Οι ομαδικές εργασίες έρχονται σαν δώρο ώστε να δυναμώσουν και να ενώσουν κάθε τμήμα μας! Αυτή τη φορά τα νηπιάκια μας συνεργάστηκαν ώστε να αποτυπώσουν το έργο του Θεόφιλου: “Το Μάζεμα των Ελαιών” (Μυτιλήνη, 1933). Ο Θεόφιλος, ήταν λαϊκός ζωγράφος της νεοελληνικής τέχνης. Κυρίαρχο στοιχείο του έργου του είναι η ελληνικότητά του και η εικονογράφηση της ελληνικής λαϊκής παράδοσης και ιστορίας.

Σε χαρτί του μέτρου η Νηπιαγωγός έκανε ένα προσχέδιο με μολύβι… Τα παιδιά κατόπιν συνέχισαν αναπαριστόντας τον πίνακα και συμβουλευόμενα συνεχώς το πρωτότυπο! Χρησιμοποίησαν επιπλέον τεχνικές όπως αυτή του κολλάζ! Χρωμάτισαν και έκοψαν τις φιγούρες του πίνακα και ζωγράφισαν με πινέλα και τέμπερα τους κορμούς, τα κλαδιά των δένδρων, τον ουρανό, τη θάλασσα και το χώμα. Αφού στέγνωσε το έργο μας, τα παιδιά κόλλησαν τις φιγούρες πάνω στο σκηνικό! Οι μαθητές/ -τριες δημιούργησαν το δικό τους έργο τέχνης, χειρίστηκαν διάφορα υλικά και ανέπτυξαν τη δημιουργικότητά τους συνεργαζόμενοι για την παραγωγή ενός κοινού έργου…

Σήμερα, η διδασκαλία μας ήταν πολυαισθητηριακή… Χρησιμοποιήσαμε την όραση, την όσφρηση, την αφή και τη γεύση ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα την ελιά και τα καλούδια που προέρχονται από αυτή! Αυτή η μέθοδος διδασκαλίας έχει αποδειχθεί ως άκρως αποτελεσματική διότι παρουσιάζει την πληροφορία με πολλαπλές μορφές με αποτέλεσμα να συνδέονται πολλαπλές περιοχές του εγκεφάλου με το αντικείμενο που διδάσκεται στην τάξη…! Εμείς, λοιπόν, συζητήσαμε, είδαμε, αγγίξαμε και γευτήκαμε ελίτσες και ελαιόψωμο…
Μας άρεσαν πολύ και καθώς η συζήτηση προχωρούσε φτάσαμε να μιλάμε και για τους κότινους, που οι αρχαίοι Έλληνες έπαιρναν ως βραβείο για την καλή τους επίδοση στους Ολυμπιακούς αγώνες…! Η Νηπιαγωγός έφτιαξε έναν κότινο για κάθε παιδί και νιώσαμε πολύ υπερήφανοι που τους φορούσαμε όπως οι πρόγονοί μας!

Ένα στολίδι για τη Θεσσαλονίκη μας που ξεχωρίζει και είναι αναπόσπαστο κομμάτι στη Νέα Παραλία, είναι οι Ομπρέλες. Το εντυπωσιακό γλυπτό του Ζογγολόπουλου έχει ζωντάνια, πλαστικότητα και ο καθένας από εμάς έχει την ελευθερία να μπορεί να κινηθεί ανάμεσά του, να το αγγίξει, να φωτογραφηθεί μαζί του… Αυτό είναι και το σημείο που το κάνει να ξεχωρίζει από όλα τα άλλα!

Εμπνευστήκαμε, λοιπόν, από το έργο του και ξεκινήσαμε εργασίες… Αρχικά, χρωματίσαμε με νερομπογιές στις αποχρώσεις του μπλε ένα χαρτόνι λευκό Α4 και το αφήσαμε να στεγνώσει… Έπειτα, δημιουργήσαμε ομπρελίτσες και τα παιδιά έδωσαν το δικό τους στίγμα χρωματίζοντας ελεύθερα κατά βούληση! Στο επόμενο βήμα, τοποθετήσαμε τις ομπρελίτσες μας κατά μήκος της σελίδας μας και τα νηπιάκια μας ζωγράφισαν και τον εαυτό τους ως μέρος αυτού του έργου! Οι μικροί μας καλλιτέχνες είναι έτοιμοι να σας παρουσιάσουν τα έργα τους!

Βρισκόμαστε στον τελευταίο μήνα του φθινοπώρου και η αυλή του σχολείου μας έχει γεμίσει με ξερά φύλλα περισσότερο από κάθε άλλη περίοδο… Οι καθημερινές εικόνες της αυλής καθώς και το ελαφρύ ψυχρό αεράκι μας έδωσαν έμπνευση για μία εικαστική δημιουργία! Τα παιδιά ζωγράφισαν ελεύθερα, σε λευκό χαρτόνι, με νερομπογιές στις αποχρώσεις του μπλε… Όσο τα χαρτονάκια μας στέγνωναν, εμείς ξεχυθήκαμε στην αυλή και μαζέψαμε κίτρινα φύλλα μικρού μεγέθους ώστε να τοποθετηθούν στην δημιουργία μας! Η Νηπιαγωγός είχε φροντίσει να φωτογραφίσει τα παιδιά τα οποία παρίσταναν πως φυσούσαν τα φύλλα…
Έτοιμη η καλλιτεχνία μας για την οποία είμαστε πολύ περήφανοι και καμαρώνουμε με το τόσο όμορφο αποτέλεσμα! 

Η ελιά είναι το δέντρο που ταυτίζεται απόλυτα με την Ελλάδα μας… Κάνοντας μία μικρή έρευνα για τους συμβολισμούς της, μπορούμε να βρούμε κάθετι που θέλει στη ζωή του ένας άνθρωπος… Συμβολίζει τη γαλήνη τη γονιμότητα, την προστασία, την ειρήνη, την τύχη, τη σοφία, την αναγέννηση, το φως, τη νίκη, την αθανασία κ.ά….

Επιλέξαμε να κάνουμε μία κατασκευή που θα στολίσει το σπίτι μας με την ευχή να φέρει σε αυτό όλα όσα η ελιά συμβολίζει! Τα παιδιά έπλασαν τον πηλό σε κυκλικό σχήμα, ελεύθερα, μόνο με τα χεράκια τους και έφτιαξαν μια μικρή τρυπούλα ώστε να μπορεί να κρεμαστεί ευκολότερα… Αφού στέγνωσε, σχημάτισαν ένα κλαδί ελιάς με πινέλα και τέμπερες με τα χρώματα που έχει το δέντρο της ελιάς… Δόθηκε μια επιπλέον λάμψη με την χρυσή τέμπερα που εφαρμόσαμε περιμετρικά της κατασκευής μας! Τέλος,  για να να “λάμπει” λίγο περισσότερο, η Νηπιαγωγός έφτιαξε φιόγκους με χρυσή ξυλοκορδέλα και κορδέλα “ποντικοουρά”… Στην κορυφή, τοποθέτησα πράσινο λαστιχάκι ώστε να είναι πιο εύκολο να το κρεμάσει κάποιος/-α…

Τα στολιδάκια – γουράκια είναι έτοιμα να “γεμίσουν” τα σπίτια μας αλλά και τις καρδιές μας!

Η Νηπιαγωγός έφερε στην τάξη κλαδιά από το δέντρο της ελιάς και η συζήτηση ξεκίνησε… Η ελιά συνδέθηκε με την αρχαιότητα καθώς και τους Ολυμπιακούς Αγώνες! Έτσι, η συζήτηση έφτασε στα στεφάνια ελιάς, τους κότινους… Ο κότινος ήταν στεφάνι από κλαδί αγριελιάς με το οποίο στεφάνωναν τον νικητή στους ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. Το στεφάνι ελιάς είχε συμβολική σημασία, καθώς θεωρούσαν πως έφερνε τύχη και θεϊκή προστασία στον στεφανωμένο αθλητή. Η ελιά στην Αρχαία Ελλάδα ήταν ένα σύμβολο ειρήνης και φιλίας.

Τα παιδιά “έπαιξαν” Ολυμπιακούς Αγώνες και ο/η νικητής/ -τρια φόρεσε με δόξα και τιμή τον κότινο… Ωστόσο, στο τέλος της ημέρας κάθε παιδί πήρε έναν κότινο φεύγοντας από το Νηπιαγωγείο! Επίσης, κατασκευάσαμε κότινους σε χαρτί και ως τον καρπό της ελιάς επιλέξαμε να βάλουμε μαύριο γκοφρέ χαρτί!

Η ελιά είναι η Ελλάδα μας!

Ένα όμορφο καλαθάκι με τα δύο πιο δημοφιλή φρούτα του φθινοπώρου, το μήλο και το αχλάδι! Τα παιδιά έκοψαν μόνα τους τα σχεδιασμένα φρουτάκια, το καλαθάκι και ζωγράφισαν τα σημεία που ήθελαν και κυρίως το “κράτημα” του καλαθιού… 

Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε στην τάξη μας για τα φρούτα του φθινοπώρου! Τα παιδιά με τη βοήθεια της Νηπιαγωγού, ένωσαν τα φρούτα με τα ονόματά τους… Έγινε μία συζήτηση για τα φρουτάκια καθώς και το καλό που κάνουν στην υγεία μας… Είπαμε ποιο είναι το αγαπημένο φρούτο του καθένα μας! Δίπλα σε κάθε φρούτο τοποθετούσαμε τα ονόματα των παιδιών που το αγαπούσαν περισσότερο και έτσι διαπιστώσαμε ποιο φρουτάκι αρέσει σε περισσότερα παιδάκια στην τάξη μας και ποιο λιγότερο! Ο λωτός και το μήλο ήρθαν σε ισοπαλία υψηλότερης προτίμησης … 

Αφού γνωρίσαμε τα φθινοπωρινά φρουτάκια, η Νηπιαγωγός έκλεισε με τη σειρά τα ματάκια κάθε παιδιού με ένα μαντήλι… Δώσαμε σε κάθε παιδί ένα φρουτάκι και προσπαθούσε να μαντέψει μέσω της αφής ποιο είναι! Ήταν μία άκρως διασκεδαστική δραστηριότητα όπου τα παιδιά συμμετείχαν με έντονο ενδιαφέρον!

Η ημέρα έκλεισε με τους/ τις μικρούς/ -ές μαθητές/ – τριες να απολαμβάνουν την φρεσκοκομμένη φρουτοσαλάτα τους στον αύλειο χώρο του σχολείου μας!