Αξιολόγηση μαθητών και βαθμολογία

Σύμφωνα με το Π.Δ. 60/2006 <<Αξιολόγηση των μαθητών του Ενιαίου Λυκείου>>, για την προφορική βαθμολογία των τετραμήνων ο διδάσκων πρέπει να συνεκτιμά:

  1. Τη συμμετοχή του μαθητή στη διδακτική – μαθησιακή διαδικασία.
  2. Την επιμέλεια και το ενδιαφέρον του για το συγκεκριμένο μάθημα.
  3.  Την επίδοσή του στις γραπτές δοκιμασίες.
  4. Τις εργασίες που εκτελεί στο σπίτι ή το σχολείο.
  5. Το φάκελο επιδόσεων και δραστηριοτήτων του μαθητή, όπου αυτός τηρείται.

Το ζητούμενο είναι, πώς μπορεί ο εκπαιδευτικός να αποτιμήσει ποσοτικά τις παραπάνω παραμέτρους και να καταλήξει σε ένα προφορικό βαθμό που να αντανακλά αντικειμενικά την επίδοση του μαθητή. Προτείνω λοιπόν οι παραπάνω παράμετροι να ειδωθούν ως εξής:

  1. Η συμμετοχή στη διδακτική – μαθησιακή διαδικασία να ειδωθεί σαν η φυσική παρουσία του μαθητή στο συγκεκριμένο μάθημα και να αποτιμάται από 0 – 5 μονάδες ανάλογα με τις παρουσίες του στο μάθημα.
  2. Η επιμέλεια και το ενδιαφέρον για το μάθημα να ειδωθεί από την προοπτική ότι ο μαθητής κάθεται ήσυχα στην τάξη, δεν χαζεύει, δεν ενοχλεί τους συμμαθητές του και τον καθηγητή του, έχει τα απαραίτητα υλικά (βιβλία, τετράδια, στυλό κλπ) που χρειάζονται για το μάθημα, έρχεται διαβασμένος και να αποτιμάται από 0 – 5 μονάδες ανάλογα με την τήρηση των ανωτέρω σε κάθε μάθημα.
  3. Η επίδοση στις γραπτές δοκιμασίες να περιλαμβάνει τη βαθμολογία των ολιγόλεπτων γραπτών δοκιμασιών και την βαθμολογία στην ωριαία γραπτή δοκιμασία και το σύνολο να αποτιμάται από 0 – 5 μονάδες.
  4. Οι εργασίες που εκτελεί στο σπίτι ή το σχολείο να να περιλαμβάνουν το τετράδιο των ασκήσεων (αν υπάρχει τέτοιο) και τις όποιες άλλες εργασίες βάζει ο εκπαιδευτικός και να αποτιμούνται από 0 – 5 μονάδες, ανάλογα με τον αριθμό των πραγματοποιηθέντων εργασιών και ασκήσεων που έχει κάνει ο μαθητής.
  5. Ο φάκελος μαθητή δεν χρειάζεται να ληφθεί υπ’ όψη, αν έχουν ληφθεί υπ’ όψη τα παραπάνω.

Φυσικά δεν υποστηρίζω ότι η πρότασή μου είναι τέλεια και δεν επιδέχεται τροποποιήσεις. Αποτελεί όμως ένα αντικειμενικό σύστημα βαθμολογίας, που στηρίζεται σε μετρήσεις (απουσίες, αριθμός λυμένων ασκήσεων, αριθμός παρατηρήσεων, βαθμολογία σε γραπτές εξετάσεις κλπ). Η χρήση του συστήματος μπορεί να οδηγήσει σε συμπεράσματα, τέτοια ώστε να βελτιώθεί το σύστημα και να έρθει πιο κοντά στην πραγματικότητα. Επίσης δεν προσθέτει πολύ φόρτο εργασίας στον εκπαιδευτικό, αφού αυτός διατηρεί κάποιον κατάλογο στον οποίο σημειώνει ορισμένα στοιχεία για τους μαθητές του (συνήθως τις προφορικές και γραπτές εξετάσεις). Δεν είναι μεγάλος κόπος να σημειώνει λίγα ακόμα (απουσίες, παρατηρήσεις, απουσία βιβλίου κλπ) Τέλος νομίζω ότι πρέπει να είναι ενημερωμένοι και οι μαθητές και οι κηδεμόνες τους, ώστε να ξέρουν προς τα που πρέπει να στοχεύσουν για τη μεγιστοποίηση της βαθμολογίας τους, αλλά και για την ελαχιστοποίηση των προστριβών που πρακαλεί.