Συχνά αναφέρονται οι όροι “χαρτο-χημεία” και “χαρτο-φυσική” για να τονιστεί το γεγονός, ότι η διδασκαλία αυτών των μαθημάτων στο σχολείο δεν καθιστά τους μαθητές ικανούς να αντιμετωπίσουν απλά προβλήματα, που όμως απαιτούν κρίση. Ένας άλλος λόγος, που κατά τη γνώμη μου δικαιολογεί τη χρήση των παραπάνω όρων, είναι η στενή χρήση και ερμηνεία των τύπων και των κειμένων, που προσδίδει τις θετικές επιστήμες δικηγορίστικο χαρακτήρα, καταπνίγοντας την κριτική ματιά και την αμφισβήτηση και προσδίδει στην πραγματικότητα μόνο άσπρη και μαύρη όψη.
Αφορμή για τα παραπάνω μου έδωσε η διδασκαλία του κεφαλαίου “Δείκτες – Ογκομέτρηση” της χημείας Γ’ Λυκείου – Θετικής Κατεύθυνσης και η πραγματοποίηση ενός σχετικού πειράματος, τα αποτελέσματα του οποίου παραξένεψαν πολύ τους μαθητές. Στο πείραμα προσπαθούσαμε να επαληθεύσουμε αυτά που αναφέρονται στη σελίδα 123 του βιβλίου και να εκτιμήσουμε τη σταθερά ιοντισμού της ηλιανθίνης. Πιθανώς η εκτίμηση της σταθεράς ιοντισμού να φαίνεται κάπως ασυνήθιστο θέμα, όμως η απάντηση απαιτεί προσεκτική ανάγνωση της σελίδας 123 του βιβλίου, διερευνητικό πνεύμα και στοιχειώδη λογική.
Από τον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να πάρετε το σχετικό εργαστήριο.
Εκτίμηση της σταθεράς ιοντισμού πρωτολυτικού δείκτη