Για να γνωρίσουν τα παιδιά τα εργαλεία ενός ζωγράφου, σκαρώσαμε το παρακάτω θεατρικό παιχνίδι:
ΥΛΙΚΑ:
Πινέλα, Μπογιές, Παλέτα, Καμβάς, Τελάρο με Καμβά, Καβαλέτο, Πίνακας με κορνίζα. Υφάσματα.
Τοποθετούμε τα αντικείμενα στο χώρο κυκλικά και τα σκεπάζουμε με διαφορετικού χρώματος υφάσματα. Φυσικά, τα παιδιά δεν πρέπει να ξέρουν τι κρύβεται κάτω από αυτά. 
Με μουσική τα παιδιά μπαίνουν στο χώρο και κινούνται ανάμεσα στα υφάσματα. Το σώμα τους ακολουθεί τη μουσική και ενεργοποιείται.
Στη συνέχεια κάθονται γύρω από το πρώτο ύφασμα, το ανασηκώνουν και διαπιστώνουν την ύπαρξη των πινέλων.
Κάθε παιδί με τη σειρά του παίρνει ένα πινέλο και το χρησιμοποιεί όπως αυτό θέλει.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα υπόλοιπα αντικείμενα.
(Τα παιδιά φαντάστηκαν ότι τα σωληνάρια μπογιάς ήταν ξυριστική μηχανή, η παλέτα ηλεκτρικό πριόνι, ο καμβάς χάρτης ή χαλί η τηλεσκόπιο, ο καμβάς στο τελάρο τάμπλετ ή δίσκος, το καβαλέτο φωτογραφική μηχανή κτλ κτλ !!!)
Έπειτα συζητάμε για τα αντικείμενα αυτά: τι είναι, τι χρησιμεύουν, πώς ονομάζονται , από τι υλικό είναι φτιαγμένα κτλ.
Ορίζουμε ένα χώρο ως το δωμάτιο ενός ζωγράφου, το ατελιέ του δηλαδή. Καλούμε τα παιδιά να τοποθετήσουν τα αντικείμενα όπως αυτά θέλουν μέσα στο χώρο αυτό.Κατόπιν κάθε παιδί φοράει το καπέλο του ζωγράφου, μπαίνει στο δωμάτιο και κάνει ό,τι θέλει. 
Αφού ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, παίρνουν τα υφάσματα και κινούνται με όποιο τρόπο θέλουν. Φανταζόμαστε ότι είμαστε μπογιές και χρωματίζουμε το χώρο.
Η μπογιά χύνεται στο πάτωμα και παίρνει ένα σχήμα. Ξαπλώνουμε πάνω της και χαλαρώνουμε. Φανταζόμαστε ότι η μπογιά μας μπαίνει σ’ έναν πίνακα. Τι θα ζωγράφιζε; Φτιάχνουμε ένα πλαίσιο με ένα πολύ μακρύ ύφασμα.
Ένας ένας σηκώνεται και τοποθετεί το ύφασμά του μέσα στο πλαίσιο αυτό, ώστε να δημιουργήσουμε όλοι μαζί έναν πίνακα ζωγραφικής.
Τι βλέπετε;
Μετά το διάλειμμα, παρακολουθούμε ένα αποσπάσμα από την ταινία “Φρίντα” και συγκεκριμένα τη σκηνή όπου οι γονείς της τής κάνουν δώρο τα εργαλεία ζωγραφικής, ώστε να μπορεί να ζωγραφίζει όταν είναι καθηλωμένη στο κρεβάτι της λόγω του ατυχήματός της. Συζητάμε με τα παιδιά για το τι της συμβαίνει, τι αισθάνεται, ποια εργαλεία είδαμε, πώς φτιάχνονται οι αυτοπροσωπογραφίες.
Κατόπιν παρακολουθούμε ένα μικρό απόσπασμα από την ταινία “Το κορίτσι με το Σκουλαρήκι”, όπου βλέπουμε το ζωγράφο Vermeer να ζωγραφίζει ένα μοντέλο. Συζητάμε για τις διαφορετικές ενδυμασίες που βλέπουμε, για τα σύνεργα ζωγραφικής και την αναγκαιότητα των μοντέλων.
Παρατηρούμε τον πίνακα του ζωγράφου: 
Τέλος χωριζόμαστε σε ζευγάρια και γινόμαστε ζωγράφοι και μοντέλα. Οι ζωγράφοι δίνουν τη στάση που θέλουν στα μοντέλα τους και τα ζωγραφίζουν 🙂
ΓΡΑΦΗ – ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Χρησιμοποιώντας τη λίστα με τα εργαλεία ενός ζωγράφου, τοποθετούν τις καρτέλες στη σωστή θέση.
Μεταφέρουμε τις γνώσεις μας στο χαρτί.
Γράμμα Ζ
Αν κάποιος εκπαιδευτικός ενδιαφέρεται για τα αποσπάσματα των παραπάνω ταινιών, ας επικοινωνήσει μαζί μας για να προσπαθήσουμε να του τα στείλουμε.
(ο παραπάνω πίνακας είναι του Leonid Afremov)
