Καρναβάλι
Ο Φλεβάρης έχει βάλει
τη σφραγίδα ¨Καρναβάλι ¨.
Κι ύστερα φωνάζει : « Εμπρός ,
τώρα γλέντι και χορός !»
Μύτες γίνονται μυτάρες
και τα αυτιά γίναν αυτάρες .
Να μαλλούρες και γυαλάκια ,
στοματάρες και μουστάκια .
Κι άνοιξαν κι οι ουρανοί ,
σεληνάνθρωποι , Αρειανοί
κατεβήκαν με σβελτάδα ,
και πατήσαν στην Ελλάδα .
Ο Κωστάκης φουστανέλα
παριστάνει τον Τζαβέλα .
Και μια βλάχα που περνάει ,
της γιαγιάς ρούχα φοράει .
Καουμπόηδες , Χιονάτες ,
Με παπούτσια γάτοι , γάτες ,
πειρατές και βασιλιάδες ,
μασκαράδες , μασκαράδες !
Ποπό ! χρώματα , στολές
γέλια , θόρυβος , χαρές !
Έμπα αγόρι , μπες κοπέλα
στου καρναβαλιού την τρέλα .
Να ‘ χαμε όλη τη χρονιά
χαρτοπόλεμο , παιδιά !
Μα κι οι Απόκριες κάθε μήνα ,
μουσικές και σερπαντίνα .
Κουτσοφλέβαρε λεβέντη ,
τ’ άναψες καλά το γλέντι .
Γρήγορα να φέρεις πάλι ,
χορό , γέλια , καρναβάλι .
Ρένα Καρθαίου
Ξεκινάμεεεε ……Τσικνοπέμπτη!!!!! έχουμε έναρξη με το πατροπαράδοτο γαϊτανάκι.
Και φυσικά ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων δεν μας άφησε χωρίς σουβλάκια . Ευχαριστούμε πολύ!!!!!
Αγαπημένοι φίλοι μας δείτε τώρα τα δικά μας μασκαρέματα!!!!
ΛΕΟΠΑΡΔΑΛΟΥΛΗΔΕΣ!!!!!!
ΙΝΔΙΑΝΟΙ!!!!!
ΣΚΥΛΑΚΙΑ ΔΑΛΜΑΤΙΑΣ!!!!!
ΤΡΕΛΟΚΛΟΟΥΝ!!!!!
ΚΙΝΕΖΟΙ ΚΑΙ ΚΙΝΕΖΕΣ
Διαβάσαμε την ιστορία του Αρλεκίνου….
Ο Αρλεκίνος ένα αγόρι φτωχό, που πιστεύει πως δεν μπορεί να συμμετέχει στο γλέντι της Αποκριάς, μόνο να κοιτάζει από μακριά τους άλλους με τις φανταχτερές και πλούσιες στολές να διασκεδάζουν . Όμως πίσω του στέκει η μητέρα του. Η αγάπη της και η έννοια της για το γιο της , άγρυπνοι φρουροί, θα διώξουν μακριά του τη στεναχώρια . Το μαγικό μπαούλο ανοίγει, τα πολύχρωμα κουρέλια ενώνονται και η μητέρα φαντασία χαρίζει στο γιο της την πιο όμορφη αποκριάτικη στολή!
Η ιστορία του Αρλεκίνου της Ζώρζ Σαρή στάθηκε η αφορμή να μιλήσουμε για την Αποκριά, , τους μασκαράδες, τις αποκριάτικες στολές αλλά και για τη δύναμη της φαντασίας, της αγάπης, της αισιόδοξης στάσης απέναντι στη ζωή.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΛΕΚΙΝΟΥ!
Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος. Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις και γιορτές. Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί.
Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόνταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του. Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια. Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά ! Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους. Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι.
Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της. Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδέα ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε μέχρι το πρωί. Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει !
Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο !
Ευτυχισμένος ο Αρλεκίνος, με τα δάκρυα απ’ τα παράπονα να λάμπουν στα ματάκια του, έδωσε ένα σκαστό φιλί στη μανούλα του και έτρεξε στην πλατεία.
Τα πυροτεχνήματα έλαμπαν στον ουρανό και τα παιδιά μάζευαν καραμέλες και σοκολάτες που πετούσαν οι άρχοντες από τα μπαλκόνια.
Όταν έφτασε στην πλατεία ο Αρλεκίνος, όλοι θαύμαζαν τη φορεσιά του, κι εκείνος χαρούμενος άρχισε να χορεύει χωρίς να φανερώνει ποιος είναι.
Ποιος είσαι; τον ρωτούσαν πολλοί. Είσαι από τη Βενετία; Που αγόρασες αυτή τη θαυμάσια στολή;
Ο Αρλεκίνος χαμογελούσε και κρατούσε καλά φυλαγμένο το μυστικό του, ώσπου μια κοπελίτσα τού άρπαξε τη μάσκα.
Είναι ο Αρλεκίνος ! φώναξαν κάποιοι ξένοι.
Αυτός είναι ο βασιλιάς του καρνάβαλου, φώναξαν όλοι μαζί και του πρόσφεραν φρούτα και γλυκά χορεύοντας χαρούμενοι γύρω του.
Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά.
Ένας χρόνος πέρασε. Την επόμενη χρονιά, μόλις πλησίαζε η Αποκριά, όλοι έτρεξαν στη μητέρα του Αρλεκίνου και πλήρωναν όσο όσο για να ράψουν μια πολύχρωμη φορεσιά αρλεκίνου!
Φτιάξαμε τον δικό μας αρλεκίνο ….
και κατά κάποιο τρόπο γίναμε όλοι αρλεκίνοι!!!!!!!
Εκφράσαμε τα συναισθήματά μας και διασκεδάσαμε!!!
Eικόνες από το πάρτυ μας!!!!