Στο πλαίσιο των εργαστηρίων δεξιοτήτων, υλοποιήσαμε ένα εργαστήριο με θέμα τη συνεργασία. Μέσα από διασκεδαστικές δραστηριότητες, τα παιδιά έμαθαν τη σημασία της ομαδικότητας, της ενσυναίσθησης και της επικοινωνίας.
Στην Ολομέλεια, τα παιδιά πρότειναν κανόνες , όπως “σηκώνουμε χέρι για να μιλήσουμε” ή “ακούμε την άποψη του άλλου”, ενώ οι κανόνες καταγράφηκαν από τη νηπιαγωγό. Στη συνέχεια, κάθε παιδί επέλεξε έναν κανόνα και τον σχεδίασε ενώ η νηπιαγωγός εκτύπωσε τους κανόνες και τους κόλλησε ως υπότιτλους στις αντίστοιχες ζωγραφιές των παιδιών. Όλα μαζί τοποθετήθηκαν στο «Δέντρο της Ομάδας», συμβολίζοντας τη συνεργασία και την ενότητα της ομάδας.
Τα παιδιά κινήθηκαν στον χώρο ακολουθώντας τους ρυθμούς ενός μουσικού οργάνου, αποφεύγοντας την επικοινωνία ή την επαφή μεταξύ τους. Στο τέλος, κάθισαν και αποτύπωσαν μέσα από τη ζωγραφική τι σημαίνει για εκείνα η συνεργασία, εξηγώντας διακριτικά τις σκέψεις τους στη νηπιαγωγό.
Χωριστήκαμε σε ζευγάρια εξωγήινων και γήινων. Οι εξωγήινοι αυτοσχεδίαζαν μιλώντας “ακαταλαβίστικα”, ενώ οι γήινοι μετέφραζαν τα λόγια τους στην υπόλοιπη τάξη. Στη συνέχεια, τα παιδιά-μεταφραστές μεταμορφώνονται σε γάτες, ενώ οι εξωγήινοι, που πλέον μιλούν ελληνικά, κυνηγούν τις γάτες υπό τη συνοδεία μουσικής. Κάθε εξωγήινος «πιάνει» μία γάτα, σχηματίζοντας ζευγάρια. Οι γάτες μιλούν στη δική τους «γλώσσα» (νιαουρίζουν, κάνουν κινήσεις) και εξιστορούν το ταξίδι και την ιστορία τους. Οι εξωγήινοι-ιδιοκτήτες μεταφράζουν τα λεγόμενα των γατών, με κάθε ζευγάρι να παρουσιάζει τη δική του ιστορία.
Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: τους Κοντοπυθαρούληδες-εφευρέτες, που ήταν στο διάστημα και στους κατασκευαστές της εφεύρεσης. Οι εφευρέτες έδιναν τις εντολές μέσω ασυρμάτου και οι κατασκευαστές εκτελούσαν τις οδηγίες και ρωτούσαν αν είχαν απορίες, από το δικό τους ασύρματο. Δόθηκαν στα παιδιά διάφορα ανακυκλώσιμα υλικά με τα οποία τα παιδιά έφτιαξαν τελικά όχι έναν αλλά τρεις υπερσύχρονους ασύρματους οι οποίοι θα έκαναν την επικοινωνία με τους εξωγήινους ευκολότερη.
Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και συνεργάστηκαν ώστε να φτιάξουν μια ομαδική κατασκευή από χάρτινους σωλήνες πάνω στους οποίους θα κυλάνε μπαλάκια. Στο τέλος, συζητήσαμε στην ολομέλεια για τη συνεργασία τους.
Παρακολουθήσαμε το παρακάτω βίντεο και εφαρμόσαμε τη ρουτίνα σκέψης ‘’Βλέπω, σκέφτομαι , αναρωτιέμαι’’.
Παρακολουθήσαμε ένα ακόμη βίντεο για να δούμε πως τελικά χορεύει ο δράκος.
Το μυστήριο αποκαλύφθηκε και διαπιστώσαμε πόσο καλή συνεργασία χρειάζεται από τους χορευτές που χειρίζονται το χάρτινο δράκο για να χορέψει τόσο τέλεια.
Προσπαθήσαμε να το κάνουμε και εμείς…
Παρατηρήσαμε μια εικόνα με παιδιά που τσακώνονται και προσπαθήσαμε να σκεφτούμε την ιστορία της εικόνας.
Αξιοποιώντας τη ρουτίνα σκέψης ‘’Τίτλοι’’ τα παιδιά έδωσαν ένα τίτλο στην ιστορία της εικόνας.
Στη συνέχεια ακούσαμε το τραγούδι Διαξιφισμοί και κινηθήκαμε ελεύθερα ανάλογα με τα συναισθήματά μας. Έπειτα, χωριστήκαμε σε δύο τυχαίες ομάδες, καθίσαμε απέναντι, ενώ ανάμεσα τοποθετήθηκε ένα διαχωριστικό πανί. Η μία ομάδα αναπαρέστησε μια ιστορία με έντονους διαξιφισμούς, ενώ η άλλη ανέλαβε την αναπαράσταση μιας προτεινόμενης λύσης. Οι ιστορίες προέκυψαν από εμπειρίες των παιδιών κυρίως από τη σχολική τους ζωή.
Με αφορμή την ιστορία μιας ομάδας παιδιών που ήθελαν να πάνε μια εκδρομή αλλά στο δρόμο τους συναντούσαν εμπόδια , φτιάξαμε μια ομαδική ιστορία με θέμα τη συνεργασία.
