Λίγο πριν την παραλαβή των σπόρων τα παιδιά ετοιμάζουν το πλαστικό μπουκάλι που θα τους φιλοξενήσει . Αυτός  ο μικρός σπόρος θα παραμείνει εκεί μέχρι να βλαστήσει.

Τα μπουκάλια, που οι γονείς έφεραν στο Νηπιαγωγείο, τρυπήθηκαν από τις νηπιαγωγούς και δόθηκαν στα παιδιά να τα γεμίσουν με χώμα. Συλλέγουν με χάρτινα ποτήρια το χώμα από τις σακούλες και το αδειάζουν στα μπουκάλια. Στη συνέχεια το χώμα ποτίζεται και αναμένει να……..

Αντιπροσωπείες εκπαιδευτικών των συνεργαζόμενων Νηπιαγωγείων του δικτύου  Νηπιαγωγείων “never stop learning” επισκέφθηκαν τον πολιτιστικό σύλλογο του Μύτικα (στον ιππόδρομο) για να παραλάβουν τα βελανίδια που συλλέχθηκαν και φροντίστηκαν  από τον κ. Σταματούκο για να φυτευτούν από τους μαθητές μας στα ήδη έτοιμα μπουκάλια.

Κάθε παιδί πλέον με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών θα είναι υπεύθυνο για το μικρό σποράκι. Αυτά θα παραμείνουν στη φροντίδα μας μέχρι το καλοκαίρι και την επόμενη χρονιά θα μεταφυτευτούν στις περιοχές που η φωτιά άφησε το πύρινο αποτύπωμά της.

Συναισθήματα – σκέψεις  των παιδιών σχετικά με τη δραστηριότητα. Όταν άνοιξε το σακούλι με το χώμα εντύπωση μας έκαναν οι αντιδράσεις των παιδιών. Πφφ πως βρωμάει έτσι; Ίουου….. Απροετοίμαστες γι’ αυτές τις αντιδράσεις; Ίσως. Εκείνο που πάντως πριν μερικά χρόνια προκαλούσε στα παιδιά χαρά και ηρεμία, τώρα προκαλεί απέχθεια.  Η επαφή με τη φύση χάθηκε, η επαφή με τη φύση  που προσέφερε ανακούφιση γαλήνη διαταράχτηκε;

Με το που τελείωναν έτρεχαν στη βρύση να πλύνουν τα χέρια τους. Δεν ήθελαν το χέρι τους να είναι λερωμένο με χώμα. Πόσο έχουν αλλάξει τα παιδιά;

Την ημέρα που φυτέψαμε τους σπόρους : Κυρία τι κατσαρίδες είναι αυτές; Εξηγούμε τι έχουμε φέρει. Προσπαθούμε να ανασύρουμε εικόνες από την πρόσφατη εκδρομή μας στο φαράγγι της Αγάλης. Δείχνουμε τις πρώτες ρίζες των βελανιδιών και συζητάμε για το τι θα συμβεί καθώς ο χρόνος θα κυλά. Ελάχιστα παιδιά γνωρίζουν, ελάχιστα παιδιά απόλαυσαν τη διαδικασία.