμιση του επαγγέλματός τους

Αγχωμένοι πηγαίνουν στα σχολεία οι εκπαιδευτικοί, ενώ πλήττονται από διάφορες ασθένειες, οι οποίες οφείλονται στο έντονο εργασιακό στρες, στην κακή συμπεριφορά που έχουν οι μαθητές απέναντί τους αλλά και γιατί θεωρούν ότι βρίσκονται σε χαμηλή κοινωνική θέση και συνεπώς δεν απολαμβάνουν τον σεβασμό που τους αρμόζει. Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού θεωρείται από τα πλέον στρεσογόνα (μαζί με αυτό της νοσοκόμας), με αποτέλεσμα μεγάλο ποσοστό εκπαιδευτικών να υποφέρει από ημικρανίες, καρδιαγγειακές ασθένειες, υπέρταση και συναισθηματική εξάντληση.
Το εργασιακό στρες είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί τους εκπαιδευτικούς σε παγκόσμιο επίπεδο και στο πλαίσιο αυτό έγινε πριν από ένα μήνα στην Αθήνα σχετικό συνέδριο της Πανευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Εκπαιδευτικών, με τη συμμετοχή δασκάλων, καθηγητών και πανεπιστημιακών από όλες τις χώρες της ΕΕ. Στόχος ήταν να μελετηθούν οι αιτίες που δημιουργούν το εργασιακό στρες δασκάλων και καθηγητών, ώστε οι εκπαιδευτικές οργανώσεις να ασκήσουν πολιτικές που θα καταπολεμήσουν τις αιτίες του.

Οπως τόνισαν κατά τη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου οι εκπαιδευτικοί από διάφορες χώρες αλλά και από την Ελλάδα οι κυριότερες πηγές «πίεσης» είναι ο εργασιακός φόρτος και η ένταση, ο μεγάλος αριθμός των μαθητών αλλά κι η κακή συμπεριφορά προς τους δασκάλους τους. Επίσης η έλλειψη πόρων και στήριξης από τις διευθύνσεις των σχολείων, το άσχημο κλίμα του σχολείου αλλά και η χαμηλή κοινωνική θέση (τα στοιχεία προέρχονται από έρευνα του 2009).

Σε αρκετές χώρες υπάρχει σκληρό σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα, όπως τόνισαν σύνεδροι από την Εσθονία, η μισθολογική τους εξέλιξη να εξαρτάται άμεσα από την αξιολόγηση, γεγονός που τους προκαλεί έντονο στρες, ενώ πολλές φορές δέχονται και περικοπές στους μισθούς. Οσον αφορά τη χώρα μας, οι εκπαιδευτικοί διακατέχονται από στρες από τα πρώτα χρόνια της δουλειάς, αφού διαρκώς βρίσκονται σε καθεστώς ανασφάλειας (αργοπορημένος διορισμός και καθεστώς ωρομισθίων- αναπληρωτών), ενώ και στη συνέχεια οι απανωτές αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα τους προκαλούν αγωνία και φόβο, αφού επιπλέον θεωρούν ότι το σύστημα τους απαξιώνει.

Σε κάποιες χώρες έχουν αναπτυχθεί κάποιες προσπάθειες για να αντιμετωπιστεί το άγχος των εκπαιδευτικών, αλλά συνήθως οι κυβερνήσεις ρίχνουν τις ευθύνες στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και δεν λαμβάνουν μέτρα για να τους βοηθήσουν. Στη Μάλτα, για παράδειγμα, υπάρχουν εκπαιδευτικοί που εργάζονται μέσα στα σχολεία και βοηθούν τους συναδέλφους τους που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα.

Στη Γαλλία προσφέρονται στους εκπαιδευτικούς φυλλάδια με πληροφορίες για την πρόληψη του στρες, ενώ στην Πολωνία υπάρχει μια εθνική τηλεφωνική γραμμή για συμβουλές και υποστήριξη των δασκάλων και των καθηγητών. Ανάλογα προγράμματα εφαρμόζει και η Φινλανδία, ώστε να εξασφαλιστεί η καλή τους υγεία.

Αναφερόμενος στο θέμα του εργασιακού στρες ο κ. Θέμης Κοτσιφάκης, μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ, υπογραμμίζει ότι «ζούμε σε μια εποχή που οι κυβερνώντες διακηρύσσουν στα λόγια την αξία της εκπαίδευσης για το μέλλον της κοινωνίας. Και όμως, ενώ οι εκπαιδευτικοί θεσμοί διευρύνονται και ο ρόλος τους αναβαθμίζεται, το ίδιο το εκπαιδευτικό επάγγελμα υποβαθμίζεται συνεχώς, και σε ό,τι αφορά τη θέση των εκπαιδευτικών στη σύγχρονη κοινωνική διαστρωμάτωση και σε ό,τι αφορά το κύρος και την κοινωνική τους καταξίωση». Οπως τονίζει ο κ. Κοτσιφάκης, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί στη χώρα μας, αλλά όχι μόνο σε αυτή, συνδέονται:

α) με την οικονομική πολιτική (δαπάνες για την εκπαίδευση στο 3% του ΑΕΠ, χαμηλοί μισθοί, περικοπή ασφαλιστικών δικαιωμάτων κ.λπ.),

β) με τη νεοφιλελεύθερη εκπαιδευτική πολιτική που ασκούν οι κυβερνήσεις (ιδιωτικοποίηση, ανταγωνισμός κ.λπ.) και

γ) με τις εργασιακές συνθήκες και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Ο κ. Κοτσιφάκης παρέθεσε στοιχεία έρευνας του Πάντειου Πανεπιστημίου, όπου το 67% των ερωτηθέντων αποδίδει την κύρια ευθύνη για το καθημερινό στρες στην κακή οργάνωση και λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος, ενώ το 57% αισθάνεται εξάντληση στη διάρκεια της εργασίας και το 53% θα ήθελε να την αλλάξει αν μπορούσε. Από την άλλη, το 55% κρίνει την οικοδόμηση μιας γόνιμης σχέσης ανάμεσα στον δάσκαλο και τον μαθητή ως τη μεγαλύτερη δυσκολία στο επάγγελμά τους.

ΝΙΚΟΛ. ΤΡΙΓΚΑ

Σε εμβρυακό επίπεδο η υποστήριξη
Παύλος Χαραμής, πρόεδρος Κέντρου Μελετών ΟΛΜΕ

Οι διαδικασίες εντοπισμού και αξιολόγησης των στρεσογόνων παραγόντων στην ελληνική εκπαίδευση είναι σε εμβρυακό επίπεδο, ενώ τα συστήματα ουσιαστικής επιστημονικής υποστήριξης των εκπαιδευτικών που κινδυνεύουν από το εργασιακό στρες ουσιαστικά είναι ανύπαρκτα. Στόχος μας είναι τα ζητήματα αυτά να ενταχθούν στο πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων με το κράτος, να αποκτήσουν υπόσταση και να συνδεθούν τα προβλήματα του στρες με τα γενικότερα προβλήματα της εκπαίδευσης, τα οποία την κρατούν υποβαθμισμένη.

Πηγή: ΝΙΚΟΛΙΤΣΑ ΤΡΙΓΚΑ – ΕΘΝΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑ, 3/12/2009

Πώς οι μαθητές με μικρά τρικ μπορούν να αποθηκεύσουν γνώσεις και την κατάλληλη στιγμή να τις ανακαλέσουν και να τις χρησιμοποιήσουν με επιτυχία

Μπορεί οι μαθητές που προετοιμάζονται για τις εξετάσεις να μελετούν ατέλειωτες ώρες, αλλά σπάνια καταφέρνουν να αποθηκεύσουν μεμιάς όλο αυτόν τον τεράστιο όγκο πληροφοριών, ώστε όταν έρθει η ώρα της εξέτασης να τις ανακαλέσουν στη μνήμη τους και να τις χρησιμοποιήσουν με επιτυχία. Η ανάκληση της μνήμης που σχετίζεται με τη γνώση αποδεικνύεται σε ορισμένες περιπτώσεις δυσχερής, κυρίως για τους μαθητές των τελευταίων τάξεων του Λυκείου, δεδομένης της πληθώρας πληροφοριών που δέχονται κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας τους για τις εξετάσεις.

Η διεργασία της μελέτης διευκολύνεται και ο μαθητής απομνημονεύει και ανακαλεί με σχετική ευκολία τις πληροφορίες που λαμβάνει μέσω ειδικών τεχνικών μελέτης, που μπορεί να ακολουθεί στην προσπάθειά του. Οι τεχνικές μελέτης είναι μικρά τρικ για την αποθήκευση της πληροφορίας στον εγκέφαλο σε συνδυασμό με μία εικόνα, μία ιστορία, έναν ήχο, μία μέθοδο, δηλαδή με απλά πράγματα που την κατάλληλη στιγμή λειτουργούν ως «κορδόνι μνήμης» για την ανάκληση της πληροφορίας.

Η βιολόγος Νότα Λαζαράκη, διευθύντρια ακαδημαϊκού τμήματος των φροντιστηρίων «Πουκαμισάς», αναλύει στο «Έθνος – Παιδεία» μερικές από αυτές τις τεχνικές που αποδεικνύονται χρήσιμες στην εφαρμογή τους από τους μαθητές και οι οποίες είναι:

Τεχνική σταδιακού «zoom»

Βήμα 1ο: Διάβασε τον τίτλο και τους υπότιτλους και προσπάθησε να καταλάβεις το νόημά τους.
Βήμα 2ο: Ξεκίνα με ανάγνωση, προκειμένου να σχηματίσεις μια γενική εικόνα.
Βήμα 3ο: Προχώρησε στην κανονική μελέτη του κειμένου, δίχως να ασχοληθείς από την αρχή με λεπτομέρειες. Εντόπισε το κύριο νόημα της κάθε παραγράφου, υπογράμμισέ το και βάλε πλαγιότιτλους σε κάθε θεματική ενότητα.
Βήμα 4ο: Ολοκλήρωσε την κατανόηση και την αποστήθιση με τις λεπτομέρειες. Θα παρατηρήσεις ότι τώρα είναι πιο εύκολο να απομνημονευτούν, δεδομένου ότι ο σκελετός ήδη υπάρχει.

Τεχνική νοητικών χαρτών

Συμπύκνωσε την ύλη ενός μαθήματος σε μία σελίδα, γράφοντας στο κέντρο το θέμα και γύρω του ακτινωτά τις θεματικές ενότητες που σχετίζονται με αυτό.

Δημιούργησε, δηλαδή, νοητικούς χάρτες του κειμένου που μελετάς, ώστε αυτή η χαρτογράφηση να αποτυπωθεί στον εγκέφαλό σου ως εικόνα και κάθε φορά που χρειάζεται να ανακαλείς μέρη από το κείμενο, να θυμάσαι πρωτίστως τη χαρτογράφηση που δημιούργησες.

Θα κατανοήσεις στην πορεία ότι είναι πιο εύκολη η απομνημόνευση της ύλης που έχεις χαρτογραφήσει.

Τεχνική φανταστικής ιστορίας

Στηρίζεσαι στον ήχο των λέξεων που πρέπει να απομνημονεύσεις και δημιουργείς μία φανταστική ιστορία που κάθε της λέξη παρασύρει μία αποθηκευμένη στη μνήμη σου γνώση.

Όσο πιο φανταστική και αστεία η ιστορία, τόσο το καλύτερο!

Σαν παράδειγμα αναφέρουμε πώς μπορεί να θυμάσαι στα Αρχαία Ελληνικά τα ρήματα που κατεβάζουν τον τόνο στο β ενικό προστακτικής στον αόριστο β μέσω μίας ιστορίας: «Ήρθα (Ελθέ) σε ένα μαγαζί, είδα (Ιδέ) τα ρούχα που είχε, βρήκα (Ευρέ) αυτό που ήθελα, το πήρα (Λαβέ) και σου το είπα (Ειπέ)!».

Εναλλακτικά, μπορείς να δημιουργήσεις μία τελείως φανταστική ιστορία με παραλληλισμούς με ένα δύσκολο κείμενο που πρόκειται να αποστηθίσεις.

Τεχνική ενεργού συμμετοχής

Η μέθοδος αποτελεί συστηματική μελέτη κυρίως κειμένων θεωρίας.

Βήμα 1ο: ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΕ: Ξεφύλλισε το κεφάλαιο που έχεις να μελετήσεις και διάβασε τους τίτλους και υπότιτλους. Διάβασε την εισαγωγή και την περίληψη που πιθανόν υπάρχει στο τέλος του κεφαλαίου. Παρατήρησε τις εικόνες, τους πίνακες, τα σχήματα.

Βήμα 2ο: ΔΙΕΡΩΤΗΣΟΥ: Δημιούργησε ερωτήσεις για τον τίτλο, τις κεφαλίδες και τους υπότιτλους, καθώς και για το πώς σχετίζονται μεταξύ τους. Χρησιμοποίησε λέξεις όπως: ποιος, τι, πότε, πού, γιατί, καθώς αναπτύσσεις τις ερωτήσεις σου. Η διαμόρφωση καλών ερωτήσεων είναι πιθανώς το πιο σημαντικό μέρος της μελέτης ενός κειμένου. Άλλωστε, αναλαμβάνοντας ενεργητικό ρόλο κατά τη μελέτη, μπορείς να επικεντρώσεις πιο εύκολα την προσοχή σου και να κατανοήσεις πιο γρήγορα τα νοήματα.

Βήμα 3ο: ΔΙΑΒΑΣΕ: Διάβασε με προσοχή το κείμενο, προσπαθώντας να βρεις τις απαντήσεις. Διαβάζω ένα κείμενο δεν σημαίνει κάνω ανάγνωση, αλλά σκέφτομαι.

Βήμα 4ο: ΑΝΑΚΑΛΕΣΕ: Χωρίς να κοιτάζεις το βιβλίο, προσπάθησε να ανακαλέσεις τα βασικά σημεία του κειμένου. Επανέλαβε δυνατά τις απαντήσεις. Μπορείς να κοιτάζεις το βιβλίο σου μόνον όταν είναι απαραίτητο.

Βήμα 5ο: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΕ: Ανασκόπησε τα βασικά σημεία του κειμένου και ήλεγξε τις ερωτήσεις που έθεσες από την αρχή και τις απαντήσεις που έδωσες, ώστε να διαπιστώσεις πόσο καλά μπορείς να ανακαλέσεις τις πληροφορίες.

Τεχνική θετικών μαθημάτων

Τα θετικά και τεχνολογικά μαθήματα απαιτούν επιμονή στην κατανόηση της λειτουργικότητας και χρησιμότητας των τύπων και εννοιών, γι αυτό είναι αποτελεσματικό το σύστημα της αργής αλληλουχίας!

Διαβάζεις μία μία τις νέες έννοιες και μην προχωρείς στο επόμενο εάν δεν καταλάβεις το προηγούμενο. Μάθε για κάθε νέα έννοια ή τύπο να θέτεις τις ερωτήσεις:

1. Πώς συνδέεται με προηγούμενες έννοιες.

2. Ποια είναι η σημασία του ή η λειτουργία του.

3. Ποια η χρησιμότητά του.

Με αυτόν τον τρόπο θα μπορείς να συνδέσεις τις ενότητες μεταξύ τους, ώστε να έχεις μία ολική εικόνα στο μυαλό σου, παρά αποσπασματικές πληροφορίες, ενώ θα αυξηθεί η αποτελεσματικότητά σου σε συνδυαστικά θέματα.

Από την εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”

Το φαινόμενο του «στιγματισμού» και κοροϊδίας μαθητών από συμμαθητές τους είναι συχνό στα σχολεία, σύμφωνα με έρευνες

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μάνος Χαραλαμπάκης

Είναι ο μοναδικός που φοράει γυαλιά μέσα στην τάξη. Οι συμμαθητές του τον έχουν «στιγματίσει» γι΄ αυτήν την απλή εξωτερική διαφορά του σε σύγκριση με τους υπολοίπους. Τον κοροϊδεύουν και τον εξευτελίζουν φωνάζοντάς τον «γυαλάκια». Άλλοι τον αποκαλούν «τζαμαρία». Κάποιοι μάλιστα τον έχουν αποκλείσει από την παρέα.

Τα παιδιά που φορούν γυαλιά στο σχολείο δεν είναι τα μοναδικά που «στιγματίζονται» γιατί διαφέρουν από τα υπόλοιπα ως προς τα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους. Ένα παιδί που έχει μερικά κιλά παραπάνω είναι για τους άλλους ο «χοντρός και άσχημος», το «βαρέλι». Ένα άλλο που υστερεί σε ύψος είναι ο «στούμπος». Ένα παιδί με λίγο πεταχτά αυτιά είναι ο «αυτιάς». Μάλιστα κάποιοι τον θεωρούν και χαζό. Το αποτέλεσμα είναι πολλά από αυτά τα παιδιά να αισθάνονται μειονεκτικά και να περιθωριοποιούνται.

Το φαινόμενο του «στιγματισμού» μαθητών από συμμαθητές τους είναι συχνό και στα ελληνικά σχολεία, όπως αποδεικνύεται από μελέτες Ελλήνων επιστημόνων. Μεταπτυχιακή εργασία για τον σχολικό εκφοβισμό που πραγματοποίησε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο η κ. Βασιλική Καλατή δείχνει ότι μεγάλη μερίδα των μαθητών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης δέχονται προσβλητικούς χαρακτηρισμούς από τους συνομηλίκους τους. Περίπου 2 στους 10 μαθητές- από το δείγμα που εξέτασε η ερευνήτρια- απάντησαν πως αρκετές φορές τους έχουν κοροϊδέψει, τους έχουν πειράξει με άσχημο τρόπο ή τους έχουν πει άσχημα λόγια. Επίσης, 4 στους 10 είχαν ανάλογη εμπειρία λίγες φορές. Στην ίδια έρευνα, 10,3% των μαθητών απάντησαν πως αρκετές φορές συμμαθητές τους επίτηδες τους άφησαν απέξω από πράγματα που έκαναν, τους απέκλεισαν από την παρέα ή τους αγνόησαν τελείως.

Λεκτική βία
Παρόμοια είναι τα αποτελέσματα μελέτης («Βullying in Greek Ρrimary and Secondary Schools») που πραγματοποίησε η ερευνήτρια κ. Μαρία Σαπουνά από το Πανεπιστήμιο Warwick, στη Βρετανία. Η έρευναπου έγινε σε 1.758 μαθητές σχολείων της Θεσσαλονίκης- έδειξε ότι η πιο συνηθισμένη μορφή εκφοβισμού τόσο στο δημοτικό όσο και στο γυμνάσιο είναι τα παρατσούκλια με τα οποία «στολίζουν» κάποια παιδιά τους συμμαθητές τους.

«Μπορούμε να θωρακίσουμε τα παιδιά στο πώς να αντιδρούν και να ελέγχουν τις δικές τους αντιδράσεις σε περιπτώσεις που γίνονται το επίκεντρο αρνητικής προσοχής στο σχολείο», λέει στα «ΝΕΑ» η ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια, δρ Λίζα Βάρβογλη. Και συμβουλεύει τους γονείς να περνούν στα παιδιά τους το μήνυμα ότι δεν είναι αδύναμα και ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις.

Καλό είναι επίσης, αναφέρει, οι γονείς να διδάξουν το παιδί τους έτσι ώστε να αντιδρά με έναν συγκεκριμένο τρόπο όταν δέχεται τέτοιες λεκτικές επιθέσεις. «Μπορούν να διδάξουν το παιδί τι να σκέφτεται από μέσα του όταν το πειράζουν (“παρ΄ όλο που δεν μου αρέσει αυτό που μου λένε, μπορώ να το αντιμετωπίσω”). Το παιδί μπορεί να ρωτήσει τον εαυτό του: “Ποιανού η γνώμη είναι πιο χρήσιμη; Του άλλου παιδιού που με ενοχλεί ή η δική μου και των γονιών μου;”. Το παιδί θα πρέπει να μάθει δηλαδή να παραθέτει μέσα του τα θετικά του στοιχεία».

Οι εκπαιδευτικοί
Οποιοδήποτε εξωτερικό χαρακτηριστικό των παιδιών ξεφεύγει από τα συνηθισμένα επικεντρώνει και προκαλεί την παρατήρηση ακόμα και την κοροϊδία των υπόλοιπων μαθητών, επισημαίνει η δασκάλα κ. Αγγελική Μερκούρη. Τέτοιους είδους υποτιμητικά σχόλια μαθητών προς τους συμμαθητές τους δεν είναι σπάνιο φαινόμενο στα ελληνικά σχολεία, συμπληρώνει.

Παραδέχεται μάλιστα ότι μερίδιο ευθύνης γι΄ αυτές τις συμπεριφορές των παιδιών έχουν και οι εκπαιδευτικοί. «Πρέπει από την αρχή της χρονιάς και από τις πρώτες τάξεις να περνάμε στα παιδιά το μήνυμα ότι δεν πρέπει να κοροϊδεύουν έναν συμμαθητή τους που μπορεί να έχει λίγα κιλά παραπάνω ή που φοράει γυαλιά». Αν αυτό το κάνουν οι εκπαιδευτικοί εγκαίρως, λέει, τέτοια περιστατικά θα ελαχιστοποιηθούν. Κι είναι σημαντικό, τονίζει, η αποδοχή του διαφορετικού να ξεκινήσει από το σχολείο, έτσι ώστε τα παιδιά να αποδέχονται το διαφορετικό ως απολύτως φυσιολογικό και εκτός σχολείου, αργότερα όταν θα μεγαλώσουν.

Η κ. Μερκούρη λέει ακόμη ότι «θύματα» λεκτικών επιθέσεων ή αποκλεισμών γίνονται το τελευταίο διάστημα και τα παιδιά με αναπηρίες. Και αυτό, διότι όλο και περισσότερα εντάσσονται πλέον στα σχολεία- και όχι στα ειδικά- και δέχονται προσβλητικά σχόλια όχι μόνο από συμμαθητές τους, αλλά και από γονείς.

ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ

Τα «διαφορετικά» παιδιά, θύματα προσβλητικών σχολίων, κοινωνικού αποκλεισμού, αλλά και σωματικής βίας

«Κάποιοι με έλεγαν “κοντέ”, αλλά το έβλεπα με χιούμορ»

ΣΕ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ οι συμμαθητές του τον πείραζαν για το ύψος του. Ήταν κοντύτερος σε σύγκριση με τους υπόλοιπους. «Κάποιοι με φώναζαν “κοντέ” ή “μινιόν”, αν και αυτό δεν συνέβαινε πάρα πολύ συχνά. Ίσως με σέβονταν επειδή ήμουν και καλός μαθητής» λέει ο ηθοποιός κ. Θανάσης Τσαλταμπάσης. Ακόμη όμως κι αυτά τα λιγοστά πειράγματα, όπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» δεν τον επηρέαζαν. «Κι αυτό διότι από μικρός αυτοσαρκαζόμουν. Για παράδειγμα στην παρέλαση έλεγα “θα είμαι τελευταίος, αλλά… καλύτερα γιατί δεν θα φαίνομαι κιόλας». Θυμάται επίσης πως τις περισσότερες φορές δεν απαντούσε στις λεκτικές επιθέσεις. «Σκεφτόμουν ότι αυτός που κοροϊδεύει δεν τα έχει καλά με τον εαυτό του».

Ακόμη τονίζει πως ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό δεν είναι μειονέκτημα, αλλά «αυτό που μας κάνει μοναδικούς, ξεχωριστούς».

Από την εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”
Ισπανός καθηγητής δημιούργησε το Αcropolis World Νews στο Ίντερνετ

«Τριάκοντα και πέντε άνθρωποι απέθανον εν τη Ρωσία, πολλοί δε άλλοι (περί εκατόν και τριάκοντα)
ετρώθησαν». Έτσι αρχίζει το ρεπορτάζ του Χουάν Κοντέρχ στο πρακτορείο ειδήσεων Αcropolis World Νews. Το μοναδικό ειδησεογραφικό μέσο που καταγράφει καθημερινά την επικαιρότητα στα αρχαία ελληνικά.

«Πριν από 8 χρόνια, όταν ακόμη δούλευα στη Βαρκελώνη, είδα πως υπήρχαν μερικές ιστοσελίδες που παρουσίαζαν την επικαιρότητα στα λατινικά. Έψαξα να βρω αν υπήρχε κάτι αντίστοιχο και στα αρχαία ελληνικά και για να πω την αλήθεια εξεπλάγην όταν διαπίστωσα πως δεν υπήρχε. Έτσι δημιούργησα το Αcropolis World Νews στο Διαδίκτυο, στη διεύθυνση www. akwn. net» λέει στα «ΝΕΑ» ο δρ Κοντέρχ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σεν Άντριους στη Σκωτία όπου διδάσκει, φυσικά, αρχαία ελληνικά και λατινικά.

«Όλος ο κόσμος καταλαβαίνει την αξία των αρχαίων ελληνικών εκτός από τους μαθητές μου. Ύστερα από 16 χρόνια διδασκαλίας νομίζω πως οι αντοχές μου ξεπερνούν και του Ράμπο στα καλύτερά του», λέει γελώντας ο 41χρονος καθηγητής.

Η αγάπη του για τα αρχαία ελληνικά γεννήθηκε στο γυμνάσιο και από τότε του έχει γίνει δεύτερη φύση, όπως την αποκαλεί. «Στο ισπανικό γυμνάσιο είχαμε την επιλογή να επιλέξουμε και τα αρχαία ελληνικά ως δεύτερη γλώσσα. Αυτό έκανα και μαγεύτηκα». Άρχισε να διαβάζει τους Έλληνες φιλοσόφους στο πρωτότυπο, τις τραγωδίες, την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου και τον Ηρόδοτο.

«Ο Περικλής ίσως αποτελεί την αγαπημένη μου προσωπικότητα από την Αρχαία Ελλάδα και ειδικά την Αθήνα του Χρυσού Αιώνα. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που με ενθουσιάζει στην αρχαιότητα είναι πως το μεγαλείο το δημιούργησαν οι Έλληνες πολίτες και οι πολιτικοί τους ήταν απλώς το ΄΄κεφάλι΄΄ αυτού του κόσμου, το οποίο φαινόταν».

«Λατρεύω την Ελλάδα»
Όταν τελείωσε το λύκειο έπεισε τους γονείς του να επισκεφθούν την Ελλάδα για να γνωρίσει από κοντά τη χώρα που λάτρεψε μέσα από την αρχαία γραμματεία. «Έχω έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα και πάντοτε με μαγεύουν η Ακρόπολη, η Πλάκα, η Πελοπόννησος, τα νησιά σας. Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ την επίσκεψη σε ένα μέρος που σπάνια επισκέπτονται οι τουρίστες. Έπεισα τους γονείς μου να επισκεφθούμε τις Πλαταιές όπου ήμασταν μόνοι μας. Έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να ακούσω τη φωνή του Παυσανία να ενθαρρύνει τους στρατιώτες του για την επερχόμενη μάχη».

Όμως, το κλασικό πρόβλημα του δρος Κοντέρχ όταν επισκέπτεται την Ελλάδα παραμένει: «Απογοητεύτηκα όταν ήρθα στην Ελλάδα και διαπίστωσα πως ελάχιστοι μιλούσαν τα αρχαία ελληνικά. Με παραξένεψε. Κάθε φορά που έρχομαι στη χώρα σας μιλάω στα αρχαία αλλά συνειδητοποιώ πως λίγο με καταλαβαίνουν. Αλλά νέα ελληνικά δεν θέλω να μάθω».

Η έκπληξή του στην ερώτηση τι ξεχωριστό έχουν τα αρχαία ελληνικά αντιστοιχεί μάλλον με την έκπληξη που θα ένιωθε κάποιος που βλέπει εξωγήινο. «Είναι μια γλώσσα που παίζει συνεχώς με το μυαλό σου. Σε βοηθάει να σκεφτείς με τη λογική. Η χρήση του υποθετικού λόγου, η ξεκάθαρη διαφοροποίηση μεταξύ του παρατατικού, του αορίστου και του ενεστώτα. Είναι σαν να συμμετέχεις σε ένα εγκεφαλικό άθλημα».

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

«Είναι μια γλώσσα που παίζει συνεχώς με το μυαλό σου. Σαν να συμμετέχεις σε ένα εγκεφαλικό άθλημα»

Η «Μόσκβη» και το «Πετροβούργον»

Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ανανεώνεται σχεδόν καθημερινά με τρεις- τέσσερις ειδήσεις από όλον τον κόσμο και τη διαβάζουν σε καθημερινή βάση 40-50 άνθρωποι. «Δυστυχώς, ο χρόνος που μπορώ να διαθέσω στη συγγραφή των ειδήσεων είναι ελάχιστος. Μεταξύ διδασκαλίας στο πανεπιστήμιο και ερευνών προσπαθώ να κρατώ το Αcropolis ενημερωμένο. Κάθε βοήθεια πάντως είναι καλοδεχούμενη», λέει και προτρέπει τους φίλους των αρχαίων ελληνικών να στέλνουν στο πρακτορείο τις ειδήσεις.

«Καμιά φορά, όταν υπάρχουν ειδήσεις για θέματα όπου οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν τις αντίστοιχες λέξεις όπως χώρες, πόλεις, νέες εφευρέσεις, προσπαθώ να δημιουργήσω λέξεις από τα νέα ελληνικά που να μοιάζουν κλασικές», αποκαλύπτει το μικρό δημοσιογραφικό μυστικό του. Κάπως έτσι η τρομοκρατική επίθεση στο Νιέφσκι Εξπρές μετέτρεψε την Αγία Πετρούπολη σε «Πετροβούργον» και τη Μόσχα σε «Μόσκβη».

«Όσο πιο πολύ κοιτάζουμε στο παρελθόν τόσο πιο ικανοί γινόμαστε να κοιτάξουμε στο μέλλον» λέει ο δρ Κοντέρχ, ο οποίος έχει κάνει το διδακτορικό του