Neils Bohr (7 Οκτωβρίου 1885 – 18 Νοεμβρίου 1962)
Ένας από τους μεγαλύτερους θεωρητικούς Φυσικούς του 20ου αιώνα και πρωταγωνιστής στη θεμελίωση της Κβαντικής Φυσικής.
Διαβάζουμε από το διαδικτυακό βιβλίο
“Μεγάλη Επιστήμη Ενδιαφέρουσες ζωές” του Στέφανου Τραχανά:
“Δανός φυσικός με θεμελιώδη συμβολή στην ανακάλυψη και ερμηνεία των κβαντικών νόμων που κυβερνούν τον ατομικό μικρόκοσμο.
Ο Μπορ είναι ο πρώτος που είδε το πρόβλημα της ατομικής σταθερότητας ως το κεντρικό μυστήριο του μικρόκοσμου και συνειδητοποίησε ότι η μόνη παραδοχή που θα μπορούσε να το εξηγήσει ήταν η παραδοχή της κβάντωσης. Ότι δηλαδή τα ατομικά ηλεκτρόνια μπορούν να υπάρχουν μόνο σ’ ένα διάκριτο σύνολο ενεργειακών καταστάσεων και ότι η μετάβαση από τη μία στην άλλη είναι δυνατή μόνο με κβαντικά άλματα.
Οι βαθμιαίες αλλαγές στην κατάσταση των ατόμων είναι επομένως αδύνατες, και η αλλαγή τους υπό την επίδραση των αμοιβαίων κρούσεων είναι δυνατή μόνο υπό τον όρο ότι η προσφερόμενη «κρουστική ενέργεια» είναι μεγαλύτερη από την ενεργειακή διαφορά που χωρίζει τη βασική κατάσταση του ατόμου από την αμέσως επόμενη. Το οποίο όμως δεν συμβαίνει –οι θερμικές ενέργειες σε θερμοκρασία δωματίου είναι κατά δύο τάξεις μεγέθους μικρότερες από τις ενεργειακές διαφορές μεταξύ ατομικών καταστάσεων– οπότε τα άτομα συμπεριφέρονται υπό την επίδραση των θερμικών τους κρούσεων ως συμπαγείς και αδιαίρετοι κόκκοι ύλης. Ενώ είναι τελείως κούφια!
Η κατανόηση της κβάντωσης ως του θεμελιώδους μηχανισμού για την εξήγηση του μυστηρίου της ατομικής σταθερότητας αποτελεί την κατ’ εξοχήν συμβολή του Μπορ στην ατομική φυσική και επίσης ακρογωνιαίο λίθο όλου του κβαντικού οικοδομήματος.”
“Όμως ο Μπορ υπήρξε επίσης η καθοριστική μορφή στη διαμόρφωση της σύγχρονης κβαντομηχανικής και κυρίως της φυσικής της ερμηνείας, γνωστής σήμερα ως η σχολή της Κοπεγχάγης.
Το ινστιτούτο που ίδρυσε προς τιμήν του η δανική κυβέρνηση στην Κοπεγχάγη –με χρηματοδότηση από την εταιρεία Carlsberg– λειτούργησε ως το στρατηγείο της κβαντικής επανάστασης με αδιαφιλονίκητο «στρατηγό» τον ίδιο τον Μπορ. Όλοι οι πρωταγωνιστές αυτής της «ηρωικής εποχής» –ο Χάιζενμπεργκ, ο Σρέντινγκερ, ο Πάουλι, ο Ντιράκ και πολλοί άλλοι– περνούσαν τακτικά από την Κοπεγχάγη για συζητήσεις με τον Μπορ πάνω στα θεμελιώδη ζητήματα που έφερε στην επιφάνεια η πιθανοκρατική ερμηνεία των υλικών κυμάτων και η συναφής με αυτήν αρχή της απροσδιοριστίας.
Σε αντίθεση με τον Αϊνστάιν που πολέμησε με πάθος την πιθανοκρατική ερμηνεία –είναι πασίγνωστη η φράση του «ο Θεός δεν παίζει ζάρια με τον κόσμο»– ο Μπορ υπήρξε ο κατ’ εξοχήν εκφραστής και υπερασπιστής της.”
“Το όνομα του Μπορ έχει δοθεί στο υπ’ αριθμόν 107 στοιχείο του περιοδικού πίνακα, καθώς και σε έναν αστεροειδή του ηλιακού μας συστήματος. Τον Νοέμβριο του 2013 έκλεισαν 100 χρόνια από τη δημοσίευση της εργασίας του Μπορ για το άτομο του υδρογόνου. Και τα όσα ακολούθησαν –σίγουρα η μεγαλύτερη χιονοστιβάδα επιστημονικών ανακαλύψεων στην ανθρώπινη ιστορία– αποτελούν την ύψιστη τιμή για τον Νιλς Μπορ και το έργο του.”