Ήδη από τα προηγούμενα τετράμηνα οι συμμαθητές σας δούλεψαν σε ερευνητικές εργασίες με συναφή θεματογραφία και αποτύπωσαν στις εργασίες που μου παρέδωσαν αλλά και στα power points που δημιούργησαν και παρουσίασαν στη λήξη κάθε ερευνητικής εργασίας συνοπτικά αλλά εξαιρετικά κατατοπιστικά στοιχεία στα οποία θα αναφερθούμε. Ενδεικτικά ασχολήθηκαν με:
 τα αίτια που οδηγούν τα παιδιά σε εκδηλώσεις εκφοβισμού
 τις επιπτώσεις που έχουν αυτά τα φαινόμενα στα άτομα που εκφοβίζονται
 στα ψυχολογικά profiles των ατόμων που συμμετέχουν
(θύτης- θύμα- παρατηρητής)
 τα κοινωνικά αίτια που πολλές φορές ευνοούν ή επιδεινώνουν τέτοιες αντιδράσεις
 τα συμπτώματα που υποδηλώνουν την έκθεση των παιδιών σε εκφοβιστικές καταστάσεις
 τις μορφές εκφοβισμού
 τους λόγους που τα φαινόμενα έχουν διαφοροποιηθεί σε σχέση με άλλες περιόδους
 τους τρόπους πρόληψης που θα πρέπει να ακολουθήσουμε
 τους τρόπους αντίδρασης που οφείλουμε να έχουμε
 τις υποχρεώσεις που θα ήταν καλό να αναλάβουμε για την βελτίωση του σχολικού κλίματος
Με όλο αυτό το υλικό στη διάθεσή μας θα πρότεινα να πάμε λίγο παρακάτω την συμβολή μας στην επίλυση των περιστατικών bullying . Θα πρότεινα να βοηθήσουμε στην άμεση ευαισθητοποίηση όλων των συμμαθητών σας και στην διάδοση των καλών πρακτικών, με τρόπο δημιουργικό και «εύληπτο».
Θεωρώ ότι όλη αυτή η προσπάθειά μας θα έχει αποτέλεσμα αφενός στην συναισθηματική κυρίως κάλυψη των παιδιών που έχουν βρεθεί σε εκφοβιστική θέση ,αλλά αφετέρου θα ευαισθητοποιήσει πιο αποτελεσματικά όσους μέχρι τώρα δεν ήξεραν τι να κάνουν και επέλεγαν να μην αντιδρούν.
Θέλω να έχετε πάντα στο νου σας ότι έχουμε αποφασίσει και αποδείξει μέσα από τις εργασίες μας ότι τα φαινόμενα εκφοβισμού (ανεξαρτήτως της μορφής τους) δεν είναι αποδεκτά και δεν τα παρακολουθούμε με απάθεια .
Στατιστικά ίσως και το 50% των περιστατικών θα σταματούσε αν εμείς- οι παρατηρητές- παίρναμε θέση αντίθεσης απέναντί τους. Η μηδενική ανοχή μας είναι ένα πολύ δυνατό «όπλο»!! Επίσης, ο ρόλος μας είναι πολύ σημαντικός όχι μόνο όταν δεν επικροτούμε τα περιστατικά αλλά και εκφράζουμε δυνατά και ξεκάθαρα την αντίθεσή μας στα περιστατικά που πέφτουν στην αντίληψή μας. Σίγουρα δεν μας διασκεδάζουν αλλά μας ανησυχούν πολύ.
Επιπλέον οφείλουμε να στηρίξουμε τα «θύματα» . Δεν είναι ανάγκη να έχουμε ειδικές γνώσεις…. Μια ξεκάθαρη υποστηρικτική στάση, μια αγκαλιά και διάθεση να ακούσουμε, μια προσπάθεια να ζητήσουμε βοήθεια (όπου κρίνουμε απαραίτητο) ,μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν.
Δεν μας αφορά η στάση του θύτη!!! Η συμπεριφορές τέτοιου είδους είναι απαράδεκτες και δεν είναι δικό μας θέμα !!!!
Θέλουμε λοιπόν να μπορούμε να στηρίζουμε τους φίλους μας που δέχονται εκφοβιστικές πράξεις ή και μηνύματα και να ευαισθητοποίησουμε όσο το δυνατόν περισσότερους…….
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΌ?
Πρότασή μου είναι να αφήσουμε τον καλλιτέχνη που έχει ο καθένας μέσα του να εκφραστεί. Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε διαφορετικά είδη καλλιτεχνικής έκφρασης (θέατρο: συγγραφή σεναρίων, δραματοποίηση , σύνθεση τραγουδιού ,σκίτσο , comics … κ.α) για να το πετύχουμε.
Ας βουτήξουμε λοιπόν τα χέρια μας…….. στα πολύχρωμα χρώματα και let’s paint the town red (=enjoy ourselves) !!!