Το φθινόπωρο οι αγρότες οργώνουν και σπέρνουν τα χωράφια τους. Εικόνες οικείες για τα περισσότερα παιδιά του σχολείου μας. Παρακολουθήσαμε όλοι μαζί ένα σχετικό βίντεο για το όργωμα και τη σπορά. Μπορείτε να το δείτε εδώ.

Στη συνέχεια καθίσαμε στα τραπεζάκια και παρατηρήσαμε διάφορους σπόρους. Δώσαμε προσοχή στο μέγεθος και στο σχήμα τους. Ακούσαμε ακόμη και τον ήχο που παράγουν τοποθετώντας τα σε μικρά κουτάκια και κουνώντας τα. Άλλον ήχο κάνει το σιτάρι άλλον τα ρεβύθια.

Φυτέψαμε όποιον σπόρο θέλαμε και συζητήσαμε τι χρειάζονται τα σποράκια για να μεγαλώσουν.

Καταγράψαμε σε φύλλο εργασίας οτι χρειάζεται ένα φυτό για να μεγαλώσει..

Επίσης ζωγραφίσαμε το ποίημα το μικρό σποράκι.

Τα παιδιά έγιναν σποράκια που κρύβονται μέσα στο χώμα και μεγαλώνουν σιγά σιγά με την βοήθεια του ήλιου του νερού και του αέρα.

Κατασκευάσαμε τρακτέρ με γλωσσοπίεστρα και ξυλάκια και κάναμε το οργωμένο χώμα με τη χρήση χτένας.

Τι θα γίνει όμως αν ένα φυτό δεν έχει τα απαραίτητα για να μεγαλώσει; Χρησιμοποιήσαμε την ιδέα της συναδέλφου Ειρήνης Πετρίδου.

Ο Πέτρος ζει σε ένα αγρόκτημα. Οι γονείς του του ζήτησαν να ταΐσει τις κοτούλες του με σιτάρι. Του επεσήμαναν όμως να μην τους ρίξει πάρα πολύ. Οι κότες όμως λάτρευαν το σιτάρι και αποφάσισαν να σπείρουν το δικό τους σιτάρι για να τρώνε όσο θέλουν. Η κίτρινη κοτούλα είπε “θα το ποτίσω και θα το βάλω πάνω στο παράθυρο”. Η κόκκινη είπε “θα το ποτίσω και θα το βάλω μέσα στο ντουλάπι για να μην μου το κλέψει κανένας”. Η καφέ είπε “Θα το ποτίσω και θα το βγάλω έξω από το σπίτι δίπλα στο παράθυρο για να έχει αέρα”. Η άσπρη είπε ” θα το ποτίσω και θα το βάλω μέσα στο ψυγείο για να μεγαλώσει καλύτερα. Τέλος η μαύρη κοτούλα που ήταν και λίγο ξεχασιάρα το έβαλε πάνω στο ντουλάπι και ξέχασε να το ποτίσει.

Στο τέλος καταγράψαμε σε ατομικό φύλλο εργασίας τις υποθέσεις μας για το πως θα αναπτυχθούν τα φυτά στις διάφορες θέσεις που τις έχουν τοποθετήσει οι κοτούλες, κάποια χωρίς νερό , χωρίς αέρα κτλ.