KETO

Η υψηλή πρόσληψη λιπαρών πιστεύεται, τόσο από επιστήμονες όσο και από το ευρύ κοινό, ότι προκαλεί παχυσαρκία, διαβήτη και καρδιαγγειακές παθήσεις. Αν και πολλοί Αμερικανοί τηρούν τις διατροφικές οδηγίες που εστιάζουν στη μείωση της πρόσληψης κορεσμένων και συνολικών λιπαρών, τα ποσοστά πολλών χρόνιων ασθενειών που σχετίζονται με τη διατροφή έχουν αυξηθεί σημαντικά.

Οι κετογονικές δίαιτες, οι οποίες παρέχουν ≥ 70% των θερμίδων από λίπος, έχουν απορριφθεί ως δίαιτες απώλειας βάρους. Ωστόσο, οι κετογονικές δίαιτες έχουν μακρά ιστορία στην κλινική ιατρική και την ανθρώπινη εξέλιξη. Σημειώνοντας ότι οι κετογονικές δίαιτες έχουν προκαλέσει διαμάχη, ο David Ludwig (Κέντρο Πρόληψης παχυσαρκίας του Ιδρύματος New Balance, Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης και Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ) παρέχει μια ολοκληρωμένη ανασκόπηση, που δημοσιεύθηκε στο The Journal of Nutrition, τεκμηριωμένων μελετών σχετικά με τις επιπτώσεις των κετογονικών δίαιτων για ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων υγείας.

Οι κετογονικές δίαιτες μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικές από τις δίαιτες χαμηλών λιπαρών για τη θεραπεία της παχυσαρκίας και του διαβήτη. Εκτός από τις μειώσεις της γλυκόζης στο αίμα και της ινσουλίνης που επιτυγχάνονται μέσω περιορισμού των υδατανθράκων, η χρόνια κέτωση μπορεί να προσφέρει μοναδικά μεταβολικά οφέλη με αποτέλεσμα μειωμένο κίνδυνο ορισμένων καρκίνων, νευροεκφυλιστικών καταστάσεων και άλλων ασθενειών που σχετίζονται με την αντίσταση στην ινσουλίνη. Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, μια καλά διατυπωμένη κετογονική δίαιτα δεν φαίνεται να έχει σημαντικές ανησυχίες για την ασφάλεια του ευρέος κοινού και μπορεί να θεωρηθεί προσέγγιση πρώτης γραμμής για την παχυσαρκία και τον διαβήτη τύπου 2. Μια κετογονική δίαιτα εξετάζεται επίσης για μια σειρά άλλων χρόνιων, μερικές φορές δυσεπίλυτων, καταστάσεων που σχετίζονται με μεταβολική δυσλειτουργία, όπως τύπου 1 διαβήτη,  στεατοηπατίτιδα, νευροεκφυλιστική νόσος και καρκίνο.

Χωρίς επαρκή προσοχή στην ποιότητα των τροφίμων, οποιοδήποτε πρότυπο διατροφής που εστιάζει στα μακροθρεπτικά συστατικά μπορεί να έχει δυσμενείς Αποτελέσματα. Μια δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά που περιέχει υψηλές ποσότητες ζάχαρης και άλλοι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες αυξάνουν τον κίνδυνο λιπώδους ήπατος και μεταβολικό σύνδρομο. μια vegan διατροφή χωρίς επαρκή προσοχή σε βασικά μικροθρεπτικά συστατικά μπορεί να προκαλέσει καθυστέρηση της ανάπτυξης στα παιδιά. Οι κατευθυντήριες γραμμές για τη δημόσια υγεία δεν αποθαρρύνουν τις δίαιτες χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και με βάση τα φυτά, αλλά επικεντρώνονται σε μέτρα για την ενθάρρυνση υγιεινές εκδοχές αυτών των διατροφικών προτύπων για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου και μεγιστοποιήστε τα οφέλη

Οι υψηλής ποιότητας κλινικές δοκιμές κετογονικών δίαιτων θα προωθήσουν την επιστημονική κατανόηση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων και του πλήρους δυναμικού τους στην κλινική ιατρική. Βασικά ανεπίλυτα ερωτήματα που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης περιλαμβάνουν: Πώς η αύξηση της LDL χοληστερόλης με περιορισμό υδατανθράκων επηρεάζει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο έναντι της αύξησης των τριγλυκεριδίων με περιορισμό λίπους; Η μείωση της γλυκόζης και της ινσουλίνης στο αίμα σε μια κετογονική δίαιτα βελτιώνει την αγγειακή υγεία; Υπάρχουν ευαίσθητοι πληθυσμοί ή καταστάσεις για τις οποίες αντενδείκνυται μια κετογονική δίαιτα; Ποια είναι η αποτελεσματικότητα μιας κετογονικής δίαιτας για μακροχρόνια απώλεια βάρους και αλλαγή συμπεριφοράς; Η χρόνια κέτωση παρέχει μοναδικά μεταβολικά οφέλη, πέρα από αυτά που λαμβάνονται από μια δίαιτα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη, μέτριας περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες;

Η κετογονική δίαιτα έχει προκαλέσει διαμάχη, εν μέρει επειδή η συμβατική διατροφική διδασκαλία εδώ και χρόνια τονίζει τις βλάβες από την πρόσληψη υψηλών συνολικών και κορεσμένων λιπών. Η πόλωση μπορεί επίσης να προέκυψε από την εσφαλμένη αντίληψη ότι οι κετογονικές δίαιτες απαιτούν υψηλή πρόσληψη ζώων προϊόντα — προκαλώντας ανησυχία σε όσους υποστηρίζουν φυτικές δίαιτες για λόγους υγείας, ηθικούς ή περιβαλλοντικούς. Στην πραγματικότητα, μια κετογονική δίαιτα μπορεί να είναι χορτοφαγική (που περιέχει αυγά και γαλακτοκομικά προϊόντα) ή vegan, με φυτικά λίπη (π.χ. αβοκάντο, ξηροί καρποί, σπόροι, καρύδα, λινάρι, ελαιόλαδο), πρωτεΐνες (π.χ. τόφου, τέμπε, σεϊτάν, φασόλια λούπινου, πρωτεΐνη μπιζελιού), συγκεκριμένα λαχανικά και περιορισμένες ποσότητες φρούτων χαμηλής περιεκτικότητας σε σάκχαρα, όπως καταδεικνύεται από την Δίαιτα οικο-Άτκινς. Αυτή η ευελιξία επιτρέπει την εξατομίκευση των διαιτητική επιλογή σε μια κετογονική δίαιτα για παχυσαρκία και διαβήτη.

References Ludwig DS. The Ketogenic Diet: Evidence for Optimism but High-Quality Research Needed. The Journal of Nutrition, Volume 150, Issue 6, June 2020, Pages 1354–1359, https://doi.org/10.1093/jn/nxz308.

Images credit: canva.com